Είναι πολλά που μπορούμε να γράψουμε μετά από ένα τέτοιο παιχνίδι, μια τόσο μεγάλη και σπουδαία νίκη και έναν αποκλεισμό πέρα για πέρα άδικο. Την Τρίτη το βράδυ όλος ο φίλαθλος κόσμος της Ελλάδας (όχι μόνο Ολυμπιακοί) έζησε ένα κοντράστ συναισθημάτων που δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε από ελληνικές ομάδες στην Ευρώπη, καθώς η πρόκριση χάθηκε στα τελευταία λεπτά του άλλου ματς.

Το ποδόσφαιρο που έπαιξαν οι "ερυθρόλευκοι" ήταν ονειρεμένο και σχεδόν όλοι οι παίκτες παίρνουν άριστα 10, για την υπερπροσπάθεια 90+ λεπτών. Τέτοια νίκη κόντρα σε μια ομάδα όπως την Άρσεναλ δεν ζούμε συχνά στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις ως Έλληνες φίλαθλοι.

Μη ξεχνάμε πως οι Άγγλοι ναι μεν είχαν κάποιες απουσίες, αλλά έπαιζαν με σούπερ παίκτες στην ενδεκάδα τους (Αρσάβιν, Σαμάκ, Αντρέ Σάντος, Βερμάελεν κτλ) και όχι τόσο το αποτέλεσμα, όσο η εμφάνιση αφήνει πολύ μεγάλες υποσχέσεις για το μέλλον. Αυτός ο Ολυμπιακός που είδαμε την Τρίτη, μπορεί να φτάσει πολύ ψηλά στο Europa League. Αλήθεια!

Βέβαια, οι παίκτες, ο προπονητής και ο κόσμος ήθελαν την πρόκριση στους "16" του Champions League, ιδιαίτερα έτσι όπως ήταν τα πράγματα μέχρι το 89’ στον Πειραιά, αλλά και να το προκρίνεσαι στο Europa League από έναν όμιλο με την Άρσεναλ, την Μαρσέιγ και την πρωταθλήτρια Γερμανίας είναι επιτυχία και αυτό μαρτυρά γιατί ο Ολυμπιακός έχει αλλάξει επίπεδο.

Μια ελληνική ομάδα, κερδίζει 3-1 την Άρσεναλ, μαζεύει 9 βαθμούς σ’ έναν δύσκολο όμιλο κι όμως στο τέλος φεύγει από το γήπεδο απογοητευμένη. Γιατί; Γιατί η πρόκριση ήταν κοντά, γιατί έφτασαν στην πηγή αλλά νερό δεν ήπιαν και φυσικά επειδή ο πήχης έχει μπει πλέον πολύ ψηλά στον Πειραιά. Τα ευρωπαϊκά χαστούκια ανήκουν πλέον στο παρελθόν.

Ο Ολυμπιακός είναι πραγματικός... Ευρωπαίος και το αποδεικνύει σε βάθος χρόνου. Έφτασε μια ανάσα από την τρίτη συνεχόμενη πρόκριση στους "16", αλλά και πάλι κατάφερε να διατηρηθεί στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Από το 2012, Ευρώπη και πάλι για τους Πειραιώτες, που δεν θα μείνουν μόνο στη μιζέρια της ελληνικής πραγματικότητας.

Ο καλύτερος Ευρωπαίος Ολυμπιακός

Το πιο σημαντικό απ’ όλα δεν είναι όμως η πρόκριση στο Europa, ούτε η νίκη κόντρα στην Άρσεναλ, αλλά η συνολική παρουσία των "ερυθρολεύκων" στους ομίλους του Champions League. Δίχως αμφιβολία, ίσως ήταν ο καλύτερος Ευρωπαίος Ολυμπιακός που έχουμε δει κι ας μην προκρίθηκε στην επόμενη φάση. Κι αυτό γιατί πολύ απλά, έπαιξε ποδόσφαιρο. ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ και όχι αντιποδόσφαιρο. Κέρδισε τον σεβασμό των αντιπάλων αλλά και του κόσμου του. Έχασε τους δύο πρώτους αγώνες κι όμως τα γύρισε όλα τούμπα και καρδιοχτύπησε τους Γάλλους.

Εκτός από το πρώτο ματς με την Μαρσέιγ, όπου η ομάδα δεν είχε ούτε ΕΝΑ επίσημο παιχνίδι στα πόδια της (σ.σ αθάνατο ελληνικό ποδόσφαιρο πως βοηθάς τις ομάδες σου), σ’ όλα τ’ άλλα, είδαμε τους παίκτες του Βαλβέρδε, να κυριαρχούν, να κυκλοφορούν τη μπάλα, να έχουν πολλές τελικές προσπάθειες, να στήνουν στη γωνία τον αντίπαλο -όποιος κι αν ήταν αυτός- και τελικά να μαζεύουν 9 βαθμούς (3 νίκες σε 4 ματς δηλαδή)!

Αυτός ο Ολυμπιακός λοιπόν, αξίζει "μπράβο", αξίζει συγχαρητήρια, καθώς έκανε περήφανους τους φιλάθλους του, που τον είδαν να παίζει στην Ευρώπη με θάρρος και με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και στυλ που παίζει και στην Ελλάδα. Αλήθεια, πότε έπαιξαν καλύτερα οι Πειραιώτες; Πριν δύο χρόνια που προκρίθηκαν ή τώρα που συνεχίζουν στο Europa; Και σε ποια από τις δύο φορές ικανοποιήθηκε περισσότερο ο κόσμος;

Το σίγουρο είναι πως ο Ολυμπιακός έχει μπει σε νέα πορεία, με νέα δεδομένα, υψηλά στάνταρ και μεγάλες προσδοκίες. Και δεν αναφερόμαστε στις εγχώριες διοργανώσεις, όπου τις κατακτά τα τελευταία 15 χρόνια (με κάποιες εξαιρέσεις), αλλά στην Ευρώπη που πλέον κάνει το παιχνίδι του και έχει όλο το μέλλον μπροστά του. Με τέτοιες εμφανίσεις, τέτοιο πλάνο και τέτοια θέληση, οι "ερυθρόλευκοι" μπορούν να τα καταφέρουν στο Europa League και αν εφαρμόσουν αυτά που βλέπουμε, έχουν τη δυνατότητα να καθιερωθούν στα ευρωπαϊκά σαλόνια.

Οι κορυφαίοι και το... ασανσέρ

Ας επιστρέψουμε όμως στο παιχνίδι της Τρίτης και ας αφήσουμε στην άκρη το μέλλον. Σ’ ένα παιχνίδι στο οποίο όπως σας προαναφέραμε όλοι οι παίκτες του Βαλβέρδε ήταν εξαιρετικοί, αλλά πρωταγωνιστές ήταν οι Φουστέρ, Τζιμπούρ, Μοδέστο και Μανιάτης. Ο πρώτος προερχόμενος από τραυματισμό και με μια προπόνηση έτρεξε για δύο, έβγαλε ασίστ και σκόραρε, ο δεύτερος άνοιξε το δρόμο προς τη νίκη, ο τρίτος ήταν εκπληκτικός αμυντικά αλλά πέτυχε και το τρίτο γκολ, ενώ ο τέταρτος ήταν τρομερός, οργώνοντας όλο το γήπεδο, κόβοντας κάθε κίνδυνο και δίνοντας τη ψυχή του, βγήκε για δεύτερο συνεχόμενο ματς στο Champions League MVP της αναμέτρησης. Γιάννης Μανιάτης, η νέα σπουδαία λύση για τα χαφ. Εκπληκτικός…

Στο "Καραϊσκάκης" πάντως ζήσαμε ένα απίστευτο κοντράστ συναισθημάτων την Τρίτη. Όλο το ματς σε συνδυασμό με το παιχνίδι στην Γερμανία ήταν γεμάτο αγωνία και οι αλλαγές στη ψυχολογία θύμιζαν ασανσέρ. Από την ευτυχία στο πρώτο ημίχρονο, πήγαμε στην αγωνία μετά το 2-1 από Μπεναγιούν και από την αποθέωση στο 3-1 του Μοδέστο, ήρθε η πικρή γεύση της ανατροπής της Μαρσέιγ στη Γερμανία.

Έτσι είναι το ποδόσφαιρο σχολιάζουν πολλοί. Δεν ξέρουμε αν ισχύει αυτό, γιατί ποδόσφαιρο είναι αυτό που έπαιξε ο Ολυμπιακός κατά τη διάρκεια των ομίλων και όχι η αδικία, η μπόλικη δόση τύχης και δίψα για το αποτέλεσμα, κλέβοντας νίκες από το πουθενά. Υπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρξουν ομάδες που πέρασαν στην επόμενη φάση με 9 βαθμούς και λιγότερους ακόμη και ως πρώτες, αλλά η τύχη δεν ήθελε τους "ερυθρολεύκους". Και δεν είναι η πρώτη φορά, αφού το ίδιο έγινε και το 2000, ενώ το 2004 δεν πέρασε με 10 βαθμούς.

Δεν θα τα βάλουμε όμως με τη τύχη ή την ατυχία, ούτε με την τελευταία του ομίλου Ντόρτμουντ. Ο Ολυμπιακός αν συνεχίζει να παίζει έτσι στην Ευρώπη θα έρθουν και οι επιτυχίες αρχής γενομένης από τον Γενάρη και το Europa League. Οι εφήμερες επιτυχίες με τυχαίες νίκες, το... αντιποδόσφαιρο, το παιχνίδι σκοπιμότητας και η τύχη, δεν κρατούν πολύ και φυσικά δεν ταιριάζουν στην ομάδα που χτίζει ο Ερνέστο Βαλβέρδε.

Τέλος η Ευρώπη... για δύο μήνες

Προς το παρόν, οι Πειραιώτες αφήνουν στην άκρη την Ευρώπη και την απογοήτευση από τον αποκλεισμό, με τον τρόπο που ήρθε και τα δίνουν όλα για την Ελλάδα. Στο πλάι τους θα είναι και ο κόσμος που γέμισε το "Καραϊσκάκης", τους αποθέωσε στο τέλος παρά το γεγονός πως το όνειρο της δεύτερης θέσης δεν έγινε πραγματικότητα και τους έδειξε πως θα τους στηρίζει και είναι περήφανος, γιατί τον έκαναν περήφανο.

Τώρα το μυαλό όλων είναι στην Ελλάδα και γι’ αυτό ο Βαγγέλης Μαρινάκης, υποσχέθηκε στους παίκτες το πριμ του Champions League αν κάνουν το 4 στα 4 στους αγώνες που απομένουν μέχρι το τέλος της χρονιάς. Αυτός είναι ο μεγάλος στόχος και η Ευρώπη μπορεί να περιμένει. Όχι όμως για πολύ, αφού σε δύο μήνες, ο Ολυμπιακός, η ομάδα που έπαιξε ωραίο και σπουδαίο ποδόσφαιρο στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, η ομάδα που νίκησε με 3-1 Άρσεναλ και Ντόρμουντ και "άλωσε" το "Βελοντρόμ", επιστρέφει έστω και στο Europa League. Θα είναι εκεί για να εκπροσωπήσει (μαζί με τον ΠΑΟΚ) την Ελλάδα! See you in January. Gute Nacht Dortmund...