Σύμφωνα με τη σύγχρονη προπονητική, ένα πολύ καλό τεσσάρι μπορεί να αποτελέσει καταλυτικό παράγοντα σε μια ομάδα. Στον Ολυμπιακό, αυτή η θέση είναι "κλεισμένη" από έναν παίκτη που δεν αποκαλείται αρχηγός ή ηγέτης όπως ο Θοδωρής Παπαλουκάς και ο Νίκολα Βούιτσιτς, δεν ακούει συχνά το όνομά του από τον κόσμο (όπως για παράδειγμα ο Γιάννης Μπουρούσης), ούτε (δια)φημίζεται για το συμβόλαιό του. Κι όμως, ο Γιώργος Πρίντεζης εξελίσσεται στο τεσσάρι που έψαχνε εδώ και χρόνια ο Ολυμπιακός. Και τελικά το είχε μέσα στα πόδια του!
Για όσους δεν γνωρίζουν το παρελθόν του Πρίντεζη, είναι πέρα για πέρα κόκκινο. Ειδικότερα, όταν πήγε στο βοηθητικό γήπεδο του ΣΕΦ, για να γνωρίσει πριν από χρόνια την εφηβική ομάδα του Ολυμπιακού. Μόλις είχε πάρει μεταγραφή από τον Αστέρα Αγίου Δημητρίου και οι "φήμες" έκαναν λόγο για έναν 85αρη με πολύ υψηλές δυνατότητες. Ο Πρίντεζης, τότε, περιφερόταν από το εφηβικό στο αντρικό, έπαιζε στους αγώνες του πρώτου και συμμετείχε στις προπονήσεις του δεύτερου και περίμενε τη δική του ευκαιρία.

Εν τέλει, αυτή (η ευκαιρία) καθυστέρησε. Μάλιστα, χρειάστηκε να την ψάξει ακόμη και στον κάμπο της Λάρισας και συγκεκριμένα στην Ολύμπια όπου ο Ολυμπιακός τον έδωσε πέρυσι δανεικό για να ψηθεί. Κι εκείνος γύρισε στον Πειραιά κάτι παραπάνω από medium well. Σαν καλοστημένο steak, έτοιμο προς κατανάλωση. Από τότε, καταναλώνεται (αλλά δεν αναλώνεται) στη βασική πεντάδα του Ολυμπιακού και μέρα με τη μέρα, βδομάδα με τη βδομάδα και μήνα με το μήνα εμφανίζεται καλύτερος.

Για παράδειγμα, στο πρώτο ημίχρονο του αγώνα με τη Ρεάλ Μαδρίτης ήταν εξαιρετικός. Με 14 πόντους, μεγάλη δραστηριότητα στον τομέα των ριμπάουντ, πολύ καλή ταχύτητα και σωστό timing στις αμυντικές περιστροφές. Ήταν ό,τι έλειπε από την ομάδα του Παναγιώτη Γιαννάκη, όσο εκείνος ήταν στο κρεβάτι λόγω του τραυματισμού του στο νεφρό. "Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να πούμε για μένα" λέει στο SPORT 24, επιβεβαιώνοντας τις προβλέψεις. Δεν θα μιλήσει (ούτε αυτή τη φορά) για τον εαυτό του:

" Η ομάδα έχει πολλούς και μεγάλους σε αξία παίκτες, όπως είναι ο Θοδωρής, ο Βούιτσιτς, ο Γκριρ. Παίκτες με προσωπικότητα και εμπειρίες που άνα πάσα στιγμή μπορούν να αλλάξουν τη ροή ενός αγώνα προς το καλύτερο. Το ότι έπαιξα καλά με τη Ρεάλ, δεν σημαίνει κάτι. Η νίκη, παρότι ακούγεται κλισέ, είναι αυτό που μετράει. Στο επόμενο ματς, θα προκύψει άλλος πρωταγωνιστής. Για αυτό λεγόμαστε, ομάδα".

Όντως, ο Ολυμπιακός μοιάζει και είναι περισσότερο ομάδα από ποτέ. Σε σχέση με τους προηγούμενους μήνες, οι αυτοματισμοί των ερυθρολεύκων έχουν πολλαπλασιαστεί, η διαχείριση των κρίσεων μέσα στο παιχνίδι, γίνεται ε πλάνο και όχι με παράλογες επιλογές και γενικά η ομάδα του Παναγιώτη Γιαννάκη δείχνει... δεμένη. " Και έτσι είναι. Απλώς χρειαστήκαμε χρόνο για να το δείξουμε και ακόμη έχουμε δρόμο για να φτάσουμε εκεί που θέλουμε. Μήνα με το μήνα, πάντως, η πολλή δουλειά που κάνουμε στις προπονήσεις φαίνεται στα ματς".

Τώρα, μετά και το 2-0, ο Ολυμπιακός έχει το πάνω χέρι στην υπόθεση πρόκριση. Στα επόμενα -το πολύ- τρία παιχνίδια θέλει μία νίκη για να πάει στο Βερολίνο. Μπορεί να πάρει το εισιτήριο του Φάιναλ Φορ στη Μαδρίτη ή το δεδομένο πλεονέκτημα έδρας σε περίπτωση (διπλής) στραβής μπορεί να χαλαρώσει τη συγκέντρωση των παικτών; " Όχι, δεν επιτρέπεται να χαλαρώσουμε. Εμείς, θα πάμε στη Μαδρίτη για να κερδίσουμε. Το σκορ της σειράς είναι 0-0. Έτσι πρέπει να σκεφτόμαστε, με αυτό το δεδομένο πρέπει να μπούμε στο αεροπλάνο για τη Μαδρίτη. Πρέπει να πάμε εκεί και να έχουμε πιστέψει ότι δεν τους κερδίσαμε ποτέ στο ΣΕΦ και τώρα αρχίζουν όλα!".

Ωστόσο, το πλεονέκτημα έδρας δίνει ένα... μαξιλαράκι ασφαλείας, ενώ το ότι ο Ολυμπιακός έδειξε να μην "μπορεί" να χάσει μέσα στο ΣΕΦ εύκολα, δημιούργησε δεύτερες σκέψεις και για το πόσο μπορεί να δώσει αυτοπεποίθηση και στο ελληνικό πρωτάθλημα και συγκεκριμένα στους τελικούς της Α1. " Αυτή η αυτοπεποίθηση , κακά τα ψέματα μας έλειπε. Ο κόσμος είχε μια ανασφάλεια και μια αμφιβολία, κάτι που το θεωρώ λογικό, αφού τα τελευταία χρόνια ο Ολυμπιακός δεν έχει φέρει επιτυχίες στο μπάσκετ. Όλα όμως πάνε καλά τώρα και στο ΣΕΦ νιώθουμε πολύ δυνατοί".

Δυνατός νιώθει και ο ίδιος και μάλιστα με ιδιαίτερη ευστοχία. Τα 9/11 δίποντα και η γενικότερη επαφή που έχει αποκτήσει με το καλάθι, είτε με το δεξί, είτε με το αριστερό πίβοτ, τον έχουν αναγάγει στον πιο αξιόπιστο παίκτη της ομάδας για να ποστάρει έναν αντίπαλο. " Έχω δουλέψει πάρα πολύ με ατομικές προπονήσεις όλα αυτά τα χρόνια, περιμένοντας την ευκαιρία μου. Παλιότερα ήμουν πιο μαγκωμένος, πρόσεχα και μετρούσα τις κινήσεις μου, τώρα νιώθω πολύ καλύτερα και απελευθερωμένος για να προσφέρω όσα περισσότερα μπορώ".

Και το Φάιναλ Φορ; Είναι τόσο κοντά, όσο φαίνεται; Είναι τόσο... αληθινό, όσο δεν μπορούσε να φανταστεί πριν από έξι-επτά χρόνια, όταν πήρε τη μεταγραφή στον Ολυμπιακό; " Πάντα το σκεφτόμουν, να πάω σε ένα Φάιναλ Φορ με τον Ολυμπιακό, το είχα όνειρο από μικρός. Και ενώ προσπαθήσαμε τις προηγούμενες χρονιές, δεν τα καταφέραμε. Τώρα, όμως, για να πάμε πρέπει να είμαστε απόλυτα προσεκτικοί και συγκεντρωμένοι, χωρίς φόβο που δεν έχουμε έτσι κι αλλιώς, χωρίς κενά διαστήματα και με το μυαλό μας κολλημένο στο σκορ της σειράς. Είπαμε, είναι 0-0!".

Ολυμπιακός-Ρεάλ Μαδρίτης 79-73