Ο Κρις Μίντλετον πήρε φωτιά στο Game 3 με τους Χοκς. Με τους Μπακς να έχουν ανάγκη από μία φυτιλιά, ο All Star φόργουορντ αποφάσισε να βάλει... μπουρλότο στο ματς, οδηγώντας τους Μπακς στην νίκη με 113-102.

Σε μία βραδιά όνειρο σε προσωπικό επίπεδο, ο Μίντλετον τελείωσε τον αγώνα με 38 πόντους με 9/14 δίποντα, 6/12 τρίποντα, 2/2 βολές, 11 ριμπάουντ και 7 ασίστ σε 42 λεπτά συμμετοχής. 20 από αυτούς τους πόντους ήρθαν στην κρίσιμη τέταρτη περίοδο, όταν το Μιλγουόκι καθάρισε το παιχνίδι στον δρόμο για το 2-1 την σειρά των τελικών της Ανατολής. Ο Μίντλετον ήταν εκεί για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, όπως ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ήταν εκεί για τον Μίντλετον σε όλο το ματς, αφού αυτός από την πλευρά του είχε 33 πόντους και 11 ριμπάουντ. Και, κάπως έτσι, το δίδυμο των σταρ των Μπακς απέχει δύο νίκες από τους τελικούς του ΝΒΑ, με τον Γιάννη να δηλώνει ότι θα πήγαινε μέχρι θανάτου με τον συμπαίκτη του.

Ο Μίντλετον είναι ένα Νο2 που – όταν πρέπει – παίζει σαν Νο1

Ο Κρις Μίντλετον δεν παίζει... σέξι μπάσκετ. Δεν θα βρει κάποιος εύκολα δικές του φάσεις σε Top-10 του ΝΒΑ. Είναι ο ορισμός του Jump Shooter, ενός παίκτη δηλαδή που το παιχνίδι του καθορίζεται από την αποτελεσματικότητά του στο σουτ. Δεν είναι Κλέι Τόμπσον, αλλά – ακόμα και αν ο κόσμος δεν θέλει να το καταλάβει – κανείς δεν είναι Κλέι Τόμπσον. Είναι όμως ένας παίκτης που μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες.

Ο Μίντλετον είναι ένας two-way γκαρντ/φόργουορντ με εξαιρετικό μέγεθος, ο οποίος σουτάρει καλά σε οποιαδήποτε κατάσταση: Μετά από ντρίμπλα, από στάση (Spot Up), βγαίνοντας από σκριν, ποστάροντας. Ενίοτε βάζει και την μπάλα στο παρκέ και επιτίθεται στο καλάθι (όπως έκανε αρκετές φορές στο Game 3 με τους Χοκς), αλλά δεν είναι αυτό το δυνατό του σημείο. Και αυτός είναι ένας από τους λόγους που δεν μπορεί να είναι σε σταθερή βάση η πρώτη επιλογή στην επίθεση μίας ομάδας. Μπορεί όμως να είναι το Νο2 μίας ομάδας, το οποίο θα αναλαμβάνει συχνά καθήκοντα Νο1 στην επίθεση για να βοηθήσει τον σταρ της. Και αυτό ακριβώς του ζητούν οι Μπακς.

Σε ένα Μιλγουόκι που όλα ξεκινούν από την προσοχή που τραβάει ο Γιάννης Αντετοκούνμπο επειδή έχει στοιχεία που κάποιος συναντάει σε έναν παίκτη μία φορά κάθε 20 χρόνια (και ίσως περισσότερα), ο Μίντλετον έχει τον πιο περίεργο ρόλο: Πρέπει να είναι αυτός που θα ανοίγει τους χώρους στον σταρ της ομάδας και να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες όποτε “κολλάει” ο Γιάννης.

Ο Μίντλετον ξέρει ότι σε αυτούς τους Μπακς είναι το Νο2, το οποίο συχνά πρέπει να παίζει σαν Νο1 στην επίθεση. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα έχει την πίεση του Γιάννη (σε όλα τα επίπεδα), αλλά παράλληλα ξέρει πως μετά από κάθε αποτυχία είναι εύκολο ο κόσμος να τον δείξει και να πει “ναι, αλλά ο Γιάννης έχει για δεύτερη επιλογή τον Μίντλετον, όχι κάποιο σταρ”.Ξέρει πως σε κάθε δική του κακή βραδιά θα ακούσει ότι δεν έκανε την δουλειά του ώστε να αποφορτίσει τον Γιάννη και πως σε κάποιες μεγάλες βραδιές του η δόξα θα πάει στον Γιάννη επειδή ακριβώς ο “Greek Freak” είναι ο σταρ της ομάδας. Αυτή η γραμμή είναι εξαιρετικά λεπτή για κάθε παίκτη να την διαχειριστεί.

Είναι πιο ώριμος από ποτέ

Ο Κρις Μίντλετον βρίσκεται πλέον στην πιο ώριμη φάση της καριέρας του και αυτό φαίνεται. Η έλευση του Τζρου Χόλιντεϊ πήρε σημαντικό βάρος από πάνω του και στις δύο πλευρές του παρκέ, κάτι που τον απελευθέρωσε. Στην επίθεση ξέρει ότι ενίοτε μπορεί να κουβαλήσει λίγο από το βάρος ο άλλοτε παίκτης των Πέλικανς και στην άμυνα ότι θα υπάρξουν βραδιές που ο Χόλιντεϊ θα αναλάβει το έργο του περιορισμού του καλύτερου παίκτη των αντιπάλων. Αυτό βοηθάει τον Μίντλετον να είναι πιο ξεκούραστος, πιο ήρεμος, κάτι που φάνηκε και στο Game 3 κόντρα στους Χοκς.

Στην πραγματικότητα βέβαια το πραγματικά μεγάλο παιχνίδι του Μίντλετον στα φετινά playoffs ήταν ένα άλλο Game 3: Αυτό κόντρα στους Νετς στον προηγούμενο γύρο, όταν είχε 35 πόντους στην νίκη των Μπακς με 86-83, χάρη στην οποία είχαν μειώσει τότε σε 2-1 νίκες. Αυτό ήταν το παιχνίδι που τον ξύπνησε για τα καλά, που έδειξε πόσο σημαντικός είναι. Όσα ακολούθησαν – με αποκορύφωμα το Game 3 με τους Χοκς – ήταν απλώς η φυσική συνέχεια.

Ο Κρις Μίντλετον πέρασε πολλά με τους Μπακς παίζοντας στο πλευρό του Γιάννη. Οι δύο τους εξελίχθηκαν μαζί, έγιναν σταρ μαζί, έγιναν οι σημαντικότεροι παίκτες των Μπακς μαζί. Ο Γιάννης σαν το Νο1 και ο Μίντλετον σαν το Νο2. Έπειτα από 8 χρόνια που είναι συμπαίκτες, ο Μίντλετον δείχνει πλέον να έχει γίνει αυτό που ήθελαν οι Μπακς από αυτόν: Ο συμπαίκτης που είχε ανάγκη ο Γιάννης.