ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Ο Μάριος Γιαννάκου στο SPORT24: "Έχασα οκτώ κιλά σε αγώνα, έτοιμος για τον μαραθώνιο 500χλμ. στην Αρκτική"

Ο Μάριος Γιαννάκου στον Αρκτικό Κύκλο
Ο Μάριος Γιαννάκου στον Αρκτικό Κύκλο

Ο Μάριος Γιαννάκου είναι το φωτεινό παράδειγμα που υπενθυμίζει στον καθένα από εμάς ότι με υπομονή, επιμονή και σκληρή δουλειά μπορεί να καταφέρει ό,τι έχει βάλει στο μυαλό του. Ο αθλητής υπεραποστάσεων μίλησε στο SPORT24 ενόψει της συμμετοχής του στον μεγαλύτερο υπερμαραθώνιο μήκους 500χλμ. για τις εμπειρίες του στον Αρκτικό, την έρημο και τη ζούγκλα, την απόφαση να χάσει 50 κιλά και να αλλάξει τον τρόπο ζωής του.

"Υπεραθλητή" ή "πρωταθλητή" τον αποκαλούν. Όχι, ο Μάριος Γιαννάκου επιλέγει να μην προσδίδει στον εαυτό του αυτούς τους χαρακτηρισμούς.

Τι κι αν οι υπεραποστάσεις πλέον αποτελούν κομμάτι της ζωής του; Τι κι αν σήμερα βρίσκεται στη Δράμα και μεθαύριο στον Αρκτικό Κύκλο να τρέχει σε μαραθώνιο 150χλμ. στους -30 βαθμούς κελσίου;

Ο ίδιος προτιμά να τονίζει πως δεν κάνει κάτι το σπουδαίο, επισημαίνοντας ότι ο βαθμός σπουδαιότητας είναι υποκειμενικός και ποικίλει από άτομο σε άτομο. Στοιχείο μετριοφροσύνης και ταπεινότητας. Όχι τόσο συχνό και σίγουρα δεν διακατέχει όλους τους ανθρώπους.

Ο Μάριος Γιαννάκου μίλησε για όλα στο SPORT24 ενόψει του μεγαλύτερου μαραθωνίου που θα λάβει χώρα για πρώτη φορά στις 6 Μαρτίου και στον οποίο θα συμμετάσχει.

Ο αθλητής υπεραποστάσεων, Μάριος Γιαννάκου
Ο αθλητής υπεραποστάσεων, Μάριος Γιαννάκου

"Αρχικά, να τονίσω ότι δεν είμαι υπεραθλητής, γιατί πολλές φορές υπάρχει αυτή η αντίληψη. Ούτε κάποιος άνθρωπος που έχει ιδιαίτερες δυνατότητες. Στις υπεραποστάσεις μπήκα επειδή μου άρεσε η περιπέτεια και ήθελα να καλύψω αυτές τις πτυχές του εαυτού μου.

Πρώτη φορά έτρεξα για να αφιερώσω τον αγώνα σ’ έναν φίλο μου, που είχε ένα πρόβλημα υγείας, αλλά δεν πίστευα ότι θα συνεχίσω μετά".

Συνέντευξη στην Μαρία Κουβέλη

Πολλοί τον έμαθαν τον Οκτώβριο του 2020. Τότε που ανέβηκε στην υψηλότερη κορυφή της Ελλάδας, στον Όλυμπο, κουβαλώντας στην πλάτη του τη νεαρή Ελευθερία, που αντιμετώπιζε κινητικές δυσκολίες.

Ο Μάριος Γιαννάκου με την Ελευθερία στην κορυφή του Ολύμπου
Ο Μάριος Γιαννάκου με την Ελευθερία στην κορυφή του Ολύμπου

Η φωτογραφία με τον Μάριο και την 22χρονη τότε Ελευθερία, που βρισκόταν πάνω του σε ένα ειδικά διαμορφωμένο σακίδιο, έκανε τον γύρο του διαδικτύου, ξεπερνώντας τα σύνορα της χώρας μας.

Η Ελευθερία μάς ανέβασε εκείνη την ημέρα και όχι εμείς την Ελευθερία

"Ήμασταν μία ομάδα ανθρώπων που βοήθησαν την Ελευθερία να ανέβει στην κορυφή της Ελλάδας. Ήταν μία ιδέα που γεννήθηκε από την Ελευθερία και στη συνέχεια εγώ οργάνωσα όλη την προσπάθεια. Ήταν ένα πολύ ξεχωριστό εγχείρημα, το οποίο έχει ένα ξεχωριστό μέρος στην καρδιά μου. Από εκεί και πέρα όμως, η Ελευθερία μάς ανέβασε πάνω εκείνη την ημέρα και όχι εμείς την Ελευθερία".

Αναμφίβολα, αυτή η ανάβαση κατέχει μία ξεχωριστή θέση στην καρδιά του. Ωστόσο, τα όσα σπουδαία έχει κάνει –ακόμα κι αν ο ίδιος επιλέγει να μην το βλέπει έτσι- δεν σταματούν εκεί.

Ο Μάριος Γιαννάκου με τον παραολυμπιονίκη Νίκο Παπαγγελή
Ο Μάριος Γιαννάκου με τον παραολυμπιονίκη Νίκο Παπαγγελή

Για όσους δεν τον γνωρίζουν ή για όλους εκείνους που διάβασαν στις 5 Οκτωβρίου του '20 το σπουδαίο εγχείρημα της ανάβασης στον "θρόνο του Δία", ο Μάριος είναι αθλητής υπεραποστάσεων.

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Δράμα και όπως ο ίδιος τόνισε κατά τη διάρκεια της κουβέντας μας, η περιπέτεια κυλάει στο αίμα του. Όλα ξεκίνησαν όμως, για να "παρακινήσω τον φίλο μου, αλλά πολύ γρήγορα εξελίχθηκε στο ακριβώς αντίθετο. Δηλαδή, οι δικοί μας προσπάθεια δεν ήταν ούτε το 1 εκ. από την προσπάθεια που έκανε ο φίλος μας. Νομίζω πως εμείς εμπνευστήκαμε πολύ παραπάνω από ότι εμπνεύσαμε εμείς τον Αλέξανδρο".

Οι περιπέτειες του Super Mario

Πολύ γρήγορα και μετά από αρκετές διαδρομές εντός Ελλάδας έψαχνε το κάτι παραπάνω, το οποίο και βρήκε όχι απλά εκτός συνόρων, αλλά στην άλλη πλευρά του πλανήτη. Δεν δίστασε όμως, να το δοκιμάσει.

Κάπως έτσι, πρώτα ήρθε ο μαραθώνιος στον Αρκτικό Κύκλο το 2018, μετά ακολούθησε η έρημος Αλ Μαρμούμ στο Ντουμπάι τον Δεκέμβριο του 2018, όπου και έγινε κάτοχος του παγκοσμίου ηλικιακού ρεκόρ. Αργότερα, τον Φεβρουάριο του 2020 ήταν η ζούγκλα της Κεντρικής Αμερικής, στην Κόστα Ρίκα.

Πώς είναι άραγε όμως, να τρέχει κάνεις και να τερματίζει μαραθωνίους σε θερμοκρασία -30 βαθμούς κελσίου ή αντίθετά στους 45 βαθμούς; Χωρίς ύπνο, φαγητό και με όλη την εξάντληση που αυτό συνεπάγεται;

Ο οργανισμός επιβαρύνεται, υπάρχει αφυδάτωση και τα σύνδρομα υποθερμίας είναι πιο συχνά

"Αυτές οι θερμοκρασίες είναι πάρα πολύ μακριά από εμάς τους μεσογειακούς λαούς. Οπότε, το να εκτεθεί ένας άνθρωπος, ο οποίος δεν έχει δει και βιώσει στην καθημερινότητά του το πώς είναι το -30 σίγουρα του προκαλεί σοκ. Όλο αυτό όμως, γίνεται πολύ χειρότερο, όταν καλείται κάποιος να επιβιώσει και να μείνει για πάρα πολλές μέρες παρατεταμένα εκτεθειμένος σε τόσο πολύ κρύο.

Με τις μέρες ο οργανισμός επιβαρύνεται, υπάρχει αφυδάτωση, οπότε τα σύνδρομα υποθερμίας είναι πιο συχνά. Οπότε σκεφτείτε ένας ανθρώπινος οργανισμός που είναι ταλαιπωρημένος να δέχεται και θερμοκρασίες που είναι -20, -30 βαθμούς. Στον πρώτο αγώνα στο Ροβανιέμι, που ήταν 150χλμ., δεν κοιμήθηκα καθόλου και ολοκλήρωσα την προσπάθεια σε 39,5 ώρες.

Στην Έρημο έτρεξα στο Ντουμπάι, με τη θερμοκρασία να φτάνει στους 45 βαθμούς. Κι εκεί υπήρχαν αρκετά υψηλά επίπεδα αφυδάτωσης. Συμμετείχα στον αγώνα Άλ Μαρμούμ, τον μεγαλύτερο υπερμαραθώνιο της ερήμου στον κόσμο, μήκους 270χλμ., τον οποίο και ολοκλήρωσα σε πέντε ημέρες".

Έχει τύχει σε αγώνα να χάσω σε μία εβδομάδα σχεδόν οκτώ κιλά

Όταν τερματίζει κανείς έναν τέτοιον αγώνα η ικανοποίηση που νιώθει είναι απεριόριστη. Την ίδια ακριβώς στιγμή όμως, την υπερνικούν αισθήματα πόνου, εξάντλησης, ταλαιπωρίας. Η πνευματική και ψυχολογική κόπωση είναι το ένα σκέλος. Το άλλο αφορά τη σωματική καταπόνηση, γιατί όσο αξιοθαύμαστο είναι αυτό που κάνει ο Μάριος Γιαννάκου, άλλο τόσο high risk είναι.

"Οι εξωτερικές πληγές είναι πάρα πολλές, ειδικά στο πόδια: φουσκάλες, εκζέματα. Σίγουρα τα επίπεδα αφυδάτωσης έχουν προχωρήσει στον οργανισμό. Έχει τύχει σε αγώνα να χάσω σε μία εβδομάδα σχεδόν οκτώ κιλά, οπότε το σοκ του οργανισμού είναι πάρα πολύ μεγάλο.

Η υπομονή του ανθρώπου όμως, όπως και η αντοχή του, είναι ακόμα μεγαλύτερη και προσωπικά πιστεύω ότι κανένα σώμα δεν είναι έτοιμο να αντέξει αυτές τις καταπονήσεις και αυτές τις αποστάσεις.

Είναι προσπάθειες, οι οποίες καλύπτονται με υπομονή και προσήλωση. Εγώ καταβάλω ειλικρινά μεγάλη προσπάθεια, δεδομένου ότι είμαι και ασθματικός".

Το γιατί και το μήνυμα

Υπάρχουν άνθρωποι που τους αρέσουν τα ρίσκα, εκείνοι που θέλουν την περιπέτεια στη ζωή τους και εκείνοι που αναζητούν συνεχώς νέους τρόπους για να αποδεικνύουν στον εαυτό τους πως η θέληση μπορεί να υπερνικήσει κάθε εμπόδιο.

Όλοι αυτοί θα μπορούσε να είναι λόγοι, για τους οποίους κάποιος επιλέγει τις υπεραποστάσεις. Η απάντηση στο "γιατί" όμως, δεν είναι τόσο απλή για τον Μάριο.

Έχουμε αποκτήσει συμβατικές ζωές, συμβατική καθημερινότητα και πλέον αναζητούμε στοιχεία της περιπέτειας

"Το ερώτημα γιατί το ξεκίνησα όλο αυτό είναι κάτι που με ακολουθεί μέχρι και σήμερα. Είναι πολυδιάστατη ερώτηση γιατί ένας άνθρωπος, απλός και καθημερινός, μπαίνει στη διαδικασία να κάνει κάτι τέτοιο. Το να τρέξει κάποιος στον Αρκτικό Κύκλο ή στην έρημο, είτε σε τροπικό μέρος είναι μία πολύ προσωπική ερώτηση, που ποικίλει από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Θεωρώ ότι επειδή πλέον οι άνθρωποι έχουμε απομακρυνθεί πολύ από τη φύση και έχουμε αποκτήσει όλοι, λίγο ή πολύ, συμβατικές ζωές, συμβατική καθημερινότητα αναζητούμε στοιχεία της περιπέτειας, τα οποία θα μας φέρουν κοντά σε πρωτόγονα συναισθήματα.

Κάθε άνθρωπος αν υπομείνει μπορεί να καταφέρει οτιδήποτε θελήσει

Οπότε, γι’ αυτό βλέπουμε ότι και οι μεγάλοι εξερευνητές παλαιότερα και οι σύγχρονοι εξερευνητές και γενικά ο άνθρωπος προσπαθεί συνεχώς να βιώσει αυτά τα πρωτόγονα συναισθήματα μέσα από τέτοιες προσπάθειες.

Από εκεί και πέρα, έχει να κάνει με το προσωπικό μήνυμα που θέλω να μεταφέρω: ότι κάθε άνθρωπος αν υπομείνει μπορεί να καταφέρει οτιδήποτε θελήσει. Γιατί όπως είπα δεν είμαι ούτε υπεραθλητής, ούτε πρωταθλητής. Υπάρχουν άνθρωποι που τρέχουν πολύ πιο γρήγορα αυτές τις αποστάσεις από μένα.

Ωστόσο, το δικό μου μήνυμα είναι το να μεταφέρω ότι ένας άνθρωπος καθημερινά αν βάλει κάτι στόχο μέσα από την υπομονή και τη σκληρή δουλειά μπορεί να καταφέρει κάτι μεγάλο, ό,τι σημαίνει αυτό το μεγάλο για τον καθένα ξεχωριστά".

Η νέα εμπειρία στον Αρκτικό

Τώρα; Τώρα ο Μάριος ετοιμάζει βαλίτσες για τη Σουηδική Λαπωνία και τον μεγαλύτερο μαραθώνιο υπεραποστάσεων, μήκους 500χλμ. Έχει μάθει να βάζει τον πήχη κάθε φορά και πιο ψηλά και πλέον ο χρόνος έχει ξεκινήσει να μετράει αντίστροφα για εκείνον, αφού η ημέρα εκκίνησης του μαραθωνίου είναι στις 6 Μαρτίου.

Θα κοιμόμαστε στη μέση του πουθενά, θα σέρνουμε ένα έλκηθρο με όλα τα απαραίτητα. Είναι αγώνας επιβίωσης και περιπέτειας

"Στις 6 Μαρτίου ξεκινά ο αγώνας Lapland Arctic Ultra. Πρόκειται για έναν αγώνα 500χλμ. στον Αρκτικό Κύκλο. Δεν είναι η πρώτη φορά που πάω Αρκτική. Έχω τρέξει επίσης, στα 150χλμ.στο Ροβανιέμι το 2018, ενώ πήγα και το καλοκαίρι που μας πέρασε για την κλιματική αλλαγή. Τώρα πάω όμως, για να συμμετάσχω σε αυτόν τον αγώνα που γίνεται για πρώτη φορά. Συνολικά θα είμαστε 23 άτομα πολλών εθνικοτήτων και εγώ θα είμαι ο μοναδικός Έλληνας.

Σε 10 ημέρες θα πρέπει να ολοκληρώσουμε την προσπάθεια. Είναι selfie supporting. Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να κοιμόμαστε στη μέση του πουθενά, θα σέρνουμε ένα έλκηθρο, όπου μέσα θα έχει όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό, όπως sleeping bang, καμινέτα γιατί πρέπει να λιώνουμε χιόνι για να έχουμε νερό, ρακέτες. Στην ουσία είναι ένας αγώνας επιβίωσης και περιπέτειας.

Ο Μάριος Γιαννάκου στον Αρκτικό Κύκλο
Ο Μάριος Γιαννάκου στον Αρκτικό Κύκλο


Ο κάθε αθλητής πρέπει να οργανώσει μόνος του τη στρατηγική του. Η οργάνωση σου λέει ότι "θέλω να τερματίσεις σε 10 ημέρες" κι εσύ πρέπει σε αυτό το διάστημα να ολοκληρώσεις τα 500χλμ. Αν τη μία ημέρα θέλεις να κάνεις 100χλμ. και την άλλη 50χλμ. είναι καθαρά δικό σου θέμα, αλλά λόγω της ταλαιπωρίας και του σωματικού πόνου ακόμα και το να ξεκουραστεί κάποιος δεν σημαίνει ότι μπορεί να κοιμηθεί.

Λόγω της υπερέντασης του σώματος, ο ύπνος είναι έτσι κι αλλιώς πολύ λίγος, μαξ τρεις ώρες ύπνο την ημέρα. Όσο περνούν οι μέρες προσπαθείς να διαχειριστείς πάρα πολλά προβλήματα και να τα λύσεις γρήγορα, διότι ο χρόνος πιέζει και πρέπει να βρεις μία λύση.

Προετοιμάζομαι γι’ αυτόν τον αγώνα σχεδόν δύο χρόνια

Μαζί μου θα έχω και την ομάδα μου για να κινηματογραφήσουμε την προσπάθεια, γιατί σκεφτόμαστε να κάνουμε ένα ντοκιμαντέρ. Από εκεί και πέρα η διοργάνωση έχει το ιατρικό επιτελείο. Απλώς πολλές φορές μπορεί να είναι δύσκολη η πρόσβαση για να έρθουν άμεσα, σε περίπτωση που συμβεί κάτι. Σε αυτές τις συνθήκες είναι πολύ εύκολο να πάθεις υποθερμία.

Προετοιμάζομαι γι’ αυτόν τον αγώνα σχεδόν δύο χρόνια, προσπαθώ να συνδυάσω την επαγγελματική, προσωπική και αθλητική ζωή, γιατί δεν είναι η ενασχόλησή μου το τρέξιμο όλη την ημέρα. Αυτό το εγχείρημα θα στηρίξουν οι Deloitte, Danone Ελλάδας, Columbia, το Ίδρυμα Αικατερίνη Λασκαρίδη και ο ΕΟΤ".

Νους υγιής εν σώματι υγιεί – Η δύναμη του πνεύματος

"Νους υγιής εν σώματι υγιεί", έλεγαν οι Αρχαίοι. Το σώμα επηρεάζει το πνεύμα και το πνεύμα το σώμα. Όπως μας εξηγεί ο Μάριος Γιαννάκου, ένα γυμνασμένο σώμα δεν είναι αρκετό για να τερματίσει κανείς σε έναν μαραθώνιο τέτοιου είδους.

Αντίθετα, η δύναμη του μυαλού, η συγκέντρωση, η προσήλωση στον στόχο είναι εκείνο που ωθεί κάποιον να συνεχίσει και να τελειώσει αυτό που άρχισε.

Για εμένα μετράει 20% η σωματική κατάσταση και 80% η πνευματική

"Το σώμα σίγουρα βοηθάει, αλλά από εκεί και πέρα δεν είναι αρκετό. Έχω δει ανθρώπους που ήταν και είναι καταπληκτικοί αθλητές να εγκαταλείπουν προσπάθειες, λόγω πνευματικής κόπωσης και έχω δει ανθρώπους που δεν ήταν σωματικά προετοιμασμένοι να τερματίζουν πάρα πολύ σκληρούς αγώνες. Για εμένα μετράει 20% η σωματική κατάσταση και 80% η πνευματική.

Φτάνω πολλές φορές μέσα σ’ έναν αγώνα στο δίλλημα του να σταματήσω ή να συνεχίσω την προσπάθειά μου. Δεν είμαστε υπεράνθρωποι. Είμαστε άνθρωποι, οι οποίοι έχουμε τη σωματική φθορά και την πνευματική κόπωση οπότε, σίγουρα έρχεται συχνά αυτή η σκέψη.

Ο Μάριος Γιαννάκου στην έρημο
Ο Μάριος Γιαννάκου στην έρημο


Από εκεί και πέρα παίζει ρόλο, το πόσο πολύ το θέλει ένας άνθρωπος, το τι έχει στερηθεί κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας. Αυτό είναι στην ουσία εκείνο που σε παρακινεί να συνεχίσεις, γιατί αν έχεις προσπαθήσει για κάτι πάρα πολύ το αφήνεις δύσκολα.

Το να τρέχεις μόνος σου όλες αυτές τις ημέρες είναι μία μορφή διαλογισμού

Σκέφτομαι όλους τους ανθρώπους που πίστεψαν και πιστεύουν σε μένα, την οικογένειά μου, τους φίλους μου, αλλά και όλες τις θυσίες που κάνω σε καθημερινό επίπεδο για να προπονηθώ και να μπορέσω να βρεθώ σε αυτούς τους αγώνες. Σκεπτόμενος όλα αυτά έβρισκα τη δύναμη και το κουράγιο να συνεχίσω την προσπάθειά μου.

Το να τρέχεις μόνος σου όλες αυτές τις ημέρες είναι μία μορφή διαλογισμού. Μένεις πάρα πολλές ώρες με τον εαυτό σου και σκέφτεσαι πολλά πράγματα, τα οποία σε μία καθημερινότητα, που τρέχει πολύ γρήγορα και έντονα, δεν έχεις τον χρόνο και τη διάθεση να τα σκεφτείς. Σίγουρα επομένως, είναι προσπάθειες οι οποίες υπάρχει σε μεγάλο βαθμό ο αυτοδιάλογος και είναι κάτι το μοναδικό".

Κεφάλαιο: Η διδαχή

Κάτι κερδίζεις και κάτι χάνεις σε αυτή τη ζωή, όσο κοινότυπο κι αν ακούγεται. Γιατί, η θέληση μονάχα δεν είναι αρκετή για να πάει κανείς να τρέξει στην άλλη άκρη του πλανήτη. Χρειάζεται σκληρή δουλειά, ώρες προπόνησης, να θυσιάσει κάποιος χρόνο από την προσωπική και κοινωνική του ζωή.

Όμως, στο τέλος κάτι μένει, κάτι κερδίζει. Η φύση, το βουνό άλλαξαν τον Μάριο ή καλύτερα, όπως χαρακτηριστικά είπε ο ίδιος, τον αναδιαμόρφωσαν σαν προσωπικότητα.

Το βουνό με ωρίμασε και με διαμόρφωσε σαν άνθρωπο

"Σίγουρα κάτι που έμαθα είναι το πόσο δύναμη έχει ένας μέσος άνθρωπος μέσα του. Το βουνό είναι πάρα πολύ ειλικρινές και δίκαιο. Ούτε θα σου πάρει κάτι το οποίο δεν άξιζες, ούτε το αντίθετο.

Θα σου δώσει αυτό το οποίο του έχεις δώσει εσύ, τον χρόνο και την αγάπη. Εμένα μου έχει δώσει πάρα πολλά. Δεδομένα κάποιες φορές με έχει πιάσει εξαπίνης και με έκανε να αναθεωρήσω πράγματα.

Ο Μάριος Γιαννάκου στην Κόστα Ρίκα
Ο Μάριος Γιαννάκου στην Κόστα Ρίκα


Πλέον βλέπω πολύ διαφορετικά κάποιες καταστάσεις. Όταν είμαστε μικροί νιώθουμε άτρωτοι και όσο μεγαλώνουμε τα φτερά μας λίγο μαζεύονται. Με ωρίμασε και με διαμόρφωσε σαν άνθρωπο το βουνό, με το να γίνομαι πιο υπομονετικός, με το να εκτιμώ καθημερινά πράγματα, όπως είναι ένα μαλακό κρεβάτι, το ζεστό νερό".

Η ζωή πριν τις υπεραποστάσεις, τα 50 κιλά και το κάπνισμα

Στην ερώτηση "ποιος ήταν ο πιο δύσκολος αγώνας στην μέχρι τώρα πορεία σου", προς έκπληξη μού απάντησε εκείνος του να χάσει κιλά. Ο Μάριος έφτασε να ζυγίζει περίπου 140 κιλά.

"Στα εφηβικά μου χρόνια έπαιζα μπάσκετ και ήμουν αρκετά καλός. Έπαιξα έναν χρόνο στα εφηβικά τμήματα του ΠΑΟΚ, αλλά όταν πέρασα σαν φοιτητής στη Θεσσαλονίκη στη γερμανική φιλολογία παράτησα το μπάσκετ, ό,τι αθλητικό έκανα και ξεκίνησα το κάπνισμα. Έβαλα πάρα πολλά κιλά απότομα, περίπου 50, και έφτασα σχεδόν τα 140.

Μετά από τέσσερα χρόνια αποχής από οποιαδήποτε αθλητική δραστηριότητα με πολύ κακές συνήθεις, όπως ήταν το κάπνισμα, αποφάσισα, ορμώμενος από την προσωπική εμπειρία του φίλου μου, να ξαναξεκινήσω την προσπάθειά μου για μία αλλαγή. Κάπου εκεί ήρθε το τρέξιμο και μου άλλαξε ολοκληρωτικά τη ζωή.

Παρόλα αυτά, δεν νομίζω ότι η εξωτερική εμφάνιση θα πρέπει να μας επηρεάζει ως προς τον τρόπο που βλέπουμε και τον εαυτό μας, αλλά και τους γύρω μας. Το ότι ένας άνθρωπος μπορεί να έχει παραπάνω κιλά αυτό δεν σημαίνει ότι καθορίζει και την προσωπικότητά του.

Ακόμα και σήμερα αν με ρωτήσει κάποιος ποιο είναι το πιο δύσκολο πράγμα που έχω κάνει θα του πω η διαδικασία του να χάσω τα κιλά

Οποιαδήποτε αλλαγή γίνεται πρέπει να συμβαίνει συνειδητά και να την θέλουμε εμείς οι ίδιοι. Οπότε εγώ ένιωθα ότι ήμουν σε ένα σώμα, το οποίο δεν ήταν δικό μου και μου έλειπαν πράγματα. Έτσι, όταν πήγα στο βουνό κατάλαβα πολύ γρήγορα ότι θέλω να ξαναβρεθώ εδώ και άρχισα την προσπάθεια.

Όταν έχασα τα κιλά άλλαξε η αυτοπεποίθησή μου. Ακόμα και σήμερα αν με ρωτήσει κάποιος ποιο είναι το πιο δύσκολο πράγμα που έχω κάνει δεν θα του πω για τους μαραθώνιους, θα του πω ότι ήταν η διαδικασία εκείνη για να χάσω τα κιλά. Καταλαβαίνω όλους τους ανθρώπους, οι οποίοι έχουν κιλά και προσπαθούν να τα χάσουν".

"Αυτό που μετράει είναι το να παραδώσεις έναν κόσμο καλύτερο από ό,τι ήταν χθες"

"Λαμβάνω πάρα πολλά μηνύματα. Για μένα είναι ίσως είναι ένα μεγάλο inside project του να είμαι συνεπής εγώ απέναντι στον εαυτό μου, γιατί θεωρώ ότι έχω δεσμευθεί απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους και τους έχω πει ότι η αλλαγή μπορεί να γίνει αρκεί να το θέλουμε.

Οπότε, για μένα όλοι αυτοί οι άνθρωποι αποτελούν τεράστια πηγή έμπνευσης, μου δίνουν τη δυνατότητα να προχωράω και να υπομένω τη δική μου προσπάθεια. Όλοι είμαστε εν δυνάμει εμπνευστές και εμπνεόμενοι. Είναι πολύ όμορφο να μεταδίδουμε σε άλλους τη δική μας θετική ενέργεια.

Ο Μάριος Γιαννάκου στον Αρκτικό
Ο Μάριος Γιαννάκου στον Αρκτικό


Ένα μήνυμα που έλαβα μόλις χθες ήταν ένα μήνυμα ενός παιδιού 20 χρονών, ο οποίος μου είπε να ξέρεις αποτελείς μεγάλη έμπνευση για μένα και αποτελείς έναν από τους λόγους που άρχισα το τρέξιμο και μπήκα στις υπεραποστάσεις.

Για μένα δεν υπάρχει κάτι πιο σημαντικό από αυτό, γιατί όλες αυτές οι διακρίσεις χάνονται και ξεχνιούνται, αλλά αυτό που μετράει πραγματικά είναι το τι έχεις αφήσει πίσω σου και το αν έχεις παραδώσει έναν κόσμο καλύτερο από ό,τι ήταν χθες".

"Δεν μπορώ"

"Το δεν μπορώ, η αμφιβολία και η αναβλητικότητα είναι πράγματα τα οποία ο άνθρωπος τα έχει μέσα του και παρουσιάζονται σε όλους όσο δυνατοί και να είναι. Κι εγώ πολλές φορές λέω το δεν μπορώ, ότι δεν έχω άλλο τη δύναμη να συνεχίσω την προσπάθειά μου.

Πρέπει να καταπολεμήσουμε μαλθακές συμπεριφορές και την αναβλητικότητα που υπάρχει μέσα μας

Ωστόσο, πάντα έχουμε λίγο παραπάνω απόθεμα υπομονής και όπως λέει και ένα ρητό πολύ σωστά: Καμιά φορά η προσπάθεια δεν αρκεί, αυτό που χρειάζεται είναι λίγη προσπάθεια ακόμη.

Οπότε, δεν με θυμώνει όταν το ακούω, γιατί είναι κάτι που το κάνω κι εγώ και είναι κάτι που πρέπει να παιδεύουμε συνέχεια τον εαυτό μας. Χρειάζεται να καταπολεμήσουμε μαλθακές συμπεριφορές και την αναβλητικότητα που υπάρχει μέσα μας.

Δεν αφορά μόνο το τρέξιμο, είναι ένας κανόνας γενικά για τη ζωή μας. Το ότι κατακτήσαμε κάτι μία φορά δεν σημαίνει ότι μπορούμε να το κατακτήσουμε με την ίδια ευκολία ξανά".

TAGS ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ