Ο Λούκα Ντόντσιτς έδωσε ακόμα ένα ρεσιτάλ, οδηγώντας τους Μάβερικς στη νίκη με 119-110 επί των Γουίζαρντς, έχοντας 23 πόντους, 6 ριμπάουντ και 3 ασίστ . Στην κουβέντα για το βραβείο του “ρούκι της χρονιάς” το όνομά του βρίσκεται πρώτο. Το ενδιαφέρον της υπόθεσης όμως είναι πως τα κάνει όλα αυτά αγωνιζόμενος σε μία θέση καινούρια για αυτόν: Αυτή του πάουερ φόργουορντ!

Οι αριθμοί του “χρυσού παιδιού” του ευρωπαϊκού μπάσκετ είναι αν μη τι άλλο εντυπωσιακοί για ρούκι: 19.8 πόντους, 6.5 ριμπάουντ και 4.4 ασίστ προσφέρει σε κάθε αγώνα των Μαβς ο Ντόντιστς, ο οποίος δείχνει μία πρωτοφανή άνεση στο παιχνίδι του. Για να καταφέρει βέβαια να δείξει αυτή την άνεση, χρειάστηκε το πλάνο των Μαβς να στηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να αξιοποιηθούν τα δυνατά του σημεία. Έστω και αν θεωρητικά έχει ακολουθηθεί ένας μη συμβατικός τρόπος.

ΔΙΝΕΙ ΡΕΣΙΤΑΛ ΩΣ ΠΑΟΥΕΡ ΦΟΡΓΟΥΟΡΝΤ

Στο σύγχρονο μπάσκετ – και ειδικά στο ΝΒΑ – οι θέσεις είναι κάτι εντελώς σχετικό. Σε μία εποχή που ύψους 2.11 μέτρων και ο ύψους 2.08 μέτρων Μπεν Σίμονς μπορούν να αγωνιστούν ως πόιντ γκαρντ και ο ύψος 1.98 μέτρων Ντρέιμοντ Γκριν ως σέντερ, αυτό είναι πιο σαφές από ποτέ. Με το μπάσκετ λοιπόν να γίνεται όλο και πιο ευέλικτο σε θέσεις, ο Ντόντσιτς βρέθηκε την κατάλληλη στιγμή, στην κατάλληλη ομάδα.

Ο Σλοβένος πήγε στο ΝΒΑ ως ένας δίμετρος πόιντ γκαρντ που διαβάζει εξαιρετικά το παιχνίδι και μπορέι να δημιουργήσει και να εκτελέσει, με αμφιβολίες για το αν θα μπορέσει να μαρκάρει αντίπαλους περιφερειακούς λόγω περιορισμένων αθλητικών προσόντων. Οι προβλέψεις τον ήθελαν να καταλήγει να αγωνίζεται κάπου ανάμεσα στην θέση του σούτινγκ γκαρντ και του σμολ φόργουορντ. Οι Μαβς όμως αποφάσισαν ότι ο καλύτερος τρόπος για να αξιοποιήσουν στο βέλτιστο τα χαρίσματά του ήταν να τον μεταθέσουν στην θέση του πάουερ φόργουορντ!

Με τα σχήματα των ομάδων να γίνονται όλο και χαμηλότερα, ο Ντόντσιτς έχει περάσει σύμφωνα με το Basketball-Refference το 80% του χρόνου του στο παρκέ ως δεύτερος ψηλός των Μαβς και το άλλο 20% ως σμολ φόργουορντ! Όχι, δεν πρόκειται για τυπογραφικό λάθος, παρά για μία πραγματικότητα, αφού συνήθως στο πλευρό του Σλοβένου υπάρχουν πάντα τρεις περιφερειακοί, με την τριάδα των Ντένις Σμιθ, Γουέσλι Μάθιους και (από τότε που επέστρεψε από τον τραυματισμό του) Χάρισον Μπαρνς να τον συμπληρώνουν, παρέα βέβαια με τον ΝτιΆντρε Τζόρνταν σε θέση σέντερ.

Έχοντας στο πλευρό του δύο παίκτες με καλό περιφερειακό σουτ (Μάθιους, Μπαρνς) και έναν εκρηκτικό πόιντ γκαρντ (Σμιθ) ο Ντόντσιτς συνήθως έχει να αντιμετωπίσει τον λιγότερο αθλητικό εκ των δύο φόργουορντ της αντίπαλης ομάδας – ο πιο αθλητικός πάει συνήθως στον Μπαρνς – γεγονός που σχεδόν εκμηδενίζει τα μειονεκτήματά του, προς ικανοποίηση των Μάβερικς.

ΤΟ ΤΕΛΕΙΟ ΠΛΑΝΟ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ

Στο ΝΒΑ – αλλά και στο μπάσκετ γενικότερα – οι ομάδες θέλουν να έχουν όσο το δυνατόν περισσότερους δημιουργούς και σουτέρ στο παρκέ. Σε μία άλλη ομάδα είναι πιθανό ο Ντόντσιτς να χρειαζόταν να αγωνιστεί μόνο στα “φτερά”. Στο πάντα ευέλικτο – και έτοιμο να δοκιμάσει πράγματα έξω από την πεπατημένη – Ντάλας , όμως, ο Σλοβένος έχει την πολυτέλεια να κάνει αυτά που ξέρει, χωρίς να τον ενδιαφέρουν πράγματα που σε άλλους φαίνονται... βουνό.

Στα μάτια πολύ κόσμου είναι ρίσκο να παλεύει ο Ντόντσιτς με τα... θηρία. Στην πραγματικότητα όμως ο άλλοτε παίκτης της Ρεάλ δεν χρειάζεται να το κάνει αυτό. Το διδυμο των Μάθιους και Μπαρνς εξασφαλίζει μία σκληράδα στην άμυνα των Μαβς, με τον δεύτερο να είναι εδώ και χρόνια ένας από τους καλύτερους αμυντικούς στο post κόντρα σε ψηλότερους παίκτες, απόρροια της επιρροής του από την παρουσία του στους Γουόριορς. Η παρουσία του Τζόρνταν εξασφαλίζει έναν μπλοκέρ στο πλευρό του Σλοβένου που δεν χρειάζεται να αγχώνεται τόσο στην περιφερειακή άμυνα.

Το πλάνο είναι σαφές και θέλει τον MVP της περσινής EuroLeague να μην “κλέβει” στην άμυνα μεν, αλλά να προστατεύεται δε. Όλα αυτά γίνονται στον βωμό της καλύτερης επιθετικής λειτουργίας, αλλά και της... ισορροπίας εντός και εκτός παρκέ, αφού με τον Ντόντσιτς σε θέση πάουερ φόργουορντ μένουν ευχαριστημένοι οι βετεράνοι Μάθιους και Μπαρνς που δεν χάνουν χρόνο συμμετοχής, αλλά και ο Τζόρνταν που έχει έναν παίκτη να του σερβίρει την μπάλα. Αυτά μοιάζουν με λεπτομέρειες, αλλά δεν είναι.

Ο Ντόντσιτς πήγε στο ΝΒΑ με πολλά θετικά και αρκετά αρνητικά. Είχε την τύχη όμως να βρεθεί σε ένα σύνολο που αποφάσισε να υπερτονίσει τα πλεονεκτήματά του και με κάποιο τρόπο να κρύψει τα περισσότερα μειονεκτήματά του. Δεν είναι σίγουρο αν αυτό θα οδηγήσει άμεσα σε επιτυχίες για τους Μάβερικς, οι οποίοι εξακολουθούν να έχουν ψεγάδια, για αυτό και έπειτα από 12 αγώνες βρίσκονται στην προτελευταία θέση της Δύσης με ρεκόρ 4-8. Αν όμως μείνουν πιστοί στο πλάνο τους και βάλουν τους σωστούς παίκτες στο πλευρό του Σλοβένου, τότε ξέρουν ότι σε βάθος χρόνου θα έχουν μόνο κέρδη. Για αυτό και έχουν προσαρμόσει όλη την ομάδα πάνω του, γεγονός που αποτελεί πιθανότατα το μεγαλύτερο παράσημο για τον 19χρονο ρούκι.

AP Photo/Richard W. Rodriguez