Βαπτίζεται ο δούλος του Θεού Ιωάννης, λένε οι παπάδες την ώρα του μυστηρίου.

Ε σήμερα, που είναι 4 Αυγούστου, ξαναβαπτίζεται διεθνής ο δούλος του Θεού Ιωάννης Αντετοκούνμπο!

Ξαναβαπτίζεται με την ελπίδα να αναβαπτισθεί κιόλας σε αυτή την κολυμπήθρα τα νερά της οποίας μέχρι στιγμής έχουν αποδειχθεί κρύα για τον μορφονιό μας από τα Σεπόλια.

Απλώς κρύα;

Σκέτο μπούζι!

Το επερχόμενο Eurobasket συνιστά την πέμπτη επιχείρηση του Greek Freak με την Εθνική ομάδα, στην οποία την ερχόμενη Τρίτη, στον φιλικό αγώνα με την Ισπανία, θα συμπληρώσει πενήντα συμμετοχές.

Εν τη παρουσία του, η Εθνική δεν κατάφερε να ανέβει στο βάθρο στα Παγκόσμια Πρωταθλήματα του 2014 και του 2019 και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2015, ενώ αστόχησε και στο Προολυμπιακό Τουρνουά του 2016.

Να γυρίσει ο τροχός

Πάει να πει, μηδέν στα τέσσερα, αλλά μακάρι να ήρθε η ώρα που θα γυρίσει ο τροχός!

Ασφαλώς οι ευχές, οι προσδοκίες και οι πόθοι δεν αρκούν, χώρια που όπως έσπευσε να δηλώσει εμφατικά ο Δημήτρης Ιτούδης, «προέχει να χαλαρώσουμε, να χαμηλώσουμε τον πήχη και να δουλέψουμε σκληρά για να γίνουμε ομάδα και ύστερα να μιλήσουμε».

Ο Γιάννης επανεντάσσεται στην Εθνική από την οποία έχει απουσιάσει από δυο διοργανώσεις: από το Eurobasket του 2017 λόγω του τραυματισμού του στο πόδι και από το περυσινό Προολυμπιακό Τουρνουά, καθόσον εκείνη την εποχή βρισκόταν σε διατεταγμένη υπηρεσία.

Διάβολε, έπρεπε να πάρει το πρωτάθλημα του ΝΒΑ (με τους Μπακς) και το πήρε!

Άλλο η Βικτόρια, άλλο το Φοίνιξ

Στις 5 Ιουλίου του 2021 στη Βικτόρια του Καναδά η Εθνική υφίστατο την αναπάντεχη αιχμαλωσία από την Τσεχία με 97-72 και αποχαιρετούσε το όνειρο της συμμετοχής στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, όπως είχε συμβεί και το 2012 και το 2016.

Porca miseria!

Εκείνη η ήττα υπήρξε μοιραία, σε αντίθεση με αυτή την οποία υπέστησαν οι Μπακς μετά από 24 ώρες στο Φοίνιξ, χώρια που ακολούθησε και η δεύτερη, για να αποδειχθεί ωστόσο πίσω είχε η αχλάδα την ουρά.

«Προτιμώ το μετάλλιο από το πρωτάθλημα»

Στις 5 Ιουνίου του 2017 στη Νέα Υόρκη, με την ευκαιρία της εκδήλωσης του ραδιοφωνικού σταθμού Cosmos FM στη Νέα Υόρκη ο Γιάννης είχε πει ότι «προτιμώ ένα μετάλλιο με την Εθνική, παρά ένα πρωτάθλημα στο ΝΒΑ».

Αυτό το έχει πει τουλάχιστον δυο φορές, με το σκεπτικό ότι «ένα μετάλλιο με την Εθνική θα κάνει ευτυχισμένη μια ολόκληρη χώρα, ενώ ένα πρωτάθλημα του ΝΒΑ δίνει χαρά σε μια πόλη».

Ένα το κρατούμενο, λοιπόν…

Στις 24 Σεπτεμβρίου του 2021, ακολούθησε άλλο ένα κτύπημα!

Στη συνέντευξη του στην Cosmote TV, όταν η κουβέντα έφτασε στον χρόνιο και στοιχειωμένο αλυτρωτισμό της Εθνικής, ο σούπερ σταρ του ΝΒΑ υπήρξε σαφής και κατηγορηματικός…

Τι είχε πει τότε;

«Φαντάζεσαι να δώσουμε χαρά σε 10.000.000 ανθρώπους;»

Αναδημοσιεύω αυτολεξεί τις δηλώσεις του που υπήρξαν πολύ ιντριγκαδόρικες και τώρα πλησιάζει το πλήρωμα του χρόνου για να πάρουν, επιτέλους, σάρκα και οστά.

«Μακάρι να είμαι υγιής και να εκπροσωπήσω την Ελλάδα σε έναν χρόνο! Δεν θέλω να βάλω πίεση. Θέλω να πάμε και να το διασκεδάσουμε. Στην Εθνική δεν παίζεις ούτε για λεφτά, ούτε για τίποτα άλλο, Ζεις για να ακούς τον κόσμο να σου λέει “μας έδωσες χαρά που νικήσαμε”. Όταν δεν έχεις κατακτήσει κάτι, δεν το καταλαβαίνεις αυτό. Πήγα στην παρέλαση των Μπακς, είδαμε 200.000 κόσμο και όλοι τους είχαν ένα μεγάλο χαμόγελο».

Και κατέληξε: «Φαντάζεσαι να δώσουμε χαρά σε 10 εκατομμύρια κόσμο; Θέλω να είμαι καλά το 2022, θέλω πολύ να τα καταφέρω. Μακάρι! Δεν ξέρω ποιο είναι το πλάνο του Θεού. Βλέπω πολλά παιδιά που μπορούν να κάνουν μια σπουδαία ομάδα».

Το 2022 είναι εδώ και το Eurobasket βρίσκεται προ των πυλών.

Ιδού, λοιπόν, το Βερολίνο, ιδού και το πήδημα, Γιαννάκη μας!

Η κηδεία, το μνημόσυνο και το… «δώσε πόνο»

Εδώ και 13 χρόνια, μετά την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στο Κατοβίτσε, κάθε καλοκαίρι, η κηδεία της Εθνικής σε μια διοργάνωση γίνεται το μνημόσυνο της προηγούμενης αποτυχίας!

O συχωρεμένος ο φίλος μου, ο Στέλιος που είχε το ρακάδικο στον Πλάτανο, στην παλιά πόλη του Ρεθύμνου, συνήθιζε να λέει μια ατάκα που δυστυχώς αποδείχθηκε πως ταιριάζει γάντι στην περίπτωση της Εθνικής μπάσκετ, από το 2010 και εντεύθεν.

Κάθε φορά που κάποιοι είχαν πιει τον άμπακο και του έλεγαν «μη φέρεις άλλη», αυτός τους έλεγε «εντάξει, δεν φέρνω άλλη, από την ίδια θα φέρω»!

Αυτό δυστυχώς συμβαίνει και με την Εθνική ομάδα, ανελλιπώς και αδιαλείπτως…

Οι αποτυχίες της δεν είναι άλλες, οι ίδιες είναι!

Η-για να το πώς με ακρίβεια-είναι άλλες, αλλά μένουν ίδιες!

Δώσε πόνο, τον αντέχω, αλλά όχι για πολύ ακόμα!

«Σκυφτέ διαβάτη της βροχής»!

Ο Γιάννης ξαναφορά τα γαλανόλευκα μετά από τρία χρόνια παρά κάτι ψιλά.

Η τελευταία εμφάνιση του κατεγράφη στα κατάστιχα στις 9 Σεπτεμβρίου του 2019 στη Σεντζέν της Κίνας, στον υπέρ πάντων αγώνα με την Τσεχία.

Μετά την ήττα από τη Βραζιλία, η Εθνική χρειαζόταν νίκη με διαφορά τουλάχιστον 12 πόντων, αλλά δεν μας έκατσε: όταν ακούσθηκε η κόρνα της λήξης στον πίνακα αποτυπωνόταν το 84-77 που σήμαινε τον αποκλεισμό της ελληνικής ομάδας από την επόμενη φάση και την πρόωρη επιστροφή της οίκαδε.

Και ο Γιάννης;

Βλέποντας τον εκείνη τη στιγμή (το θυμάμαι καλά πως) μού ήρθε στο μυαλό ο στίχος από ένα τραγούδι του Στράτου Διονυσίου.

«Σκυφτέ διαβάτη της βροχής»!

Η αποβολή και το… εξαφανιζόλ

Δεν έβρεχε βεβαίως εκείνο το βράδυ, αλλά ο Γιάννης έφυγε σκυφτός από το γήπεδο, δεν εμφανίσθηκε ποτέ στη μικτή ζώνη του γηπέδου, δεν τον ξαναείδε από εκείνη τη στιγμή κανείς και πουθενά!

Σαν να ήπιε… εξαφανιζόλ, όπως λέγαμε παλιά!

Εκείνη η τελευταία (πριν από την επόμενη) παρουσία του ΜVP της κανονικής περιόδου του ΝΒΑ υπήρξε ισχνή, άδοξη και πάντως όχι αντάξια της κλάσης και της φήμης του, χώρια που εξελίχθηκε ένα… debate για τον τρόπο χρησιμοποίησης και διαχείρισης του από τον Θανάση Σκουρτόπουλο.

Ο Γιάννης έμεινε πάνω στο παρκέ μόλις για 23 λεπτά και τρία δευτερόλεπτα, καθώς αποβλήθηκε με πέντε φάουλ, γεγονός που έκανε όλη την ελληνική αποστολή (ακόμη και τον Γιώργο Βασιλακόπουλος από την Αθήνα) να φρυάξει!

Έβαλαν εναντίον των διαιτητών (Γκλίσιτς, Αουντκρόγκερς, Λίστοκα) και της FIBA, αλλά, ως γνωστόν, μετά την απομάκρυνσιν εκ του ταμείου, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.

Επίσης, ουδέν φάουλ αναιρείται!

Ο Γιάννης ήταν απών από τη φάση της επίκρουσης -και ενώ νωρίτερα η Εθνική είχε πιάσει μια φορά την περιπόθητη διαφορά (61-49) και η νίκη αποδείχθηκε δώρον άδωρον.

Στα 23 λεπτά της παρουσίας του στο ματς που έμελλε να αποβεί το «κύκνειο άσμα» της Εθνικής στο 18o Παγκόσμιο Κύπελλο, ο Αντετοκούνμπο σκόραρε 12 πόντους (4/8δ., 0.1τρ., 4/8β.), μάζεψε εννέα ριμπάουντ, μοίρασε τέσσερις ασίστ, έκανε τρία κλεψίματα και υπέπεσε σε τέσσερα λάθη.

Πατέρας, ξανά MVP και πρωταθλητής

Στους 35 μήνες που πέρασαν από τότε, άλλαξαν πολλά στη ζωή του.

Έγινε δυο φορές πατέρας, βγήκε άλλη μια φορά MVP της κανονικής περιόδου, φόρεσε το χρυσό δαχτυλίδι του πρωταθλητή, πήρε τον τίτλο του πολυτιμότερου παίκτη των τελικών, σκοράροντας 50 πόντους στο Game 6, έκανε, έρανε και δεν συμμαζεύεται…

Τώρα, τέσσερις μήνες προτού σβήσει 28 χρόνια στην τούρτα των γενεθλίων του, επιστρέφει δριμύτερος για να αναπληρώσει τον χαμένο χρόνο, να πάρει το αίμα του πίσω και να οδηγήσει την Εθνική ομάδα στη Γη της Επαγγελίας.

Τα 49 ματς και οι 11.7 πόντοι από εκείνο το βράδυ στο Πο

Η καριέρα του Γιάννη στην Εθνική αποτυπώνεται ως εξής:

• Στις 49 μέχρι τούδε συμμετοχές του έχει σκοράρει 573 πόντους (11.7 κατά μέσο όρο), ενώ έχει άλλους 102 σε 12 αγώνες με την Εθνική Νέων.

• Η θητεία του στην Εθνική Ανδρών εγκαινιάσθηκε στις 8 Αυγούστου του 2014 στον φιλικό αγώνα με τη Σερβία (66-64) στο Πο.

• Άνοιξε λογαριασμό στο σκοράρισμα το επόμενο βράδυ (9 Αυγούστου) σημειώνοντας 11 πόντους κόντρα στη Γαλλία (73-81).

• Στην πιο παραγωγική από τις 49 βραδιές του με την Εθνική πέτυχε 26 πόντους κόντρα στη Δομινικανή Δημοκρατία, σε φιλικό αγώνα που διεξήχθη στις 26 Αυγούστου του 2019 στη Σουτσόου της Κίνας.

• Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2019 ο Γιάννης σκόραρε 10 πόντους με το Μαυροβούνιο, 13 με τη Βραζιλία, 24 με τη Νέα Ζηλανδία, 15 με τις ΗΠΑ και 12 με την Τσεχία.