Η επιστροφή ολοκληρώθηκε: ο Μαρκ Μάρκεζ παγκόσμιος πρωταθλητής του MotoGP 2025
Ο Μαρκ Μάρκεζ εξασφάλισε και μαθηματικά τον έβδομο παγκόσμιο τίτλο του στο MotoGP με τη 2η θέση στον αγώνα της Ιαπωνίας, πίσω από τον (αναγεννημένο) ομόλογό του στη Ducati Πέκο Μπανάια, ολοκληρώνοντας θριαμβευτικά τη συγκλονιστική ιστορία της ανάκαμψής του από τους πολλαπλούς τραυματισμούς της περιδόυ 2020-’23.
Ο Ισπανός, κυρίαρχος του MotoGP την περασμένη δεκαετία, πέτυχε σήμερα στο Μοτέγκι της Ιαπωνίας -στον 17ο από τους 22 αγώνες της φετινής σεζόν- κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ άλλοτε: έγινε παγκόσμιος πρωταθλητής της κορυφαίας κατηγορίας ξανά μετά από 6 χρόνια (από το τελευταίο του πρωτάθλημα με τη Honda το 2019), που είναι το μεγαλύτερο διάστημα που έχει μεσολαβήσει μεταξύ δύο τίτλων.
Με τη σημερινή του επιστροφή στον παγκόσμιο θρόνο των αγώνων μοτοσικλέτας, στα 32 χρόνια του, ο Μάρκεζ ισοφάρισε το ρεκόρ των 9 παγκόσμιων πρωταθλημάτων του Βαλεντίνο Ρόσι. Οι δύο θρύλοι του σπορ έχουν πλέον από 7 τίτλους στην κορυφαία κατηγορία του MotoGP (500cc παλαιότερα) και από 2 στις μικρότερες κατηγορίες.
Για τον Ισπανό της Ducati η 2η θέση στον αγώνα του Μοτέγκι ήταν αρκετή για να εξασφαλίσει το πρωτάθλημα πέντε αγώνες πριν το τέλος της φετινής σεζόν. Το μόνο που έπρεπε να κάνει ήταν να μην χάσει περισσότερους από 6 βαθμούς από τον μοναδικό του (θεωρητικό) διώκτη, Άλεξ Μάρκεζ.
Όμως, ο μικρός αδερφός του είχε ένα κακό τριήμερο και τερμάτισε στην 6η θέση, με αποτέλεσμα ο Μαρκ να αυξήσει τη διαφορά του στους 201 βαθμούς – περισσότερους από τους 185 που θα μοιραστούν στους νικητές μέχρι το τέλος της χρονιάς.
Ο Πέκο Μπανάια ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος του GP της Ιαπωνίας, κάνοντας “περίπατο” από τα φώτα της εκκίνησης μέχρι την καρό σημαία – για να πετύχει μια εντυπωσιακή ανάκαμψη από μια σεζόν πολλαπλών προβλημάτων με τη ρύθμιση της Ducati GP25.
Ο Ιταλός έκανε την τέλεια εκκίνηση και πήρε την πρωτοπορία στην πρώτη στροφή, καθώς ο Πέδρο Ακόστα “εκτοξεύθηκε” στη δεύτερη θέση με την KTM μπροστά από τη Honda του Τζοάν Μιρ. Ο Ισπανός προσπάθησε στιγμιαία να απειλήσει τον πρωτοπόρο στη Στροφή 5, αλλά ο Μπανάια αμύνθηκε με επιτυχία.
Μέχρι το τέλος του δεύτερου γύρου ο Πέκο είχε ήδη χτίσει διαφορά άνω του δευτερολέπτου. Ο Ακόστα σύντομα άρχισε να δέχεται την πίεση του Μαρκ Μάρκεζ, ο οποίος είχε περάσει τον Μιρ στον πρώτο γύρο και ανέβηκε τρίτος.
Ο Ισπανός πέρασε μεγάλο μέρος του αγώνα κολλημένος πίσω από την KTM, φτάνοντας μάλιστα να κάνει λάθος στη Στροφή 10 στην προσπάθειά του να ακολουθήσει τον συμπατριώτη του. Τελικά, στον 11ο γύρο έκανε την κίνηση, προσπερνώντας καθαρά στη Στροφή 11.
Εκείνη τη στιγμή ο Μπανιάια είχε ήδη οικοδομήσει διαφορά άνω των τριών δευτερολέπτων, βάζοντας τη νίκη εκτός κάθε απειλής. Με εξαίρεση τον καπνό που, από τον 15ο γύρο και μετά, άρχισε να βγαίνει από την εξάτμιση της Ducati του. Παρόλα αυτά το πρόβλημα δεν τον επηρέασε και χάρη στο τεράστιο προβάδισμα που είχε ανοίξει, δεν κινδύνευσε για τη νίκη και τερμάτισε με άνετη διαφορά τεσσάρων δευτερολέπτων.
Πίσω του, ο Μάρκεζ πέρασε τη γραμμή τερματισμού στη δεύτερη θέση, ενώ η πρώην ομάδα του, η Honda, είχε επίσης λόγους να χαμογελά καθώς ο Μιρ κατάφερε στον 14ο γύρο να περάσει τον Ακόστα και να ανέβει στο τρίτο σκαλί του βάθρου. Ήταν το πρώτο βάθρο του πρωταθλητή του 2020 με την ιαπωνική ομάδα, αλλά και το πρώτο της εργοστασιακής HRC το 2025.
Από εκεί και πέρα, ο Ακόστα κατέρρευσε εντελώς, βγήκε και εκτός πίστας στον 19ο γύρο και έπεσε στις τελευταίες θέσεις. Αυτό έδωσε την ευκαιρία στον Μάρκο Μπετζέκι με την εργοστασιακή Aprilia να ανέβει τέταρτος, μετά από εντυπωσιακή ανάκαμψη από την ένατη θέση εκκίνησης.
Πέμπτος τερμάτισε ο Φράνκο Μορμπιντέλι με τη Ducati της VR46, ενώ ο Άλεξ Μάρκεζ είχε έναν μάλλον ήσυχο αγώνα στην έκτη θέση. Στην έβδομη θέση βρέθηκε ο Ραούλ Φερνάντεθ με την Aprilia της Trackhouse, ενώ ο Φάμπιο Κουαρταραρό αρκέστηκε στην όγδοη με τη Yamaha, χάνοντας πολλές θέσεις νωρίς παρά το δυνατό ξεκίνημα. Ο Γιοχάν Ζαρκό έδωσε ακόμη βαθμούς στη Honda με την ένατη θέση, ενώ την πρώτη δεκάδα ολοκλήρωσε ο ρούκι της Gresini, Φερμίν Αλντεγκέρ, με την περσινή Ducati GP24.