Εναν χρόνο πριν, τα ονόματα των Τάισον Κάρτερ, Γκλεν Κόζι και Άλφα Ντιαλό ήταν άγνωστα στο ελληνικό κοινό και όχι μόνο. Το Λαύριο ωστόσο φρόντισε να τους βάλει στον χάρτη και μαζί να εκτοξευτεί και αυτό.

Το φινάλε του 5ου αγώνα των ημιτελικών του Λαυρίου με τον Προμηθέα ήταν επεισοδιακό στην νίκη-πρόκριση των πρώτων με 81-74. Βασικά, ίσως αυτός ο αγώνας να ξαναγίνει αν ο Αθλητικός Δικαστής δεχθεί την ένσταση των Πατρινών. Ακόμα κι έτσι όμως, δεν γίνεται να μην σταθεί κάποιος στην παρουσία τριών παικτών που έχουν κουβαλήσει (μαζί με τον Βασίλη Μουράτο και τον Ντέβιν Ντέιβις) το Λαύριο όλη την σεζόν. Και που έδειξαν πάλι τι μπορούν να κάνουν στον κρισιμότερο αγώνα της σεζόν.

Με την σειρά στο 2-2 και τα νεύρα τεντωμένα, οι τρεις Αμερικανοί έδωσαν λύσεις όταν και όπου έπρεπε, με τους Κόζι (21 πόντοι) και Κάρτερ (14 πόντοι) να έχουν εκτελεστικό ρόλο και τον Ντιαλό (10 πόντοι, 7 ριμπάουντ, 3 ασίστ) να κάνει – ως συνήθως – λίγο από όλα. Στην πραγματικότητα όμως δεν έκαναν τίποτα περισσότερο από αυτό που κάνουν όλη την σεζόν, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να μπουν – ειδικά οι Κάρτερ και Ντιαλό – στα μπλοκάκια αρκετών ομάδων με μεγαλύτερο πορτοφόλι από το Λαύριο.

ΤΟ ΔΙΑΜΑΝΤΙ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΚΑΡΤΕΡ

Ο Τάισον Κάρτερ (23 χρονών, 1.93 μέτρα) είναι ο παίκτης που έχει τραβήξει πάνω του τα περισσότερα βλέμματα φέτος, ειδικά στην σειρά με τον Προμηθέα, όπου μεταξύ άλλων σημείωσε δύο φορές από 29 πόντους. Και είναι απολύτως λογικό τόσο λόγω ηλικίας, όσο και προοπτικής και στυλ παιχνιδιού, που τον οδήγησε να έχει 13.8 πόντους, 3.55 ριμπάουντ και 2.4 ασίστ μέσο όρο με 51.9% στα τρίποντα σε 26 λεπτά συμμετοχής στην κανονική περίοδο και 15.3 πόντους, 3 ριμπάουντ και 3.6 ασίστ μέσο όρο σε 30 λεπτά συμμετοχής στα playoffs.

Ο Κάρτερ είναι ένα combo γκαρντ (ξεκάθαρα περισσότερο 2 από 1) με εξαιρετικό μέγεθος. Τρομερός σουτέρ τριών πόντων – φέτος σουτάρει σύμφωνα με το InStat Scout με 52.8% σε Spot Up καταστάσεις – δίνει στο Λαύριο 0.95 πόντους ανά κατοχή σε καταστάσεις Πικ εν Ρολ όταν παίρνει αυτός την προσπάθεια και 1.57 πόντους σε καταστάσεις Spot Up. Το βασικό ωστόσο που έδειξε περισσότερο στα playoffs είναι ότι μπορεί να βάλει την μπάλα στο παρκέ και να επιτεθεί στο καλάθι, εκτοξεύοντας τα φάουλ που κέρδιζε από τα 2.5 ανά αγώνα στα σχεδόν 5 ανά αγώνα (4.7 για την ακρίβεια), με τις βολές του αντίστοιχα να πηγαίνουν από τις 2.5 ανά αγώνα στις σχεδόν 5.5 ανά αγώνα.

Είναι σαφές ότι ο Κάρτερ δεν είναι ακόμα ένα έτοιμο πρότζεκτ. Είναι σαφές ότι πρέπει να δυναμώσει το κορμί του για να αγωνιστεί στο επόμενο επίπεδο, μοιάζει ακόμα με παιδάκι, έχει πρόβλημα με την επαφή. Το γεγονός ότι στα playoffs σουτάρει μόλις με 19.35% στα τρίποντα δείχνει σίγουρα ότι η κούραση και το... ξύλο που έχει φάει κάνουν επιτακτική ανάγκη να δυναμώσει το κορμί του. Βρίσκεται όμως σε καλό δρόμο.

Ο ALL AROUND ΝΤΙΑΛΟ

Ενα επίπεδο – ή και δύο – πιο έτοιμος σωματικά από τον Κάρτερ, αλλά σαφώς διαφορετικού στυλ παίκτης είναι ο Άλφα Ντιάλο (2.01 μέτρα, 24 χρονών), ο οποίος επίσης διανύει μία εντυπωσιακή ρούκι σεζόν με το Λαύριο, έχοντας 12.9 πόντους, 5.5 ριμπάουντ, 2.1 ασίστ και 1.55 κλεψίματα μέσο όρο σε 28 λεπτά συμμετοχής στην κανονική περίοδο και 11.3 πόντους, 6.7 ριμπάουντ και 2.4 ασίστ μέσο όρο σε 31 λεπτά συμμετοχής στα playoffs.

Ο απόφοιτος του Κολεγίου του Πρόβιντενς είναι ένας all around σμολ φόργουορντ, ο οποίος μπορεί τόσο να ανέβει όσο και να κατέβει μία θέση και κάνει πολλές δουλειές στο γήπεδο. Εξαιρετικός αθλητής, τρέχει σαν ελάφι στο ανοιχτό γήπεδο (σύμφωνα με το InStat Scout σημείωσε 81 πόντους σε κατάσταση transition, περισσότερους από κάθε άλλο παίκτη στην φετινή Stoiximan Basket League). Σε καταστάσεις μισού γηπέδου το Λαύριο τον χρησιμοποίησε πιο συχνά ποστάροντας για να εκμεταλλευτεί πιθανά μις-ματς, με τον Ντιαλό να είναι αρκετά παραγωγικός (0.91 πόντοι ανά κατοχή) κι ας ήταν γνωστό ότι προτιμούσε να γυρνάει από τον αριστερό ώμο. Παράλληλα, ο Ντιαλό κινείται καλά χωρίς την μπάλα, κυνηγάει με μανία επιθετικά ριμπάουντ και είναι θετικός πασέρ σε κίνηση, ενώ αμυντικά αυτό που τον χαρακτηρίζει είναι ότι μπορεί να μαρκάρει πολλές θέσεις.

Στην περίπτωση του 24χρονου φόργουορντ, το ψεγάδι του είναι ξεκάθαρο: Το σουτ του. Φέτος σούταρε μόλις με 33% στα τρίποντα στην κανονική περίοδο, επιχειρώντας οριακά πάνω από ένα τρίποντο ανά αγώνα (1.1 για την ακρίβεια), ενώ γενικά χρειάζεται δουλειά και με την μπάλα στα χέρια. Αν θέλει να ξεκλειδώσει και άλλα στοιχεία στο παιχνίδι του, η βελτίωση σε αυτούς τους δύο τομείς είναι απαραίτητη.

Ο ΜΠΑΡΟΥΤΟΚΑΠΝΙΣΜΕΝΟΣ ΚΟΖΙ

Ο Κόζι (29 χρονών, 1.93 μέτρα) κατέφτασε στο Λαύριο μετά το ξεκίνημα της σεζόν από την Δανία και τους Μπάκεν Μπέαρς. Έναν χρόνο νωρίτερα πάντως είχε σεζόν καριέρας με την σλοβενική Κρκα στην Αδριατική Λίγκα, όπου είχε 16.4 πόντους, 3.7 ριμπάουντ και 4.6 ασίστ μέσο όρο σε 32 λεπτά συμμετοχής, ενώ φέτος είχε 12 πόντους, 1.9 ριμπάουντ και 3.8 ασίστ μέσο όρο με 42.2% στα τρίποντα σε 24 λεπτά συμμετοχής στην κανονική περίοδο και 11.1 πόντους, 1.7 ριμπάουντ και 2.3 ασίστ μέσο όρο με 36.4% στα τρίποντα σε 25 λεπτά συμμετοχής στα playoffs.

Με μία πρώτη ματιά ο Κόζι δεν γεμίζει το μάτι. Μόλις μπει στο παρκέ όμως όλα αλλάζουν, αφού έχει ένα ενδιαφέρον πακέτο και ένα βασικό πλεονέκτημα: Μπορεί να παίξει τόσο με την μπάλα στα χέρια (κάτι που κάνει όταν μοιράζεται το παρκέ με τον Κάρτερ) όσο και χωρίς αυτήν (κάτι που κάνει όταν βρίσκεται στο παρκέ με τον Μουράτο). Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι επειδή είναι οριακά καλός σουτέρ μετά από ντρίμπλα (σύμφωνα με το InStat Scout φέτος έχει 35% στα τρίποντα που επιχείρησε μετά από ντρίμπλα) και – κυρίως – καλός σουτέρ σε Spot Up καταστάσεις (σύμφωνα με το InStat Scout φέτος έχει 45.9% στα τρίποντα που επιχείρησε σε τέτοιες καταστάσεις). Το βασικότερο ωστόσο στην περίπτωση του Κόζι είναι ότι δεν φοβάται τίποτα. Δεν του κάνει διαφορά αν το παιχνίδι βρίσκεται στην αρχή ή στο τέλος ή αν είναι φιλικό ή τελικός. Δεν αισθάνεται πίεση.

Ο Κόζι έχει και αυτός τα ψεγάδια του. Το ύψος του για αρχή είναι ένα θέμα για το επόμενο επίπεδο, ενώ συχνά ξεφεύγει λίγο με τις επιλογές του. Σε ένα Λαύριο όμως που πόνταρε στην εξέλιξη των Μουράτου και Κάρτερ αποδείχθηκε ότι ήταν το ιδανικό συμπλήρωμα στις θέσεις των γκαρντ.

Δεν μπορεί να ξέρει κανείς πώς θα καταλήξει η σεζόν για το Λαύριο, ειδικά όσο είναι ανοιχτό το θέμα της ένστασης του Προμηθέα. Παρόλα αυτά, ένα πράγμα έγινε σαφές φέτος: Το Λαύριο ξέρει να φτιάχνει καριέρες.