Σαν σήμερα, 5 Μαΐου, πριν από δύο χρόνια. Ο ΠΑΟΚ έχοντας ήδη στεφθεί πρωταθλητής, ολοκλήρωνε το πρωτάθλημα περνώντας νικηφόρα από τα Γιάννινα (2-0 τον ΠΑΣ) και έτσι κατόρθωνε να γίνει μόλις η δεύτερη ομάδα στην ιστορία (επί θέσπισης Α' Εθνικής) που κατακτά τον τίτλο αήττητη.

Επιμέλεια: Αντώνης Οικονομίδης

Δύο χρόνια αργότερα, στον Δικέφαλο έχουν αλλάξει πολλά. Οικονομικά δεδομένα, από τον πάγκο του έχουν περάσει δύο προπονητές, ισάριθμοι τεχνικοί διευθυντές, ενώ από τους 29 ποδοσφαιριστές των Invincibles (όπως αποκλήθηκε η ομάδα εκείνης της σεζόν), που έστω και για ένα λεπτό αγωνίστηκαν σε παιχνίδι του τότε πρωταθλήματος, έχουν απομείνει μόνο οι 9 χωρίς αρκετοί εξ αυτών να είναι σίγουρο πως θα παραμείνουν και εφεξής στο ρόστερ.

To SPORT 24 θυμίζει και θυμάται το πως και πόσο άλλαξαν πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις στον Δικέφαλο σε αυτά τα δύο χρόνια...

ΑΡΧΗΓΟΥ… ΑΠΟΝΤΟΣ

Πιο εμφατική έναρξη της αλυσίδας των αποχωρήσεων δεν θα μπορούσε να υπάρξει. Σοκαριστική και ουσιαστική, αλλά και σε επίπεδο timing, αφού αυτός που έφυγε πρώτος ήταν ο αρχιτέκτονας των Invincibles, ο Ραζβάν Λουτσέσκου. Λίγες μόνο μέρες μόλις πριν την έναρξη της καλοκαιρινής προετοιμασίας ο Ρουμάνος τεχνικός ενημερώνει τη διοίκηση πως θα αποδεχτεί την βασιλική πρόταση της Αλ Χιλάλ, η οποία πληρώνει τα 2 εκατ. ευρώ του buy out που υπήρχε στο συμβόλαιο του με τον ΠΑΟΚ και τον φέρνει στο Ριάντ.

Η φημολογία περί προβλημάτων στη συνεργασία του Λουτσέσκου με τη διοίκηση των "ασπρόμαυρων", που ουσιαστικά οδήγησαν τον Ρουμάνο στην απόφαση να αποχωρήσει, ποτέ δεν επιβεβαιώθηκε ξεκάθαρα, ούτε όμως και ποτέ διαψεύστηκε ξεκάθαρα. Διάδοχός του μέσα σε ελάχιστες ώρες αγοράζεται από την Μπράγκα (έναντι ποσού που προσέγγισε τα 2,5 εκατ. ευρώ) ο Αμπέλ Φερέιρα, στον οποίο και προσφέρεται πλουσιοπάροχο συμβόλαιο, σε deal που σε επίπεδο συνολικού κόστους για προπονητή δεν είχε ταίρι στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Παράλληλα, εκτός του Λουτσέσκου και ο τεχνικός διευθυντής εκείνης της ομάδας, ο Μάριο Μπράνκο υποβάλλει δις μετά τη φυγή του Ρουμάνου, παραίτηση. Καμία από τις δύο δεν γίνεται δεκτή, με την αποχώρησή του να έρχεται – τυπικά, αφού ουσιαστικά ήταν ανενεργός από πολύ νωρίτερα - στο τέλος της περυσινής σεζόν.

ΜΟΝΟΚΟΥΚΙ SUPERMAN

Το ρόστερ των Invincibles είχε τέσσερις τερματοφύλακες. Πανάκριβη προσθήκη, από την προηγούμενη του νταμπλ σεζόν, ο Αργεντινός Ροντρίγκο Ρέι, πάντα παρών ο Παναγιώτης Γλύκος, δυναμικό ταλέντο, ο Μάριος Σιαμπάνης. Αυτός όμως που δεν άφησε κανένα περιθώριο αμφισβήτησης παίρνοντας τη… φανέλα σπίτι του και βάζοντας – ελέω της εξαιρετικής σεζόν του – αυτή του Superman ήταν ο Αλέξανδρος Πασχαλάκης.

Ο "Πάσχα" δεν χάρισε ούτε δευτερόλεπτο στο πρωτάθλημα στον εσωτερικό ανταγωνισμό (ο μόνος άλλος κίπερ που αγωνίστηκε σε εκείνη τη σεζόν ήταν ο Ρέι παίρνοντας 3 ματς Κυπέλλου), φτάνοντας με την απόδοσή του στην Εθνική και παράλληλα, πενταπλασιάζοντας, με δύο διαδοχικές επεκτάσεις συμβολαίου, τις απολαβές του.

Και είναι και ο μόνος από τους τότε τερματοφύλακες που έχει παραμείνει στο δυναμικό του Δικεφάλου (Γλύκος και Σιαμπάνης αποχώρησαν μόλις ολοκληρώθηκαν τα συμβόλαιά τους, ενώ και ο Ρέι έχοντας χάσει στήριξη από τα μέσα της σεζόν του νταμπλ και μετά από δύο σερί δανεισμούς επαναπατρίστηκε τον Φεβρουάριο), παρότι και από χίλια κύματα έχει περάσει σε αυτό το διάστημα και το στάτους του εντός και εκτός ομάδας δεν λογίζεται ίδιο – και ασφαλές εν όψει συνέχειας - με αυτό της σεζόν των τίτλων.

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΤΗΣ ΑΜΥΝΑΣ

45%. Άλλη γραμμή που να έχει τέτοιο ποσοστό παραμονής, δύο χρόνια μετά τους Invincibles, δεν υπάρχει στον ΠΑΟΚ. Αυτό βέβαια προκύπτει συνυπολογίζοντας στην πεντάδα των αμυντικών που βρίσκονται ακόμη στο ρόστερ τόσο τον Λύρατζη όσο και τον Ίνγκασον. Ο πρώτος, όλα κι όλα πήρε 12 λεπτά. Ο Ισλανδός αποκτήθηκε μεσούσης της τότε σεζόν, χωρίς όμως ποτέ να βρει… χαραμάδα για τη βασική ενδεκάδα, παίζοντας μόνο σε ένα ματς πρωταθλήματος. Έκτοτε εξελίχτηκε σε αναντικατάστατο στέλεχος, χωρίς όμως πλέον η παραμονή του να θεωρείται δεδομένη, αφού το συμβόλαιο του ολοκληρώνεται το καλοκαίρι του ’22 και οι σειρήνες από το εξωτερικό, ήδη από πέρυσι, ηχούν δυνατά.

Οι υπόλοιποι τρεις; Αρχικά οι δύο – 34χρονοι πλέον - στόπερ που συνέθεσαν το αποτελεσματικότερο δίδυμο κεντρικών αμυντικών της τότε λίγκας, ο Βαρέλα δηλαδή και ο Κρέσπο. Και οι δυο τους εξαργύρωσαν την καταλυτική συμβολή τους στην κατάκτηση του νταμπλ ανανεώνοντας τα συμβόλαια τους. Ο Ισπανός εύκολα και χωρίς πολλά πολλά, του Αφρικανού όμως η επέκταση αποτέλεσε την πρώτη… σαπουνόπερα στον πρωταθληματικό πλέον ΠΑΟΚ, με την παραμονή του να περνάει από χίλια κύματα και τελικά να οριστικοποιείται ύστερα από απανωτές παρεμβάσεις των αποδυτηρίων, του αρχηγού και του προπονητή, αλλά και έντονης "λαϊκής" απαίτησης.

Ενδεικτικό της γενικότερης αλλαγής που συντελέστηκε αυτή τη διετία είναι και το ότι πλέον εκείνο το συμβόλαιο που υπέγραψε ο Βαρέλα προβλέπει τις μεγαλύτερες (μαζί με του Καντούρι) απολαβές στο νυν ρόστερ του ΠΑΟΚ. Ολοκληρώνεται το ερχόμενο καλοκαίρι και κανείς δεν… ορκίζεται πως θα εξαντληθεί, σε αντίθεση με το στάτους του Ισπανού ο οποίος μόλις τον Δεκέμβριο συμφώνησε σε νέα επέκταση, επίσης ως το καλοκαίρι του ’22.

Ο τρίτος των βασικών της αμυντικής τετράδας που έχει παραμείνει είναι ο αρχηγός και MVP των Invincibles, Βιεϊρίνια. Τότε, ο Λουτσέσκου του έδωσε αρμονικά και απολύτως αποτελεσματικά ρόλο αριστερού μπακ. Ρόλο και χρόνο που όμως δεν είχε επί Αμπέλ Φερέιρα, γεγονός που – μεταξύ πολλών άλλων – συνέβαλε στο να φτάσει το ξεκίνημα της φετινής αγωνιστικής χρονιάς και ο Πορτογάλος να μην βρίσκεται στο ρόστερ.

Μετά πολλών επεισοδίων και ενώ η σεζόν είχε ξεκινήσει για τα καλά, οι (όποιες) παρεξηγήσεις λύθηκαν, τα χάσματα γεφυρώθηκαν και έτσι από εκεί που είχε φτάσει μέχρι και με επιστολή του να αποχαιρετά το club, συμφώνησε να επιστρέψει. Και μάλιστα, έφτασε να γίνει και ο πρώτος του νυν ρόστερ που έγκαιρα αυτή τη φορά, στα 35 του πατημένα, επέκτεινε για μια ακόμη σεζόν το συμβόλαιο του.

ΟΙ ΑΠΟΧΩΡΗΣΑΝΤΕΣ ΤΗΣ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΑΚΗΣ

Ο τελευταίος της τετράδας των βασικών της άμυνας των Invincibles, o δεξιός μπακ, ο Λεό Μάτος. Ο Βραζιλιάνος πλήρωσε και αυτός τον οικονομικό εξορθολογισμό και τις όχι αγαστές σχέσεις του με τον Φερέιρα (και όχι μόνο). Στο συμβόλαιο του προβλέπονταν αυτόματη ανανέωση στο τέλος το περασμένου καλοκαιριού αν έφτανε συγκεκριμένο αριθμό συμμετοχών. Τις φτάνει, αλλά το ποσό που έχει προβλεφθεί δεν συμβαδίζει με τα νέα οικονομικά δεδομένα του club και έτσι επιδιώκεται αρχικά ένας διακανονισμός και στη συνέχεια ένα φιλικό "διαζύγιο", το οποίο και επιτυγχάνεται τελικά μόνο ελέω ενός οικογενειακού θέματος υγείας που υποχρέωσε τον Μάτος σε φθινοπωρινό επαναπατρισμό.

Στη χειμερινή μεταγραφική περίοδο αποχώρησε και ο Δημήτρης Γιαννούλης. Ακριβώς δύο χρόνια μετά την "άνοδο" του από τον Ατρόμητο, όπου αγωνίζονταν δανεικός. Κρίθηκε τότε πως θα μπορούσε να αποτελέσει ιδανική σκάντζα του Βιεϊρίνια και χρειάστηκε να περιμένει τον τραυματισμό του κάπτεν στο φινάλε της σεζόν του νταμπλ για να μπει στην ενδεκάδα. Εκτοτε όμως βγήκε μόνο για να μετακομίσει στο Νόριτς τον Ιανουάριο, αποτελώντας τη δεύτερη πλέον προσοδοφόρα πώληση της ιστορίας του Δικεφάλου.

Αλησμόνητος ο Γεβγέν Χατσερίντι. Διακαής πόθος – σύμφωνα με ρεπορτάζ της εποχής – του Γιώργου Σαββίδη, συμφωνεί να έρθει στην Τούμπα με συμβόλαιο που τον έφερε στο Top-3 των πλέον ακριβοπληρωμένων του ρόστερ, κόντρα στις βουλές και στο αγωνιστικό πλάνο του Λουτσέσκου. Αναντικατάστατος μόνο στις δύο πρώτες αγωνιστικές, φάνηκε από τότε πως δεν κολλάει και έκτοτε αρκέστηκε απλώς σε μερικές ολιγόλεπτες, γκεστ ουσιαστικά, εμφανίσεις, που ουσιαστικά συνέβαλαν στο να χτιστεί ο… μύθος του.

Δεν προσαρμόστηκε ποτέ και σε τίποτα, ταλαιπώρησε αφάνταστα και κόστισε επίσης πάρα πολύ η αποδέσμευσή του, με τον λογαριασμό πιθανότατα να τον μετατρέπει στον πλέον ακριβοπληρωμένο ανά λεπτό συμμετοχής στην ιστορία του Δικεφάλου. Τόσο θετική (sic) η συνύπαρξη που ούτε καν μετάλλιο δεν πήρε για την κατάκτηση του τίτλου.

Απείρως οικονομικότερος ο Ρουμάνος αμυντικός Αλίν Τόσκα, ο οποίος είχε αποκτηθεί δανεικός από την Μπέτις. Συγκεκριμένου ρόλου και αποστολών, έπαιξε λίγο, βοήθησε λιγότερο, μοιραία δεν απασχόλησε και κανέναν η παράταση της παραμονής του. Από τον Ιανουάριο είχε αποχωρήσει μετακομίζοντας στην Ανκαραγκουτσού ο Στέλιος Κίτσιου, αφού πέφτοντας πάνω στην καλύτερη σεζόν της καριέρας του Λέο Μάτος, ήταν αδύνατον να βρει χρόνο συμμετοχής.

Ο τελευταίος της ενδεκάδας των αμυντικών εκείνου του ρόστερ ήταν ο Στέλιος Μαλεζάς. Καμία απολύτως επίδραση στο γήπεδο (αγωνίστηκε μόνο στην "πεντάρα" επί του Λεβαδειακού στο παιχνίδι που επικυρώθηκε και μαθηματικά η κατάκτηση του πρωταθλήματος), τεράστια όμως – και αναγνωρισμένη – η συμβολή του στα αποδυτήρια.

Η ΑΠΟΨΙΛΩΣΗ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ

Η τριάδα του κέντρου των Invincibles, η κινητήριος δύναμή τους. Τότε, μπορεί να έμοιαζε υποτιμημένη, πλέον όμως είναι σαφές ότι μόνο έτσι δεν ήταν. Και παράλληλα ακόμη μια επιβεβαίωση πως οι καλύτεροι για μια ομάδα δεν είναι αυτοί που έχουν το εντυπωσιακότερο και πιο γεμάτο βιογραφικό, αλλά αυτοί που παίζουν και λειτουργούν καλύτερα μαζί.

Γι’ αυτό και ο Λουτσέσκου "φαγώθηκε" πριν καν τελειώσει η σεζόν του νταμπλ να ανανεώσουν τα συμβόλαια τους οι δύο από τους τρεις που τότε έμεναν ελεύθεροι. Από την άλλη μεριά όμως, η θέρμη του προπονητή δεν συμμερίζονταν. Και έτσι αποχώρησαν από το ρόστερ τόσο ο κάπτεν Κάνιας, ο οποίος τελικά βρήκε τα χρήματα που ζητούσε στον Ερυθρό Αστέρα (έχοντας φτάσει φέτος να παίζει στη Σεγούντα Β στην Ατλέτικο Βαλεαρίδων), αλλά και ο Γεβγέν Σάκχοφ, ο οποίος μετά από μια σεζόν στη Serie A με τη Λέτσε, επέστρεψε στην Ελλάδα και την ΑΕΚ, με αποδοχές στο 70% των όσων ζητούσε για να παραμείνει στον ΠΑΟΚ.

Από την… μοίρα δεν ξέφυγε ούτε ο τρίτος των "εξαρο-οκταριών" των Invincibles. Και ο Μαουρίσιο λοιπόν αποχώρησε ως ελεύθερος αφού ολοκληρώθηκε το δικό του συμβόλαιο, στο τέλος της περασμένης σεζόν. Και η δική του υπόθεση εξελίχτηκε σε πολύμηνο σίριαλ και αυτός υπέστη τις συνέπειες του οικονομικού εξορθολογισμού, σε αντίθεση όμως με τον Βιεϊρίνια, δεν καλύφθηκε από την ύστατη προσπάθεια προσέγγισης το φθινόπωρο, προτιμώντας τότε να συνεχίσει στον Παναθηναϊκό.

Αυτοί οι τρεις είχαν αφήσει στην… άκρη τον ηγέτη της Πόρτο, τον Σέρτζιο Ολιβέιρα, ο οποίος λόγω συγκυριών είχε έρθει δανεικός στον ΠΑΟΚ στη χειμερινή μεταγραφική περίοδο της σεζόν του νταμπλ. Βοήθησε σαφώς, η ποιότητα του φάνηκε, αλλά ποτέ τόσο ώστε να θεωρηθεί έστω συζητήσιμη η καταβολή των 12 εκατ. ευρώ που προβλέπονταν ως buy out από τους "δράκους" (παρότι έγινε προσπάθεια διαπραγμάτευσης), με αποτέλεσμα την επιστροφή του στο "Ντραγκάο".

Αυτοί οι τρεις είχαν περιορίσει μεταξύ πάγκου και εξέδρας τον Γιόζιπ Μίσιτς. Ήρθε επίσης δανεικός από την Πορτογαλία μεσούσης της σεζόν, χρειάστηκε όμως να φύγει ο Λουτσέσκου προκειμένου να αναδειχτεί. Εξελίχτηκε στον κορυφαίο της περυσινής σεζόν, όμως το σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε δεν επέτρεψε ποτέ στον ΠΑΟΚ να βρει λύση με την Σπόρτινγκ για την αγορά των δικαιωμάτων του Κροάτη (παρότι ο ίδιος είχε συμφωνήσει από τον Ιανουάριο του ’20 σε νέο συμβόλαιο) και έτσι επαναπατρίστηκε όντας πλέον υγιής, δανεικός στην Ντιναμό Ζάγκρεμπ.

Αυτοί οι τρεις μετέτρεψαν σε (επώδυνη οικονομικά) απλή υπενθύμιση τη θητεία του πολυδιαφημισμένου, διακαή επίσης διοικητικού πόθου και πανάκριβου (το μεγαλύτερο συμβόλαιο του ρόστερ των Ιnvincibles) Πόντους Βέρνμπλουμ. Ο Σουηδός ύστερα από πολύ "ψηστήρι" και αποδοχή κάθε πιθανής και απίθανης απαίτησής του, φόρεσε τα "ασπρόμαυρα" το καλοκαίρι του ’18 με σκοπό να γίνει ο ηγέτης της μεσαίας γραμμής του ΠΑΟΚ. Δεν έγινε ποτέ, τραυματίστηκε τον Δεκέμβριο του ‘18 και έκτοτε, πέραν της αποκατάστασής του, το μόνο που απασχόλησε τον Δικέφαλο ήταν το πότε και το πώς θα αποδεσμεύονταν από το τεράστιο συμβόλαιό του.

ΕΝΑΣ ΚΑΙ… ΜΙΣΟΣ (ΚΑΙ ΒΛΕΠΟΥΜΕ) ΣΤΟΥΣ ΕΞΙ

Έξι αυτοί των Invincibles που στελέχωναν είτε τη μεσοεπιθετική τριπλέτα είτε το δίδυμο (ανάλογα τον σχηματισμό) που πλαισίωνε τον φουνταριστό. Πλέον καταλυτικός όλων ο Ντιέγκο Μπίσεσβαρ. Λατρεμένος του Λουτσέσκου ο Ολλανδός κάνει την καλύτερη του σεζόν, χωρίς όμως ανάλογη συνέχεια. Το συμβόλαιο του πολύ μεγάλο για τα αναθεωρημένα προς τα… κάτω (ελέω FFP) οικονομικά δεδομένα του συλλόγου, του ζητείται να αποχωρήσει, φτάνει κοντά να το κάνει το φθινόπωρο, το αποφασίζει τελικά – με συναινετικό διαζύγιο – τον Ιανουάριο.

Δίπλα του ή συμπλήρωμά του, ο Δημήτρης Πέλκας. Έχει ρόλο, όχι όμως καταλυτικό. Από τα μέσα της σεζόν του νταμπλ ξεκινάει η δική του ιστορία ανανέωσης. Κυκλοφορεί πως αξιώνει αρκετά, οι σχέσεις του με το club περνάνε από διάφορα στάδια, αγωνιστικά έχει ακόμη λιγότερο χρόνο συμμετοχής στην περασμένη σεζόν, προτού και ενώ έχει ξεκινήσει η φετινή, αφήσει φανέλα και περιβραχιόνιο στην Τούμπα μετακομίζοντας έναντι 1,6 εκατ. ευρώ (και 20% σε ενδεχόμενη μεταπώληση) στη Φενερμπαχτσέ.

Παρελθόν αποτελούν και οι τρεις καθαρόαιμοι ακραίοι μεσοεπιθετικοί εκείνου του ρόστερ. Μεγάλη επένδυση ο Λεό Ζαμπά, τη δικαιολογεί εν μέρει μόνο στην χρονιά του νταμπλ, έκτοτε όμως ολοένα και… φθίνει τόσο η συμμετοχή του όσο και η αποδοχή του στον οργανισμό, καταλήγοντας πλέον δανεικός (και δεν αποκλείεται και… αγύριστος) στη Βάσκο ντα Γκάμα.

Η… τρέλα του συμπατριώτη του, του Πέδρο Ενρίκε δίνει λύσεις στο δεύτερο μισό της σεζόν των Invincibles, δεν είναι όμως αρκετή για να τον κρατήσει στην Τούμπα και αμέσως μετά το τέλος της παραχωρείται έναντι 600 χιλιάδων ευρώ στην Καϊσέρισπορ.

Τα πενταπλάσια έφερε στα ταμεία ο Δημήτρης Λημνιός. Δεν ήταν στις βασικότατες επιλογές του Λουτσέσκου, αποτέλεσε όμως χρησιμότατο κομμάτι του rotation, αποδεχόμενος την τακτική θυσία για μεγαλύτερη ανασταλτική προσήλωση. Απελευθερώθηκε και ήταν παραγωγικότερος την επόμενη χρονιά, το εξαργύρωσε με πώληση έναντι 3,3 εκατ. ευρώ το καλοκαίρι στην Κολωνία.

Κοινό σημείο των δύο που έχουν παραμείνει στο ρόστερ είναι ότι τότε δεν τους "έβλεπε" ο Λουτσέσκου. Με τον Αμρ Ουάρντα συνυπήρξε ο Ρουμάνος μόνο στο πρώτο μισό εκείνης της σεζόν, λίγο έλειψε να έχει ίδια τύχη και ο Ελ Καντουρί, η μεταγραφή του οποίου στην Σταντάρ Λιέγης (με τον ΠΑΟΚ να έχει αποδεχτεί πρόταση εκατομμυρίου) χάλασε ενόσω ταξίδευε ο Μαροκινός για το Βέλγιο.

Παρέμεινε συνεχίζοντας να βολοδέρνει σε διάφορους ρόλους και θέσεις στο γήπεδο, με το δικό του στάτους να αλλάζει επί θητείας Φερέιρα, οπότε και αποτέλεσε πλέον κομβικό στο rotation και – μαζί με τον Βαρέλα – τον πλέον ακριβοπληρωμένο του ρόστερ. Δεδομένα δεν θα το διατηρήσει αφού το συμβόλαιο του ολοκληρώνεται τον Ιούνιο και η παραμονή του (με πολύ χαμηλότερους οικονομικούς όρους αν τελικά συμφωνηθεί) τελεί υπό διαπραγμάτευση.

Ο "ΠΡΙΓΙΟ" ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ

Καταλύτης στην εξέλιξη των Invincibles η απόφαση του Αλεκσάνταρ Πρίγιοβιτς να αποδεχτεί τη μυθική πρόταση της Αλ Ιτιχάντ και να μετακομίσει στη Σαουδική Αραβία μεσούσης της σεζόν. Η χρονιά χωρίζεται σε π.Π. και μ.Π. (προ και μετά Πρίγιοβιτς δηλαδή) για τον ΠΑΟΚ, που κάνει μεν την πώληση ρεκόρ της ιστορίας του – χωρίς να έχει διαπραγματευτικό λόγο αφού οι Άραβες κατέβαλλαν τα 10 εκατ. ευρώ του buy out του Σέρβου – χάνει όμως το σημείο αναφοράς του στην επίθεση.

Τα παπούτσια του καλείται να γεμίσει κυρίως ο Τσούμπα Ακπομ, ο οποίος είχε αποκτηθεί το καλοκαίρι του ’18 με τον Κάρελ Σβιντέρσκι – αγοράστηκε μετά τη φυγή του "Πρίγιο" - να μην κερδίζει εξ αρχής την εμπιστοσύνη, έχοντας κυρίως επικουρικό ρόλο. Ο Αγγλος επαναπατρίστηκε το φθινόπωρο με τον ΠΑΟΚ να καρπώνεται 1,8 εκατ. ευρώ, ο Πολωνός παραμένει στο ρόστερ, άγνωστο όμως για πόσο αφού από τον Ιανουάριο κιόλας υπάρχουν έντονες διεργασίες για πώλησή του (σ.σ. το συμβόλαιο του έτσι κι αλλιώς ολοκληρώνεται το επόμενο καλοκαίρι).

Ο τελευταίος του ρόστερ του πρωταθλήματος ήταν ο Νίκος Καρέλης. Η προσθήκη του, στα τέλη της μεταγραφικής περιόδου του ’18 γίνεται σίριαλ ελέω της εμπλοκής και της ΑΕΚ, έρχεται τελικά δανεικός από την Γκενκ, παίζει ελάχιστα, σκοράρει μόνο σε ένα ματς Κυπέλλου και μοιραία αποχωρεί, παίρνοντας πάντως μετάλλιο πρωταθλητή.

Photo Credits: Eurokinissi, 24MEDIA Creative Team