Η πρώτη προσπάθεια έγινε λίγες μέρες πριν το εντυπωσιακό 0-4 της Μπαρτσελόνα επί της Ρεάλ Μαδρίτης στο πρώτο clásico της φετινής περιόδου. Ο Ερίκ Αμπιντάλ μας ενημέρωσε τότε μέσω της Μιρέια Μπαέτα (υπεύθυνης του γραφείου Τύπου του Γάλλου), ότι βρισκόταν στο εξωτερικό με πολλές ανειλημμένες υποχρεώσεις που δεν του άφηναν ελεύθερο χρόνο. Στην δεύτερη απόπειρα σταθήκαμε τυχεροί.

Ο Άμπι δέχτηκε να απαντήσει στις ερωτήσεις μας, με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από την συνέντευξη Τύπου που είχε δώσει στις 19 Δεκεμβρίου του 2014 στο "Γ. Καραϊσκάκης", ανακοινώνοντας το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας.

Έτσι, λοιπόν, θα ξεκινήσουμε το κείμενο με τις αποκλειστικές δηλώσεις του Ερίκ στο Sport24.gr και στη συνέχεια θα γράψουμε με περισσότερες λεπτομέρειες όλα εκείνα με τα οποία ασχολείται ο Άμπι από τότε που "κρέμασε" τα παπούτσια του.

Η επικοινωνία μας έγινε μέσω της Μ. Μπαέτα, η οποία μετέφερε τις ερωτήσεις μας στον Γάλλο και μας έστειλε τις απαντήσεις του. Πάμε να δούμε λοιπόν τί μας είπε ο Αμπιντάλ, μια από τις μεγαλύτερες ποδοσφαιρικές προσωπικότητες που πέρασαν ποτέ από τη χώρα μας.

1. Τι σε έκανε να έρθεις στον Ολυμπιακό και ποια ήταν η πιο αξέχαστη στιγμή που έζησες σε αυτούς τους λίγους μήνες που φόρεσες την ερυθρόλευκη φανέλα;

" Πρώτα ήταν ένα τηλεφώνημα που μου έκαναν ο Πιέρ Ισά και ο Κριστιάν Καρεμπέ. Η αλήθεια είναι ότι μου άρεσε η ιδέα να αποκτήσω μια ακόμα ποδοσφαιρική εμπειρία παίζοντας σε ένα διαφορετικό πρωτάθλημα και βέβαια η δυνατότητα να αγωνιστώ και πάλι στο Τσάμπιονς Λιγκ με μια ξένη ομάδα. Το τελευταίο μου παιχνίδι όχι μόνο με τον Ολυμπιακό, αλλά συνολικά σαν ποδοσφαιριστής, θα μου μείνει αξέχαστο. Οι εκδηλώσεις του κόσμου και η αγάπη των συμπαικτών μου στο αντίο μου, έφτιαξαν υπέροχες στιγμές για μένα".

2. Στην συνέντευξη Τύπου πέρυσι, δεν ανακοίνωσες μόνο ότι αποχωρείς από τον Ολυμπιακό, αλλά και ότι σταματάς γενικότερα από το ποδόσφαιρο. Πόσο δύσκολες ήταν εκείνες οι στιγμές για σένα;

" Σίγουρα δεν ήταν η πιο δύσκολη στιγμή της καριέρας μου, ο καθένας που γνωρίζει από πού έχω περάσει, μπορεί να το καταλάβει αυτό. Αλλά οπωσδήποτε θα την θυμάμαι σαν μια από τις πιο ιδιαίτερες ημέρες της ζωής μου, γιατί ήταν μια προσωπική απόφαση πολύ σημαντική. Και το ποδόσφαιρο το αποχαιρέτησα μόνο ως παίκτης, αλλά όχι για πάντα. Το ποδόσφαιρο συνεχίζει να είναι το πάθος μου".

3. Γιατί πιστεύεις ότι οι Έλληνες φίλαθλοι ζουν με τόσο πάθος το ποδόσφαιρο;

" Το ποδόσφαιρο είναι ένα πολύ δημοφιλές άθλημα και σε κάθε χώρα το ζουν με διαφορετικό τρόπο. Στην Ελλάδα νομίζω ότι είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό σπορ, είναι ένα πάθος. Σε κάθε περίπτωση, για μένα είναι πάντοτε ευχαρίστηση και απόλαυση να επιστρέφω στην Ελλάδα και να ζω από κοντά αυτή την μαγική ατμόσφαιρα και τα συναισθήματα στο Καραϊσκάκης".

4. Πώς είναι η ζωή του Ερίκ Αμπιντάλ αφότου σταμάτησε την αγωνιστική δράση; Σου λείπει το ποδόσφαιρο;

" Η ζωή είναι όμορφη, με πολλές αλλαγές στη διάρκειά της, αλλά πλέον εκτιμώ όλα όσα έχω τώρα. Την οικογένεια, το Ίδρυμά μου και άλλες δραστηριότητες που γεμίζουν πολύ γρήγορα την ατζέντα μου, οπότε με τις μέρες μου γεμάτες από ασχολίες και υποχρεώσεις, δεν βαριέμαι ποτέ. Όσο για το ποδόσφαιρο, τα είπαμε. Σταμάτησα ως παίκτης, αλλά συνεχίζω να ασχολούμαι με αυτό".

5. Πριν λίγο καιρό δήλωσες ότι θα σε ενδιέφερε να εργαστείς ως δεύτερος προπονητής. Είναι κάτι που βρίσκεται στα άμεσα σχέδιά σου;

" Ναι, προφανώς και είναι μια δουλειά πολύ ενδιαφέρουσα για μένα. Ένα καινούργιο πόστο μέσα στο γήπεδο. Αλλά δεν είναι ένας βραχυπρόθεσμος στόχος. Προς το παρόν έχω άλλα σχέδια που θα μου χρησιμεύσουν - Θεού θέλοντος - στο μέλλον".

6. Τι ένιωσες βλέποντας το 0-4 στο Μπερναμπέου; Μπορεί να συγκριθεί με το 2-6 του 2009 στο οποίο αγωνίστηκες με τη φανέλα των "μπλαουγκράνα";

" Νομίζω ότι αυτό το παιχνίδι, το 0-4, θα μείνει χαραγμένο για πάντα στη μνήμη των φιλάθλων και θα συνεχίσει να γράφει την ιστορία της Μπάρτσα. Όμως δεν πιστεύω ότι μπορούμε να συγκρίνουμε τα δυο αποτελέσματα, γιατί είχαν διαφορετική βαρύτητα και σημασία. Ένα πάντως είναι σίγουρο. Ότι και στα δυο ματς, η Μπαρτσελόνα άγγιξε την τελειότητα και αμφότερα θα μνημονεύονται για πάντα".

Ο Ερίκ Αμπιντάλ στην αποχαιρετιστήρια συνέντευξη Τύπου, πέρυσι τον Δεκέμβριο, στο "Γ. Καραϊσκάκης"

Ο Ερίκ Αμπιντάλ υπήρξε ένας ξεχωριστός ποδοσφαιριστής και παραμένει μια μεγάλη προσωπικότητα, ένας μαχητής μέσα και έξω από τα γήπεδα. Γεννημένος πριν 36 χρόνια στη Λυών, γιος μεταναστών από την Μαρτινίκα, έμαθε από μικρός να σέβεται την εργασία και τον καθημερινό αγώνα για την επιβίωση. Ο "Κενυάτης", όπως τον αποκαλούσαν γιατί ήταν ταχύτατος και ψηλόλιγνος, υπήρξε πάντοτε ταπεινός: "Αν δεν είχα εργαστεί όσο περισσότερο μπορούσα, όταν ήμουν μικρός, δεν ξέρω πού θα βρισκόμουν σήμερα. Το πιο πιθανό είναι να ζούσα ακόμα στη γειτονιά που γεννήθηκα, δουλεύοντας σαν μεροκαματιάρης ή κάτι παρόμοιο. Έχοντας περάσει λοιπόν από εκεί, δεν ξεχνώ ποτέ ότι το ποδόσφαιρο μού άνοιξε την πόρτα σε μια ζωή που δεν είχα μπορέσει ποτέ ούτε καν να ονειρευτώ".

Και μια απόδειξη αυτής του της νοοτροπίας, είναι και η ιστορία με το εστιατόριο "Grand Cafe des Negociants". Πρόκειται όχι για μια πράξη ενός νεόπλουτου, αλλά καθαρά για μια μικρή "εκδίκηση", όχι ταξική, αλλά αντιρατσιστική που τον τιμά απόλυτα. Το εν λόγω εστιατόριο ιδρύθηκε το 1864 και είναι μέχρι σήμερα το πιο φινετσάτο, κυριλέ και ακριβό εστιατόριο της Λυών. Μια μέρα, ο νεαρός Ερίκ πήγε εκεί για να φάει με τους φίλους του. Όμως οι άνθρωποι της ασφάλειας, του απαγόρευσαν την είσοδο επειδή ήταν μαύρος. Μπορεί αυτός και οι φίλοι του - επίσης μαύροι - να είχαν τα χρήματα για να πληρώσουν, αλλά εκεί γνώρισαν από πρώτο χέρι τον ρατσισμό. Εκείνη ήταν μια προσβολή που ο Αμπιντάλ δεν ξέχασε ποτέ. Και δεν την άφησε να περάσει έτσι. Χρειάστηκε απλά να περιμένει. Και όταν πέρασαν μερικά χρόνια και η ενασχόλησή του με το ποδόσφαιρο τον έκανε να κερδίσει πολλά χρήματα, αγόρασε το εστιατόριο, το οποίο του ανήκει μέχρι και σήμερα, καταργώντας οποιαδήποτε απαγόρευση είχε να κάνει με φυλετικές διακρίσεις.

Η ανοχή και ο σεβασμός σε οποιαδήποτε διαφορετικότητα είναι αξίες που ο Αμπιντάλ ακολούθησε πάντοτε στη ζωή του. Συνηθισμένος από πολύ μικρός να συναναστρέφεται στη γειτονιά του άλλους πιτσιρικάδες, παιδιά μεταναστών, ενίοτε παράνομων, κυρίως από το Μαγκρέμπ (βόρεια & βορειοδυτική Αφρική), έμαθε ότι η αλληλεγγύη είναι ένα από τα σημαντικότερα εφόδια στη ζωή: "Οι γονείς μου, μου μιλούσαν όχι μόνο για τη μπάλα, αλλά και για τη ζωή. Και επέμεναν ότι το πιο σημαντικό είναι να βοηθάς τους άλλους. Αν δω κάποιον στο δρόμο που δεν είναι καλά και μπορώ να τον βοηθήσω, θα το κάνω". Κάπως έτσι "χτίστηκε" ένας πραγματικός νικητής, ένας χαρακτήρας φτιαγμένος να αντέχει και να υπακούει σε συγκεκριμένες αρχές. Και όταν η μοίρα χτύπησε την πόρτα του εκείνη την εφιαλτική 15η Μαρτίου του 2011, τότε που πάγωσε όλος ο κόσμος του αθλητισμού με τη διάγνωση του καρκινικού όγκου στο ήπαρ, ο Ερίκ έδειξε για μια ακόμα φορά τί σημαίνει να είσαι γεννημένος μαχητής, ειδικά όταν παλεύεις για τη ζωή σου. Όλα αυτά μαζί τον έκαναν να νιώσει την εσωτερική ανάγκη να βοηθήσει και αυτός με τη σειρά του όσους υπέφεραν, όσους δεν είχαν τα μέσα να δώσουν τις δικές τους μάχες, όσους ένιωθαν κοινωνικά αποκλεισμένοι. Και κάπως έτσι "γεννήθηκε" το Ίδρυμα Ερίκ Αμπιντάλ.

ΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ΕΡΙΚ ΑΜΠΙΝΤΑΛ (ERIC ABIDAL FOUNDATION)

Παρουσίαση από τον Ερίκ Αμπιντάλ του "Eric Abidal Foundation" (22/4/2015)

Το Ίδρυμα Ερίκ Αμπιντάλ είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που εδρεύει στη Βαρκελώνη. Ιδρύθηκε τον Σεπτέμβριο του 2013 από τον Ερίκ και την σύζυγό του, Χαγιέτ και έχει σαν στόχο την βελτίωση της ζωής ανθρώπων που πάσχουν από καρκίνο, καθώς και την προώθηση αξιών όπως η δύναμη της θέλησης, η προσπάθεια, η γενναιοδωρία και η ομαδική εργασία. Το σύνθημα του ιδρύματος είναι η φράση "todo empieza hoy", δηλαδή "όλα αρχίζουν σήμερα". Δεν πρέπει να υποχωρήσει κανείς, όλοι μπορούν να ξεπεράσουν τον εαυτό τους και να κοιτάξουν μπροστά. Ο Αμπιντάλ, για να τα καταφέρει όλα αυτά, είχε στη διάθεσή του ένα ιατρικό επιτελείο, αλλά και - ακόμα πιο σημαντικό - την στήριξη και βοήθεια της οικογένειάς του και των φίλων του. Όλα αυτά είναι που ο Ερίκ θέλει να μεταδώσει όχι μόνο σε όσους δουλεύουν ή συνεργάζονται με το Ίδρυμα, αλλά και σε όσους γίνονται αποδέκτες της φροντίδας και της υποστήριξης αυτής. Το Ίδρυμα συνεργάζεται και με άλλους φορείς, έτσι ώστε να βοηθήσει στη βελτίωση της ιατρικής περίθαλψης μικρών παιδιών και νέων ανθρώπων.

Επίσης δίνει μεγάλη προσοχή στις δραστηριότητες που μπορούν να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των ατόμων εκείνων που κινδυνεύουν από τον κοινωνικό αποκλεισμό, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στον αθλητισμό και κυρίως στο ποδόσφαιρο. Για να δημιουργηθούν συνεργασίες με άλλα πρόσωπα ή φορείς, το Ίδρυμα προωθεί μέσα από διάφορες εκδηλώσεις την ενημέρωση για την έρευνα στη μάχη εναντίον του καρκίνου. Οι συνεργασίες αυτές αυξάνονται συνεχώς και κάνουν πράξη την βελτίωση της ποιότητας ζωής για όλο και περισσότερα παιδιά, στέλνοντας παράλληλα το μήνυμα ότι πράγματι "όλα αρχίζουν σήμερα". Μερικά από τα projects του Ιδρύματος είναι οι υποτροφίες που προσφέρονται σε φοιτητές ιατρικής για την έρευνα στην μεταμόσχευση ήπατος σε μικρά παιδιά, ποδοσφαιρικά τουρνουά με φιλανθρωπικό χαρακτήρα, στα οποία παίρνουν μέρος και οι ίδιοι οι ασθενείς, καθώς και ποδηλατοδρομίες εθελοντών όπως αυτή που θα ξεκινήσει από το Λονδίνο και θα τερματίσει στη Βαρκελώνη με την στήριξη της πολυεθνικής Ricoh.

ΕΡΙΚ ΑΜΠΙΝΤΑΛ & ΤΖΟΥΑΝ ΛΑΠΟΡΤΑ

Ο Τζουάν Λαπόρτα και ο Ερίκ Αμπιντάλ στην προεκλογική εκστρατεία του πρώτου για την διεκδίκηση της προεδρίας της Μπαρτσελόνα

Πέρα από το Ίδρυμα, ο Ερίκ Αμπιντάλ δραστηριοποιείται και σε άλλους τομείς, από τότε που εγκατέλειψε την αγωνιστική δράση. Το περασμένο καλοκαίρι, ο υποψήφιος για την προεδρία της Μπαρτσελόνα, Τζουάν Λαπόρτα, παρουσίασε τον Γάλλο στην προεκλογική του καμπάνια, ως τον "εκλεκτό" του για τη θέση του "secretario técnico", δηλαδή του τεχνικού γραμματέα. Στην ουσία, ο Αμπιντάλ, στην περίπτωση που ο Λαπόρτα κέρδιζε τις εκλογές, θα ήταν ο τεχνικός διευθυντής, το δεξί χέρι του προέδρου στον σχεδιασμό της ομάδας. Στην επιλογή του Άμπι, βοήθησε και το γεγονός ότι ο Ερίκ είχε άψογες σχέσεις και με τους παίκτες των "μπλαουγκράνα", αφού με τους περισσότερους από αυτούς είχε υπάρξει και συμπαίκτης. Τελικά ο Λαπόρτα έχασε τις εκλογές από τον Τζουσέπ Μαρία Μπαρτομέου, όμως ο Αμπιντάλ έδειξε ότι χαίρει της απόλυτης εκτίμησης των παραγόντων της Μπαρτσελόνα, αφού δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πριν τον επιλέξει ο Λαπόρτα, είχε έρθει πολύ κοντά σε συμφωνία μαζί του ένας ακόμα υποψήφιος για την προεδρία των "μπλαουγκράνα", ο Τζόρντι Μαζό.

Πριν γίνουν οι εκλογές στην Μπαρτσελόνα το περασμένο καλοκαίρι, ο Αμπιντάλ είχε δεχτεί δυο προτάσεις συνεργασίας, μια από την Μπαρτσελόνα και μια από τον Ολυμπιακό. Λίγες μόλις εβδομάδες μετά την ανακοίνωσή του ότι σταματάει την αγωνιστική δράση, ο τότε πρόεδρος της Μπάρτσα, Μπαρτομέου, του πρότεινε είτε να αναλάβει διευθυντής των ακαδημιών του συλλόγου στο εξωτερικό, είτε να γίνει ο "σύνδεσμος" μεταξύ παικτών και διοίκησης. Ο Άμπι αρνήθηκε λέγοντας ότι οποιαδήποτε από τις δυο δουλειές δεν θα του άφηνε χρόνο για να ασχοληθεί με το Ίδρυμα, ίσως πάντως να ήταν ακόμα χολωμένος από τον τρόπο με τον οποίο έφυγε από την Μπαρτσελόνα. Το σχόλιό του "ο Μέσι γνωρίζει τον πρόεδρο, δεν με χρειάζεται εμένα για να πάει να τον δει", είναι ίσως ενδεικτικό για τις σχέσεις Άμπι - Ροσέλ και Μπαρτομέου. Ο Ερίκ αποδέχτηκε τελικά την πρόταση του Ολυμπιακού, σύμφωνα με την οποία ο Γάλλος θα είχε υπό την φροντίδα του τις χορηγίες, το μάρκετινγκ, κάποια θέματα της προετοιμασίας και θα αποτελούσε τον σύνδεσμο ανάμεσα στις ακαδημίες των "ερυθρόλευκων" και των "μπλαουγκράνα". Σήμερα ο Άμπι συνεχίζει την συνεργασία του με τον Ολυμπιακό ως σύμβουλος της διοίκησης σε θέματα που αφορούν το brand αλλά και άλλα εμπορικά ζητήματα στο εξωτερικό.

Ο Ερίκ Αμπιντάλ σε φιλανθρωπικό αγώνα ανάμεσα στους φίλους του Ρονάλντο και τους φίλους του Ζιντάν (20/4/2015)

* Θέλω να ευχαριστήσω την Μιρέια Μπαέτα, για την βοήθειά της στην επικοινωνία μου με τον Ερίκ Αμπιντάλ.