Το οδηγικό στιλ του Λεκλέρ διαφέρει κάθετα από του Σάινθ. Ο Μονεγάσκος έχει απόλυτη ανάγκη -σαν τον Μαξ Φερστάπεν- ενός απόλυτα ακριβούς εμπρός μέρους, δηλαδή την απόλυτη πρόσφυση των εμπρός τροχών στην είσοδο και στην έξοδο των στροφών. Αντίστοιχα, η υπερστροφή -το γλίστρημα της ουράς- δεν είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα για τον 25χρονο.

Ο Ισπανός, αντιθέτως -όπως συμβαίνει και με τον Σέρτζιο Πέρεζ στην RBR- δεν έχει πρόβλημα να είναι υποστροφικό το ρύγχος και να μην έχουν οι εμπρός τροχοί την άρτια απόκριση στις εντολές του τιμονιού. Αντίθετα, έχει ανάγκη για να κινηθεί με την απόλυτη ταχύτητά του, την απόλυτη πρόσφυση της ουράς.

Η θεμελιώδης αυτή οδηγική διαφορά μεταξύ του Λεκλέρ και του Σάινθ εξηγεί και τις διαφορές απόδοσης των δύο σε διάφορες φάσεις της σεζόν του 2023. Κάθε εξέλιξη της SF-23 που έφερνε η Scuderia ταίριαζε στο οδηγικό στιλ του ενός ή του άλλου, καθώς εκείνος που υστερούσε πάσχιζε -και συνήθως δεν κατάφερνε- να φέρει τις αλλαγές στα δικά του οδηγικά μέτρα.

Ενδεικτικό είναι το πώς ταίριαξε η Ferrari SF-23 στον Σάινθ μετά τις αλλαγές του καλοκαιριού, που βοήθησαν τον Ισπανό να τη ρυθμίσει άρτια στο δικό του στιλ και να κατακτήσει τη νίκη στο GP της Σιγκαπούρης - όπου ο Λεκλέρ δεν είχε την ίδια ταχύτητα.

Εξίσου ενδεικτικό είναι ότι οι αλλαγές της SF-23 στον αγώνα της Σουζούκα τον Οκτώβριο ταίριαξαν πολύ περισσότερο στο οδηγικό στιλ του Λεκλέρ, κι έτσι ο Μονεγάσκος ανέκτησε την ταχύτητά του και τελείωσε τη σεζόν πολύ πιο ανταγωνιστικά σε σχέση με τον Σάινθ.

Ο Λεκλέρ το επιβεβαίωσε μετά τον τελευταίο αγώνα, στο Άμπου Ντάμπι, λέγοντας: “Αυτό το δεύτερο μισό της σεζόν με κάνει να νιώθω πιο αισιόδοξος για την επόμενη χρονιά. Από την Ιαπωνία και μετά, επιτέλους απέκτησα ισχυρό εμπρός μέρος [του μονοθεσίου], και αυτό μου είχε λείψει πολύ. Με βοήθησε στις δοκιμές κατάταξης, και ειδικά στον αγώνα”.

Και πράγματι, στους πέντε τελευταίους αγώνες του 2023 ο Λεκλέρ εκκίνησε και τις πέντες φορές από την πρώτη σειρά και κατέκτησε δύο 2ες θέσεις στους αγώνες. Αντίθετα, ο Σάινθ είχε το χειρότερο τελείωμα της σεζόν που είχε κάποιος πρωταγωνιστής της Formula 1 μετά τον Μίκαελ Σουμάχερ το 1997.

Με βάση όλα αυτά, η Ferrari βρίσκεται εμπρός στο δίλημμα της επιλογής για την εξέλιξη του μονοθεσίου του 2024 για το οδηγικό στιλ του Λεκλέρ ή του Σάινθ. Ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι αν προσπαθήσει να βρει μια χρυσή τομή, κινδυνεύει να βρεθεί με ένα αυτοκίνητο που να μην ταιριάζει σε κανέναν από τους δύο οδηγούς της.

Όπως γίνεται εύκολα κατανοητό από τη Red Bull, που εξέλιξε την RB19 -από το GP του Μαϊάμι το Μάιο- πάνω στο οδηγικό στιλ του Φερστάπεν και εις βάρους εκείνου του Πέρεζ, αν ισχύει το δημοσίευμα της (αξιόπιστης) ιταλικής ιστοσελίδας f1ingenerale ότι η Scuderia κάνει ίδιο για τον Λεκλέρ τότε εύκολα μπορεί να υποθέσει κανείς ότι η Ferrari δίνει την προτεραιότητά της στο Μονεγάσκο για την πιθανή διεκδίκηση του τίτλου της Formula 1 τα δύο προσεχή χρόνια.

Ίσως, γράφουν οι Ιταλοί, η προσαρμογή του “project 676” πάνω στο οδηγικό στιλ αποκλειστικά ενός οδηγού να είναι μία ακόμη από τις παραμέτρους που η Scuderia χρειάζεται να καλύψει με αρτιότητα για να καταφέρει να ανταγωνιστεί το συνδυασμό Red Bull-Φερστάπεν, έναν από τους πιο κυρίαρχους της ιστορίας της F1.