Η φετινή πορεία του Ολυμπιακού στην Ευρώπη τελείωσε άδοξα την Πέμπτη στο "Γ. Καραϊσκάκης" και κρίνεται αδιαμφισβήτητα άκρως αποτυχημένη. Αποτυχημένη για αρκετούς λόγους με πιο βασικό το γεγονός πως η ομάδα του Πειραιά τα πήγε χειρότερα από πέρσι.

Φυσικά η περσινή ομάδα δεν έχει καμία σχέση με τη φετινή (ήταν σαφώς ανώτερη και με πολύ καλύτερο ρόστερ), όμως αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία. Στο ποδόσφαιρο θα πρέπει χρόνο με το χρόνο να προοδεύεις κι αυτό είναι υποχρέωση και του προπονητή και των ποδοσφαιριστών και φυσικά της διοίκησης.

Οι Πειραιώτες με το (σύντομο) φετινό ευρωπαϊκό τους ταξίδι όχι μόνο δεν προόδευσαν, αλλά έκαναν βήματα πίσω, προβληματίζοντας τον κόσμο τους και δίνοντας δικαίωμα για αποδοκιμασίες, αμφισβήτηση και έντονη αβεβαιότητα για το μέλλον.

Για να φτάσουμε όμως σ' αυτό το σημείο έγινε μια σειρά λαθών που ξεκίνησαν το περσινό καλοκαίρι. Οι αποδοκιμασίες και τα συνθήματα οργής του κόσμου δεν προέκυψαν λόγω της ήττας από την Λεβάντε, αλλά ήταν αποτέλεσμα του πρόωρου αποκλεισμού και μιας αποκρουστικής εικόνας που παρουσιάζει η ομάδα στη μεγαλύτερη διάρκεια της σεζόν.

Με λίγα λόγια, το πρόβλημα του Ολυμπιακού δεν ήταν, ούτε είναι η ήττα από την Λεβάντε στο "Γ. Καραϊσκάκης". Αυτό το ματς ήταν απλά η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της αγανάκτησης των φιλάθλων, για το γκρέμισμα μιας ομάδας που θαύμασαν την περασμένη σεζόν. Και φυσικά δεν αναφερόμαστε στην φυγή του Ερνέστο Βαλβέρδε, αλλά στη γενικότερη νοοτροπία και στον σχεδιασμό που υπήρχε το περασμένο καλοκαίρι.

Τα λάθη της διοίκησης είναι γνωστά (τα γνωρίζουν και οι ίδιοι) και ενδεικτικά σας παραθέτουμε τρία σύντομα και σημαντικά παραδείγματα:

1. Η έλευση του Ζαρντίμ ήταν ένα μεγάλο φάουλ, από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός ήθελε να βαδίσει στα ίδια χνάρια και να συνεχίσει να πορεύεται με το ισπανικό μοντέλο. Δεν κρίνουμε την προσφορά και την αξία του Πορτογάλου, όμως η πρόσληψή του είχε ημερομηνία λήξης από τη στιγμή που οι Πειραιώτες ήθελαν να συνεχίσουν με βάση ό,τι έχτισαν τα προηγούμενα 2 χρόνια.
2. Αποκτήθηκαν αρκετοί παίκτες για την μεσαία γραμμή, αλλά κανένα αμυντικό χαφ. Και έφτασε ο Ολυμπιακός να βγάζει τη φετινή χρονιά με Μοδέστο, Μανιάτη, Φέισα και Γκρέκο. Φυσικά κανείς απ' αυτούς δεν είναι κόφτης.
3. Αποδυναμώθηκε το ρόστερ και σημαντικοί ποδοσφαιριστές που έφυγαν δεν αντικαταστάθηκαν από ισάξιους. Ποιος είναι ο αντι-Μιραλάς; Ποιος ο αντί-Ορμπάιθ; Ποιος ο αντι-Μαρκάνο; Ποιος ο αντι-Μέλμπεργκ; Ποιος ο αντι-Μακούν; Και τώρα ποιος θα είναι ο αντι-Τοροσίδης;

Και φτάνουμε στο σήμερα και τη θυσία που έκανε η διοίκηση του Ολυμπιακού πριν λίγες εβδομάδες. Οι "ερυθρόλευκοι" είναι σαφές πως προτίμησαν να ρισκάρουν την συμμετοχή τους στην επόμενη φάση του Europa League για χάρη του θεάματος. Αυτό προκύπτει από το γεγονός πως αποφάσισαν να διώξουν τον Λεονάρντο Ζαρντίμ πριν την Λεβάντε και να δώσουν τα ηνία σ' έναν νέο προπονητή που όμως δεν είχε χρόνο να αλλάξει πολλά πράγματα και να δείξει το έργο του.

Προφανώς και κανείς δεν γνωρίζει αν ο (πιο συντηρητικός) Ολυμπιακός του Λεονάρντο Ζαρντίμ θα περνούσε το εμπόδιο της ισπανικής ομάδας, όμως είναι φανερό πως η επιλογή της "ερυθρόλευκης" ΠΑΕ να απομακρύνει τον Πορτογάλο έθεσε σε κίνδυνο τη συνέχεια της ευρωπαϊκής πορείας της ομάδας. Κι αυτός ο κίνδυνος έγινε αποκλεισμός.

Υπάρχει όμως και η άλλη όψη του νομίσματος. Στον Ολυμπιακό ίσως υποτίμησαν την Λεβάντε, όμως το σημαντικό είναι πως ήθελα να ξεκινήσουν (επιτέλους) έναν σωστό σχεδιασμό ενόψει της επόμενης σεζόν. Ουσιαστικά, αυτό που φαίνεται ως λάθος και έφερε τον αποκλεισμό, είναι αποτέλεσμα της επιθυμίας της διοίκησης να διορθώσει τα δικά της λάθη και να ξεκινήσει μια νέα σελίδα στην ιστορία του συλλόγου.

Η έλευση του Μίτσελ στον Πειραιά δεν κόστισε μονάχα την πρόκριση στην επόμενη φάση του Europa League, αλλά και αρκετά εκατομμύρια ευρώ. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης αναγνώρισε όσα λάθη έγιναν και αποφάσισε να αλλάξει ριζικά τα πράγματα, ξεκινώντας από τον προπονητή.

Ο Ισπανός τεχνικός φόρεσε την ερυθρόλευκη φόρμα, πήρε τα "κλειδιά" των αποδυτηρίων και πλέον έχει όλο τον χρόνο για να κρίνει το ρόστερ και να γίνουν όλες οι αναγκαίες και απαραίτητες προσθήκες πολύ νωρίτερα απ' ότι συνήθως. Διοίκηση και προπονητής έχουν αρκετούς μήνες μπροστά τους για να καταστρώσουν σχέδια και να έχουν έτοιμη την ομάδα της επόμενης σεζόν από τις πρώτες μέρες του καλοκαιριού. Αν μη τι άλλο, θα είναι κάτι θετικό, ελπιδοφόρο, πρωτοποριακό και πιο οργανωμένο απ' όσα έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε όλα τα προηγούμενα χρόνια.

Αν μάλιστα ο Μίτσελ αποδειχθεί αντάξιος των προσδοκιών και ο Βαγγέλης Μαρινάκης κάνει πράξη τα λόγια του για ενίσχυση της ομάδας το καλοκαίρι, τότε ο Ολυμπιακός και οι φίλαθλοί του έχουν κάθε λόγο να ελπίζουν σε καλύτερη χρονιά από την φετινή στην Ευρώπη. Ας περιμένουμε λοιπόν να δούμε. Το σίγουρο είναι πως και ο κόσμος και η διοίκηση αλλιώς ονειρεύονται τον Ολυμπιακό και πως έρχεται (μεγάλο) ξεσκαρτάρισμα...