Ο Albert Einstein είχε καταλήξει -μεταξύ άλλων- στο ότι "αν μια ιδέα δεν σου φαίνεται αρχικά παράλογη, τότε δεν έχει καμία τύχη". Ο σημερινός μας καλεσμένος, Ζαχαρίας Μαυρίδης ένιωσε να παραλογίζεται, όταν έχασε το λογαριασμό των φορών που είχε ξυπνήσει το χάραμα... για να μετρήσει τα σκαλοπάτια του Wallace Wade Stadium, έδρα της ομάδας football στο Duke University, όπου φοιτούσε με αθλητική υποτροφία. Τα προβλήματα στην επικοινωνία μεταξύ όλων όσοι είχαν κάτι να πουν (αποφάσεις να πάρουν) επί της καθημερινότητας στη ζωή ενός αθλητή/φοιτητή, είχε ως συνέπεια να καθυστερεί σε συναντήσεις της ομάδας και η συνέπεια ήταν να μετράει τα σκαλοπάτια που λέγαμε, το επόμενο πρωί.

Για καλή του τύχη, ένα από αυτά τα μετρήματα συνδυάστηκε με μια εργασία που του είχε αναθέσει ο καθηγητής του στο μάθημα "Επιστήμη της πληροφόρησης και της μελέτης": του ζήτησε να αναπτύξει πλατφόρμα που θα έκανε πιο απλή την καθημερινότητα του. Το επόμενο δευτερόλεπτο, είχε αποφασίσει πως το project θα αφορούσε τη διευθέτηση του ζητήματος που τον έκανε να ξεχνά ή να χάνει μία ή περισσότερες υποχρεώσεις του, καθημερινά. Το θέμα ήταν πως για να συντονιστεί ο ίδιος, θα έπρεπε να συντονίσει τουλάχιστον άλλους 100 ανθρώπους -συμπαίκτες, συμφοιτητές, καθηγητές, προπονητές, γυμναστές και υπαλλήλους του πανεπιστημίου. Εκεί λοιπόν,... επιβεβαιώθηκε ο Einstein και πλέον ο Μαυρίδης είναι ιδιοκτήτης επιχείρησης που έχει περισσότερους από 850 πελάτες, με τελευταίον το NCAA, ενώ στη λίστα είναι και το NFL.

Η έμπνευση του αφορούσε την άμεση επικοινωνία μεταξύ μελών του ιδίου προγράμματος, που στην περίπτωση του ήταν οι 150 άνθρωποι της ομάδας του στο football, συν οι καθηγητές του και το τμήμα του πανεπιστημίου που διαμόρφωνε το καθημερινό πρόγραμμα κάθε φοιτητή, χωρίς ωστόσο να γνωρίζει όλες τις παραμέτρους. Μέχρι να εμφανιστεί ο Ελληνοαμερικανός στη ζωή τους, χρησιμοποιούσαν τα email και τα φαξ και εύλογα... πολλά χάνονταν. Κυρίως οι λεπτομέρειες της τελευταίας στιγμής. Ο Μαυρίδης δημιούργησε πλατφόρμα που πέραν της άμεσης επικοινωνίας, παρείχε ενημέρωση για κάθε αλλαγή, στο χρόνο που γινόταν, η δυνατότητα αποστολής emails, γραπτών και φωνητικών μηνυμάτων, με τους κόουτς να αποκτούν τη δυνατότητα να αποστείλουν reminders στους αθλητές τους, για την ώρα της προπόνησης (με γραπτό μήνυμα), αλλά και να προγραμματίσουν κλήσεις αφύπνισης! Η εφαρμογή παρέχει και τη δυνατότητα υπογραφής εγγράφων -και αποφεύγεται το χάσιμο χρόνου και το πέρα δώθε.

Το Sport24.gr επικοινώνησε με τον εμπνευστή της πλατφόρμας που έχουν εμπιστευτεί ουκ ολίγες εταιρίες -όχι μόνο αθλητικού ενδιαφέροντος- στις ΗΠΑ, για να μάθει κάθε λεπτομέρεια της επιτυχημένης ιστορίας του, που όπως εξήγησε οφείλεται κατά πολύ στην ελληνική καταγωγή του. Ο 31χρονος επιχειρηματίας αποκαλύπτει μεταξύ άλλων πώς ένα application μπορεί να γίνει επιτυχημένο και πού οφείλει να επικεντρώσει οποιοσδήποτε ενδιαφέρεται να απολαύσει την επιτυχία, στον όποιον τομέα κινείται.

Αν δημιουργήσω κάτι που πρέπει να εξηγήσω πώς λειτουργεί, τότε έχω φτιάξει κάτι που δεν είναι καλό

Συνηθίζει να έχει πάντα πάνω του ένα σημειωματάριο και ένα στυλό. Αντικείμενα που θα λέγατε πως είναι περιττά για τον τύπο που κατάφερε να βρει τον τρόπο που μπορεί και συντονίζει στην ίδια συχνότητα, σε πραγματικό χρόνο, εκατό και πλέον ανθρώπους, μέσω μιας εφαρμογής. Εξηγεί πως "δεν εμπιστεύομαι ποτέ τη μνήμη μου. Θέλω πάντα να θυμάμαι κάθε λεπτομέρεια της όποιας αλληλεπίδρασης μου. Γιατί δεν κρατώ σημειώσεις ηλεκτρονικά; Σκέψου λίγο πώς αισθάνεσαι, όταν μιλάς με κάποιον που πληκτρολογεί σε ηλεκτρονικό υπολογιστή ή κινητό τηλέφωνο. Δεν το βρίσκεις αγενές; Σκέψου τώρα, πώς αισθάνεσαι όταν ο άνθρωπος που είναι απέναντι σου κρατά σημειώσεις σε χαρτί. Νιώθεις ότι σε σέβεται, πως ό,τι λες είναι σημαντικό και για αυτό θέλω να το θυμάμαι"! Λάτρης της φιλοσοφίας του Steve Jobs, ευθύς εξ αρχής είχε αποφασίσει ότι "αν δημιουργήσω κάτι που πρέπει να εξηγώ πώς μπορεί να φανεί χρήσιμο, τότε έχω φτιάξει κάτι που δεν είναι καλό. Η απλότητα της όποιας δημιουργίας μας, το καθαρό σχέδιο είναι κάτι που χαρακτηρίζει τα προϊόντα μας. Θέλουμε οι χρήστες να νιώθουν άνετα, να μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα applications γρήγορα".

Οι ρίζες της οικογενείας του εντοπίζονται στη Σπάρτη, όπου ζούσαν οι πρόγονοι του έως τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Διέσχισαν τον Ατλαντικό για να αναζητήσουν μια καλύτερη ευκαιρία και εγκαταστάθηκαν στο Chicago. "Οι γονείς μου γνωρίστηκαν σε ένα ραντεβού στα τυφλά, για να παίξουν τένις. Ο πατέρας μου, Γιώργος δούλευε για την εταιρία "Arthur Andersen" (γνωστή στο παρελθόν ως ένα από τα πέντε μεγαλύτερα λογιστικά γραφεία, ειδικά σε ελεγκτικές, φορολογικές και συμβουλευτικές υπηρεσίες σε μεγάλες εταιρίες), κάνοντας ελέγχους. Σε έναν από αυτούς πήγε στη Florida, όπου ζούσε η μητέρα μου, Lee Ann. Ξεκίνησαν μια σχέση από απόσταση, για κάποιο καιρό και τελικά παντρεύτηκαν και έφτιαξαν το σπίτι τους στο Chicago".

Αν υπάρχει μια συμβουλή που του έδωσαν οι γονείς του και την "κουβαλάει" μέχρι σήμερα είναι "να διασφαλίζω πως σε ό,τι κάνω υπάρχει ένας απώτερος σκοπός. Ο πατέρας μου, ο οποίος επίσης είναι επιχειρηματίας, ανέκαθεν μου έλεγε πως δεν υπάρχει κάτι λάθος στο να είσαι παθιασμένος με το να "βγάζεις" χρήματα, αλλά πρέπει να έχεις ένα λόγο για να παίρνεις αυτό που θες. Και αυτός ο λόγος θα έπρεπε να είναι η οικογένεια. Μου έμαθε πως μια οικογένεια δεν απαρτίζεται μόνο από εξ αίματος συγγενείς, αλλά μπορεί να συγκροτείται και από πελάτες, από υπαλλήλους και τις οικογένειες αυτών. Αμφότεροι οι γονείς μου είναι άνθρωποι με μεγάλη κατανόηση και εγγενές ενδιαφέρον για το καλό των άλλων. Ξέρω πως στη σημερινή κυνική κοινωνία υπάρχουν πολλοί που θα χαρακτηρίσουν την άποψη μου ως αφελή ιδεαλισμό, αλλά έχω διαπιστώσει πως στους καιρούς που αντιμετώπισα δύσκολες αποφάσεις, το "πιστεύω" αυτό μου έδωσε τη διαύγεια και την αυτοπεποίθηση που χρειαζόμουν, για να κάνω το σωστό βήμα προς τα εμπρός".

Σε μια παλαιότερη συνέντευξη είχε πει πως "η επιχειρηματική νοοτροπία ήταν πάντα μέρος της ζωής μου", μαζί και ότι "είμαι Έλληνας, κάτι που σημαίνει πως οι παππούδες μου είχαν εστιατόριο". Τι θυμάται από εκείνο το εστιατόριο; Πόσο τον επηρέασαν εκείνες οι εικόνες, της σκληρής καθημερινής δουλειάς των προγόνων του; "Και οι δυο παππούδες μου είχαν εστιατόρια, στο κέντρο του Chicago. Δυστυχώς, ο ένας πέθανε όταν ήμουν πολύ μικρός και δεν έχω πολλές αναμνήσεις. Είμαι ωστόσο, ακόμα πολύ κοντά με τη γιαγιά μου, η οποία σήμερα είναι 92 χρόνων, αλλά το μυαλό της παραμένει "κοφτερό". Θα έλεγα ότι με ενέπνευσε η ανθεκτικότητα της σε όλα και η σκληρή δουλειά που έκανε κάθε μέρα. Ο πατέρας της γιαγιάς μου ήταν αρκετά έξυπνος, ώστε να αγοράσει το κτίριο στο οποίο στεγαζόταν το εστιατόριο. Αυτό που σήμερα είναι στην καρδιά του Gold Coast της πόλης. Ένα απίστευτης αξίας κομμάτι ιδιοκτησίας, που έχει γίνει η πηγή εσόδων της γιαγιάς μου και των οικογενειών της αδελφής της για πολλά χρόνια".

Προσπαθούσε να βγάλει τα δικά του χρήματα, από όταν θυμάται τον εαυτό του. "Πολύ μικρός, πουλούσα λεμονάδες σε ένα πάγκο που είχα στήσει στη γωνία της γειτονιάς μου. Η πρώτη μου "δουλειά" ήταν να κουρεύω το γκαζόν των σπιτιών στη γειτονιά της γιαγιάς μου. Όταν έφτασα σε ηλικία που μπορούσα να εργαστώ νόμιμα, με προσέλαβαν στο Best Buy, ως πωλητή ηλεκτρονικών υπολογιστών και κινητών τηλεφώνων. Το καλοκαίρι δούλευα στο γήπεδο golf του τοπικού club και το χειμώνα πουλούσα χριστουγεννιάτικα δέντρα". Γενικά, δεν θυμάται να καθόταν.

Μια από αυτές τις ευκαιρίες ήταν η εταιρία οργάνωσης και προώθησης εκδηλώσεων που δημιούργησε στον τέταρτο χρόνο του στο Duke "με έναν άλλον Ελληνοαμερικανό φοιτητή, με τον οποίον είχαμε μεγαλώσει στην ίδια γειτονιά: τον Steven Galanis. Το όνομα της ήταν "Spartan Entertainment". Αυτό που προσπαθήσαμε να κάνουμε ήταν να εκμεταλλευτούμε την ολοένα αυξανόμενη χρήση του Facebook και να το χρησιμοποιήσουμε για την προώθηση των events προς τους φοιτητές. Μπορώ να πω ότι είχαμε μια κάποια σχετική επιτυχία. Στα δυο τελευταία χρόνια, τα έσοδα μας ξεπέρασαν τα 150.000 δολάρια. Ποσό που δεν θα λέγατε ότι ήταν άσχημο για δυο κολεγιόπαιδα, έτσι;". Ανυπερθέτως. Υποχρεώθηκε ωστόσο, να εγκαταλείψει γιατί είχε καταλήξει στο ότι έπρεπε να αφοσιωθεί σε μια άλλη έμπνευση που είχε: το Teamworks.

Γνώρισα ένα προς ένα, τα περισσότερα από 1000 σκαλοπάτια του γηπέδου μας

"Ως πρωτοετής συνάντησα πολλά προβλήματα, στην προσπάθεια μου να προσαρμοστώ από τις ευθύνες ενός μαθητή high school σε εκείνες ενός αθλητή/φοιτητή στο Duke. Ήμουν παίκτης του football και άρα περίμεναν πολλά από εμένα. Είχα πολλές ευθύνες ως αθλητής, όπως είχα πολλές ευθύνες και ως φοιτητής. Η μέρα μου αφορούσε τόσες υποχρεώσεις που ήταν πολύ δύσκολο για εμένα να βρω μια ισορροπία. Δεν μπορούσα να βρω τον τρόπο να βολέψω το σύνθετο πρόγραμμα μου, που συχνά άλλαζε μέσα στην ημέρα. Αν έχανα μια συνάντηση της ομάδας ή αν εμφανιζόμουν καθυστερημένος, το επόμενο πρωί έπρεπε να ξυπνήσω νωρίς νωρίς και να τρέξω στο στάδιο. Εκείνη την περίοδο, υπήρχαν περισσότερα από 1000 σκαλοπάτια στο γήπεδο μας, τα οποία... γνώρισα πολύ καλά ένα προς ένα. Κάπως έτσι έμαθα τη σημασία του να διαχειρίζεσαι σωστά το χρόνο σου: σε αυτά τα πολλά πρωινά που πέρασα στο στάδιο, τρέχοντας, σκέφτηκα πως θα ήταν χρήσιμο να βρω έναν τρόπο να γίνω πιο οργανωμένος.

Στη δεύτερη χρονιά μου στο πανεπιστήμιο, μου ανατέθηκε στο μάθημα Information Science and Studies, να αναπτύξω μια πλατφόρμα στο διαδίκτυο που θα μπορεί να βελτιώσει την καθημερινότητα μου. Η αρχική ιδέα που είχα αφορούσε ένα δυναμικό ημερολόγιο, που θα με βοηθούσε να διαχειριστώ καλύτερα το χρόνο μου, αλλά και θα μου επέτρεπε να συνεργαστώ πιο εύκολα με το staff στην ομάδα του football, τους προπονητές και τους παράγοντες. Εκείνη την εποχή, ήταν στο χέρι μου, στο χέρι ενός 18χρονου αθλητή/φοιτητή που προσπαθούσε να προσαρμοστεί στη ζωή μακριά από το σπίτι, να είμαι συνεπής στα ραντεβού με τους γιατρούς, με τους γυμναστές που είχαν το δικό τους πρόγραμμα, τους καθηγητές που δέχονταν τους μαθητές σε ώρες γραφείων και πολλά άλλα. Η απόλυτη προτεραιότητα μου ήταν να βρω έναν τρόπο να παραμείνω οργανωμένος και συνεπής στις σημαντικές συναντήσεις.

Με τον καιρό κατάλαβα ότι αυτό το ημερολόγιο θα μπορούσε να είναι εξίσου χρήσιμο, αν όχι περισσότερο χρήσιμο, στον Διευθυντή Λειτουργιών και στα άλλα μέλη του κολεγίου, για πολλούς διαφορετικούς λόγους. Για όταν έπρεπε να βρουν χρόνο να αλλάξουν μια προπόνηση, λόγω απρόβλεπτων συνθηκών, χρόνο στον οποίον έπρεπε να είναι διαθέσιμοι 50 με 60 φοιτητές/αθλητές και οι προπονητές. Επίσης, για τις στιγμές που ένας γυμναστής αναζητούσε χρόνο να ασχοληθεί με ένα μαθητή, χωρίς να του προκαλεί πρόβλημα με το πρόγραμμα του. Έγινε ξεκάθαρο ότι το προϊόν αυτής της δουλειάς που μου ανατέθηκε από τον καθηγητή μου, ήταν πραγματικά αποτελεσματικό και λειτουργικό για τους αθλητές/φοιτητές, τους προπονητές και όλα τα άλλα μέλη του Duke. Η εργασία που μου είχε δοθεί, μου επέτρεψε να βελτιώσω την καθημερινότητα μου και να δημιουργήσω τη βάση για ένα application που τελικά βελτίωσε τις ζωές περισσότερων από 150.000 αθλητών/μαθητών κολεγίων, επαγγελματιών παικτών, υπαλλήλων και staff οργανισμών".

Mέσω τις υπηρεσίας που εκείνος δημιούργησε, εξυπηρετήθηκε όλο το πανεπιστήμιο του. Όλοι όσοι ήθελαν να ενημερώσουν σε μηδενικό χρόνο 100 και πλέον αθλητές, για την όποια αλλαγή στο πρόγραμμα τους. "Για παράδειγμα, όταν είχαμε εκτός έδρας αγώνα, ο διευθυντής των λειτουργιών ή ακόμα και ο κόουτς έπρεπε να συντονίσει τα πάντα. Από το πού και τι ώρα θα συναντηθούμε, πώς θα φύγουμε, με τι, ποιοι θα μπουν σε κάθε δωμάτιο, τι θα φάμε, πότε θα το φάμε και ποιοι θα μας παραλάβουν από το αεροδρόμιο της κάθε πόλης -μεταξύ πολλών άλλων. Δηλαδή, πέραν του να κάνει τις προπονήσεις και να ετοιμάσει την ομάδα, ο κάθε κόουτς είχε να ασχοληθεί με... τα λογιστικά και τα τηλεφωνήματα. Όλα αυτά τελείωσαν με το Teamworks. Αν έπρεπε να συντονιστούν με άλλον τρόπο, για παράδειγμα μέσω καθημερινής συνάντησης, δεν θα έκαναν ποτέ τίποτα", σχολιάζει, "η διοίκηση που έφτιαχνε το πρόγραμμα κάθε αθλητή/φοιτητή δεν γνώριζε όλες τις υποχρεώσεις που είχε ο καθένας μας και συνέπεια αυτού ήταν να 'χουμε δυο ραντεβού, την ίδια ώρα. Να "πέφτει" η μια υποχρέωση πάνω στην άλλη. Αυτό λύθηκε με το Teamworks, προσφέροντας μια πλήρη εικόνα όλων όσων είχε να κάνει ο κάθε αθλητής/φοιτητής κάθε μέρα. Παρείχαμε και ειδοποιήσεις για κάθε υποχρέωση, ώστε να μην υπάρχουν καθυστερήσεις".

Ως προς την εκτέλεση της πλατφόρμας, αποτάθηκε στον Shaun Powell, φοιτητή του University of Nevada-Las Vegas. "Τον συνάντησα με τη βοήθεια ενός συνεργάτη του καθηγητή μου, το 2004. Αρχικά, δούλεψε στην κατασκευή της πλατφόρμας, αλλά πολύ σύντομα έγινε ξεκάθαρο ότι επρόκειτο για έναν πολύ ταλαντούχο άνθρωπο. Για αυτό το 2007 του ζήτησα να εμπλακεί περισσότερο και να γίνει συνιδρυτής". Μέσα σε ένα χρόνο όλη η ομάδα του χρησιμοποιούσε την ανακάλυψη -και το κολέγιο γλίτωσε 244.305 δολάρια, σε υλικό και μισθούς υπαλλήλων, σε ένα χρόνο. Ακολούθησε η ομάδα του lacrosse, με τον πατέρα του να του λέει πως "αν το Duke έχει αυτό το πρόβλημα, σημαίνει πως είναι ένα θέμα που αντιμετωπίζουν όλα τα κολέγια στη χώρα".

"Αυτό το σχόλιο ήταν πολύ σημαντικό για την εξέλιξη της ιστορίας. Όχι μόνο με ενθάρρυνε να προχωρήσω, αλλά έγινε ο οδηγός μου και το παράδειγμα για το πώς να "χτίσω" μια επιτυχημένη επιχείρηση. Μιλούσαμε καθημερινά, ζητούσα διαρκώς τις συμβουλές του στην ανάπτυξη του Teamworks". Χρησιμοποίησε ό,τι χρήματα είχε αποταμιεύσει, ζήτησε... επένδυση και από τα μέλη της οικογενείας του, συγκέντρωσε 300.000 δολάρια και απέκτησε τη δική του επιχείρηση. Έμενε... να την προωθήσει. Το 2008 κάλεσε το Northwestern University να τον εμπιστευτεί. Την πρώτη σεζόν, δωρεάν. Μέσα σε ένα χρόνο απέκτησε τον πρώτο πελάτη -επί πληρωμή. Το 2010 το Duke έγινε το πρώτο αθλητικό τμήμα που υιοθέτησε το project για όλες τις ομάδες. Από το ένα στόμα στο άλλο, σύντομα τον αναζήτησαν όλες οι ομάδες της Big Ten Conference και άρχισαν να τον... ενοχλούν και από το NFL και το NCAA.

"Φέτος το NCAA χρησιμοποίησε το Teamworks για να στείλει σημαντικά μηνύματα, στα σχολεία που μετείχαν στη διοργάνωση και να συντονιστεί με τους υπαλλήλους κάθε πανεπιστημίου και τα staff. Το NCAA Division I στο ανδρικό πρωτάθλημα, είναι αδιαμφισβήτητα ένα από τα πιο δημοφιλή και ενθουσιώδη αθλητικά events της Αμερικής, σε κολεγιακό επίπεδο. Και ενώ ο κόσμος λατρεύει να βλέπει μια "σταχτοπούτα" να προχωρά ή την αγαπημένη του ομάδα να προκρίνεται, είναι απίστευτα δύσκολο για το NCAA και όσους ασχολούνται με τη διοργάνωση, να διασφαλίσουν την ομαλή διεξαγωγή. Υπάρχουν εκατοντάδες δουλειές που πρέπει να γίνουν, με πολύ μεγάλη λεπτομέρεια. Αυτά που έχουν καταγραφεί στο βιβλίο οδηγιών των 70 σελίδων, το οποίο λάμβαναν όλοι με φαξ μέχρι πρότινος. Μπορώ να πω ότι σώσαμε πολλά δέντρα! Μέσω του Teamworks συμπληρώθηκαν όλα τα απαραίτητα έγγραφα που επέτρεψαν την εύρυθμη εξέλιξη του τουρνουά. Επίσης, το NCAA ήταν σε θέση να στέλνει γρήγορα μηνύματα σε μια ή όλες τις ομάδες ή σε εκείνες που έπαιζαν σε συγκεκριμένα μέρη.

Το NCAA Tournament αφορούσε τρεις εβδομάδες, 14 πόλεις και 68 ομάδες, προπονητικά επιτελεία, ιατρικά επιτελεία, μπάντες, cheerleaders, διαιτητές, ανθρώπους ασφαλείας, ταξίδια. Τους γλιτώσαμε από βουνά χαρτιών που θα έπρεπε να στέλνουν προς πάσα κατεύθυνση, για να καταφέρουν να συνεννοηθούν. Με την απόφαση του να επιλέξουν τη δική μας πλατφόρμα, ως Collaboration Software Provider του τουρνουά, επί της ουσίας έκαναν μια επένδυση για τον εσωτερικό εξορθολογισμό της διαδικασίας. Σε όλες τις ώρες της ημέρας, οι ομάδες και τα επιτελεία είχαν τη δυνατότητα να επιβεβαιώσουν όλες τις πληροφορίες που τους αφορούσαν, να σημειώσουν τυχόν αλλαγές και να συνεννοούνται σε πραγματικό χρόνο, με τη διοργανώτρια αρχή. Όλα τα έγγραφα που έπρεπε να συμπληρωθούν, όπως το NCAA Tournament πήγαινε από τις 64 ομάδες, στις 32 και έως το Final Four, συμπληρώθηκαν online, χωρίς να χρειάζονται ταξίδια και φαξ. Περιορίσαμε αποτελεσματικά την υλικοτεχνική υποστήριξη και τις ενδεχόμενες παραλείψεις αυτής της τεράστιας επιχείρησης

Οι δυο που ξεκίνησαν το application έχουν γίνει εταιρία με 26 υπαλλήλους, που πρόσφατα απέκτησε και... αρχηγείο στο Durham, της North Carolina, με τον Maurides να διευκρινίζει ότι "η πλατφόρμα δεν χρησιμοποιείται αυστηρά και μόνο από αθλητικές ομάδες. Μπορεί να φανεί λειτουργική σε μια εταιρία λεωφορείων σχολείου στο Illinois, που παρεμπιπτόντως έχουμε τώρα για πελάτη και σε κάποιες από τις μεγαλύτερες εταιρίες αθλητικού υλικού για τους υπαλλήλους τους.

Το πιο σημαντικό στο μυαλό του, είναι "να μετράς την παραγωγικότητα σου από όσα έχεις κάνει, όχι από το πόσο πολυάσχολος είσαι. Τα αποτελέσματα πρέπει να είναι αυτά που σε οδηγούν, που σε ωθούν να συνεχίσεις. Πρέπει να ζεις στην πραγματικότητα και όχι να σε παραπλανά μια ψευδής νίκη. Δηλαδή, είτε είσαι παραγωγικός, είτε δεν είσαι. Δεν υπάρχει κάποιο άλλο κριτήριο". Αν έδινε μια συμβουλή σε ανθρώπους που θα ήθελαν να κάνουν ό,τι και αυτός, θα ήταν "να είστε ταπεινοί. Για να γίνεις επιτυχημένος επιχειρηματίας, πρέπει να δουλέψεις με τον εαυτό σου όσο δουλεύεις για την επιχείρηση σου".