Η 24MEDIA δίνει για μια μέρα το τιμόνι στο AD&PR Lab του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών. Το κείμενο που θα διαβάσεις παρακάτω αποτελεί μέρος μίας ενέργειας κατά την οποία 40 φοιτητές του AD&PR Lab πρότειναν, έγραψαν και δημοσιεύουν το δικό τους κείμενοστα sites του Ομίλου (Huffington Post Greece, News247, Oneman, Ladylike, Sport24 & Contra). Κάθε φοιτητής του AD&PR Lab στο πλαίσιο του μαθήματος "Δημόσιες Σχέσεις: The art of storytelling" πρότεινε κάποια θέματα και έγραψε ένα από αυτά εν είδη εργασίας εξαμήνου. Μπορείς να διαβάσεις όλα τα κείμενα των φοιτητών στο microsite που δημιουργήσαμεγιατην ενέργεια.

Της Ελένης Μαυρικάκη

Το ποδόσφαιρο μέχρι και σήμερα αποτελεί ένα κατ’εξοχήν ανδρικό άθλημα και αρκετοί υποστηρίζουν πως δεν «χωράνε» γυναίκες σε αυτό. Μήπως έφτασε ο καιρός να ανατραπούν τα δεδομένα;

Στις μέρες μας, όλο και περισσότερες γυναίκες επιλέγουν να ασχοληθούν με το ποδόσφαιρο. Συμμετέχουν σαν φίλαθλοι, παρακολουθώντας τις αγαπημένες τους ομάδες στο γήπεδο, τα γυναικεία σωματεία αναπτύσσονται και παίρνουν μέρος σε μεγάλες διοργανώσεις, όλο και περισσότερες δημοσιογράφοι στρέφονται στο αθλητικό ρεπορτάζ, ενώ πλέον βλέπουμε γυναίκες και σε θέσεις διαιτησίας. Ωστόσο, πόσο έτοιμο είναι το ευρύ κοινό να δεχτεί αυτή την αλλαγή;

Απόψεις γυναικών που διαπρέπουν στο χώρο του ποδοσφαίρου

Για να διαπιστώσουμε τον τρόπο που αντιμετωπίζει το κοινό γυναίκες που ασχολούνται ενεργά και επαγγελματικά στο χώρο του ποδοσφαίρου, ήρθαμε σε επαφή με κάποιες από αυτές, οι οποίες τα τελευταία χρόνια διαπρέπουν η καθεμία στον τομέα της. Μας μίλησαν για το πώς ήρθαν σε επαφή με το ποδόσφαιρο, τι χρειάστηκε να αντιμετωπίσουν, πως αντιδρούν οι γύρω τους αλλά και για τις ευχές, τα όνειρα και τις επιδιώξεις τους για την παραμονή τους σε αυτό τον χώρο.

Η γυναικεία παρουσία σε εκπομπές ποδοσφαίρου

Η Λίλα Κουντουριώτη είναι μία πολύ γνωστή δημοσιογράφος και ιδιαίτερα αγαπητή από το αντρικό κοινό, καθώς από το 2012 ανήκει στην ομάδα και τις εκπομπές του Novasports. Πριν από αυτό, όμως, βρισκόταν για 10 χρόνια στα δελτία ειδήσεων του Alter και σε εκπομπές πολιτισμού με πολιτικό και κοινωνικό περιεχόμενο.

Όπως μας εξηγεί η ίδια, η μετάβαση στον χώρο των αθλητικών ήταν δύσκολη, ιδιαίτερα λόγω του βίαιου κλεισίματος του σταθμού όπου εργαζόταν, ωστόσο δεν φοβήθηκε το γεγονός ότι έπρεπε να αρχίσει από το μηδέν, άδραξε την ευκαιρία και με αισιοδοξία και πολλή δουλειά κατάφερε να ανταπεξέλθει. Η όρεξή της για διάβασμα και για να αποδείξει την αξία της, χωρίς καμία απειλή προς τους συναδέλφους της, την έκαναν δεκτή στην οικογένεια της Nova, παρά την αρχική δυσπιστία και το γεγονός ότι δεν είχε κάποια προϋπηρεσία στο συγκεκριμένο τομέα, ειδικά σε μία θέση σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο.

Όταν τη ρωτήσαμε πώς καταφέρνει τελικά μία γυναίκα να εδραιώσει την άποψή της στις αθλητικές εκπομπές, μας απαντάει χαρακτηριστικά: « Το ποδόσφαιρο είναι μια φιλοσοφία ζωής. Οι άνδρες είναι φύσει πιο ευνοημένοι, αφού από 1,5 έτους ασχολούνται με μία μπάλα. Ωστόσο, σταδιακά μαθαίνεται και όσο δουλεύεις και παρακολουθείς τις εξελίξεις, τελικά βρίσκεις το ρόλο σου».Το ίδιο ισχύει και για τη συνεργασία της με τους συναδέλφους της, αφού ο καθένας έχει το ρόλο και το κομμάτι του, χωρίς να απειλεί κανείς τη δουλειά του άλλου.

Στην ερώτηση για το αν νιώθει ρατσισμό και διακρίσεις λόγω του φύλου αλλά και της εντυπωσιακής εμφάνισής της, μας απαντά: « Μια γυναίκα ίσως να είναι πιο ευνοημένη και μπορεί να τραβήξει το βλέμμα των ανδρών, ιδιαίτερα όταν μιλάει για πράγματα που τους αφορούν, όμως χρειάζεται δουλειά για να κερδίσεις το σεβασμό. Δεν γίνεται να μείνεις μόνο στην εξωτερική εμφάνιση και να είσαι μόνο θελκτική γιατί αποκτάς άμεσα ημερομηνία λήξης. Ένα εντυπωσιακό παρουσιαστικό μόνο δεν αρκεί για να ανταπεξέλθεις δημοσιογραφικά και να έχεις πορεία στο χρόνο.»

Η αναγνωρισιμότητα, μας λέει η κυρία Κουντουριώτη, είναι κάτι το αποδεκτό και επιθυμητό καθώς σε βοηθάει να προχωρήσεις, όποιου είδους κριτική και αν δεχτείς, καθώς και η ικανοποίηση που αποκτάς ότι αναγνωρίζεται η δουλειά και οι κόποι σου. Τα socialmedia έχουν γίνει πλέον ένας δίαυλος επικοινωνίας, ενώ λαμβάνει μηνύματα τόσο για τις αναλύσεις που κάνει σε εκπομπές, ακόμα και για το ντύσιμό της.

Στην ερώτησή μας για το τι θα μπορούσε να αλλάξει στο χώρο του ποδοσφαίρου, ώστε να γίνει πιο ελκυστικός για το γυναικείο φύλο, μας απαντά: « Το ποδόσφαιρο οφείλει να γίνει πιο ελκυστικό σε ολόκληρη την οικογένεια. Αρχικά πρέπει να εξαλειφθεί η βία στα γήπεδα και να γίνει ένα μέσο ψυχαγωγίας. Καλό θα ήταν να ασχολείται ολόκληρη η οικογένεια με τον αθλητισμό, για να προχωρήσουμε στην καλύτερη κατανόησή του».

Κλείνοντας τη συζήτησή μας, μας αναφέρει ότι ενώ ξεκίνησε από τα πολιτικο-οικονομικά γεγονότα και το αστυνομικό ρεπορτάζ, ο χώρος των αθλητικών της δίνει μόνο θετικά πράγματα, καθώς ασχολείται με κάτι που δίνει χαρά στον κόσμο και το αντιμετωπίζει ακόμα και ψυχοθεραπευτικά. Χαρακτηριστικά δηλώνει πως αν αρχιζε την καριέρα της από την αρχή, θα την ξεκινούσε από το αθλητικό ρεπορτάζ.

Μία ελληνίδα σε διεθνείς ομάδες γυναικείου ποδοσφαίρου

Η Νικολέτα Κανιάκα είναι τερματοφύλακας, εργάζεται και σπουδάζει στη Βουλγαρία στη National Sports Academy “Vasil Levski” και αγωνίζεται τα τελευταία χρόνια στη μόνιμη νταμπλούχο Βουλγαρίας NSA Σόφιας. Η ίδια ξεκίνησε σαν αθλήτρια στίβου, ωστόσο την κέρδισε το γυναικείο ποδόσφαιρο και πλέον δεν μπορεί να φανταστεί τον εαυτό της εκτός γηπέδων. Μας εξηγεί πως πάντοτε είχε στήριξη από την οικογένεια και τους φίλους της, παρά τις αρχικές τους επιφυλάξεις, λόγω της φύσης του συγκεκριμένου αθλήματος. Παρ’όλα αυτά, η αγάπη της για το ποδόσφαιρο αλλά και οι επιδόσεις της, σύντομα εξάλειψαν οποιαδήποτε αμφιβολία τους.

Στην ερώτησή μας για το τι απαντά σε όσους υποστηρίζουν ότι το ποδόσφαιρο είναι αντρικό άθλημα και δεν «χωράνε» γυναίκες σε αυτό, μας λέει: « Οι συγκεκριμένες αντιλήψεις είναι αναχρονιστικές και σεξιστικές. Ο καθένας έχει δικαίωμα και οφείλει να ασχολείται με ό,τι τον ευχαριστεί. Το φύλο δεν έχει σχέση με τις ικανότητες. Τον τελευταίο καιρό βλέπω την πρόοδο και την αποδοχή του συγκεκριμένου αθλήματος στη χώρα μας και ελπίζω ότι σε λίγο καιρό θα έχουν εκλείψει αυτές οι απόψεις».

Σχετικά με το ρατσισμό που έχει δεχτεί λόγω του φύλου της, εξηγεί πως ενώ άνθρωποι βιάστηκαν να την κρίνουν με το άθλημα που έχει επιλέξει να ασχοληθεί, η ίδια δεν φοβάται να υπερασπιστεί τον εαυτό της και το άθλημα που υπηρετεί, λόγω της αγάπης της για αυτό. « Το μοναδικό συχνό φαινόμενο που να εκπίπτει σε κάποιο είδος ρατσιστικής συμπεριφοράς είναι ίσως η ειρωνεία που διακρίνω συχνά σε άνδρες όταν τυχαίνει να μάθουν ότι είμαι παίκτρια της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής διοργάνωσης του γυναικείου ποδοσφαίρου, του ChampionsLeague. Οι αντιδράσεις τους ποικίλουν και κινούνται στο φάσμα των απαντήσεων ‘Τι εννοείς ChampionsLeague; Έχει καμία σχέση με το ανδρικό;’ , ‘Τι; Σας κουνάνε και το σεντόνι;’ , τα οποία πάντα ακολουθούνται από ειρωνικά γελάκια. Αν και πλέον έχω παρατηρήσει ότι αρκεί να δούνε έναν αγώνα γυναικείου ποδοσφαίρου για να σταματήσουν αυτά τα σχόλια…», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Η κυρία Κανιάκα βλέπει το τοπίο στη χώρα μας να αλλάζει καθώς κάθε χρόνο όλο και περισσότερα σωματεία δημιουργούν τμήματα και υποδομές για την ενασχόληση των γυναικών με το ποδόσφαιρο. Τονίζει επίσης πως η ακόμα μεγαλύτερη προβολή από τα ΜΜΕ θα δώσει την ευκαιρία της ανάπτυξης του συγκεκριμένου αθλήματος και θα υπάρξει η δυνατότητα να ασχοληθούν όλο και περισσότερες γυναίκες με αυτό.

Όταν τη ρωτήσαμε για τον τρόπο που την αντιμετωπίζουν οι άντρες συνάδελφοι, με ενθουσιασμό απαντάει: « Με μεγάλη μου χαρά μπορώ να πω πως οι άνδρες συνάδελφοι είναι πολύ υποστηρικτικοί και θερμοί απέναντί μας! Συνήθως όταν μαθαίνουν πως ασχολούμαι με το άθλημα, και μάλιστα σε προπονητικό επίπεδο, μιλάνε με ευχαρίστηση μαζί μου γι αυτό και συχνά μας καλούνε να παίξουμε μεικτούς αγώνες!»

Η ίδια θεωρεί πως κάθε αθλήτρια το μόνο που χρειάζεται για να τα καταφέρει είναι όρεξη για δουλειά, αγάπη σε αυτό που κάνει, υπομονή και επιμονή, κάτι που ισχύει σε κάθε άθλημα. Στόχος της είναι να γίνεται καλύτερη σε ό,τι κι αν κάνει. Τέλος, προτρέπει τις γυναίκες που θέλουν να ασχοληθούν με το ποδόσφαιρο, είτε σαν αθλήτριες, είτε σαν φίλαθλοι, να μην επηρεάζονται από αυτά που τους λένε οι γύρω τους και να ακολουθήσουν πιστά και να δουλέψουν σκληρά για τα όνειρά τους. Κλείνει, λέγοντας: « Το ποδόσφαιρο είναι από τα πιο όμορφα ομαδικά αθλήματα όπου δεν γνωρίζει φύλο, ηλικία, χώρα και θρησκεία!».

Αναθεώρηση αντιλήψεων και αποδοχή

Βλέπουμε, λοιπόν, εκ των έσω πως τα δεδομένα ήδη έχουν ξεκινήσει να αλλάζουν. Οι γυναίκες θέλουν, επιδιώκουν και καταφέρνουν να διακριθούν στο ποδόσφαιρο,σε κάθε τομέα του (αθλητριες, δημοσιογράφοι, φίλαθλοι), ενώ η είσοδός τους στο χώρο γίνεται ολοένα και πιο εύκολα αποδεκτή από τον ανδρικό πληθυσμό. Βέβαια είναι μεγάλη ακόμα η απόσταση που πρέπει να διανύσουμε, ωστόσο τα πρώτα σημαντικά βήματα έχουν γίνει.

Είναι γεγονός πως πρέπει να υπάρχει θέληση και από τις δύο πλευρές και πολλή υπομονή ακόμα για να αλλάξουν ριζικά τα πράγματα. Εφ’όσον όμως βλέπουμε ότι από τη γυναικεία πλευρά αυξάνεται συνεχώς η επιθυμία για ενεργό συμμετοχή στο χώρο του ποδοσφαίρου, ο ανδρικός πληθυσμός πρέπει όχι μόνο να αποδεχτεί, αλλά και να ενθαρρύνει αυτή την κίνηση. Βεβαίως αυτό απαιτεί ριζική αλλαγή στη νοοτροπία μεγάλου μέρους του. Το ανδρικό κοινό, έχουμε διαπιστώσει πως, σταδιακά, καταφέρνει και εκτιμά την παρουσία των γυναικών σε διάφορες πτυχές του ποδοσφαίρου. Ωστόσο, πλέον πρέπει να μάθει να αποδέχεται άμεσα την κατάληψη διαφόρων και διαφορετικών θέσεων από γυναίκες, σε κάθε τομέα του.

Με αυτό τον τρόπο οι γυναίκες θα μπορέσουν να ενταχθούν και να εξελιχθούν πιο γρήγορα στο ποδόσφαιρο. Εφ’όσον υπάρχουν ήδη επιτυχημένα παραδείγματα γυναικών που τα κατάφεραν, γιατί να μην υπάρχει ακόμα μεγαλύτερη εξέλιξη; Αρχικά, θα μπορέσει να αναπτυχθεί και το γυναικείο ποδόσφαιρο στη χώρα μας, ενώ θα υπάρξουν κι άλλες θέσεις εργασίας, τόσο για γυναίκες, όσο και για άνδρες. Παράλληλα θα δοθούν περισσότερες ευκαιρίες και προοπτικές για εξέλιξη, καθώς με την ένταξη ενός νέου κοινού θα υπάρξουν νέες, φρέκιες και διαφορετικές ιδέες που μπορούν να προωθήσουν το ποδόσφαιρο στο σύνολό του.

Καλό είναι, λοιπόν, να αφήσουμε κατά μέρους τους εγωισμούς –άνδρες και γυναίκες- και να προσπαθήσουμε αμφότεροι να δεχτούμε τη νέα τάξη πραγμάτων. Οι γυναίκες από την μία να δείξουν λίγο περισσότερο ενθουσιασμό και «πείσμα» και οι άνδρες να μην κατακρίνουν,αλλά να αποδέχονται την είσοδο των γυναικών στο άθλημα. Άλλωστε είναι μία αλλαγή που μπορεί να έχει μόνο θετικά αποτελέσματα για κοινό, αθλητές, οργανωτικά στελέχη, αλλά και για το ίδιο το ποδόσφαιρο. Μια δοκιμή θα μας πείσει!