Παραδοσιακά σε όλες τις χώρες του κόσμου υφίσταται η αμερικανική παροικία, άλλωστε –όπως είχε πει κάποτε ο συχωρεμένος ο Νταν Γεωργιάδης για την Αργεντινή και την Ουρουγουάη, «Εκεί και οι σκύλοι παίζουν ποδόσφαιρο»!

Στις ΗΠΑ εκτός από τους σκύλους παίζουν μπάσκετ και οι γάτες, οπότε πάμε παρακάτω...

Παρακάτω βρίσκεται η γιουγκοσλαβική παροικία που επίσης ευδοκίμησε στην Ελλάδα, αν και τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε ύφεση, ωστόσο και οι Λιθουανοί δεν κατούρησαν στο πηγάδι!

Εάν δεν μου έχουν ξεφύγει τεύχη σε αυτή την ιστορία, έχουν έρθει στα μέρη μας και φόρεσαν φανέλες ελληνικών ομάδων 35 συμπατριώτες του Αρβιντας Σαμπόνις, που δεν αποτελούν αμελητέα ποσότητα.

Μπραζντέικις, μια μεταγραφή αεροδρομίου!

Ο τελευταίος εξ αυτών- η μάλλον ο τελευταίος πριν από τον επόμενο-είναι ο Ιγκνας Μπραζντέικις ο οποίος αποτελεί στην κυριολεξία μια μεταγραφή αεροδρομίου!

Το εννοώ αυτό διότι ο λεγάμενος έβγαλε τη δεύτερη φωτογραφία του ως παίκτης του Ολυμπιακού το μεσημεράκι της Κυριακής δίπλα στον Γιώργο Μπαρτζώκα και μπροστά στον ιμάντα των αποσκευών του αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος»!

Αυτή ήταν η δεύτερη φωτογραφία, διότι την πρώτη είχα το προνόμιο να την τραβήξω από το κινητό μου το απόγευμα του Σαββάτου στη Λευκωσία, πριν από τον αγώνα της Ζάλγκρις με τον Ερυθρό Αστέρα.

Παρεμπιπτόντως εκτός από τη διπλωματική ασθένεια, υπάρχει και η... μεταγραφική, από αυτήν έπασχε ο Μπραζντέικις και δεν αγωνίσθηκε στα δυο ματς του 4ου Τουρνουά στη μνήμη του Νεόφυτου Χανδριώτη!

Ο ιμάντας του Σλούκα και του Αταμάν

Γελώ τώρα που το γράφω αυτό, αλλά φαίνεται πως στα πέριξ των ιμάντων των αποσκευών του αεροδρομίου των Σπάτων, έχει γραφτεί ένα σημαντικό κομμάτι της εφετινής μεταγραφικής δράσης τόσο του Παναθηναϊκού, όσο και του Ολυμπιακού!

Εκεί συνευρέθησαν ο Κώστας Σλούκας που επέστρεφε μετά τις διακοπές του στη Σαρδηνία και ο Εργκίν Αταμάν την Κυριακή, 2 Ιουλίου, ενώ έξι ημέρες αργότερα έσκασε η βόμβα της μεταγραφής του Σαλονικού γκαρντ από τον Ολυμπιακό στον Παναθηναϊκό.

Εκεί αντάμωσαν, πάλι ημέρα Κυριακή, 24 Σεπτεμβρίου, ο Μπραζντέικις και ο Μπαρτζώκας, που ταξίδεψαν ταυτοχρόνως, αλλά με διαφορετικές πτήσεις από τη Λευκωσία.

Μέλι έχει αυτός ο ιμάντας;

Ο... πρωτόκλητος Καρνισόβας, ο Καζλάουσκας και ο Παζντράζντις

Ο Μπραζντέικις είναι ο 11ος Λιθουανός που θα κατοικοεδρεύει στο Νέο Φάληρο, καθώς προηγήθηκαν αυτού οκτώ παίκτες και τρεις προπονητές...

• Το λιθουανικό γαϊτανάκι εγκαινιάστηκε το 1997 με τον δις χάλκινο Ολυμπιονίκη και νυν τζένεραλ μάνατζερ των Σικάγο Μπουλς, Αρτούρας Καρνισόβας, ο οποίος αποκτήθηκε από την Μπαρτσελόνα, αλλά εκείνη τη σεζόν (1997-98) ο Ολυμπιακός, που μάλιστα προερχόταν από το θριαμβευτικό triple crown, δεν σταύρωσε τίτλο!
• Επτά χρόνια αργότερα ανέλαβε την τεχνική ηγεσία (αντί του Τόμιτς και του Μίνιτς) ο Γιόνας Καζλάουσκας, ωστόσο ο Ολυμπιακός που εκείνη την εποχή βρισκόταν σε μια μεταβατική φάση έμεινε πάλι με άδεια χέρια: την πρώτη σεζόν (2004-05) τερμάτισε όγδοος, ενώ τη δεύτερη (2005-06) υπέστη sweep από τον Παναθηναϊκό στη σειρά των τελικών.

Συν τοις άλλοις σε εκείνη τη διετία γνώρισε τρεις από τις βαρύτερες ήττες στην ιστορία του: με 55-86 και με 51-81 από τον Παναθηναϊκό και με 59-110 από την Εφές Πίλσεν.

• Στο πλευρό του μετέπειτα προπονητή της Εθνικής ομάδας, βρισκόταν ως ασίσταντ κόουτς ο Αμερικανοθρεμμένος (στο κολέγιο McNeese State) Αλβιντας Παζντράζντις, παλαίμαχος παίκτης της Νεπτούνας και μέλος της «λιθουανικής συμμορίας» που κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992.

Ο δήμιος Σεϊμπούτις και ο ώμος του Ζουκάουσκας

• Το καλοκαίρι του 2005 (πάντοτε με προπονητή τον Καζλάουσκας) ο Ολυμπιακός ενέταξε στο ρόστερ του τον ταλαντούχο και πολλά υποσχόμενο Ρενάλντας Σεϊμπούτις, ο οποίος μόλις είχε «σκοτώσει» την ελληνική ομάδα στον τελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Νέων στη Μαρ Ντελ Πλάτα της Αργεντινής, με δυο βολές στην εκπνοή από το φάουλ του (συμπαίκτη του στους Ερυθρόλευκους) Παναγιώτη Βασιλόπουλου!

Ο «Ρένας» έμεινε στην Ελλάδα επί τρεις σεζόν, δύο με τον Ολυμπιακό (2005-06, 2007-08) και μία με το Μαρούσι (2006-07).

• Μαζί με τον Σεϊμπούτις και σε ένα ιδιότυπο λιθουανικό καρέ, το 2005 οι Πειραιώτες απέκτησαν από την Ούλκερ τον γεννημένο στην Κλαϊπέντα και παίκτη της Νεπτούνας από το 1997 έως το 1999, δεινόσαυρο (2μ.18) Εουρέλιους Ζουκάουσκας.

Πρωταθλητής και Κυπελλούχος Ευρώπης με τη Ζαλγκίρις, Πρωταθλητής Ευρώπης και κάτοχος ενός ασημένιου και δυο χάλκινων μεταλλίων με την Εθνική, ο «Ζούκι» δεν πρόλαβε όχι να στεριώσει, αλλά ούτε καν να ιδρώσει με την κόκκινη φανέλα...

Πρόλαβε να αγωνισθεί μόλος για 32 λεπτά πετυχαίνοντας μάλιστα double-double (10 πόντοι, 10 ριμπάουντ, συν τρεις τάπες) στην πρεμιέρα του Πρωταθλήματος της Α1 με τον Πανελλήνιο (88-86), αλλά μια εβδομάδα αργότερα στην Πάτρα (Απόλλων -Ολυμπιακός 64-70, 15 λεπτά, 4 πόντοι, 4 ριμπαπουντ) τραυματίστηκε σοβαρά στον ώμο και βγήκε νοκ άουτ για όλη την υπόλοιπη χρονιά!

Η περιπέτεια του Ματσιγιάουσκας

• Το καλοκαίρι του 2006 ο Ολυμπιακός, με προπονητή πλέον, τον Πίνι Γκέρσον, έκανε μια από τις μεγαλύτερες και ακριβότερες (9 εκατομμύρια ευρώ για τέσσερα χρόνια) μεταγραφές στην ιστορία του, αλλά τζίφος!

Γεννημένος κι αυτός στην Κλαϊπέντα και παίκτης της Νεπτούνας (1997-99), ο Αρβιντας Ματσιγιάουσκας, που θεωρούνταν ως το «αντίπαλον δέος» του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους (ο οποίος την επόμενη χρονιά προτίμησε τον Παναθηναϊκό), ήλθε στην Ελλάδα μετά βαίων και κλάδων.

Η υποδοχή του στο αεροδρόμιο (μετά τη θητεία του στη Λιέτουβος Ρίτας, στην Ταού Βιτόρια και στο ΝΒΑ με τους Χόρνετς) παρέπεμπε σε σκηνές από εμφάνιση ροκ σταρ, αλλά η συνέχεια υπήρξε απογοητευτική.

Λίγες μέρες αργότερα ο «Μάτσε» τραυματίστηκε στον αχίλλειο τένοντα κι αυτή ήταν η αρχή μιας μεγάλης περιπέτειας, που άρχισε στο γήπεδο, συνεχίσθηκε στα χειρουργεία και κατέληξε μετά από κάμποσα χρόνια στα δικαστήρια!

Ο πρώτος σκόρερ της Λιθουανίας στο θριαμβευτικό EuroBasket του 2003 τραυματίστηκε και την επόμενη σεζόν, ενώ βρισκόταν σε... διακοπές και συνολικά σε δυο σεζόν, έπαιξε σε 14 αγώνες της EuroLeague με μέσο όρο 13.8 πόντους και se 27 της Α1 με μέσο όρο 11 πόντους.

Μετά τον τραυματισμό του και την αποχώρηση του από τον Ολυμπιακό, δεν ξαναγύρισε ποτέ στα γήπεδα...

Το κλέος του Κλέιζα

• Την επόμενη χρονιά (2009) αφίχθη στον Πειραιά επίσης με τα σέα του και τα μέα του, συμπεριλαμβανομένου και ενός διετούς συμβολαίου αξίας 8.6 εκατομμυρίων ευρώ, ο Λίνας Κλέιζα, που προερχόταν από μια σημαντική τετραετή καριέρα στους Ντένβερ Νάγκετς, μετά την επιλογή του στο Νο 27 στο ντραφτ του 2005.

Ο μετέπειτα παίκτης των Τορόντο Ράπτορς, της Φενέρμπαχτσε Ούλκερ και της Αρμάνι Μιλάνο και μέλος της Εθνικής Λιθουανίας που κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του 2013 και τα χάλκινα στο EuroBasket του 2007 και στο Μουντομπάσκετ του 2010, έμεινε μόνο μια σεζόν στην Ελλάδα , αλλά είναι ο μόνος από τους Λιθουανούς του Ολυμπιακού, ο οποίος δεν έφυγε με άδεια χέρια.

Με προπονητή τον Παναγιώτη Γιαννάκη και με τον Κλέιζα να σημειώνει 12 πόντους, ο Ολυμπιακός νίκησε στις 20 Φεβρουαρίου του 2010 στο Ελληνικό τον Παναθηναϊκό με 68-64 και στέφθηκε Κυπελλούχος Ελλάδος, κατακτώντας τον πρώτο τίτλο του, μετά από οκτώ «πέτρινα χρόνια»!

Eπίσης, ο Λιθουανός φόργουορντ αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της EuroLeague με μέσο όρο 17.9 πόντους (και 6.5 ριμπάουντ), και οδήγησε τους Πειραιώτες στο (δεύτερο διαδοχικό) Final 4 στο Παρίσι, όπου ηττήθηκαν στον τελικό από την Μπαρτσελόνα.

Ο Γκετσέβιτσους και ο Σπανούλης

• Ο επόμενος κρίκος στη λιθουανική αλυσίδα του Ολυμπιακού προστέθηκε το καλοκαίρι του 2011 και στεφανώθηκε όσο κανείς άλλος συμπατριώτης του...

Προερχόμενος από τη Λιέτουβος Ρίτας και έχοντας τη φήμη, αλλά και τα διαπιστευτήρια του σπουδαίου σουτέρ, ο Μαρτίνας Γκετσέβιτσους, ατύχησε σε προσωπικό επίπεδο, διότι «έπεσε» πάνω στον... θεσμό που λέγεται Σπανούλης, αλλά ευτύχησε να φύγει από το λιμάνι (για να επιστρέψει στο Βίλνιους) έχοντας στις αποσκευές του τρία λάφυρα: τα δυο τρόπαια της Ευρωλίγκας και τον τίτλο του ελληνικού πρωταθλήματος.

Ο περαστικός Κουζμίνσκας

• Το καλοκαίρι του 2019 o Ντέιβιντ Μπλατ στρατολόγησε τον Μιντάουγκας Κουζμίνσκας, ο οποίος τη σεζόν 2018-18 αγωνίσθηκε στο ΝΒΑ με τους Νικς και ακολούθως στην Αρμάνι Μιλάνο.

Ο ξανθομάλλης με τις μπούκλες (αλά Κρίστοφερ Ατκινς στην ταινία «Η Γαλάζια Λίμνη») δεν φτούρησε σε εκείνη την περίεργη και βταραχώδη σεζόν, στην οποία αγωνίσθηκε μόλις για 77 λεπτά σε έξι ματς της EuroLeague, τα οποία –για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο- δεν αναφέρονται καν στο βιογραφικό σημείωμα του στη Wikipedia!

Ο Κουζμίνσκας που μπορεί να παίξει τόσο στο «3», όσο και στο «4» αποχώρησε από τον Πειραιά στις 10 Νοεμβρίου του 2019 (με μέ4σο όρο 5.8 πόντους και 2.2 ριμπάουντ σε έξι ματς) και εντάχθηκε στη Λοκομοτίβ Κουμπάν, ενώ μετά τη Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης και την Καρσίγακα επέστρεψε εφέτος στην Ελλάδα για να φορέσει τη φανέλα της ΑΕΚ.

Ο υπηρεσιακός Κεμζούρα

Εκείνη την εποχή ο Κουζμίνσκας βρήκε στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας τον Κεστούτις Κεμζούρα, τον οποίο είχε στο πλάι του ο Ντέιβιντ Μπλατ (2018-2020).

Ο ξανθομάλλης ασίσταντ κόουτς που είχε οδηγήσει την Εθνική Λιθουανίας σε τέσσερις μεγάλες διοργανώσεις (με κορωνίδα το χάλκινο μετάλλιο στο Μουντομπάσκετ του 2010) ήταν για αρκετά χρόνια ο... ακόλουθος του Μπλατ τον οποίο διαδέχθηκε στις 11 Οκτωβρίου του 2019 και παρέμεινε στον πάγκο ως το τέλος της σεζόν, παραδίδοντας τη σκυτάλη στον Γιώργο Μπαρτζώκα.

Ο Εντνι και ο Σαμπόνις

Αυτή η ιστορία με το νταλαβέρι του Ολυμπιακού με τους Λιθουανούς έχει και παράπλευρες διαστάσεις...

• Ο προερχόμενος από το φημισμένο UCLA, κοντοπίθαρος (1μ.78), πλην οργιώδης Αμερικανός γκαρντ Τάιους Εντνι οδήγησε τη Ζαλγκίρις Κάουνας στην κατάκτηση το 1999, ωστόσο δεν κατάφερε να δοξαστεί και με τον Ολυμπιακό, την περίοδο 2005-06.
• Στον τελικό του Final 4, στις 13 Απριλίου του 1995, στη Σαραγόσα, ένας (αλλά όχι ο πρώτος τυχών) Λιθουανός έφραξε τον δρόμο του Ολυμπιακού προς τον θρόνο: η Ρεάλ Μαδρίτης (με προπονητή τον Ομπράντοβιτς) επικράτησε με 73-61, προεξάρχοντος του Αρβιντας Σαμπόνις ο οποίος σε 25 λεπτά πέτυχε 23 πόντους (με 6/9δ., 2/2τρ., 5/6β.), κατέβασε επτά ριμπάουντ και στη συνέχεια την έκανε για Πόρτλαντ μεριά!

Τα ξωτικά του Μονάχου

• Τέσσερα χρόνια αργότερα (1999) σε άλλη μια ευκαιρία που είχε να κατακτήσει έναν (δεύτερο, μετά από εκείνον στη Ρώμη, το '97) ευρωπαϊκό τίτλο, ο Ολυμπιακός έπεσε ξανά στη λιθουανική κέντα!

Στις 20 Απριλίου του 1999, στον ημιτελικό του Φάιναλ Φορ στο «Οlimpiahalle» του Μονάχου, η Ζαλγκίρις, που εμφανίστηκε σαν ξωτικό, δεν του άφησε κανένα περιθώριο αντίδρασης (87-71) ενώ στη συνέχεια νίκησε την Κίντερ Μπολόνια και στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης.

Προπονητής εκείνης της ομάδας η οποία την προηγούμενη χρονιά είχε κατακτήσει το Κύπελλο Σαπόρτα (νικώντας στον τελικό του Βελιγραδίου την Ολύμπια Μιλάνο, με παίκτη τον πρώην αρχηγό του Ολυμπιακού, Γιώργο Σιγάλα) ήταν ο Γιόνας Καζλάουσκας, ο οποίος είχε στη διάθεση του μεταξύ άλλων, δύο μετέπειτα παίκτες του Ολυμπιακού: τον Τάιους Εντνι και τον Εουρέλιους Ζουκάουσκας!

Ο Σάρας και ο Γουόκαπ

• Η ιστορία επαναλήφθηκε στον ημιτελικό του Final 4 του 2009 στο Βερολίνο, όταν στον «εμφύλιο ημιτελικό» ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και στον Ολυμπιακό, τον ρόλο του «δήμιου» των Ερυθρόλευκων έπαιξε ο Σαρούνας Γιασικέβιτσους.
• Τη σεζόν 2017-18, στα playoffs της EuroLeague ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε με πλεονέκτημα έδρας τη Ζάλγκιρις που πέτυχε break στον πρώτο αγώνα, επικράτησε στη σειρά με 3-1 και προκρίθηκε στο Final 4 που διεξήχθη στο Βελιγράδι.
• Στις 22 Ιανουαρίου 2021 οι Πειραιώτες είδαν τις ελπίδες τους για την πρόκριση στο Final 4 της Κολωνίας να εξανεμίζονται στο Κάουνας και μάλιστα με δραματικό τρόπο, όταν ο (νυν παίκτης τους) Τόμας Γουόκαπ έκλεψε την μπάλα από τον Κώστα Σλούκα και σκόραρε στην εκπνοή με λέι απ για το 81-79.

Οι ευχάριστοι συνειρμοί

Στον αντίποδα όλων αυτών που του προξενούν (λιθουανικό) ταράκουλο, ο Ολυμπιακός έχει να θυμάται και δυο μεγάλες και ένδοξες στιγμές...

• Ο Αρτούρας Καρνισόβας ήταν παίκτης της Μπαρτσελόνα στον τελικό του Final 4 του 1997 στη Ρώμη, όπου ο Ολυμπιακός νίκησε και αναγορεύθηκε «Ρωμαίος Αυτοκράτωρ».
• Ο Γιόνας Καζλάουσκας βρισκόταν στον πάγκο της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, στον τελικό του 2012, στον οποίο ο Ολυμπιακός επικράτησε in extremis με το πεταχτάρι του Γιώργου Πρίντεζη και ανακηρύχθηκε «Αυτοκράτωρ του Βυζαντίου»!