Ελάτε να μπούμε παρέα σε μια Μηχανή του Χρόνου για να ταξιδέψουμε μερικούς μήνες πίσω. Να πάμε στον Σεπτέμβριο, όταν ξεκινούσε ο Ολυμπιακός την προετοιμασία του για την περίοδο 2016-2017. Αν σας έλεγαν τότε πως στις 21 Μαΐου η ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπουλου, του Βασίλη Σπανούλη και του Γιώργου Πρίντεζη θα βρίσκεται στον Τελικό της EuroLeague απέναντι στην οικοδέσποινα Φενέρμπαχτσε, έχοντας κερδίσει (για άλλη μία φορά) την ΤΣΣΚΑ Μόσχας στον ημιτελικό, σίγουρα θα χαμογελούσατε. Ίσως και να μην πιστεύατε πως αυτό το σενάριο μπορεί να συμβεί. Ενδεχομένως και να λέγατε από μέσα σας "δεν γίνεται να κάνει κι άλλη τέτοια υπέρβαση αυτή η ομάδα". Μπορεί και να μη σας... γέμιζε το μάτι.

Και όμως, ο Ολυμπιακός επέστρεψε στην κανονικότητα μετά από μια αποτυχημένη (στην Ευρώπη) χρονιά, απέκλεισε την Πρωταθλήτρια Ευρώπης με την οποία έχει αποκτήσει "πελατειακή σχέση" και αύριο βράδυ, στο Σινάν Ερντέμ Ντομ που θα κοχλάζει, θα προσπαθήσει να πετύχει άλλο ένα θαύμα, ένα θαύμα που στα δικά μας μάτια θα είναι μεγαλύτερο και από εκείνο του 2012. Διότι τότε η ΤΣΣΚΑ ήταν υπερομάδα, όμως δεν έπαιζε στην έδρα της. Και αυτή η έδρα, δεν είναι κάτι που μπορείτε να φανταστείτε αν δεν το ζήσετε από κοντά.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ: ΧΑΡΗΣ ΣΤΑΥΡΟΥ

Θα σας εξηγήσουμε τι ζήσαμε χθες βράδυ, όσο πιο απλά γίνεται. Στη συνέντευξη Τύπου των Ιτούδη - Σφαιρόπουλου, με δυσκολία ακούγαμε τι έλεγαν οι δυο τεχνικοί, καθώς η αίθουσα βρίσκεται κάτω από τη μία μεγάλη εξέδρα. Ο θόρυβοςήταν τόσο έντονος, που οι δυο προπονητές δυσκολεύονταν να ακούσουν τις ερωτήσεις που τους γίνονταν από μικροφώνου! Μόλις λοιπόν τελείωσε η διαδικασία, επιστρέψαμε στις θέσεις μας. Μια κίτρινη θάλασσα γέμιζε κάθε γωνιά του γηπέδου, ψάχναμε να βρούμε ΜΙΑ άδεια καρέκλα στις κερκίδες, αλλά ήταν αδύνατο να την ανακαλύψουμε. Δεν υπήρχε κενό, εκτός από το σημείο στο οποίο κάθονταν οι οπαδοί του Ολυμπιακού, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων έμεινε για να δει και τον δεύτερο ημιτελικό χωρίς άγχος. Στο ημίχρονο, μάλιστα, οι Έλληνες είπαν και τα συνθήματά τους όταν ο κόσμος της Φενέρμπαχτσε έκανε ένα μικρό break για να πάρει ανάσες και γενικά το έζησαν με την καρδιά τους.

Στη διάρκεια του δεύτερου ματς, ένιωθες πως ο κόσμος της Φενέρ έπαιζε κι αυτός άμυνα. Η φασαρία ήταν εκκωφαντική, ξεπερνούσε ακόμη και τις πιο "άγριες" ατμόσφαιρες που έχουμε ζήσει στα ελληνικά γήπεδα σε επίπεδα ντεσιμπέλ. Δεν σας κρύβω πως έκλεισα τα αυτιά του 4-5 φορές για να προστατεύσω τα τύμπανά μου που ένιωθαν τρομερή πίεση. Την ίδια πίεση ένιωθαν σίγουρα και οι παίκτες της Ρεάλ Μαδρίτης, οι οποίοι βρίσκονταν στο χαμηλότερο και πιο κεντρικό σημείο του γηπέδου με αποτέλεσμα οι φωνές, τα σφυρίγματα και οι αποδοκιμασίες να "προσγειώνονται" στα κορμιά τους. Πλην του Σέρχιο Γιουλ και του Άντονι Ράντολφ που έπαιξε πιο φίζικαλ από ποτέ, ίσως και του Κάρολ που έβαλε τα σουτ στο δεύτερο μέρος, δεν είδαμε άλλον παίκτη του Πάμπλο Λάσο να αντέχει αυτή την ατμόσφαιρα. Η χθεσινή εθνική εορτή έδωσε ακόμη περισσότερη ενέργεια στο κοινό και δεν θα ήταν υπερβολή αν χαρακτηρίζαμε το Σινάν Ερντέμ Ντομ ρωμαϊκή αρένα.

Αφήνοντας πίσω τους δυο ημιτελικούς της Παρασκευής, επιστρέψαμε στο γήπεδο του Final Four το πρωί του Σαββάτου για την συνέντευξη Τύπου του αυριανού Τελικού. Ξέρετε, αυτές οι διαδικασίες είναι συνήθως τυπικές, καθώς οι πρωταγωνιστές λένε συγκεκριμένα πράγματα, δεν ανοίγονται, δεν έχουν διάθεση για αναλύσεις και συζήτηση. Κάποιες φορές, βέβαια, προκύπτουν... ενδιαφέρουσες ατάκες και αντιδράσεις, όπως αυτή του Δημήτρη Ιτούδη που ρωτήθηκε αν είχε πλάνο για να σταματήσει τον Βασίλη Σπανούλη . Σήμερα, λοιπόν, την παράσταση έκλεψε ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς που ζήτησε συγνώμη, άνοιξε μια παρένθεση και παρακάλεσε τον κόσμο της Φενέρμπαχτσε να σεβαστεί τον κόσμο και την ομάδα του Ολυμπιακού. " Όχι μόνο στο αυριανό παιχνίδι, αλλά και σήμερα στους δρόμους. Σας παρακαλώ να είστε φιλόξενοι" είπε ο Σέρβος προπονητής. Δεν ήταν υποχρεωμένος να το κάνει, δεν του το ζήτησε κανείς, όμως έζησε στην Ελλάδα πολλά χρόνια, είδε από πρώτο χέρι την πιο άγρια μορφή αντιπαλότητας, είδε ακραία πράγματα και καταστάσεις που τον προβλημάτισαν, οπότε τώρα χρησιμοποιεί αυτές τις εμπειρίες για να βοηθήσει το άθλημα να μεγαλώσει, να γιγαντωθεί στην Κωνσταντινούπολη χωρίς ακρότητες και συμπεριφορές όπως αυτή που είδαμε το πρωί της Παρασκευής στην πλατεία Τακσίμ. Ευτυχώς οι Έλληνες οπαδοί που κυνηγήθηκαν, χτυπήθηκαν και μαχαιρώθηκαν είναι καλά στην υγεία τους.

Ο Ομπράντοβιτς πιέστηκε για να δώσει ατάκα για τον Σπανούλη, ήταν αναμενόμενο ότι θα συμβεί αυτό, όμως αντέδρασε έξυπνα και έκανε μερικές περίτεχνες ντρίμπλες. " Ακούστε. Και χθες είχαμε πλάνο για να περιορίσουμε τον Σέρχιο Γιουλ. Μας έβαλε όμως 28 πόντους" είπε, απέφυγε να πει το όνομα του ηγέτη του Ολυμπιακού και κάπως έτσι φτάνουμε στο συμπέρασμα.

Ο Τελικός Φενέρμπαχτσε - Ολυμπιακός είναι το καλύτερο δώρο που θα μπορούσε να κάνει η EuroLeague σε κάθε φίλο του μπάσκετ. Η μονομαχία του Ομπράντοβιτς με τον Σπανούλη είναι η καλύτερη μονομαχία, η πιο ιντριγκαδόρικη, η πιο διαολεμένα όμορφη μονομαχία που θα μπορούσε να ζητήσει κανείς στο ξεκίνημα της σεζόν. Και αύριο βράδυ το Σινάν Ερντέμ Ντομ θα μοιάζει με κολαστήριο. Ευτυχώς μέχρι στιγμής δεν έχουμε δει κάποιο άσχημο περιστατικό εντός γηπέδου, ούτε στα σημεία όπου συνυπήρχαν οπαδοί όλων των ομάδων.

Η 21η Μαΐου του 2017 μπορεί να εξελιχθεί μία από τις πλέον ιστορικές μέρες του ελληνικού μπάσκετ. Πριν από μερικές μέρες, μετά την πρόκριση του Ολυμπιακού στο Final Four , έγραψα πως " αυτή είναι η ομάδα όλων των Ελλήνων" εξηγώντας πως οι Πειραιώτες έχουν όλα αυτά τα στοιχεία που τους κάνουν συμπαθείς σε κάθε υγιή φίλο του μπάσκετ. Πολλοί αντέδρασαν, κάποιοι αντέδρασαν υπερβολικά και άσχημα, όμως η ουσία είναι μία και δεν αμφισβητείται. Αυτός ο Ολυμπιακός, ο Ολυμπιακός της τελευταίας εξαετίας, είναι παράδειγμα προς μίμηση, είναι ένα σύνολο που στηρίζεται στους Έλληνες, στηρίζεται στη δουλειά, την υπομονή, τη συγκέντρωση και έχει ένα στοιχείο που δεν μπορείς να διδάξεις ή να αναδείξεις σε όποιον δεν το έχει: Το πείσμα. Πείσμα για διάκριση, πείσμα για επιβίωση, πείσμα για ανατροπή και γκρέμισμα κάθε προγνωστικού, κάθε λογικής και κάθε συζήτησης για... μπάτζετ και σούπερ σταρς. Αυτός ο Ολυμπιακός ήρθε για πολλοστή φορά στην Κωνσταντινούπολη για να κερδίσει με τον δικό του τρόπο και το κατάφερε.

Ένα βήμα έμεινε στον Σφαιρόπουλο, τον Σπανούλη, τον Πρίντεζη και την παρέα τους. Ένα βήμα που όμως μοιάζει να είναι το πιο ζόρικο στην ιστορία, απέναντι σε μια τρομερά φορμαρισμένη ομάδα που έχει μια επτάδα ΣΠΟΥΔΑΙΩΝ αθλητών, παίζει εντός έδρας στο πιο φανατισμένο κοινό στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ, αλλά θέλει να ξεπεράσει για άλλη μια φορά τον εαυτό της. Μπορεί ο Ολυμπιακός να διαλύσει τη λογική, να ζήσει άλλη μια παρανοϊκή βραδιά; Αυτό το ερώτημα θα έχει απαντηθεί το βράδυ της Κυριακής, λίγα λεπτά πριν τις 23:00. Αυτός ο Τελικός μοιάζει με την τελευταία πίστα ενός παλιού arcade παιχνιδιού. Εκεί που σε περίμενε ο "Δράκος" για να σε καταπιεί, να σε κάψει με τη φωτιά που έβγαζε από τα σωθικά του ή να σε διαλύσει με μια μπουνιά. Αύριο βράδυ ο "Δράκος" που κέρδιζε 99 φορές θα είναι η Φενέρμπαχτσε κι ο Ολυμπιακός θα έχει τον ρόλο του ήρωα που θα παλέψει γι' αυτή τη μία νίκη στις 100 προσπάθειες. Αν είναι τυχερός, σοβαρός, συγκεντρωμένος θα τα καταφέρει. Κι αν τα καταφέρει...

Αν τα καταφέρει, ποιος ξέρει τι θα ακολουθήσει. Ποιος ξέρει ποιο θα είναι το επόμενο κίνητρό του. Ποιος ξέρει τι άλλο θα μένει για να κάνει. Εδώ θα είμαστε για να ζήσουμε τον Τελικό που ονειρευόμασταν όταν φεύγαμε από την Αθήνα το πρωί της Πέμπτης. Φενέρμπαχτσε εναντίον Ολυμπιακού σε μια μονομαχία που ελπίζουμε πως θα έχει happy end όχι για τον κόσμο του Πρωταθλητή Ελλάδας, αλλά για το ελληνικό μπάσκετ γενικότερα.

Υ.Γ. Σεβασμός στον Δημήτρη Αγραβάνη. Εχει ακούσει πολλά αυτό το παλικάρι. Χθες έκανε φοβερή εμφάνιση, επιστρατεύθηκε όταν ο Πρίντεζης βγήκε με τέταρτο φάουλ στα τέλη της τρίτης περιόδου. Έβαλε τα σουτ, τα κρίσιμα σουτ για την ακρίβεια και πήρε τρία επιθετικά ριμπάουντ χάρη στο πείσμα και τον τσαμπουκά του. Καταλυτικός στη νίκη του Ολυμπιακού, τεράστια δικαίωση για τον Γιάννη Σφαιρόπουλο που τον έχει πιστέψει όσο κανείς.

Twitter @harris_stavrou