Πώς προετοιμάζεται μια ελληνική ομάδα για το WRC -Πήγαμε στις δοκιμές του Δημήτρη Δριβάκου

Εννέα χρόνια μετά, ο Δημήτρης Δριβάκος προσπαθεί να επιστρέψει το 2026 στους αγώνες του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλι. Τον συναντήσαμε στις πλαγιές πάνω από τη Στυμφαλία, να βάζει -με την αγωνιστική του ομάδα- τα πρώτα θεμέλια με το νέο του αυτοκίνητο, Hyundai i20 Ν Rally2.
Με τέσσερις συμμετοχές στο Μόντε Κάρλο -την προηγούμενη δεκαετία με το Honda Civic Type-R R3- ο Δημήτρης Δριβάκος έχει πλέον μια σημαντική δεξαμενή εμπειριών από τις οποίες αντλεί τις προτεραιότητες για την προετοιμασία του.
Το πλάνο του, που αν κρίνουμε από το παρελθόν θα ακολουθηθεί και αυτή τη φορά κατά γράμμα, είναι να αγωνιστεί στη δεύτερη τη τάξει κατηγορία (WRC2) με το νέο του αυτοκίνητο, Hyundai i20 N Rally2 – μιας και η Honda και η Mitsubishi, όπως λέει ο ίδιος, δεν διαθέτουν ένα σύγχρονο rallycar.
Μια πρόκληση -απέναντι στους καλύτερους του κόσμου- σχεδόν ανάλογης τόλμης με του Ηρακλή απέναντι στις Στυμφαλίδες Όρνιθες. Μόνο που, για τον Δημήτρη Δριβάκο, ο Ευρυσθέας που δίνει την διαταγή για το εγχείρημα είναι το ίδιο του το πάθος για τους αγώνες – που απορρέει από κάθε λέξη με την οποία μιλά για αυτούς.
“Πρέπει πρώτα να τερματίσεις, ειδικά σε έναν αγώνα όπως το Ράλι Μόντε Κάρλο όπου οι συνθήκες μπορούν να γίνουν ιδιαίτερα απρόβλεπτες, και εν συνεχεία κατά τη διάρκεια του αγώνα προσαρμόζεις τους στόχους που θέτεις”, τονίζει ο Δημήτρης Δριβάκος.
“Το σημαντικό είναι να προσπαθήσεις να αποδίδεις στον αγώνα στο μέγιστο των δυνατοτήτων σου, ώστε να καταφέρεις να πετύχεις ό,τι δικαιούσαι. Για αυτό είναι και σημαντική η μέρα στην οποία θα βρίσκεσαι, όπως και το να περάσεις στον εαυτό σου και στο αυτοκίνητο όλες τις εμπειρίες που έχεις αποκτήσει”, συνεχίζει.
Η προσπάθεια προσαρμογής του Έλληνα οδηγού στο i20 N Rally2 έχει ξεκινήσει από πέρσι, που πήρε την πρώτη του και πλουσιότερη αγωνιστική εμπειρία στο ελβετικό Rallye du Valais 2024. Στο ίδιο ράλι που είχε συμμετάσχει και το 2010, πριν ακολουθήσουν οι τέσσερις εκκινήσεις του στο Ράλι Μόντε Κάρλο (τις χρονιές 2012, ‘13, ‘15 και ‘17).
Όταν το διάστημα εκτός αγώνων είναι μεγάλο, μας εξηγεί ο Δ. Δριβάκος, γίνεται ακόμα μεγαλύτερο το διάστημα προστοιμασίας για εναν αγώνα. Γι’αυτό και θα ακολουθήσουν τουλάχιστον 10 μεμονωμένες δοκιμές (σε Ελλάδα και Γαλλία) ενόψει του Μόντε του ‘26, όπως λέει, μαζί με τη συμμετοχή σε ένα ράλι του γαλλικού πρωταθλήματος το Δεκέμβριο – σε δρόμους και σε παγωνιά αντίστοιχη του αγώνα του πριγκιπάτου τον Ιανουάριο του 2026.
Στο ανοιξιάτικο και ολάνθιστο οροπέδιο της Στυμφαλίας, όσο κι αν η Κυλλήνη κι ο Ολίγυρτος προσπαθούσαν να συγκεντρώσουν απειλητικά σύννεφα τη μέρα που συναντήσαμε εκεί την ομάδα του Δημήτρη Δριβάκου, τίποτα δεν θα μπορούσε να είχε σχέση με ό,τι θα συναντήσει το πλήρωμα στη Νότια Γαλλία στο γύρισμα της επόμενης χρονιάς.
Ήταν μια λαμπρή, δροσερή, μαγιάτικη ελληνική ημέρα πάνω από το χωριό Καλιάνοι και κάτω από το χωριό Ψάρι στην ορεινή Κορινθία, σε μια από τις ξεχωριστές Ειδικές του παρελθόντος του Ράλλυ Ακρόπολις. Χωμάτινης, τότε, όπως μας εξήγησε ο Νικόλας Σ. Ζαλμάς – ο πλέον ειδικός της Ιστορίας του Δ.Ρ.Α. (και όχι μόνο), ο οποίος μας απηύθυνε την τιμητική πρόσκληση για την ημέρα αυτή.
Όμως, στην ασύλληπτα περίπλοκη διαδικασία του εγκλιματισμού σε ένα σύγχρονο ακριβό rallycar των 150.000 ευρώ και της ρύθμισής του στα οδηγικά σου μέτρα, είναι πολλές οι δουλειές που πρέπει να γίνουν πριν φτάσεις στο σημείο των δοκιμών με αυτό στις συνθήκες που περιμένεις σε έναν αγώνα.
Την ημέρα που πήγαμε εμείς, η ομάδα του Δημήτρη Δριβάκου -με το ζεστό της αλλά σοβάρο και με πάθος οικογενειακό κλίμα εργασιας- ήταν αφοσιωμένη στη συλλογή δεδομένων για τη χαρτογράφηση του κινητήρα και για το σύστημα τροφοδοσίας με δοκιμές καυσίμων. Η ομάδα του Δημήτρη Δριβάκου αποτελείται από τους Νικόλαο Θρουβάλα, Κώστα και Χρήστο Συριόπουλο, Κώστα και Κυριάκο Συριόπουλο , Χρήστο Μάντεση, Ελένη Πελέκη και Ηρώ Μπιστολά, καθώς και από τον φωτογράφο Δημήτρη Ναυρίδη.
Τα δεδομένα αυτά στέλνονται, έπειτα, στα κεντρικά της Hyundai Motorsport, στο Αλτσενάου της Γερμανίας, όπου -στο πλαίσιο της υποστήριξης στους πελάτες της- η εταιρεία αναλύει τα δεδομένα και προχωρά σε απομακρυσμένες ρυθμίσεις του κινητήρα.
Χρειάζεται προετοιμασία τουλάχιστον δύο μηνών, εξηγεί ο Δημήτρης Δριβάκος, για έναν αγώνα του WRC. Το πρόγραμμά του περιλαμβάνει τουλάχιστον δέκα δοκιμές στο βουνό, τουλάχιστον δύο ημερών η καθεμία – και όσο πλησιάζεις στον αγώνα πρέπει να βρεις συνθήκες που προσομοιώνουν -όσο είναι εφικτό- εκείνες που πρόκειται να επικρατούν εκεί. Γι’αυτό και είναι απαραίτητη η μετάβαση μέρους της ομάδας και του αυτοκινήτου τουλάχιστον 20 ημέρες νωρίτερα στο εξωτερικό.
Έτσι, πολλές από τις δοκιμές της ομάδας του Δημήτρη Δριβάκου ενόψει του Ράλι Μόντε Κάρλο της νέας χρονιάς θα γίνουν το Φθινόπωρο σε μεγαλύτερο υψόμετρο από εκείνο που βρεθήκαμε εμείς αυτό το Μάιο στο Ψάρι – ενώ για τον ίδιο λόγο έχει προγραμματιστεί, προπαρασκευαστικά, και η συμμετοχή του στο Ραλί Ιβερνάλ το Δεκέμβριο, σε δρόμους και θερμοκρασίες παρεμφερείς με του Μόντε.
Είναι κρίσιμο, εκεί, ο κινητήρας να ρυθμιστεί για την έλλειψη οξυγόνου ή οι αναρτήσεις να προσαρμοστούν όσο γίνεται για τη βροχή ή τον πάγο, ενώ αντίστοιχα δύσκολη είναι και η ρύθμιση των διαφορικών και οι απαιτήσεις για τη φυσική κατάσταση του οδηγού και του συνοδηγού.
Διότι, σε συνθήκες ψύχους -10° Κελσίου, που αναμένονται τα πρωινά στο Μόντε Κάρλο, η απόδοση ενός αθλητή πέφτει ραγδαία αν δεν έχει ακολουθήσει πολύ προσεκτική διατροφή και αν δεν έχει προπονηθεί καλά. Και αυτό φυσικά ισχύει και για τον πλοηγό στο δεξί μπάκετ, που είναι η Κατερίνα Μπαντέ στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Στο ευρύτατο το φάσμα των εργασιών στις δοκιμές, πέραν της ρύθμισης ενός αυτοκινήτου περίπλοκου όσο ένα Rally2, είναι και οι δοκιμές κατά τη νύχτα (για αγώνες που έχουν βραδυνές Ειδικές, όπως το Μόντε) και πολλές άλλες παράμετροι – όπως το καλιμπράρισμα του ρεζερβουάρ καυσίμου, καθώς και δύο ή τρία περιττά κιλά καυσίμου μπορούν να παίξουν ρόλο στους τελικούς χρόνους.
Εξίσου σημαντική είναι και η σχολαστική προετοιμασία του φορτηγού υποστήριξης, προκειμένου να διαθέτει κάθε εξάρτημα που μπορεί να χρειαστεί στις ιδιαίτερες συνθήκες ενός αγώνα. Κι αυτό, όπως και το θέμα της φυσικής κατάστασης σε έναν πολύ κρύο αγώνα, είναι κάτι που μαθαίνει κανείς εμπειρικά – και ο Δημήτρης Δριβάκος έχει πλέον μάθει καλά με τις τέσσερις προηγούμενες συμμετοχές του στο Μόντε.
Το κόστος των δοκιμών
Ξεκινώντας από τα καύσιμα, για κάθε σετ δοκιμών απαιτούνται ένα με δύο βαρελάκια του ειδικού αγωνιστικού καυσίμου 102 οκτανίων π.χ. της Panta Racing Fuels, και το κόστος εδώ κυμαίνεται στα 6,25-6,75 ευρώ ανά λίτρο.
Έπειτα, μία τετράδα ελαστικών αγγίζει τα 1.000 ευρώ, και βέβαια στο σύνολο πρέπει να συνυπολογίσουμε το κόστος των αναλώσιμων -όπως είναι τα τακάκια των φρένων- αλλά και της συντήρησης του κινητήρα και του κιβωτίου μετά από έναν συγκεκριμένο αριθμό χιλιομέτρων. Η συντήρηση αυτή απαιτεί 10.000 και 15.000 ευρώ αντίστοιχα.
Στην περίπτωση της ομάδας του Δημήτρη Δριβάκου, η προσπάθεια στηρίζεται από τον όμιλο MOL, μιας από τις κορυφαίες εταιρείες πετρελαιοειδών στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, με έδρα τη Βουδαπέστη – η οποία μάλιστα τα τελευταία χρόνια προχώρησε σε παραγωγή των αγωνιστικών καυσίμων Mol Racing Fuels, για κινητήρες υψηλών επιδόσεων.
Επίσης υποστηρικτές της ομάδας είναι η “Εθνική Ασφαλιστική”, η εταιρία ενοικιαζόμενων αυτοκινητων “Europcar” του Ομίλου Σαρακάκη. η “Fillis Lift – Ανδρέας Φίλης ΑΕΒΕ” με ανυψωτικά μηχανήματα , η εταιρεία εργαλείων FACOM, η εταιρεία “ΦΙΛΗΣ Glass” απο τον χώρο των κρυστάλλων αυτοκινήτων και η εταιρεία P1 Racewear που παρέχει το ρουχισμό.
Το δυσθεώρητο κόστος, πάντως, είναι και ο λόγος για τον οποίο ο Έλληνας οδηγός προς το παρόν αφοσιώνεται στους ασφάλτινους αγώνες. Καθώς, όπως εξηγεί, για τη μετατροπή και μόνο του αυτοκινήτου σε “χωμάτινες” προδιαγραφές απαιτούνται περίπου 30.000 ευρώ.
Μόνο η αγωνιστική ανάρτηση κοστίζει 15.000 ευρώ, χωρίς να υπολογίζει κανείς μια πιθανή ζημιά που μπορεί να γίνει σε έναν χωμάτινο αγώνα. Το επιπλέον κόστος προκύπτει από τα φρένα, τις ζάντες και τα ελαστικά, τα ημιαξόνια και τα υλικά προστασίας του δαπέδου από τις πέτρες. Αλλά και από τις μπίλιες που παίρνουν τη θέση των σινεμπλοκ, και θέλουν πολύ συχνή αλλαγή.
Ο λόγος, από την άλλη, που ο Δημήτρης Δριβάκος επέλεξε να απέχει από τα ελληνικά ράλι είναι διαφορετικός: οφείλεται στο ότι δεν θέλει να ανταγωνιστεί στις Ειδικές Διαδρομές σημαντικούς του συνεργάτες που είναι παράλληλα και οδηγοί αγώνων και συμμετέχουν με την υποστήριξη της MOL – και με το πρόγραμμα MOL Together.
Η δράση αυτή αποσκοπεί να βοηθήσει τους συνεργάτες της MOL να συμμετέχουν στο μηχανοκίνητο αθλητισμό, και αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο η ομάδα έδωσε την ευκαιρία δύο εξ αυτών, στον Δημήτρη Τσελικό και στον Χρήστο Μάντεση, να αποκτήσουν γνώση και εμπειρία σχετικά με το αυτοκίνητο κατηγορίας R5 τη συγκεκριμένη αυτή ημέρα δοκιμών στο Ψάρι.
Φάνταζε εξ αρχής απατηλό το όνειρο και της δικής μου οδηγικής εμπειρίας από το Hyundai i20 N Rally2, παρά τη γενναιοδωρία του Δημήτρη Δριβάκου. Και όντως ήταν απατηλό λόγω σωματοδομής. Θα έπρεπε ή να οδηγήσω ή να στρίβει το τιμόνι, όχι και τα δύο, ή η μπάλα ή ο παίκτης. Μόνο που εγώ δεν θα έπεφτα στο χορτάρι.
Όμως ήταν μία ωραία μέρα. Όχι μόνο λόγω της Στυμφαλίας και των απέραντων αμπελώνων, ή της καλής παρέας και της εμπειρίας από τη λειτουργία μιας αφοσιωμένης αγωνιστικής ομάδας, αλλά και διότι είναι πάντοτε μια βαλβίδα διαφυγής να παρατηρείς έναν Έλληνα να πετυχαίνει να αποτινάξει την ελληνική πραγματικότητα στοχεύοντας ψηλότερα από το μπόι μας.