Ο Γιώργος Δώνης άνοιξε μόνος του την πόρτα της εξόδου. Λογικό... Πλέον ακόμα κι εκείνοι που δεν αναγνώριζαν τις τεράστιες ευθύνες του και τις διαδοχικές «κολοτούμπες» του, τώρα τον αντιμετωπίζουν ως αναλώσιμο. Το καλύτερο για τον ίδιο και την ΑΕΚ είναι να αποχωρήσει, άλλωστε όσα είχε προαναγγείλει με τόση σιγουριά δεν έγιναν ποτέ.
Έχουν συμπληρωθεί 14 χρόνια από την τελευταία φορά που η ΑΕΚ στέφθηκε πρωταθλήτρια. Διέθετε ποδοσφαιριστές με τεράστια κλάση στις τάξεις της. Κορυφαίος όλων ο Στέλιος Μανωλάς. Ο πιο επιβλητικός αμυντικός στην ιστορία της ομάδας. Μια εμβληματική προσωπικότητα, ένας άνθρωπος που λες και γεννήθηκε με την κιτρινόμαυρη φανέλα ραμμένη στο πετσί του.

Η ώρα της επιστροφής πλησιάζει για τον Μανωλά. Ως γενικός αρχηγός θα κληθεί να δώσει όραμα στους ποδοσφαιριστές, να τους βοηθήσει να αποκτήσουν ψυχολογία, να πιστέψουν στους εαυτούς τους. Η ΑΕΚ έχει πιάσει πάτο σε αγωνιστικό επίπεδο και αυτό αλήθεια είναι οξύμωρο αν αναλογιστεί κανείς ότι μετά από πολλά χρόνια έχει μια νοικοκυρεμένη διοίκηση. Οι άνθρωποι λίγα σκαμπάζουν από ποδόσφαιρο, όμως ως εταιρία η Ένωση αποπνέει υγεία.

Ο Νίκος Κωστένογλου είναι ακόμη ένα πρόσωπο που αδικήθηκε το περασμένο καλοκαίρι. Ο Νικολαΐδης πίστεψε ότι ο Δώνης θα εξελιχθεί στον επόμενο Μπάγεβιτς της ΑΕΚ και τυφλώθηκε από τον εγωισμό του, δεν άκουγε τις αντιρρήσεις των μετόχων... Ακριβώς όπως την πάτησε και με τον Φερέρ προσφέροντάς του κλειστό τετραετές συμβόλαιο με χρήματα που η ΠΑΕ θα πληρώνει ως το 2011!

Ο Ντέμης ανρήθηκε να ψήφο εμπιστοσύνης σε έναν άνθρωπο που με τη δουλειά του και τον χαρακτήρα του κατάφερε να φέρει τούμπα μια φαινομενικά χαμένη χρονιά και να οδηγήσει την ομάδα στην κατάκτηση ενός τίτλου που δεν της απονεμήθηκε ποτέ επειδή οι νόμοι είναι πάνω από το ποδόσφαιρο ακόμα κι όταν είναι άδικοι. Αυτός ο άνθρωπος που τότε δεν επιβραβεύθηκε για το επίτευγμά του, είναι πλέον πιθανό να επιστρέψει ως η ενδεδειγμένη λύση για να βγει η ομάδα από το αγωνιστικό αδιέξοδο.

Και φτάνουμε στο πρόσωπο που έχει συνδυάσει το όνομά του με τα τελευταία έξι πρωταθλήματα της ΑΕΚ (4 ως προπονητής και 2 ως παίκτης). Είναι αλήθεια εφικτή η επιστροφή του Ντούσαν Μπάγεβιτς; Ναι είναι! Αρκεί εκείνοι που με το μελάνι τους τόσα χρόνια τον πολεμούν με εμπάθεια και κομπλεξισμό για προδοσία να αναλογιστούν ότι και η δουλειά του προπονητή είναι απλώς ένα επάγγελμα. Αρκεί εκείνοι που θεοποιούν προπονητές όπως ο Δώνης να σκεφτούν λογικά και να αναγνωρίσουν ότι ο Ντούσκο είναι _ βάσει αποτελεσμάτων και διάρκειας _ ο κορυφαίος τεχνικός που εργάστηκε ποτέ στην Ελλάδα.

Αρκεί οι έφηβοι οπαδοί της ΑΕΚ _ που δεν είχαν γεννηθεί όταν η ομάδα τους μεγαλουργούσε και με το ποδόσφαιρο που έπαιζε κέρδιζε το χειροκρότημα σε όλα τα γήπεδα της Ελλάδα _ να σταματήσουν να τον καθυβρίζουν επειδή κάποιοι παλαιότεροι και φανατικοί, μυαλά κολλημένα γεμάτα ανεξήγητο φθόνο και μίσος, τους λένε να κάνουν έτσι.

Η τάξη του '94 μπορεί να οδηγήσει την ομάδα στην αναγέννησή της γιατί ξέρει πως να το κάνει. Αρκεί να υπάρχει ενότητα, στήριξη και εμπιστοσύνη. Συστατικά που απήλαυσε στην τετραετή θητεία του στην προεδρία ο Ντέμης, δίχως εν τέλει να φανεί αντάξιος των προσδοκιών σε οτιδήποτε από όσα είχε εξαγγείλει σε αγωνιστικό επίπεδο...