Ράσελ: “Ο πατέρας μου πείραζε τους χρόνους, πάντα ένιωθα ότι δεν ήμουν αρκετά καλός για εκείνον”
Ο Τζορτζ Ράσελ ανοίχτηκε για δεύτερη φορά μέσα σε λίγους μήνες για τη σκληρή και αυστηρή αγωνιστική διαπαιδαγώγηση από τον πατέρα του, λέγοντας ότι του ανέφερε πλασματικούς χρόνους κατά την προπόνησή του στο karting “για να μην παίρνουν τα μυαλά μου αέρα” και ότι “αν δεν τα πήγαινα καλά φώναζε και με πίεζε πολύ”.
Με το παιδικό βίωμα και τον τρόπο που ανδρώθηκαν αγωνιστικά ο Μαξ Φερστάπεν και ο Τζορτζ Ράσελ αρχίζει να αναπτύσσεται ένα αρκετά επικίνδυνο μοτίβο: του σκληρού και αδίστακτου πατέρα, ο οποίος με αυταρχικό τρόπο καταπιέζει το παιδί του για να πετύχει την αγωνιστική του ανέλιξη από τις χαμηλότερες βαθμίδες του motorsport, μέχρι την κορυφή της F1.
Ένας ψυχολόγος θα είναι σε θέση να εξηγήσει καλύτερα τις ενδεδειγμένες γονεϊκές μεθόδους, όμως θα υπάρχουν πάντοτε και τα παραδείγματα του Σεμπάστιαν Φέτελ, του Λιούις Χάμιλτον ή του Φερνάντο Αλόνσο, που οι δικοί τους γονείς ποτέ δεν κατέφυγαν σε τέτοιες τακτικές και σε τόση καταπίεση – αλλά παρόλα αυτά οι γιοι τους έφτασαν να γίνουν πρωταθλητές του κόσμου.
Ας επιστρέψουμε στον Ράσελ, όμως. Μετά τις πρόσφατες αποκαλύψεις του, ότι ξεπλήρωσε μέχρι τελευταίας λίρας στον πατέρα του την επένδυση που εκείνος είχε κάνει στα παιδιά χρόνια του Τζορτζ, ο Βρετανός οδηγός της Mercedes F1 μίλησε και πάλι ανοιχτά για αυτό το θέμα.
Τώρα, μιλώντας στο podcast Untapped, αποκάλυψε ότι ο πατέρας του συνήθιζε να πειράζει σκόπιμα τους χρόνους του στις μέρες προπόνησης στα Kart, ώστε να τον κρατάει προσγειωμένο καθώς ανέβαινε σταδιακά την κλίμακα του μηχανοκίνητου αθλητισμού.
“Δεν ήξερα κάτι διαφορετικό, για να είμαι ειλικρινής, γιατί έμπαινα μέσα, κέρδιζα αγώνες και ήμουν γρήγορος”, είπε Ράσελ. “Πιθανόν να μην το καταλάβαινα επειδή ο πατέρας μου ήταν τόσο αυστηρός μαζί μου. Πάντα ένιωθα ότι δεν ήμουν αρκετά καλός γι’ αυτόν.
Όταν έκανα Kart δεν υπήρχε πραγματική ανάλυση δεδομένων. Δεν είχαμε καν χρόνους γύρου στις προπονήσεις. Ήταν κυριολεκτικά ο πατέρας μου με ένα χρονόμετρο. Μετά από περίπου πέντε χρόνια έμαθα ότι πάντα ξεκινούσε να με χρονομετράει νωρίτερα, οπότε οι χρόνοι μου έβγαιναν πιο αργοί από την πραγματικότητα. Μου έλεγε τους χρόνους των άλλων οδηγών στις προπονήσεις κι εγώ νόμιζα ότι ήμουν αργός.
Μετά, στους αγώνες, έπαιρνα την πολ ποζίσιον και κέρδιζα, και ήμουν μπερδεμένος ως παιδί. Σκεφτόμουν ‘στις προπονήσεις είμαι πάντα αργός, αλλά στους αγώνες κερδίζω. Τι γίνεται;’. Με τον καιρό κατάλαβα ότι το έκανε για να μη φουσκώσω από υπερβολική αυτοπεποίθηση. Ήταν ένα απίστευτο και πολύ σημαντικό μάθημα για μένα”.
Ο 27χρονος οδηγός μίλησε και για το πώς έχει αλλάξει η σχέση του με τον πατέρα του, με τα χρόνια: “Έφευγε πριν ξυπνήσω για το σχολείο και γύριζε στις οκτώ ή εννιά το βράδυ, όταν ήμουν ήδη στο κρεβάτι.
Δεν τον έβλεπα καθόλου μέσα στην εβδομάδα. Μετά, την Παρασκευή το βράδυ, μπαίναμε στο βαν και ταξιδεύαμε σε όλη τη χώρα. Αν το Σαββατοκύριακο δεν πήγαινε καλά, φώναζε και με πίεζε πολύ.
Ως μικρό παιδί σκεφτόμουν ‘δεν βλέπω τον πατέρα μου, κι όταν τον βλέπω είναι θυμωμένος μαζί μου και νιώθω ότι τον απογοητεύω’. Ήταν δύσκολο.
Μόνο γύρω στα 17 κατάλαβα όχι μόνο την οικονομική επένδυση, που είναι ένα θέμα, αλλά και τον χρόνο που είχε αφιερώσει για μένα. Δούλευε σκληρά για να μου δώσει αυτή την ευκαιρία και όποτε είχε λίγο χρόνο, με πήγαινε παντού.
Μπορώ μόνο να φανταστώ την πίεση και το άγχος που κουβαλούσε. Αυτά τα χρόνια, από τα 7 μέχρι τα 13, με διαμόρφωσαν ως άνθρωπο και τον ευχαριστώ γι’ αυτό”.
Η επαγγελματική τους συνεργασία σταμάτησε όταν ο Ράσελ υπέγραψε στην Ακαδημία της Mercedes στα 17 του: “Τώρα είναι πολύ καλύτερα, γιατί είναι εκεί ως πατέρας, και όχι ως μέντορας, μηχανικός, οδηγός του βαν, επενδυτής. Ήταν τα πάντα.
Και βέβαια, με έβλεπε να μεγαλώνω θέλοντας να μου δώσει αυτή την ευκαιρία, βάζοντας τα πάντα στην άκρη γι’ αυτό. Όταν υπέγραψα στη Mercedes, ήταν σαν να μου παρέδωσε τη σκυτάλη.
Είχαμε μια πολύ καλή συζήτηση τότε και του είπα ότι θέλω να είναι εκεί ως πατέρας και τίποτα παραπάνω. Γι’ αυτό, όταν [οι γονείς μου] έρχονται στους αγώνες, δεν στέκονται μπροστά στην τηλεόραση ούτε τραβούν την προσοχή. Δεν θέλουν συνεντεύξεις ή παρουσία. Θέλουν απλώς να είναι εκεί ως γονείς μου”.