Πρόκειται για τη μόνιμη τέλεση στην Ελλάδα και στην Αυθεντική διαδρομή των Ολυμπιακών Μαραθωνίων Δρόμων, ανεξάρτητα από το ποια χώρα φιλοξενεί τους αγώνες (“Olympic Marathon Run”). Παράλληλα, ο Δήμος θα επιδιώξει και την υιοθέτηση από τη World Athletics του χρόνου τερματισμού στον Μαραθώνιο της Αθήνας ως επίσημου παγκοσμίου ρεκόρ στην απόσταση.

Στην εισήγησή του, που πέρασε με τη σύμφωνη γνώμη σχεδόν σύσσωμης και της αντιπολίτευσης (27-2), ο Δήμαρχος Μαραθώνα, Στέργιος Τσίρκας, σημείωσε ότι έχει ήδη αναφέρει τα πιο πάνω προτάσεις στον πρόεδρο της ΕΟΕ, Σπύρο Καπράλο, αλλά και στον Ευρωπαίο Επίτροπο αρμόδιο για την προώθηση του Ευρωπαϊκού Τρόπου Ζωής, Μαργαρίτη Σχοινά, στο περιθώριο του 40ου Αυθεντικού Μαραθωνίου, πέρυσι το Νοέμβριο. Η ανταπόκριση που βρήκε ήταν πολύ θετική και, μετά και την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, η όλη υπόθεση θα πάρει πλέον πιο επίσημο χαρακτήρα.

“Είναι κάτι δύσκολο”, τόνισε ο κ. Τσίρκας, “αλλά αξίζει να προσπαθήσουμε να το επιτύχουμε”.

Και, ότι είναι δύσκολο, δεν υπάρχει αμφιβολία. Ωστόσο, τα επιχειρήματα που προβάλει ο Δήμος Μαραθώνα είναι στέρεα και από καθαρά αθλητική άποψη και από την άποψη της ιστορικότητας και των συμβολισμών που είναι συνυφασμένα με αυτό το αγώνισμα -γι’ αυτό άλλωστε και μ’ αυτό “κλείνουν” συνήθως όλοι οι Ολυμπιακοί Αγώνες.

Ο Μαραθώνιος δεν είναι ένας απλός αγώνας αντοχής

Καθώς σωστά επισημαίνει ο κ. Τσίρκας, ο Μαραθώνιος είναι “το μοναδικό Ολυμπιακό Άθλημα που έχει ως σημείο αναφοράς ένα ιστορικό γεγονός και όχι, απλώς, μια αθλητική παράδοση αγωνίσματος”. Αποτίει φόρο τιμής στην αυταπάρνηση και τον ηρωισμό του “ημεροδρόμου” -οι περισσότεροι ιστορικοί συγκλίνουν στο όνομα του Φειδιππίδη- που μετέφερε με κόστος τη ζωή του το “Νενικήκαμεν” από το πεδίο της μάχης στη Συνέλευση της Βουλής στην Αθήνα, όπου και άφησε την τελευταία του πνοή.

Αυτό το απίστευτο κατόρθωμα, αλλά και η σημασία αυτή καθαυτή της Μάχης του Μαραθώνα, που ήταν μια καθοριστική νίκη της Δημοκρατίας και της ελεύθερης βούλησης απέναντι στον απολυταρχισμό που αντιπροσώπευε ο Δαρείος και ο “ανίκητος” στρατός του, καθιστούν τον Μαραθώνιο κάτι περισσότερο από ένα αθλητικό γεγονός.

Ο Μαραθώνιος δεν είναι ένας ακόμη δρόμος αντοχής 42.195 μέτρων. Είναι ένας αγώνας συνυφασμένος με βαθιά νοήματα.

Υπό αυτό το πρίσμα, λοιπόν, η μόνιμη τέλεσή του, σε κάθε Ολυμπιακούς Αγώνες, εδώ, στον τόπο όπου όλες αυτές οι ιδέες και τα υψηλά φρονήματα ενσαρκώθηκαν με το πέρασμα των χρόνων στον εικονικό “Μαραθώνιο Δρόμο”, έχει πολύ ισχυρή βάση.

Φέρνει το Ολυμπιακό Ιδεώδες, αλλά και το παγκόσμιο δρομικό κίνημα, σε στενή επαφή με το ιστορικό και ιδεολογικό πλαίσιο του αγώνα, δηλαδή την υπεράσπιση, με κάθε κόστος, αρχών και αξιών που αποτελούν το θεμέλιο λίθο του Δυτικού Πολιτισμού.

Παράλληλα, σε καθαρά αγωνιστικό επίπεδο πλέον, διορθώνει και ένα εγγενές σφάλμα στον τρόπο υπολογισμού των Ολυμπιακών -και σε δεύτερο επίπεδο των παγκόσμιων- ρεκόρ στην απόσταση.

Όπως επεσήμανε και ο Δήμαρχος Μαραθώνα στην εισήγησή του, το ρεκόρ στην Αυθεντική διαδρομή (Έντουιν Κιπτού, Κένυα, 2023) είναι 2 ώρες, 10’ και 34’. Η διαφορά του από το παγκόσμιο ρεκόρ, που έκανε ο αδικοχαμένος, επίσης Κενυάτης Κέλβιν Κίπτουμ είναι 10 ολόκληρα λεπτά! Κι αυτό (και) επειδή το παγκόσμιο ρεκόρ (2.00’.35’’) έγινε πέρυσι στο Σικάγο, σε έναν από τους πιο “επίπεδους” Μαραθώνιους στον κόσμο, ενώ η διαδρομή Μαραθώνας-Καλλιμάρμαρο είναι πολύ πιο απαιτητική.

Είναι λοιπόν σαφές ότι η απόσταση αυτή καθαυτή δε μπορεί να είναι το μοναδικό μέτρο για τον καθορισμό του ρεκόρ στον Μαραθώνιο.

Ιστορικότητα, αλλά και αντικειμενικό μέτρο σύγκρισης

Κάθε πόλη που φιλοξενεί Ολυμπιακούς Αγώνες ή Μαραθώνιους δρόμους έχει διαφορετικό ανάγλυφο διαδρομής και κύριο μέλημα των διοργανωτών, όταν τη χαράσσουν, είναι η ανάδειξη των αξιοθεάτων και των τοπoσήμων, της και όχι το να προσομοιάζει σε βαθμό δυσκολίας με την Αυθεντική διαδρομή. Αυτή η ανισότητα καθιστά τους χρόνους που πετυχαίνουν οι αθλήτριες και οι αθλητές πρακτικώς μη συγκρίσιμους και τον κάθε αγώνα περίπου κάτι σαν τουριστικό τουρ, από μια άποψη, χωρίς ουσιώδη σύνδεση με όσα βαθύτερα και σημαντικά αντιπροσωπεύει ο αγώνας.

Εάν λοιπόν και το Ολυμπιακό (και, σε δεύτερο επίπεδο, το Παγκόσμιο ρεκόρ) αφορούν μόνον το χρόνο διάνυσης της Αυθεντικής διαδρομής, ο τρόπος υπολογισμού τους αποκτά ένα αντικειμενικό και δίκαιο μέτρο, που συγχρόνως, όμως, διατηρεί και την ιστορικότητα και τους υψηλούς συμβολισμούς του εικονικού αυτού αγώνα.

Επιχειρήματα, λοιπόν, υπάρχουν για να υποστηρίξουν την προσπάθεια. Αλλά, φυσικά, εδώ και πολλά χρόνια, το διεθνές αθλητικό κίνημα δεν είναι ένας ρομαντικός χώρος για ενθουσιώδεις ερασιτέχνες, αλλά -και- ένα πεδίο σύγκρουσης ισχυρών συμφερόντων. Τι είναι βέβαιο, λοιπόν; Ότι ο αγώνας που ξεκινά για το Δήμο Μαραθώνα είναι σίγουρα ένας... “Μαραθώνιος”.

Ότι αξίζει τον κόπο να τον “τρέξει”, ωστόσο, είναι σαφές. Και μακάρι να τον κερδίσει, με κάθε δυνατή υποστήριξη από την πολιτεία, τους αθλητικούς φορείς, το κοινό και όποιον άλλον μπορεί να προσθέσει επιπλέον κύρος και αναγνωρισιμότητα στο εγχείρημα!