Καλή η συμβολή στο build up. Θελκτική η τεχνική αρτιότητα, η ευχέρεια στη μακρινή πάσα. Προϋποθέσεις, απαραίτητες ή όχι εξαρτάται, όλες. Αναγκαίο όμως για έναν κεντρικό αμυντικό, για κάθε κεντρικό αμυντικό είναι να κόβει. Να σταματάει τους αντιπάλους, να διώχνει, να απομακρύνει τους κινδύνους. Το γνωρίζει, εννοείται, ο τελευταίος σκόρερ του Παναθηναϊκού στον πρώτο γύρο του πρωταθλήματος Χιόρντουρ Μάγκνουσον.

Γι’ αυτό και ο ίδιος πρώτιστα προβληματίστηκε από τις πρόσφατες εμφανίσεις του, αρχικά στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και μετά στο Αγρίνιο. Όχι ως προς το κομμάτι της απαραίτητης προϋπόθεσης, αλλά της αναγκαιότητας που επιβάλλει η θέση του. Αυτοσυγκέντρωση και αποφάσεις φάνηκε σε συγκεκριμένα σημεία να μην είναι στο επίπεδο που ο διεθνής Ισλανδός θα ήθελε. Το αναγνώρισε, το κατάλαβε, πρώτος. Χωρίς να (χρειαστεί να) του πει κανείς τίποτα.

Και είναι αλήθεια πως παρότι στην χτεσινοβραδινή φιλοξενία του Ατρόμητου δεν είχε και τόση δουλειά, όποτε όμως και όταν χρειάστηκε ήταν αλάνθαστος, διορθώνοντας σε μετρημένες – αλλά πάντα κομβικές σε παιχνίδια που κυλάνε όπως κύλησε το χτεσινό – φάσεις ακόμη και αβλεψίες συμπαικτών του.

Ενδεικτικό της αυτοπεποίθησης που απέκτησε ο 29χρονος στόπερ το γεγονός ότι θυμήθηκε την ευχέρεια του στις εκτελέσεις φάουλ. Φέτος, παρόντος του Αϊτόρ κάθε επιδίωξη να πάρει μια τέτοια εκτέλεση πέρασε σε δεύτερη μοίρα. Για την ακρίβεια, σε… τρίτη μιας και οι αμέσως επόμενοι στην σχετική ιεραρχία των «πράσινων» είναι οι Μπερνάρ και Τσέριν.

Χτες όμως προφανώς ένιωθε καλά. Και το κυνήγησε. Στην πρώτη φορά που στήθηκε η μπάλα στα πέριξ της περιοχής του Γιαννιώτη, απλώς περίμενε πίσω της. Στη δεύτερη όμως, στις καθυστερήσεις, ήταν αυτός που συμφωνήθηκε να πάρει το χτύπημα. Και «έγραψε».

Η (προσπάθεια για) διδαχή από τον Πίρλο

Τα γκολ του δεν είναι πολλά, αλλά στην επαγγελματική καριέρα του έχει σκοράρει με διάφορους τρόπους. Με κεφαλιά και πλασέ – ακόμη και με τον ώμο - σε στατικές φάσεις, με σουτ εκτός περιοχής σε open play (περισσότερες οι φορές που το έχει αποπειραθεί), με εξ επαφής προβολή φτάνοντας σε θέση (και ρόλο) ακραίου επιθετικού.

Η χτεσινή ήταν η τρίτη φορά (ως στέλεχος πρώτης ομάδας) που σκοράρει με απ’ ευθείας εκτέλεση φάουλ. Την τέχνη, είχε προσπαθήσει να την κουτσομάθει στο ξεκίνημα της καριέρας του, παίζοντας – ουσιαστικά τότε – δεκάρι. Και δεν ήταν η μόνη που είχε να κάνει με το στατικό κομμάτι του παιχνιδιού μιας και παράλληλα με το ποδόσφαιρο, ως και τα μέσα της εφηβείας του, ασχολήθηκε με το πλέον επιτυχημένο σε ομαδικό επίπεδο σπορ της Ισλανδίας, το χάντμπολ, ακολουθώντας τα βήματα του μεγαλύτερου αδερφού του, του Χλίνουρ.

Background που καθ’ όλη την ποδοσφαιρική πλέον σταδιοδρομία του αξιοποιήθηκε, με τον ίδιο να αναλαμβάνει τις εκτελέσεις πλαγίων κοντά στην περιοχή των εκάστοτε αντιπάλων των ομάδων του, είτε σε συλλογικό είτε σε διεθνές επίπεδο.

Με καμάρι λέει πως από δικά του πλάγια η Μπρίστολ Σίτι πέτυχε τρία γκολ στα δύο χρόνια που αγωνίστηκε στην Αγγλία, με ακόμη περισσότερο πως οι συμπατριώτες του στην εξέδρα, στα παιχνίδια της εθνικής του, έφτασαν να… συντονίζουν το περίφημο, σήμα κατατεθέν των Ισλανδών φιλάθλων, Viking Clap με τη φόρα που έπαιρνε για να εκτελέσει ένα πλάγιο.

Η εκπαίδευση στα φάουλ προέκυψε λίγο αργότερα. Μετακομίζοντας έφηβος στην Γιουβέντους οπισθοχωρούσε συνεχώς στο γήπεδο, καταλήγοντας στην καρδιά της άμυνας, παράλληλα όμως με τη διδαχή ενός νέου ρόλου και θέσης, δεν παρέλειψε και την εξάσκηση στο μαράζι των εφηβικών του χρόνων. Και αν μη τι άλλο είχε πολύ υλικό και για να διδαχτεί και να μελετήσει.

"Μετά το τέλος των προπονήσεων υπήρχε ελεύθερος χρόνος για όποιον ήθελε να εξασκηθεί στα χτυπήματα φάουλ. Το λάτρευα. Καθόμουν και έβλεπα τον τρόπο που εκτελούσε κυρίως ο Πίρλο και λιγότερο ο Ντελ Πιέρο. Όταν βλέπεις κάτι τέτοιο, θες δεν θες, κολλάς. Πόσο μάλλον εγώ που είχα και προδιάθεση. Μαθαίνεις να αντιλαμβάνεσαι τη σωστή και την κατάλληλη κάθε φορά στάση του σώματος, πως να πλησιάσεις την μπάλα, πως να τοποθετήσεις το πόδι σου, με τη φόρα και δύναμη για να πετύχεις το χτύπημα του χρειάζεται.

Ειδικά οι εκτελέσεις του του Πίρλο ήταν ξεχωριστές. Δεν κλωτσούσε απλώς την μπάλα, ακολουθούσε την πορεία της με την κίνηση του ποδιού του, σαν να την κατεύθυνε ακόμη και στον αέρα. Αυτός ήταν η έμπνευση μου, τον δικό του τρόπο επιδίωκα να μιμηθώ, όταν πολύ σπανιότερα το δοκίμαζα".

Η πρώτη επιτυχημένη δοκιμή ήρθε σε αγώνες των ακαδημιών των μπιανκονέρι. Η πρώτη του ως επαγγελματίας, σε επίπεδο πρώτης ομάδας, είχε ως θύμα έναν κολλητό του από την κοινή τους θητεία στο Τορίνο, τον Μάρκο Στοράρι.

Δανεικός στην Κάλιαρι ο Ιταλός τερματοφύλακας, δανεικός στην Τσεζένα ο Μάγκνουσον. Παιχνίδι στη Σαρδηνία, 11 Οκτωβρίου 2015, η Κάλιαρι προηγούνταν με 2-0, όταν ο Ισλανδός "ζωγράφισε" τον Στοράρι, χωρίς πάντως το γκολ του να σώσει κάτι για την ομάδα του.

Η επόμενη που πανηγύρισε με εκτέλεση φάουλ ήταν σ’ ένα φιλικό με την εθνική του ομάδα, κόντρα στην Ιρλανδία, χαρίζοντας στους Βίκινγκ τη νίκη στο Δουβλίνο (1-0, 28/3/2017).

Η επόμενη, ήρθε χτες. Έτσι κι αλλιώς ιδιαίτερη, ανεξαρτήτως τρόπου μιας και πανηγύρισε το πρώτο γκολ του μετά τον σοβαρό τραυματισμό που τον κράτησε εκτός δράσης για περίπου έναν χρόνο. Το αμέσως προηγούμενο, με τη φανέλα της ΤΣΣΚΑ σ’ ένα μοσχοβίτικο ντέρμπι με την Σπαρτάκ (13/9/2020) το είχε αφιερώσει στη νεογέννητη κόρη του. Μοιάζει βέβαιο πως και το χτεσινό, το πρώτο εν Αθήναις, θα έχει αφιερωθεί στη δεύτερη, γεννημένη μόλις τον περασμένο Ιούνιο, κόρη του.

Δείτε την Game Night: