Ο Ολυμπιακός δέχθηκε δεύτερο, διαδοχικό χαστούκι στο γήπεδό του. Οι ερυθρόλευκοι έχασαν 1-4 την Πέμπτη από τη Μακάμπι για το Conference League και 1-3 από τον Παναθηναϊκό στην πρώτη αγωνιστική των playoffs της Stoiximan Super League.

Οι ερυθρόλευκοι βρίσκονταν σε καλό φεγγάρι, με επτά σερί νίκες σε Ελλάδα και Ευρώπη, και τη βαθμολογία να τους φέρνει στην 3η θέση στο κλείσιμο της regular season.

Το εντός έδρας ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό όχι μόνο δεν αποτέλεσε συνέχεια αυτής της προσπάθειας για διεκδίκηση του τίτλου, αλλά εξελίχθηκε σε οδυνηρό πισωγύρισμα για τους ερυθρόλευκους.

Όχι μόνο τραγική αμύνα, αλλά και η χειρότερη επίθεση της σεζόν

Όσοι παρακολούθησαν το ντέρμπι σίγουρα κατάλαβαν πως για ένα ακόμη παιχνίδι ο Ολυμπιακός είχε τεράστια προβλήματα στην ανασταλτική του λειτουργία και στις αντιδράσεις της τελευταίας γραμμής της άμυνάς του.

Ισχύουν όλα αυτά, αλλά περιγράφουν τη μισή εικόνα. Γιατί υπάρχει και το κομμάτι της επίθεσης.

Στο τέλος της βραδιάς, τα xGoals ήταν 0.50 - 1.38. Αυτό το ισχνό 0.50 είναι η χειρότερη φετινή επίδοση του Ολυμπιακού στη Stoiximan Super League. Πριν από το ντέρμπι, η χαμηλότερη επίδοση των ερυθρόλευκων ήταν τα 0.59 xG που είχαν στον Βόλο, όταν έπαιξαν με 10 παίκτες από το 18ο λεπτό.

Δεν είναι λοιπόν μόνο τα τεράστια αμυντικά προβλήματα που έκαναν ξανά την εμφάνιση τους στον Ολυμπιακό, αλλά και κάτι σχετικά καινούργιο: η αδυναμία της ομάδας να επιτεθεί και να φτιάξει ευκαιρίες.

Κανένα 4-4-2, ο Ελ Κααμπί ήταν στο κέντρο

Το Σάββατο βγήκε η αποστολή του Ολυμπιακού για το ντέρμπι και για πρώτη φορά είχε μέσα και τους τέσσερις φορ, Ελ Κααμπί, Ναβάρο, Ελ Αραμπί και Γιόβετιτς.

Μια ώρα πριν τη σέντρα βγήκαν οι ενδεκάδες και καταλάβαμε όλοι γιατί η αποστολή είχε τέσσερις φορ: ο Ολυμπιακός κατέβηκε με 4-4-2 και δίδυμο Ελ Κααμπί - Ναβάρο στην επίθεση.

Πάμε να δούμε πως ήταν αυτό το 4-4-2 στο γήπεδο. Στο γράφημα βλέπουμε τον χώρο δράσης και τις μεταβιβάσεις των παικτών του Ολυμπιακού στο πρώτο ημίχρονο.

Ο Ολυμπιακός έπαιξε πολύ ψηλά. Μόνο οι τρεις της άμυνας κινήθηκαν κάτω από τη σέντρα, με τον Ορτέγκα (3) να μένει ως τρίτος πιο χαμηλά, την ώρα που στα δεξιά ο Ροντινέι (23) ήταν αρκετά ψηλά, με τον Μασούρα (19) να κατεβαίνει συχνά πιο χαμηλά.

Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι του γραφήματος αφορά τον Ελ Κααμπί. Ο Μαροκινός κινήθηκε "μίλια" μακριά από την περιοχή του Παναθηναϊκού.

Ο Ελ Κααμπί (9) κινήθηκε σχεδόν στο ίδιο ύψος με τους κεντρικούς μέσους του Ολυμπιακού, τον Έσε (32) και τον Όρτα (5). Ο Ναβάρο (29) ήταν ο πιο προωθημένος,

Ο πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος είχε μία ενέργεια στην περιοχή

Το 4-4-2 όχι μόνο δεν παίχτηκε ποτέ στην πράξη με τον Ελ Κααμπί δίπλα ή έστω κοντά στον πιο προωθημένο από όλους, τον Ναβάρο (29), αλλά "εξαφάνισε" τον Μαροκινό.

Ο Ελ Κααμπί είχε 20 ενέργειες με την μπάλα. Μόνο μία εξ αυτών ήταν στην αντίπαλη περιοχή και αυτή ήταν στις παρυφές της, όχι κοντά στην εστία.

Είναι μακράν η χειρότερη επίδοση του Μαροκινού με τη φανέλα του Ολυμπιακού στο πρωτάθλημα. Ο Ελ Κααμπί ποτέ δεν έχει κάνει μόνο μία ενέργεια στην περιοχή όταν έχει αγωνιστεί σε όλο το ματς.

Μιλάμε για παίκτη που πριν τη σέντρα είχε μέσο όρο 6.5 ενέργειες στην αντίπαλη περιοχή ανά 90 λεπτά και ήταν πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με 15 γκολ, μπροστά από τον Μορόν.

Πώς βοήθησε το 4-4-2 την επίθεση;

Είναι σαφές πως πριν πάει κανείς στην αμυντική λειτουργία θα πρέπει να αναρωτηθεί πως βοήθησε η διάταξη του Μεντιλίμπαρ την επίθεση του Ολυμπιακού όταν:

1. Ο Ολυμπιακός έκανε τη χειρότερη επίθετική επίδοση της χρονιάς.
2. Ο πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος έπαιξε στο κέντρο και είχε μία ενέργεια στην αντίπαλη περιοχή.

Ο Μεντιλίμπαρ δεν φταίει γι'αυτά που βρήκε...

Η συζήτηση για την άμυνα δεν χρειάζεται γραφήματα και αρνητικά ρεκόρ. Αρκούν τα ριπλέι των τριών γκολ του Παναθηναϊκού, όπου ο καθένας μπορεί κάθε φορά να εστιάζει και σε διαφορετικό παίκτη του Ολυμπιακού.

Κι εδώ θα πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι.

Προφανώς και ο Μεντιλίμπαρ δεν φταίει:

1. Που αυτή η τραγική αμυντική λειτουργία είναι παρούσα από την αρχή της σεζόν.
2. Που οι αμυντικοί του Ολυμπιακού κάνουν ροτέισον στο ποιος θα είναι κάθε φορά ο χειρότερος, αυτός που καλύπτει τον αντίπαλο παίκτη, αυτός που θα κάνει κραυγαλέα λάθη, κτλ.
3. Που στις τελευταίες δύο σεζόν, 64 διαφορετικοί ποδοσφαιριστές έχουν παίξει βασικοί στο πρωτάθλημα για τον Ολυμπιακό. Εξήντα τέσσερις διαφορετικοί παίκτες.

Όλα αυτά δεν είναι ούτε επιλογές του Μεντιλίμπαρ, ούτε αποτέλεσματα των επιλογών του. Αντιθέτως, είναι πάγια ζητήματα που τα βρήκε όταν ανέλαβε τους ερυθρόλευκους.

...αλλά το σχέδιό του μεγέθυνε τα προβλήματα

Όμως, αν πρέπει κανείς να συζητήσει μόνο γι'αυτό, το τελευταίο παιχνίδι του Ολυμπιακού, τότε μπορεί να πει πως το σχέδιο του Βάσκου αδυνάτισε την επίθεση των ερυθρόλευκων και μεγέθυνε τα ζητήματα στην άμυνα.

Η τεσσάρα από την Μακάμπι θα μπορούσε κάλλιστα να λειτουργήσει ως καμπανάκι. Να κάνει τον Μεντιλίμπαρ πχ να υιοθετήσει ένα 4-4-2 που θα παίξει πολύ πιο πίσω.

Δύο τετράδες κοντά, ο Ροντινέι κι αυτός πιο πειθαρχημένος πίσω, δύο φορ να πιέζουν στην ανάπτυξη του αντιπάλου. Το 4-4-2 χρησιμοποιείται πλέον κατά κόρον από ομάδες που θέλουν να αμυνθούν χαμηλά: σπάνια όμως από ομάδες που θέλουν να ανεβάσουν ψηλά τις γραμμές τους.

Και σίγουρα όχι από ομάδες που αντιμετωπίζουν σοβαρά ζητήματα στην άμυνα: ποιοτικών χαρακτηριστικών των παικτών, ομοιογένειας, συνολικής αμυντικής λειτουργίας.

Όλα τα κακά έχει η τελευταία γραμμή του Ολυμπιακού και το 4-4-2 με τον Ροντινέι πάνω από τη σέντρα τους έριξε έναν προβολέα για να φανούν περισσότερο.

Ο Παναθηναϊκός είχε απόλυτο έλεγχο με 2+2 μέσους (Πέρεθ-Τσέριν + Μπακασέτας-Μπερνάρ), εύκολη στόχευση στην πλάτη του Ροντινέι και απέναντί του μια ομάδα που είχε τον κορυφαίο δημιουργό του πρωταθλήματος στον πάγκο και τον πρώτο σκόρερ να παλεύει στο κέντρο.