O Σεμπαστιάν Οζιέ στον “Όλυμπο” των ράλι δίπλα στον θρύλο Λεμπ
Με το 9ο παγκόσμιο πρωτάθλημα ράλι που κατέκτησε σήμερα (29/11) στη Σαουδική Αραβία, ο 41χρονος Σεμπαστιάν Οζιέ ισοφάρισε τους 9 τίτλους του έτερου θρυλικού του συμπατριώτη Σεμπαστιάν Λεμπ. Δείτε τα εκπληκτικά επιτεύγματα του θαυμαστού παλμαρέ του.
Ο Σεμπαστιάν Οζιέ επέστρεψε μετά από τέσσερα χρόνια στην κορυφή του παγκοσμίου πρωταθλήματος ράλι, ανακτώντας τον τίτλο και προσθέτοντάς τον δίπλα στους τέσσερις με τη Volkswagen (2013-’16), στους δύο με την M-Sport Ford (2017-’18) και στους δύο με την Toyota (2020-’21).
Γεννημένος στο Gap της νότιας Γαλλίας στις 17 Δεκεμβρίου 1983, ο Οζιέ ανέβηκε ταχύτατα και μελετημένα από τους τοπικούς αγώνες (όπου κέρδισε το γαλλικό 206 Cup το 2007) στην παγκόσμια σκηνή. Από την πρώτη του χρονιά στο παγκόσμιο επίπεδο, το 2008, κατέκτησε τον τίτλο του Junior WRC, γεγονός που αμέσως τον έβαλε στο ραντάρ της εργοστασιακής Citroen για το κορυφαίο επίπεδο.
Εκεί, “κοιτάζοντας” από την πρώτη στιγμή στα μάτια τον “πολύ” Σεμπαστιάν Λεμπ, και κερδίζοντας με το C4 WRC την πρώτη του νίκη στο κορυφαίο επίπεδο στο Ράλι Πορτογαλίας του 2010, ο Γάλλος αμέσως έδειξε ότι η ταχύτητα και το ταλέντο του ήταν του υψηλότερου επιπέδου – και έτσι τη δεκαετία του 2010 έμελλε να μεσουρανήσει.
Μετά τη ρήξη του με τη Citroen, όπου ο Λεμπ ήταν ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης, πέρασε το 2012 μία σεζόν με το Skoda Fabia στην κατηγορία S2000 στο πλαίσιο της προετοιμασίας του ομίλου Volkswagen για την εργοστασιακή του είσοδο, με το Polo WRC, στη διεθνή σκηνή.
Με τη γερμανική ομάδα διέλυσε τον ανταγωνισμό, κερδίζοντας τέσσερις διαδοχικούς τίτλους. Τον πρώτο εξ αυτών, του 2013, με απόλυτα ολοκληρωτικά τρόπο: με διαφορά 114 βαθμών από τον δεύτερο, που δεν είχε υπάρξει ποτέ στο παρελθόν, και με 9 νίκες σε 13 αγώνες της σεζόν και νίκες στο 47% των Ειδικών Διαδρομών.
Όμως, εκεί που το τεράστιο ταλέντο του έκανε τη διαφορά δεν ήταν με το κυρίαρχο Polo WRC και τον τεράστιο προϋπολογισμό της Volkswagen – αλλά τα δύο επόμενα χρόνια. Όταν κέρδισε άλλα δύο πρωταθλήματα με τη σαφώς λιγότερη εύπορη M-Sport και το κατ’ ουσίαν ημι-εργοστασιακό Ford Fiesta WRC.
Με την ανάδυση της Toyota στην κορυφή του κόσμου των ράλι, ήταν φυσικό επακόλουθο η συνέχεια της καριέρας του να τον βρει στο μπάκετ του Yaris WRC – με το οποίο ο Γάλλος πρόσθεσε στο παλμαρέ του τα πρωταθλήματα του 2020 και ‘21 – πριν αποφασίσει να περιορίσει τη συμμετοχή του στο WRC σε λίγους και επιλεγμένους αγώνες από το ’22.
Γίνεται, λοιπόν, εύκολα κατανοητό ότι τέτοιου είδους προσαρμοστικότητα σε τόσο διαφορετικά rallycars και τόσο διαφορετικές ομάδες, δεν μπορεί παρά να έχει μόνο ένας πολύ σπουδαίος πρωταθλητής της Ιστορίας του παγκόσμιου motorsport. Όπως και η ευφυΐα της οδηγικής προσαρμογής και τακτικής σε μεγάλες εναλλαγές του τερέν, του καιρού, των ελαστικών, στις Ειδικές του WRC.
Κι αυτό είναι ένα εντυπωσιακό του στοιχείο στη σύγκριση με τον Σεμπαστιάν Λεμπ, ο οποίος έχει μεν περισσότερες νίκες (80, έναντι 67 του Οζιέ) αλλά πέρασε όλα τα καλύτερα και πιο θριαμβευτικά του χρόνια στο WRC με τη Citroen και σε πολλές σεζόν δεν είχε τον πολύπλευρο ανταγωνισμό που αντιμετώπιζε, την επόμενη δεκαετία, ο Οζιέ.
Μεταξύ των αμέτρητων επιτευγμάτων του Οζιέ στο WRC είναι οι ασύλληπτες 9 νίκες στο Ράλι Μόντε Κάρλο (έξι διαδοχικές από το 2017 έως το ‘22), οι έξι διαδοχικοί του τίτλοι την περίοδο 2013-’18 και οι 807 νίκες του σε Ειδικές Διαδρομές του WRC. Μόνο οι Λεμπ και Μάρκου Άλεν έχουν περισσότερες, 939 και 853 αντίστοιχα.
Παράλληλα, στα 41 του χρόνια ο Οζιέ μοιράζεται πια με τον Χάνου Μίκολα (από το 1983) το ρεκόρ του γηραιότερου πρωταθλητή του σπορ. O Γάλλος είναι τυπικά είναι ο γηραιότερος πρωταθλητής της Ιστορίας, σε ηλικία 41 ετών και 347 ημερών – ενώ ο Φινλανδός ήταν 41 ετών και 224 ημερών.
Και σε σχέση με τους νεαρότερους σημερινούς του αντιπάλους στο σπορ, έχει περισσότερες νίκες από όσες οι Κάλε Ροβάνπερα, Οττ Τάνακ, Τιερί Νεβίλ και Έλφυν Έβανς μαζί. Και περισσότερους τίτλους από όσους οι Τόμι Μάκινεν και Γιούχα Κάνκουνεν μαζί, που μοιράζονται από τέσσερις.
Συνολικά έχει κερδίσει 20 διαφορετικά ράλι στην καριέρα του με τέσσερις διαφορετικούς κατασκευαστές, έχοντας τουλάχιστον μία νίκη σε κάθε χρονιά από το 2010 – με εξαίρεση το 2012 που οδηγούσε το Fabia της κατηγορίας S2000.