Ο Ντομάντας Σαμπόνις έμαθε από νωρίς πως η σύγκριση με τον πατέρα του, Αρβίντας, θα ήταν αναπόφευκτη. Αυτό συμβαίνει πάντα εξάλλου με τα παιδιά σπουδαίων γονιών που ακολουθούν τα βήματά τους. Το ακόμα πιο δύσκολο βέβαια είναι να χαράξουν τον δικό τους δρόμο.

Ο Αρβίντας Σαμπόνις ήταν – και είναι βασικά – τεράστιος από κάθε άποψη, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Με ύψος 2.20 μέτρα σκέπαζε τους πάντες. Το δε ταλέντο του, η μπασκετική του ευφυΐα και η προσωπικότητά του ήταν ακόμα μεγαλύτερα, με αποτέλεσμα να εξελιχθεί σε έναν από τους καλύτερους Ευρωπαίους παίκτες όλων των εποχών. Αν μάλιστα δεν είχε ταλαιπωρηθεί από σοβαρούς τραυματισμούς, θα ήταν πιθανότατα ο καλύτερος Ευρωπαίος όλων των εποχών. Αυτό που ήταν σίγουρο ωστόσο ήταν πως επρόκειτο για ένα... θαύμα της φύσης. Στην σκιά λοιπόν αυτού του θαύματος γεννήθηκε ο Ντομάντας Σαμπόνις.

Στα 22 του χρόνια, ο γιος του θρυλικού “Σάμπας” δεν είχε άλλη επιλογή από το να ασχοληθεί με το μπάσκετ. Με ύψος 2.11 μέτρα και σπάνια μπασκετικά γονίδια, ο Ντομάντας απλώς δεν μπορούσε να αρνηθεί την φύση του. Όπως δεν μπορούσε να αρνηθεί και τις συγκρίσεις που θα γινόντουσαν πάντα ανάμεσα σε αυτόν και τον πατέρα του. Το γεγονός αυτό δεν δείχνει να τον έχει επηρεάσει στο ελάχιστο πάντως, με τον φόργουορντ/σέντερ να ακολουθεί τον δικό του δρόμο, με αποκορύφωμα την τρομερή εμφάνισή του κόντρα στους Νικς, όπου είχε 30 πόντους με 12/12 δίποντα και 6/7 βολές σε μόλις 21 λεπτά συμμετοχής στη νίκη των Πέισερς με 107-101 .

ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΙΣΕΡΣ

Ο Σαμπόνις δεν μπορεί να συγκριθεί με τον πατέρα του. Σαφώς και έχει σε έναν βαθμό κάποια στοιχεία του Αρβίντας στο παιχνίδι του – όπως ο τρόπος που διαβάζει τις φάσεις και πασάρει, η επαφή του με το καλάθι και η σπάνια αίσθηση της πάσας για ψηλό – αλλά σίγουρα απέχει πολύ από το να θεωρηθεί “θαύμα της φύσης” όπως ο Λιθουανός γίγαντας.

Ο φόργουορντ/σέντερ των Πέισερς ακολούθησε εξ αρχής διαφορετικό, εναλλακτικό δρόμο. Αρχικά βρέθηκε για δύο χρόνια στη Μάλαγα, όπου έπαιξε ακόμα και στην EuroLeague, χωρίς ποτέ να υπογράψει όμως επαγγελματικό συμβόλαιο. Ο λόγος ήταν πως ήθελε να πάει στο ΝΒΑ μέσω του Κολεγιακού πρωταθλήματος, επιλέγοντας το 2014 το Κολέγιο του Gonzaga, στο οποίο έμεινε για 2 χρόνια (2014-2016) πριν επιλεγεί από τους Ορλάντο Μάτζικ (για χάρη των Θάντερ όπως αποδείχθηκε) στο Νο11 του ΝΒΑ Draft του 2016.

Στην Οκλαχόμα Σίτι ο Σαμπόνις, ο οποίος αγωνιζόταν σέντερ στο Κολέγιο, μετατέθηκε στην θέση του πάουερ φόργουορντ για να “χωρέσει” μαζί με τον Στίβεν Άνταμς, έχοντας μία μέτρια ρούκι σεζόν την περίοδο 2016/17, αριθμώντας 5.9 πόντους και 3.6 ριμπάουντ μέσο όρο. Αρκετοί τον κατέκριναν, πολλοί υποστήριξαν ότι ίσως δεν άξιζε να επιλεγεί στο Νο11 του ΝΒΑ Draft. Κανείς δεν ασχολήθηκε με το γεγονός ότι είχε περιορισμένο ρόλο και του ζητούσαν να κάνει πράγματα που δεν είχε ξανακάνει. Για καλή του τύχη ωστόσο, η αλλαγή δεν άργησε να έρθει.

Ο ΔΙΚΟΣ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΣ

Το καλοκαίρι του 2017 οι Θάντερ έστειλαν τον Σαμπόνις μαζί με τον Βίκτορ Ολαντίπο στους Πέισερς για χάρη του Πολ Τζορτζ. Κατά πολλούς η προσθήκη του Λιθουανού φόργουορντ/σέντερ στην ανταλλαγή έγινε για να... συμπληρωθεί η οικονομική διαφορά στα συμβόλαια των Τζορτζ και Ολαντίπο. Η Ιντιάνα όμως ήξερε τι έκανε και αυτό δεν άργησε να φανεί.

Στους Πέισερς ο Σαμπόνις μπόρεσε να είναι ο... εαυτός του. Παίζοντας κυρίως ως σέντερ και δευτερευόντως ως πάουερ φόργουροντ, κατάφερε την περσινή σεζόν να ανεβάσει τους αριθμούς του στους 11.6 πόντους, 7.7 ριμπάουντ και 2 ασίστ μέσο όρο σε 22.5 λεπτά συμμετοχής. Η αποστολή του ήταν – και είναι – να έρχεται από τον πάγκο για να δίνει ανάσες στον Μάιλς Τέρνερ, ωστόσο συχνά βρίσκεται στο πλευρό του και – ακόμα συχνότερα – παίζει καλύτερα από τον πιο “εμπορικό” συμπαίκτη του, με αποτέλεσμα να του “τρώει” χρόνο συμμετοχής, αριθμώντας φέτος 14.4 πόντους, 9.6 ριμπάουντ και 2.2 ασίστ μέσο όρο σε μόλις 22 λεπτά συμμετοχής! Καθόλου άσχημα θα έλεγε κανείς.

Στην Ιντιάνα δεν άργησαν να καταλάβουν ότι έχουν... θησαυρό στα χέρια τους. Μπορεί ο Σαμπόνις να μοιάζει στο απαίδευτο μάτι... αναχρονιστικός και παίκτης άλλης εποχής. Στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για έναν εξαιρετικά εύστροφο και ιδιαίτερα σκληρό παίκτη, που μπορεί να παίξει με πρόσωπο και πλάτη στο καλάθι, ο οποίος παράλληλα είναι τρομερός ριμπάουντερ, ο οποίος μπορεί να κάνει πολλές ζημιές σε κάθε αντίπαλο. Το ΝΒΑ το έχει ήδη καταλάβει. Όσο για τις συγκρίσεις με τον θρυλικό πατέρα του; Αυτές δεν θα σταματήσουν. Είναι όμως σαφές πλέον ότι ο Ντομάντας έχει χαράξει ήδη τον δικό του δρόμο.

AP Photo/Jim Mone