Πάμε λοιπόν στον τελικό. Συνηθισμένα πράγματα για μας. Η Μακάμπι είναι καλή ομάδα, αλλά έχουμε εμπιστοσύνη στον Ζοτς και τους παίκτες. Θα βάλουμε τα δυνατά μας για να ξεπεράσουμε σε φωνή τους περισσότερους Ισραηλινούς.

Παρεμπιπτόντως οι οπαδοί της Μακάμπι πρέπει να τρελάθηκαν εντελώς. Δεν εξηγείται ότι μετά τον δεύτερο ημιτελικό μας ζητούσαν εισιτήρια!

Αποστολή πρώτη, εξετελέσθη. Δεν ήταν και δύσκολη άλλωστε. Και δεν μιλάω φυσικά για το αγωνιστικό κομμάτι και τη πρόκριση επί της Σιένας αλλά για τη νίκη στην εξέδρα επί των Ιταλών οπαδών, κάτι που ποτέ δεν μας ανησύχησε.

Εντάξει, η ωραία η Αντριάνα Λίμα κύριε Γιάριτς, αλλά δεν θα την αφήναμε να πανηγυρίζει μέχρι το τέλος. Υπάρχει και ένα ...όριο!

Για αυτό ίσως και το πάρτι δεν ήταν τόσο τρελό όσο θα περίμενε κανείς και παρά τις διαθέσεις των οργανωμένων φίλων του Παναθηναϊκού και των οργανωτών της πράσινης εξέδρας.

Και πάλι όμως το καθήκον μας το κάναμε και με τη φωνή μας σε όλη τη διάρκεια του αγώνα με τους Ιταλούς δώσαμε σε όλους να καταλάβουν ότι το Τριφύλλι δεν παίζει εκτός έδρας.

Από το βράδυ της Παρασκευής όμως ένα πράγμα είναι στο μυαλό όλων των οπαδών του Παναθηναϊκού και αυτό δεν είναι άλλο από τον τελικό της Κυριακής με τη Μακάμπι.

Πάλι δεν αναφέρομαι στο αγωνιστικό κομμάτι και στο αν είμαστε καλύτεροι ή όχι, είμαστε άλλωστε, και στο πως θα εξουδετερωθούν οι Πάργκο, Σχορτσιανότης και οι άλλοι αστέρες των «κίτρινων». Αυτή είναι δουλειά του «καθηγητή» Ομπράντοβιτς.

Το μυαλό όλων των οπαδών του Παναθηναϊκού είναι στο πως θα κερδηθεί η μάχη της εξέδρας γιατί οι Ισραηλινοί είναι πολύ και θα γίνουν ακόμα περισσότεροι την ημέρα του τελικού. Ναι μεν και πολλοί δικοί μας είχαν ήδη κανονίσει ταξίδια μόνο για την ημέρα του τελικού ή θα μεριμνήσουν σήμερα ώστε να βρίσκονται εδώ αύριο το απόγευμα αλλά σίγουρα όσο και να έρθουν τους Ισραηλινούς σε πλήθος κόσμου δεν θα τους φτάσουμε. Είναι χαρακτηριστικό άλλωστε ότι οπαδοί της Μακάμπι μετά το τέλος του αγώνα τους με τη Ρεάλ ζητούσαν ακόμα και από εμάς να τους δώσουμε εισιτήρια για τον τελικό της Κυριακής. Ρε πάτε καλά;

Οπότε μένει να τους ξεπεράσουμε σε φωνή, παλμό και τραγούδι και δεν αποκλείεται τελικά ο αυριανός τελικός να αποδειχθεί για τους οπαδούς του Παναθηναϊκού ακόμα πιο μάγκικος και από εκείνο της Μπολόνια το 2002 κόντρα σε ένα γήπεδο γεμάτο Ιταλούς φιλάθλους.

Υ.Γ. Εμείς κερδίσαμε μόλις με 9 πόντους τη Σιένα και όχι με… 48. Υπάρχει μια διαφορά 39 πόντων και ένας ...τελικός (της Ευρωλίγκας). Σήμερα έχει βόλτα στους καταπράσινους δρόμους της Βαρκελώνης.

Πέτρος