Η λάμψη των ευρωπαϊκών κυπέλλων όλο και δυναμώνει, καθώς προχωρούν οι αγώνες και πέρα από το θέαμα και την ποιότητα που βγαίνει στα τερέν προς τέρψη των θεατών, κορυφώνεται η αγωνία για τις ομάδες που θα συνεχίσουν, είτε στο Τσάμπιονς Λιγκ, είτε στο Γιουρόπα.

Στην όλη διαδικασία υπάρχει και μια κόντρα, όχι άτυπη, αλλά μάλλον ουσιαστική των λεγόμενων «αγοραστών» ομάδων με κείνες που έχουν φτιαχτεί μετά από μακροχρόνια και συστηματική δουλειά στα φυτώριά τους.

Στην πρώτη κατηγορία αναγνωρίζονται και τοποθετούνται εύκολα η Ρεάλ, η Παρί Σεν Ζερμέν, η Τσέλσι, η Νάπολι εσχάτως, η Μάντσεστερ Σίτι κλπ.

Στη δεύτερη, η Μπαρτσελόνα, η Άρσεναλ, η Ντόρτμουντ, η Μπάγερν που πάει προς τα κεί και ο Άγιαξ παραδοσιακά, είναι τα κορυφαία παραδείγματα των αποτελεσμάτων που μπορεί να αποφέρει η δουλειά σε βάθος.

Πριν λίγο καιρό ο Ζεράρ Πικέ, θέλοντας να… πικάρει τη μεταγραφική πολιτική της Ρεάλ, με αφορμή την απόκτηση του Γκάρεθ Μπέιλ, είπε πως η Μπαρτσελόνα κάνει μια μεταγραφή τη σεζόν αν και όταν τη χρειάζεται, καθώς βασίζεται στα δικά της παιδιά, αλλά παραμένει καλύτερη της Ρεαλ, που κάθε χρόνο ξοδεύει πολλά εκατομμύρια για να αποκτήσει παίκτες.

Ο Πικέ, είναι πραγματικό παιδί της Μπαρτσελόνα από… κούνια, καθώς ο παππούς του διετέλεσε πρόεδρος του Συλλόγου και φυσικά ο ίδιος είναι δημιούργημα της «Masia» και κάθε άλλο παρά χαριστικά παίζει στην επαγγελματική ομάδα.

Τι ακριβώς όμως είναι αυτή η περίφημη "Μασία";

Πώς αναπτύχθηκε τόσο ο σπόρος που έσπειρε ο Γιόχαν Κρόιφ, μεταφέροντας στη Βαρκελόνη την τεχνογνωσία και το σύστημα υποδομών του Άγιαξ, το οποίο οι Καταλανοί εξέλιξαν σε υπερθετικό βαθμό; Το Sport24.gr και ο Θανάσης Κρεκούκιας είχαν κάνει ένα εκτενές αφιέρωμα στην Ακαδημία ...ποδοσφαιρικών επιστημών της Μπάρτσα. Και το πρώτο και το δεύτερο μέρος ήταν ιδιαιτέρως αποκαλυπτικά.

Η οκτασέλιδη αναφορά της ECA

Εμείς βρήκαμε μια αναφορά 8 σελίδων της «Ευρωπαϊκής Ένωσης Συλλόγων» της ECA όπου υπάρχει η ταυτότητα και ο τρόπος λειτουργίας των τμημάτων υποδομής της Μπαρτσελόνα.

Αξίζει να πούμε, περιληπτικά, τι λέει στην ουσία αυτή η αναφορά, ξεκινώντας από το βασικό «εργαλείο» λειτουργίας, που είναι τα χρήματα που διατίθενται ανά σεζόν.

• Η μίνιμουμ επένδυση είναι 20 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 10 διατίθενται για τις ομάδες με παίκτες από 8 έως 18 ετών και τα άλλα 10 για την Κ-19 και τη Μπαρτσελόνα Β΄, που αν έπαιζε στην ελληνική Λίγκα, θα διεκδικούσε, πιθανότατα, το πρωτάθλημα.

Αρκετά από αυτά τα χρήματα επιστρέφουν στα ταμεία, από τους παίκτες της Β ομάδας που νοικιάζονται η πωλούνται.

• Στο αθλητικό κέντρο των 137.000 τετραγωνικών μέτρων που λειτουργεί από το 1979, δουλεύουν οι 15 ομάδες των τμημάτων υποδομής συν η Μπαρτσελόνα Α και η Β.

Για τις «μικρές» ομάδες υπάρχουν 8 γήπεδα (5 με φυσικό χλοοτάπητα και 3 με συνθετικό).

• 25 σκάουτερ που δουλεύουν αποκλειστικά για τη Masia, έχουν σαν αποστολή να επιλέγουν παιδιά κυρίως από την Καταλονία και την Ανδαλουσία, βάσει συγκεκριμένων προδιαγραφών ως προς τις δεξιότητες των νεαρών που είναι τρεις: Α- τεχνική, Β- ταχύτητα και Γ- αντίληψη του παιχνιδιού.

Έτσι δημιουργείται και συντηρείται ένα δυναμικό παικτών που φτάνει τους 220 μέχρι και την Κ-17 συν 45 για την Κ-19 και τη Μπαρτσελόνα Β.

• Η συνήθης κατανομή με βάση της καταγωγή των παιδιών είναι 70% Καταλανοί, 20% από άλλες περιοχές της Ισπανίας και 10% ξένοι.

Με όλους αυτούς ασχολούνται 36 προπονητές, νέοι σε ηλικία, που τηρούν αυστηρά συγκεκριμένες νόρμες.

• Τα παιδιά από 8-12 ετών παίζουν 7 εναντίον 7 και διδάσκονται τακτική, δουλεύουν στην τεχνική και μαθαίνουν πώς να επανακτούν τη μπάλα από τον αντίπαλο – ως γνωστόν το μεγάλο όπλο της Μπαρτσελόνα είναι ο τρόπος που «επιτίθεται» για να πάρει τη μπάλα.

Από τα 13 τους χρόνια τα παιδιά μπαίνουν στη διαδικασία να παίζουν 11 εναντίον 11, με διάταξη 4-3-3 και μόνον αυτή.

• Οι προπονήσεις είναι όλες 90λεπτες και ορίστηκαν 3 την εβδομάδα για τις ηλικίες 8-12, 4 εβδομαδιαία από 13 έως 17 (δεν υπολογίζονται οι αγώνες), ενώ η Κ-19 και η Β ομάδα, ακολουθούν πρόγραμμα όμοιο με την επαγγελματική.

Τα βάρη μπαίνουν στο πρόγραμμά τους στα 17 τους χρόνια, ενώ για όσα χρόνια θητεύουν στη «Masia», απαγορεύονται ρητά τα παρακάτω.

Α- Να ορίσουν εκπρόσωπο (ατζέντη) πριν κλείσουν τα 15 τους χρόνια.

Β- Να κάνουν τατουάζ.

Γ- Να φοράνε σκουλαρίκια.

Δ- Να βάφουν τα μαλλιά τους, και

Ε- Να έχουν τη φανέλα έξω από το σορτσάκι.

• Δύο βασικές αρχές στις οποίες δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα οι υπεύθυνοι του αθλητικού κέντρου, είναι η μόρφωση και η έννοια του σταθερού οικογενειακού περιβάλλοντος, διότι έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα πως αυτά τα εφόδια τους εξασφαλίζουν ισορροπία στη ζωή τους, όταν καταφέρουν να φτάσουν στο Α επίπεδο, δηλαδή στη επαγγελματική ομάδα.

Έτσι, όσα παιδιά μένουν στη Βαρκελώνη, πηγαίνουν σε δημόσια σχολεία τα οποία δηλώνουν στο κέντρο για να παρακολουθείται η πρόοδός τους, ενώ οι υπόλοιποι μένουν στις εγκαταστάσεις της «Masia» και ακολουθούν κανονικό σχολικό πρόγραμμα.

• Το χρονικό διάστημα από 7.30 π.μ έως 5 μ.μ. το αφήνουν στα παιδιά για να ασχοληθούν με τα σχολεία και τα μαθήματά τους. Μετά πηγαίνουν για προπόνηση.

Όλο αυτό το σύστημα, όπως αναφέρθηκε – ίσως λίγο απλουστευμένα – έχει ένα σκοπό λειτουργίας που δεν είναι άλλος από τον εξής: η επαγγελματική ομάδα της Μπαρτσελόνα να στελεχώνεται από ποδοσφαιριστές υψηλού επιπέδου, που να προέρχονται όλοι από τα τμήματα υποδομής και μόνον αν υπάρχει ανάγκη να γίνεται μεταγραφή παίκτη, με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, που ενσωματώνεται στο υπάρχον σύνολο.

Αν πέτυχε ή όχι αυτό το πρότζεκτ που ξεκίνησε το 1979 το ξέρουμε όλοι, όπως και αν πιάνουν τόπο τα 20 εκατ. ευρώ ετησίως που έχει, φυσικά, τη δυνατότητα να επενδύει η Μπαρτσελόνα σ’ αυτό.

Το αποτέλεσμα του πρότζεκτ έχει… ονοματεπώνυμα: Μέσι, Πουγιόλ, Ινιέστα, Πικέ, Μπουσκέτς και πάει λέγοντας. Ή αν προτιμάτε και… έχει ο Θεός και η «Masia».