Κάθε φορά που ο Τριαντάφυλλος λέει "Φιλιπάο" τσακωνόμαστε. Τον "πάει" πολύ, του αρέσει προπονητικά, σε αντίθεση με μένα που δεν μου "κάθεται" καλά.
Όχι προπονητικά φυσικά (μην το ξεφτιλίσουμε κιόλας, θάβοντας τον άνθρωπο που έχει οδηγήσει τη Σελεσάο στην κορυφή του κόσμου), αλλά αυτή η περίεργη ιδιοσυγκρασία και συμπεριφορά του στον πάγκο μας "ξενίζει" κάπως.

Δεν "ζει" το παιχνίδι, αλλά το "παραζεί". Βέβαια, στην πρεμιέρα του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος η Πορτογαλία έδειξε ότι είναι μέσα στα φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου, οπότε τα -δικά μας- λόγια είναι περιττά. Από την άλλη όμως, στη φετινή διοργάνωση οι μισές ομάδες είναι φαβορί, άρα γιατί όχι και οι Πορτογάλοι, που θέλουν να ρεφάρουν τις ήττες σε πρεμιέρα και τελικό πριν από τέσσερα χρόνια από την Ελλάδα;

Η σκηνή της 12ης Σεπτεμβρίου 2007 μετά το παιχνίδι της Πορτογαλίας εναντίον της Σερβίας (1-1) για τα προκριματικά του Euro 2008, δεν πρόκειται να "κατέβει" ποτέ από το Dailymotion.

Θα είναι πάντα εκεί, για να θυμίζει ότι ο Βραζιλιάνος κόουτς δεν ξέρει μόνο να προπονεί και να σχεδιάζει συστήματα πάνω στο χορτάρι, αλλά και να δέρνει! Το αριστερό κροσέ στον Ντραγκουτίνοβιτς θες να το βλέπεις ξανά και ξανά. Και ξανά.

Είναι ένα από τα πιο δυνατά επιχειρήματα για να χρησιμοποιήσεις σε μια συζήτηση σχετικά με το χαρακτήρα του Σκολάρι. Του προπονητή που στο Μουντιάλ του 2002 έδωσε στους παίκτες του την "Τέχνη του Πολέμου", ένα πολεμικό εγχειρίδιο γραμμένο τον 6ο αιώνα προ Χριστού στην Κίνα! Τώρα, τι κατάλαβαν ο Ρονάλντο, ο Ριβάλντο και οι υπόλοιποι Βραζιλιάνοι, ειλικρινά ούτε που μπορούμε να φανταστούμε.

Αλλά αυτός είναι ο Σκολάρι με τους δικούς του τρόπους να δίνει κίνητρα στους παίκτες του, να τους εμψυχώνει, να τους τσιτώνει ενόψει μιας μεγάλης διοργάνωσης. Αυτές τις ημέρες έχει αναλάβει να "κουλαντρίσει" τον Κριστιάνο Ρονάλντο και να τον πείσει, ότι μπορεί να κουβαλήσει στις πλάτες του την Εθνική ομάδα της Πορτογαλίας. Μέχρι το τέλος, μέχρι την κορυφή.

Ο "Ρόνι" μετά το πρωτάθλημα με τη Μάντσεστερ και το Τσάμπιονς Λιγκ θέλει και αυτό το τρόπαιο, αλλά μάλλον φοβάται μήπως κληθεί να εκτελέσει κάποιο πέναλτι. Εκεί, ελπίζει ότι ο Σκολάρι θα του δώσει τις κατάλληλες οδηγίες, θα τον συμβουλεύσει κατά το δοκούν. Και ότι κατά το. δοκάρι ή το άουτ.

Για τον Σκολάρι όμως, το πρώτο παιχνίδι με την Τουρκία ήταν απλά μια πολύ καλή και δυνατή "προπόνηση". Ο πραγματικός -πρώτος- αγώνας θα γίνει με την Τσεχία, αλλά και με την Ελβετία, αφού μετά την γκέλα στην πρεμιέρα, οι οικοδεσπότες θα θέλουν να πάρουν βαθμούς αξιοπρέπειας.

Άλλωστε, για τους Πορτογάλους δεν υπάρχει άλλος στόχος εκτός από την πρώτη θέση. Τη δεύτερη τη γεύτηκαν μέσα στο ίδιο τους το σπίτι και μάλιστα ήταν πικρή και ελληνική. Και ο Σκολάρι έχει το δύσκολο έργο να πάρει ρεβάνς. Διαφορετικά μπορεί να πάρει το καπελάκι του και να φύγει. Στα 60 του χρόνια μια νέα σελίδα στην Τσέλσι, μοιάζει με ιδανική συνέχεια για το βιβλίο της ζωής του.