Ήταν 19 Φεβρουαρίου 2007, όταν ο Ίλια Ίβιτς αποχωρούσε από το επιτελείο του Ντέμη Νικολαΐδη και το πόστο του τεχνικού διευθυντή. Ως η σταγόνα που ξεχείλισε το δικό του ποτήρι της υπομονής, αντιμετωπίστηκε η απόκτηση του Παντελή Καφέ, με την οποία εκείνος διαφωνούσε κάθετα. Ωστόσο, μάλλον περισσότερο την αφορμή για το φευγιό του έψαχνε, διότι ο πραγματικός λόγος είχε άλλο ονοματεπώνυμο: Λορένθο Σέρα Φερέρ.

Ο τεχνικός διευθυντής Ιλια Ιβιτς αγαπούσε πολύ τη δουλειά του στην ΑΕΚ, ήταν αποδοτικός βάσει των οικονομικών πόρων που του παρείχε προς διαχείριση η διοίκησή της και σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να παραμείνει ως ένας "ανιχνευτής" ποδοσφαιριστών, αφήνοντας το μεταγραφικό σχεδιασμό στα χέρια του υπερσυγκεντρωτικού Ισπανού κόουτς, τον οποίο εν τω μεταξύ, ο Ντέμης είχε προβιβάσει σε "κλειδοκράτορα" της ΑΕΚ, με κλειστό τετραετές συμβόλαιο.

Αποχώρησε σαν κύριος, δεχόμενος να μην αναφέρει τη λέξη παραίτηση (γιατί επί της ουσίας περί τέτοιας επρόκειτο) ώστε να μην προκαλέσει μεγαλύτερη αναταραχή στην ομάδα κι έχοντας αφήσει πίσω του μόνο φίλους ανάμεσα στους ποδοσφαιριστές. Μάλιστα οι πιτσιρικάδες της περιόδου εκείνης (Τόζερ, Χετεμάι κ.α.) που τόσο τους πίστεψε και τους στάθηκε, βούρκωσαν όταν ενώπιον όλων, ανακοίνωσε ότι φεύγει.

Τι έχει να θυμάται η ΑΕΚ από το πρώτο πέρασμα του Ίλια Ίβιτς στο ρόλο του τεχνικού διευθυντή; Σημαντικά deals τα οποία βοήθησαν την ομάδα να ανέβει επίπεδο αγωνιστικά και επί της ουσίας να δημιουργήσει έναν κορμό παικτών που διεκδίκησε το πρωτάθλημα και πέτυχε τη συμμετοχή του στους ομίλους του Champions League. Παίκτες που "έπιασαν" στην ομάδα, βοήθησαν σημαντικά, ακόμα και μεταπωλήθηκαν, φέρνοντας κέρδη στο σύλλογο. Όπως:

ΣΕΖΟΝ 2004/2005 - Η ΤΡΙΠΛΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΑΡΗ

Οι πρώτες σημαντικές παρεμβάσεις του Ίβιτς, κατεγράφησαν τον Ιανουάριο του 2005. Ο ερχομός των Μπρούνο Άλβες και Πάουλο Ασουνσάο, μερικούς μήνες νωρίτερα, δεν πιστώνονται σε εκείνον, καθώς αποτέλεσαν δανεισμούς που επετεύχθησαν (κυρίως) μέσα από προσωπικούς χειρισμούς του τότε προπονητή της ομάδας Φερνάντο Σάντος. Ωστόσο, εκείνο το χειμώνα, ο Ίβιτς έβαλε τις δύο πρώτες σημαντικές πινελιές.

Μαζί με τον ταλαντούχο Ηλία Κυριακίδη από τον Ιωνικό Νικαίας, που όμως δεν "έπιασε" στην Ένωση όσο εκείνη θα ήθελε και περίμενε, στο ρόστερ προστέθηκαν ο Βραζιλιάνος Ζούλιο Σέζαρ και ο αδερφός του Ίλια, ο Βλάνταν Ιβιτς. Ο πρώτος διέγραψε μια σπουδαία τετραετία στην ομάδα, μετρώντας 123 ματς, 24 γκολ και 24 ασίστ, ενώ ο δεύτερος είχε επίσης αξιοσημείωτη παρουσία για 2 1/2 χρόνια παίζοντας σε 74 ματς με 11 τέρματα και 6 τελικές πάσες που έγιναν γκολ.

ΣΕΖΟΝ 2005/06 - Η ΙΤΑΛΙΚΗ ΦΙΝΕΤΣΑ

Πολλά άλλαξαν κατά τις δύο μεταγραφικές περιόδους εκείνης της σεζόν. Αφίχθησαν παίκτες που δεν ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες (Βενγλίνσκι, Τσάνκο, Μάλμπασα), άλλοι που δικαιώθηκαν πολύ αργότερα στις καριέρες τους (Κονέ, Καπετάνος) και παλιές δοκιμασμένες "κιτρινόμαυρες" καραβάνες (Δέλλας, Λάκης). Περισσότερο όμως τη σφραγίδα τους άφησαν δύο εξ Ιταλίας ορμώμενοι τύποι, που δέθηκαν αμέσως με τους υπόλοιπους και αγαπήθηκαν πολύ από τον κόσμο της ΑΕΚ.

Το καλοκαίρι του 2005, ο Ιβιτς πρωτοστάτησε πείθοντας τον Στέφανο Σορεντίνο και τον Μπρούνο Τσιρίλο να αφήσουν πίσω τους προτάσεις από το Καμπιονάτο για να αναζητήσουν μέσω της Ένωσης ευρωπαϊκά ταξίδια στα αστέρια, κάτι που επετεύχθη, καθώς την αμέσως επόμενη σεζόν, αγωνίστηκαν με τη φανέλα της στους ομίλους του Champions League.

Ο τερματοφύλακας Σορεντίνο αγωνίστηκε για μια διετία, σε 64 επίσημα ματς, ενώ ο κεντρικός αμυντικός Τσιρίλο, ο οποίος την υπηρέτησε αργότερα και στο δύσκολο μονοπάτι της Γ' Εθνικής, ίδρωσε τη φανέλα σε 77 ματς, σημειώνοντας μάλιστα 4 τέρματα, ένα εκ των οποίων (αυτό στο Βέλγιο κόντρα στην Άντερλεχτ στις 6/12/2006) θα μνημονεύεται ως ένα από τα ωραιότερα στην ευρωπαϊκή ιστορία της Ένωσης.

ΣΕΖΟΝ 2006/07 - ΣΚΑΟΥΤΙΝΓΚ ΜΕ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ

Στο τελευταίο καλοκαίρι του στην ΑΕΚ, από το πόστο του τεχνικού διευθυντή, ο Ίβιτς πρωτοστάτησε σε μια σαρωτική αλλαγή του έμψυχου δυναμικού της ομάδας, καθώς στο ρόστερ της προστέθηκαν περισσότερα από 10 νέα πρόσωπα. Ο Ίβιτς έκανε τότε άνοιγμα και σε άγνωστες για την ΑΕΚ (και την Ελλάδα) αγορές, επιλέγοντας τους νεαρούς Περπαρίμ Χέτεμαϊ και Ντάνιελ Τόζερ, οι οποίοι διέγραψαν εξαιρετικές ευρωπαϊκές καριέρες φεύγοντας από την Ελλάδα.

Ο 32χρονος σήμερα Φινλανδός διεθνής μέσος Χέτεμαϊ, αποτέλεσε για μια οκταετία βασικό στέλεχος της Κιέβο Βερόνα στη Serie A (από φέτος στη Serie B) με 268 ματς, 8 γκολ και 17 ασίστ, ενώ ο επίσης διεθνής Μαγυάρος μέσος Τόζερ, πέρασε από Γκενκ, Τζένοα, Γουότφορντ και ΚΠΡ, πριν καταλήξει, τώρα στα ποδοσφαιρικά γεράματα, στην ουγγρική Ντεμπρετσένι.

Βέβαια, από εκείνη τη φουρνιά νέων προσθηκών, η σπουδαιότερη και πιο διαχρονική προσφορά, αναγνωρίζεται στον Βραζιλιάνο μεσοεπιθετικό Γκουστάβο Μαντούκα με 126 ματς, 16 γκολ και 18 ασίστ, κατά την τετραετή θητεία του στην Ένωση. Για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο, απαξιώθηκε το καλοκαίρι του 2010, όταν και βρήκε στέγη στον ΑΠΟΕΛ. Εκεί έκανε ακόμα πιο σπουδαία πράγματα με 164 ματς, 55 γκολ και 10 ασίστ, αγωνιζόμενος μάλιστα δύο φορές στους ομίλους του Champions League.

Photo Credits: Eurokinissi