Έχει περάσει σχεδόν μια ζωή στα γήπεδα. Αρχικά αθλητής, μετέπειτα προπονητής και παράγοντας. Ο Νίκος Μπουντούρης μιλάει στο Sport24.gr για τα χρόνια του ως παίκτης, το μέλλον στο ελληνικό μπάσκετ και για το πλάνο διεξαγωγής προπονήσεων εν μέσω lockdown.

Θα ήθελα να σας γυρίσω λίγο πίσω. Είστε παίκτης που συστήθηκε στα χρόνια της μεγάλης κόντρας του ΠΑΟΚ με τον Άρη. Πώς ήταν να είστε μέλος της τότε ομάδας του «Δικεφάλου» το 1992, λίγο πριν το ελληνικό πρωτάθλημα γίνει επαγγελματικό;

"Ήταν ευτυχία για έναν παίκτη να είναι μέλος και να συμμετέχει σε ομάδες οι οποίες αποτελούνταν από κορυφαίους προπονητές και παίκτες. Αυτό είναι ότι πιο σημαντικό έχω ζήσει και μπορώ να το υπερηφανεύομαι".

Το καλοκαίρι του 2000 μετακομίσατε στον Ολυμπιακό. Σε εκείνη την παρουσίαση βρεθήκατε μαζί με τον νεαρό τότε, Γιώργο Πρίντεζη. Ποια συμβουλή του είχατε δώσει τότε ως πιο έμπειρος;

"Ο Γιώργος τότε ήταν πολύ μικρός, εγώ ήμουν αρκετά έμπειρος εντός και εκτός παρκέ και του είπα να είναι άνετος. Ήταν ένα παιδί που είχε μεγάλη ωριμότητα για την ηλικία του. Τον έχω ζήσει αρκετά. Οι μεγαλύτεροι δεν έδιναν τόσο σημασία στα παιδιά που ήταν εκτός 12άδας, ουσιαστικά είχαν ένα ρόλο, να βάζουν αυτοί τους άγραφους κανόνες σε μια ομάδα. Αυτό που μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση ήταν ότι ο Γιώργος δούλευε πάρα πολύ. Δούλευε μόνος του.

Ήταν πολύ ώριμος και είχε και πολύ μεγάλες αντοχές. Θυμάμαι στα διπλά που παίζαμε δεν αγωνιζόταν και πήγαινε στο γυμναστήριο και έκανε βάρη. Στο ΣΕΦ σε λίγο μεγαλύτερη ηλικία τον άφηναν να κάνει μόνο στατικό ποδήλατο δίπλα στο παρκέ. Είναι λοιπόν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ανθρώπου που έχει πετύχει μέσα από τη δουλειά. Η ωριμότητα και η σοβαρότητά του είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο και δεν είναι τυχαίο ότι έχει αυτή τη στάση στο μπάσκετ αλλά και γενικότερα στη ζωή. Αυτό που δείχνει η διαφήμιση με τον Πρίντεζη είναι αλήθεια. Έχει περάσει δια πυρός και σιδήρου".

Το 2004 σας επέλεξε ο Παναγιώτης Γιαννάκης για την περιφέρεια του Αμαρουσίου. Πώς ήταν να παίζετε με τον 22χρονο τότε Βασίλη Σπανούλη; Πώς ήταν η συνύπαρξή σας στο παρκέ;

"Ο Βασίλης μου είχε κάνει εντύπωση διότι ήταν ένα σκληρό παιδί. Δεν μίλαγε πολύ, ήταν πολύ σημαντικό. Θυμάμαι δεν έιχε σουτ, αλλά βοηθούσε πολύ στο αμυντικό κομμάτι κλέβοντας μπάλες στο κέντρο του γηπέδου από κάποιον πλέι μέικερ. Ο ίδιος δούλεψε πάρα πολύ το σουτ του. Μία συμβουλή που του είχα δώσει ήταν να φτιάξει το σουτ για να απειλεί από μακριά.

Ήταν ιδιαίτερα σημαντική η επιμονή του κόουτς Παναγιώτη Γιαννάκη να τον χρησιμοποιεί ακόμη και σε ματς που μπορεί να μην ήταν στην μέρα του. Ο κόουτς τότε επέμενε στους μικρούς, τους έδινε ευκαιρίες ακόμη και αν έχανε κάποιο παιχνίδι. Προτιμούσε τον νεαρό Βασίλη περισσότερο από εμένα που ήμουν 33 στα 34. Μπορεί τότε σαν παίκτη να με στεναχωρούσε και ίσως κάποιες φορές να με εκνεύριζε, τώρα όμως που το βλέπω από εδώ, έκανε πάρα πολύ καλά".

Τα τελευταία χρόνια γίνεται πολύς λόγος για το εάν υπάρχει μέλλον στο ελληνικό μπάσκετ. Εσείς που είστε υπεύθυνος ακαδημιών στα Βριλήσσια και στον Κρόνο Γέρακα, βλέπετε να υπάρχει μέλλον;

"Νιώθω σαν να μεγαλώνουμε μαθητές-αθλητές οι οποίοι πηγαίνουν νηπιαγωγείο, δημοτικό γυμνάσιο λύκειο και μετά στο Πανεπιστήμιο τους λέμε ότι δεν χωράτε. Βλέπω πολλά παιδιά που είναι πολύ αξιόλογα με τρομερά προσόντα, έχουν την πολυτέλεια να έχουν καλούς προπονητές από μικρή ηλικία, να έχουν καλά προγράμματα, καλούς γυμναστές, προπονητές, να παίρνουν σωστές βάσεις. Αυτό που δεν έχουν όμως είναι χώρος ώστε να παίξουν σ' ένα υψηλότερο επίπεδο και μιλάω για την Α1.

Σίγουρα έχουν γίνει λάθη από πιο πριν. Ίσως έπρεπε τα παιδιά του Εφηβικού να αγωνίζονται σε κάποιες ομάδες που έχουν και αντρικό, γιατί αυτό τους βοηθάει να βελτιώνονται περισσότερο, όπως έχει γίνει με όλους όσους έχουν παίξει μπάσκετ, αρχής γενομένης από τη δική μου γενιά. Το σχολείο του αντρικού τμήματος, είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει για ένα παιδί, πολύ περισσότερο από το εφηβικό.

Οι ομάδες τη δεδομένη στιγμή έχουν πολλούς ξένους και βολεύονται με αυτό. Στη μέση κάπου είναι ο προπονητής ο οποίος έχει το δικαίωμα να πάρει ξένους. Επειδή όμως ορισμένες φορές δυσκολεύεται και αυτός, θέλει να πάει με την "πεπατημένη", δεν βλέπω πολλά ελληνόπουλα να συμμετέχουν. Μιλάμε για παιδιά που πέρυσι είχαν διακριθεί και φέτος δεν τους βλέπουμε. Αυτό θεωρώ δεν είναι καθόλου καλό για το ελληνικό μπάσκετ. Δεν έχει να κάνει με ρατσιστική διάθεση, έχει να κάνει με το ελληνικό μπάσκετ και κατά προέκταση με την Εθνική ομάδα".

Παρακολουθήσατε την εμφάνιση του Λευτέρη Μαντζούκα απέναντι στην Γκραν Κανάρια;

"Είδαμε ένα παιδί τρίτης Λυκείου, σ' ένα ματς που ο Προμηθέας ήταν μισός, να διαπρέπει. Πολλοί είπαν μπράβο στον Προμηθέα, μπράβο στο παιδί, μπράβο στον προπονητή, τον κύριο Γιατρά, τον οποίο συμπαθώ πάρα πολύ και σαν προπονητή και σαν άνθρωπο. Αν αυτό το παιδί σε μία πολύ δύσκολη αποστολή στα Κανάρια, έπαιξε τόσο χρόνο, για πρώτη ίσως φορά και έβαλε 24 πόντους, σημαίνει σίγουρα ότι γίνεται πολύ καλή δουλειά με αυτό το παιδί, όμως σημαίνει πως θα έπρεπε να παίζει και παραπάνω χρόνο. Δεν έγινε καλός χθες, υπάρχει μία εξέλιξη σε αυτό.

Αντί λοιπόν ο Προμηθέας να παίρνει τόσους ξένους παίκτες, θα μπορούσε να παίζει αυτό το παιδί παραπάνω, με τα καλά και τα κακά του. Αντίστοιχα και ο Ρογκαβόπουλος, θεωρώ πως πρέπει να παίζει πολύ περισσότερο. Σαν παλαιότεροι, έχουμε ιερή υποχρέωση και καθήκον να ετοιμάσουμε την επόμενη γενιά. Πρέπει να τους δώσουμε χώρο και εκεί να κριθούν. Στον Ολυμπιακό παραδείγματος χάρη, δεν θα ταυτιστεί κάποιος εύκολα με έναν ξένο, που την επόμενη χρονιά μπορεί να φύγει".

Ποια η άποψή σας για την Εθνική;

"Επειδή θέλω να βλέπω δυνατή Εθνική, πρέπει να δούμε Έλληνες να παίζουν στο ελληνικό πρωτάθλημα. Αυτή τη στιγμή, κατά κάποιο τρόπο προπονούμε ξένους παίκτες για να πάνε σ' ένα υψηλότερο επίπεδο, κάτι που δείχνει πως έχουμε πολύ καλούς προπονητές. Οι προπονητές όμως δεν προπονούν Έλληνες παίκτες αλλά ξένους".

Μπορεί να επιτευχθεί το πλάνο σας, όσον αφορά τις προπονήσεις εν μέσω Lockdown;

"Ό,τι λέω και ό,τι σκέφτομαι σε σχέση με τη δουλειά μου δεν το βάζω σε πρώτο πλάνο. Σε πρώτο πλάνο είναι οι τραγικές στιγμές που ζούμε εμείς και οι οικογένειες των θυμάτων. Μέσα στη ζωή είναι και ο αθλητισμός και ο αθλητισμός μπορεί να σώσει ζωές. Αυτά τα προτείνω, γιατί θέλω να τα εκφράσω στους ειδικούς και στους επιστήμονες, τη γνώμη μου για το πως μπορεί να επιτευχθεί η άθληση των παιδιών αυτών.

Από κει και πέρα, οι δικές μου προτάσεις, μπορεί να απορριφθούν, αλλά πρώτα θέλω να εξετασθούν. Δεν ανέχομαι την αδράνεια. Δεν μπορώ να ανεχθώ την απραξία. Θέλω να κάνω τις προτάσεις μου, να εξετάζονται από αυτούς που πρέπει να εξετασθούν, γιατί υπάρχει έντονος προβληματισμός στο δικό μας χώρο. Θα ήθελα περισσότερο από ανθρώπους που έχουν τη γνώση και μπορούν να εκφράσουν γνώμη να το κάνουν.

Οι προτάσεις που έχω κάνει είναι ό,τι συζητάμε στην ομάδα μου, στην ακαδημία μου, με τους προπονητές και λέμε πως κάτι πρέπει να προτείνουμε και να μην καθόμαστε στο σπίτι μας να περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει. Εμείς οφείλουμε να βοηθήσουμε με όποιον τρόπο μπορούμε τους ειδικούς, να βρουν τη λύση. Τις προτάσεις αυτές τις έχω στείλει στα αρμόδια όργανα και στα όργανα που ανήκει η ομάδα μου, στην ΕΣΚΑ, στην ΕΟΚ, στην Γεννική Γραμματεία για να τις ελέγξουν.

Σε μία συνεδρίαση της ΕΣΚΑ, είχα πάει μαζί με τους συνεργάτες μου και τους δηλώσαμε ότι είμαστε στη διάθεσή τους να βοηθήσουμε σε οποιοδήποτε πόστο και όχι σαν αρχηγοί, γιατί όλοι πλέον αρχηγοί θέλουν να είναι, αλλά ως στρατιώτες, με τις προτάσεις και τις ιδέες μας, με ταπεινότητα και ας απορριφθούν. Δεν γίνεται να είμαστε αδρανείς. Προς το παρόν δεν υπάρχει κάτι νεότερο".

Ποια η γνώμη σας για τις φετινές ομάδες Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού;

"Ο Παναθηναϊκός δεν έχει την ποιότητα παικτών που είχε τα προηγούμενα χρόνια, κάτι που είναι λογικό γιατί έχει χαμηλώσει το μπάτζετ. Δεν μπορεί μία ομάδα να βρίσκεται συνέχεια στην κορυφή της Ευρώπης. Είναι μία καινούρια προσπάθεια. Θεωρώ θα είναι μία δύσκολη χρονιά για τον Παναθηναϊκό. Ο στόχος του θα είναι να μπει στην οκτάδα.

Ο Ολυμπιακός φαίνεται πολύ πιο οργανωμένος και θα έχει μία πιο σταθερή πορεία. Για να πω την αλήθεια, τον βλέπω πιο πολύ στην οκτάδα απ' ότι τον Παναθηναϊκό, χωρίς βέβαια να υποβαθμίζω την δουλειά που μπορεί να γίνει κατά τη διάρκεια της χρονιά και με τα up and down που υπάρχουν με τα αποτελέσματα και την πανδημία. Ο Ολυμπιακός είναι πιο μπροστά, υπάρχει μία σταθερή βάση κάποιων παικτών ειδικά των Σπανούλη, Σλούκα, Παπανικολάου, Πρίντεζη, οι οποίοι ουσιαστικά δίνουν τον χαρακτήρα στην ομάδα.

Από την αντίπερα όχθη, ο Παναθηναϊκός έχει νεότερους παίκτες, ακόμη και οι Έλληνες. Σίγουρα έχουν προσωπικότητα και αξία, όμως δεν έχουν ακόμη την ωριμότητα για να δώσουν χαρακτήρα συνολικά στην ομάδα. Μπορεί για παράδειγμα κάποια στιγμή, ο ξένος παίκτης να υπερκεράσει την προσωπικότητα του Έλληνα. Λείπει λοιπόν αυτό το στοιχείο, γιατί τη σταθερότητα σε μία ομάδα, τη δίνει ένας σταθερός κορμός".

Photo Credits: Eurokinissi