Σε κάποιους, το οπαδιλίκι είναι εύκολο, ένα παιχνίδι προσποιητών κομπλιμέντων, ανώδυνο κι επωφελές. Για κάποιους άλλους ωστόσο, ο ύπνος είναι δύσκολος όταν η ΑΕΚ ηττάται, όταν έχει εικόνα αποκρουστική. Μερικοί πονούν σιωπηρά, ο Ηλίας Ατματσίδης όμως, ανήκει στην άλλη κατηγορία. Βασικά είναι μία τέτοια από μόνος του!

Στους αγώνες με την Κραϊόβα και την Τραμπζονσπόρ στο ΟΑΚΑ, εκείνος και ο Νίκος Κωστένογλου κάθονταν δίπλα δίπλα, στα δημοσιογραφικά θεωρεία. Ο Ατματσίδης ωρυόταν, καταριόταν, υπέφερε. Εξέφραζε την ενόχλησή του ηχηρά, ήταν αδύνατον να πνίξει βουβά την απέχθεια που τον πλημμύριζε για όσα διαπίστωνε στον αγωνιστικό χώρο.

Δίπλα του ο πάντοτε πράος και μειλίχιος Νίκος Κωστένογλου, ήταν το άκρως αντίθετο στις εκδηλώσεις του. Σημείωνε σιωπηρά στο μυαλό του, κατέγραφε τις εικόνες, ανέλυε την κατάσταση και περίμενε τη στιγμή. Πάνω από όλα όμως, είχε ήδη αποφασίσει ότι εφόσον αναλάμβανε, αυτόν τον εκρηκτικό τύπο, θα έπρεπε να τον έχει κοντά του.

Στην πρώτη προπόνηση της μετά-Καρντόσο εποχής, ο Ατματσίδης, ο άνθρωπος των Ακαδημιών που ήταν περισσότερο κοντά από κάθε άλλον στην πρώτη ομάδα, πρωτοστάτησε στο να έρθουν πιο κοντά οι παίκτες με τον καινούργιο προπονητή τους. Ήταν δε τόσο σίγουρος για εκείνον, ώστε σε κάποιους που γνωρίζει καλύτερα είπε "μην τον αντιμετωπίζετε ως υπηρεσιακό, θα δείτε ότι θα πάμε τόσο καλά, που αυτός θα μείνει μέχρι το τέλος". Το είχε πει άλλωστε και προσωπικά στον Μηνά Λυσανδρου, αμέσως μετά το τέλος του πολυεπίπεδα "λυτρωτικού" αγώνα κόντρα στην Ξάνθη. Όταν μια ήττα σε εξαγνίζει!

Πίστη μέσα του, τόσο δυνατή όσο του "κόουτς Κ", ίσως και ακόμα πιο ισχυρή, διαθέτει και ο αγαπημένος Ηλίας των οπαδών της ΑΕΚ. Όχι επειδή μαζί, νεότατοι τότε, αποτελούσαν στολίδια της μεγάλης ομάδας που κατακτούσε τίτλους και απέδιδε ονειρικό για τα ελληνικά δεδομένα ποδόσφαιρο. Δεν αρκεί το ότι είναι φίλος του. Ήταν βέβαιος για τον Κωστένογλου. Δεν του έκανε κάποια χάρη, διέκρινε σε αυτόν, ότι στην ξέρα που το καράβι είχε οδηγηθεί, ήταν ο ιδανικός για να το ρυμουλκήσει.

ΤΟ ΟΧΙ ΤΟΥ ΔΗΜΑΤΟΥ ΣΤΗΝ ΤΡΕΛΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΤΟΥ ΑΤΜΑ!

Την παραμονή του αγώνα της Τραπεζούντας, μία ολόκληρη ημέρα προτού εξελιχτεί σαν ταινία δράσης μπροστά στα μάτια μας, αυτή η εντυπωσιακή μετάλλαξη της ΑΕΚ, ο Ατματσίδης ήταν απόλυτα βέβαιος για την παραμονή του Κωστένογλου. "Και πως να μη μείνει; 30.000 άνθρωποι θα μας περιμένουν στο αεροδρόμιο μετά το παιχνίδι με τους Τούρκους, όταν θα έχουμε προκριθεί" έλεγε σε όλους. Μα σε όλους όμως!

Σε όλους έγραψα; Όντως, θα μπορούσε να είχε ακουστεί αυτό στο πανελλήνιο, αν ο διευθυντής επικοινωνίας της ΠΑΕ ΑΕΚ, Ανδρέας Δημάτος, δεν τραβούσε λίγο τα λουριά, αποτρέποντάς τον από το να το καταθέσει δημόσια, στο pre game του αγώνα, κοιτώντας στα μάτια την κάμερα του COSMOTE TV. Διότι αυτό ακριβώς ήθελε να κάνει:

"Άσε με να το πω ρε Ανδρέα, 30.000 ΑΕΚτζήδες θα είναι στο αεροδρόμιο απόψε". Η πρόκριση δεν ήλθε, όμως αυτή η ατσάλινη πίστη του Ατματσίδη, είχε κυριεύσει άπαντες. Δεν υπήρχε άνθρωπος της αποστολής που να μην πίστευε σε αυτήν, όταν όλοι εμείς οι "κακόμοιροι"και "κακορίζικοι" (με αιτία και αφορμές πάντως) στην Ελλάδα, φοβόμασταν για τα χειρότερα και ψιθυρίζαμε, "πρώτα από όλα να αποφύγει η ομάδα μια νέα συντριβή».

Στο ημίχρονο, ο Δημάτος τα άκουσε από τον Ατματσίδη "γιατί δεν με άφησες να το πω, να τους προετοιμάσω γι αυτό που έρχεται". Δυστυχώς στο τέλος δεν ήρθε... Η πρόκριση δεν φανερώθηκε στην ΑΕΚ, όμως επέστρεψαν σε αυτήν, όσα σε χαρακτήρα την έκαναν να ξεχωρίζει και παλαιότερα. Από ανθρώπους που ξέρουν καλά γι αυτήν. Από ανθρώπους που είναι ΑΕΚ. Από ανθρώπους που είναι... η ίδια η ΑΕΚ!

Photo credits: Eurokinissi