Οταν στο 29.40'' του αγώνα είσαι εκτός διοργάνωσης και στην κόρνα της λήξης σε θέση να βγεις ακόμα και πρώτος στον όμιλο (με καραμπόλα μεν, αποτελεσμάτων, αλλά μαθηματικά υπάρχει και αυτό το σεναριάκι, δεν είσαι απλά καλός. Είσαι ικανός για όλα τα καλά. Γιατί όχι για ένα ακόμα Φάιναλ Φορ ή για ένα ακόμα αστέρι;

Η ουσία αυτού που συνέβη χθες στη Μαδρίτη εντοπίζεται στο -7 της τρίτης περιόδου και συγκεκριμένα στο 53-46 που υπέγραψε ο Μπέγκιτς. Παρεμπιπτόντως, σε εκείνο το σημείο η Μάλαγα προηγείτο της ΤΣΣΚΑ. Και αν οι... δείκτες έμεναν ίδιοι έως το τέλος των αγώνων, οι «πράσινοι»θα οδηγούνταν σε έξοδο από τα πλέι οφ. Αλλά όχι. Ποτέ τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, όταν μιλάμε για ομάδα με μέταλλο νικητή επιπέδου Παναθηναϊκού.

Ενώ είχαν προηγηθεί οκτώ λάθη (στο δεκάλεπτο), ενώ είχε «τρέξει» η «βασίλισσα» επί μέρους 20-10 (με τον Ροντρίγκεθ να αναλαμβάνει τα ηνία), ενώ, ενώ, ενώ, ο Ούκιτς σκόραρε σκοτωμένο τρίποντο στην εκπνοή της τρίτης περιόδου (53-49, 30'). Ακολούθησε το ορειβατικό του Μπράμος στην πρώτη επίθεση της τελευταίας πράξης (53-52) και από εκεί και πέρα, οι «πράσινοι» έπρεπε να μείνουν πιστοί στο πλάνο που δεν άφηνε τη Ρεάλ να κάνει το παιχνίδι της.

Σε αυτό που της απαγόρευε να τρέξει το προηγούμενο διάστημα. Αυτό λοιπόν, ήταν... το εύκολο της υπόθεσης για τον Παναθηναϊκό. Το είχε ήδη κάνει (σημειωτέον, η Ρεάλ είχε έως το 30ο λεπτό 2/13 τρίποντα). Εμενε... η ουρά. Και εξυπακούεται πως το δίλεπτο που... διήρκεσε μια ώρα (λόγω των βολών) εξυπηρετούσε στο 100% τον ΠΑΟ (γιατί η Ρεάλ δεν ήξερε... τι να κάνει, μαθημένη μόνο να τρέχει).

Ποιος άλλος; Ποιος;

Οι έχοντες τη νοοτροπία του νικητή (κατοχυρωμένη και αναγνωρισμένη) ήταν εκείνοι που διασφάλισαν τη νίκη. Ο Δημήτρης Διαμαντίδης ήταν... ο γνωστός Δημήτρης Διαμαντίδης. Πέραν του ότι τελείωσε το ματς με δυο περισσότερες ασίστ, από όσες είχε συνολικά όλη η Ρεάλ, πέραν του ότι το πρώτο καλάθι του στο β' ημίχρονο ήταν στο 63-64 (37.10), όταν άλλαξε για τελευταία φορά χέρια το προβάδισμα (και ήταν η 11η φορά), μην αυταπατάστε ότι έχασε... κατά λάθος τη δεύτερη βολή, στο 39.57''. Οπως έγραψε από την πρώτη στιγμή ο Γιάννης Φιλέρης, στο live του sport24.gr, έκανε ό,τι έκανε επί τούτου, για να κυλήσει το χρονόμετρο και να μην έχουν τη δυνατότητα οι Μαδριλένοι για κάτι το αξιοπρεπές στην τελευταία επίθεση του ματς. Τώρα, πείτε πόσοι παίκτες που έχουν περάσει 35.03'' στο παρκέ (όσα ο «Μήτσος») θα σκέφτονταν τόσο καθαρά, εκείνη την ώρα. Πάμε παρακάτω.

Ο "Τιμ Ντάνκαν της Ευρώπης"

Οπως συμβαίνει με όλους τους αθλητές του επιπέδου του, ο Κώστας Τσαρτσαρής παίζει πια περισσότερο με την εμπειρία. Και τι εμπειρία, έτσι; Η χθεσινή εμφάνιση ήταν η καλύτερη όχι μόνο της φετινής σεζόν, αλλά... της τελευταίας τριετίας (για να μην πάμε και πιο πίσω και χαθούμε). Ως ο μόνος συνεπής ψηλός του Παναθηναϊκού αυτό το βράδυ, θύμισε κάτι από Τιμ Ντάνκαν (όχι μόνο στην ηλικία), για να παίξει στο τελευταίο τρεις σερί άμυνες που... κάποια στιγμή δεν αποκλείεται να διδαχθούν σε σεμινάρια. Πρώτα, ανέστειλε το πλάνο του Φερνάντεθ για αιφνιδιασμό, μετά έστειλε τον Μίροτιτς να πατήσει γραμμή, για να ολοκληρώσει σε αυτό που τελείωσε με λάθος πάσα του Μπέγκιτς. Και πώς ξεκίνησε το βράδυ του; Με 12 πόντους σε 18' -τελείωσε με 16π. σε 24'.

Η εύλογη απορία

Δεν μπορεί να μη σκεφτήκατε για πόσο θα αντέξουν αυτά τα παλικάρια να παίζουν τόσο και... έτσι. Γιατί είναι φύσει αδύνατο να κάνουν ό,τι χθες σε όλα τα ματς έως το τέλος της σεζόν. Ολοι χρειάζονται για να φτάσει ο Παναθηναϊκός στο τέλος των διαδρομών του (σε Ελλάδα και Ευρώπη). Και αυτή τη στιγμή μόνο ο Ρόκο Λένι Ούκιτς έχει καταφέρει να είναι συνεπής. Να, για παράδειγμα χθες εκεί που τον λέγατε και... άφαντο, τελείωσε το β' ημίχρονο χωρίς λάθη, έβαλε τρία καθοριστικά καλάθια, πήρε δύο σημαντικά αμυντικά ριμπάουντ και δικαιολόγησε και πάλι το μισθό του. Ενα... μέρος δικαιολόγησε και ο Μπράμος (με το τρίποντο στην εκκίνηση της τελευταίας περιόδου), αλλά και ο Ματσιούλις (στο 63-61, του 36.34''). Οι άλλοι μάλλον πάνε να ρεφάρουν στις δυο τελευταίες αγωνιστικές.