Όλα στη ζωή κάνουν κύκλους. Τη μια μπορεί κάποιος να ζει την απόλυτη στιγμή καταξίωσης, ευρισκόμενος στο πικ του και μετά να έρθει η ώρα που θα βιώσει εκείνο που ποτέ δεν φανταζόταν. Ειδικά, δε, στον πρωταθλητισμό υπάρχουν οι καλές και οι κακές στιγμές, τα πάνω και τα κάτω. Το θέμα είναι να μπορέσει να σηκωθεί όρθιος, όταν θα πέσει κάτω. Για τον Κώστα Μήτρογλου είναι μια τέτοια στιγμή...

Ήταν 10 Νοεμβρίου 2013, όταν άνοιγε το σκορ στο περσινό ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ στο γήπεδο "Γ. Καραϊσκάκης", το οποίο μετατράπηκε σε ένα "ερυθρόλευκο πάρτι". Νίκη με 4-0 για τον Ολυμπιακό, έχοντας τον Έλληνα φορ σε δαιμονιώδη φόρμα εκείνη την περίοδο.

Σκόραρε κατά ριπάς, πετύχαινε το ένα χατ-τρικ μετά το άλλο, το όνομά του γινόταν ολοένα και πιο γνωστό, με τα ελληνικά σύνορα να φαντάζουν μικρά για να χωρέσουν το δεδομένο ταλέντο του. Διότι σε όποια κατάσταση και αν τον βλέπουμε τώρα, αυτό δε μειώνει στο ελάχιστο τα όσα έχει κάνει μέχρι σήμερα.

Εκείνο το γκολ με τον "Δικέφαλο του Βορρά" στο Φάληρο έμελλε να είναι το τελευταίο με την φανέλα του Ολυμπιακού προτού πάρει τον Γενάρη μετεγγραφή για τη Φούλαμ. Μετά το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ, ακολούθησε ο τραυματισμός του με την Παρί Σ.Ζ. στη Γαλλία για το Champions League. Ήταν η αρχή μιας κατηφόρας που δε λέει να σταματήσει...

Ο Μήτρογλου, ο οποίος βρισκόταν στο πικ της καριέρας του, που αποθεωνόταν από ένα ολόκληρο γήπεδο, που έβλεπε να γράφεται το ένα διθυραμβικό σχόλιο μετά το άλλο και μια καριέρα να κάνει άλματα προόδου, έφτασε ένα χρόνο μετά να βιώνει μια στιγμή που δεν περίμενε ποτέ του. Να τον γιουχάρει ένα ολόκληρο γήπεδο. Κόντρα στον ίδιο αντίπαλο έζησε το απόλυτο κοντράστ.

Πέρυσι αποθεωνόταν ο ίδιος και φέτος αποθεωνόταν εκείνος που θα τον αντικαταστούσε, εν προκειμένω ο Χόρχε Μπενίτες. Αν μη τι άλλο, πρωτόγνωρες στιγμές για έναν παίκτη που εδώ και ένα χρόνο βλέπει την καριέρα του να παίρνει την κάτω βόλτα. Όχι, δεν έγινε κακός παίκτης, ούτε ξέχασε την μπάλα. Απλά δεν είναι σε καθόλου καλή κατάσταση και βρίσκεται σε παρατεταμένο ντεφορμάρισμα.

Ένας παίκτης που τον Γενάρη που μας πέρασε, κόστισε 15.000.000 ευρώ στη Φούλαμ και αποτέλεσε την ακριβότερη μετεγγραφή Έλληνα παίκτη, πλέον δεν δείχνει να μπορεί να σταθεί αξιοπρεπώς και με βάση τα δικά του δεδομένα και στάνταρ ως ο βασικός στράικερ του Ολυμπιακού.

Ο Μήτρογλου πήγε στην Αγγλία τραυματίας. Στις 29 Νοεμβρίου του 2013 του έγινε καθαρισμός στο γόνατο, γεγονός που τον έφερε πολύ πίσω από άποψης φυσικής κατάστασης κάτι που φυσικά δεν τον βοήθησε στην προσαρμογή στο νέο του ποδοσφαιρικό περιβάλλον. Στο Νησί δεν κατάφερε να προσαρμοστεί, έπαιξε ελάχιστα και έξι μήνες μετά (31/8) γύρισε ως δανεικός στο Λιμάνι.

Ο ίδιος είχε ανάγκη τον Ολυμπιακό, ώστε να βάλει και την καριέρα του στις... ράγες και η ομάδα είχε ανάγκη τον καλό Μήτρογλου, ώστε να έχει μια αξιόπιστη επιθετική λύση, βλέποντας να τραβάει σε μάκρος και η περίπτωση του Άλαν Πουλίδο. Ήξερε το περιβάλλον και τις απαιτήσεις που υπήρχαν, είχε κίνητρο να παίξει μπάλα σε υψηλό επίπεδο γνώριζε τα κατατόπια και άπαντες περίμεναν την αγωνιστική του αναγέννηση. Ένα τρίμηνο μετά, ακόμα περιμένουν...

Όλο αυτό το διάστημα, μετράει τέσσερα γκολ στο πρωτάθλημα και ένα στο Champions League, αυτό με την Ατλέτικο Μαδρίτης στο 3-2 του Καραϊσκάκης. Στη Super League, άνοιξε λογαριασμό με τη Βέροια από το σημείο του πέναλτι, έχοντας... κλέψει την εκτέλεση από τον Αλεχάντρο Ντομίνγκες και παραβαίνοντας την εντολή του προπονητή του, ενώ η καλύτερή του εμφάνιση ήταν στο 2-3 με τον Εργοτέλη, όπου με δυο δικά του γκολ πρωταγωνίστησε στο διπλό του Ολυμπιακού. Πέτυχε και ένα ακόμη τέρμα απέναντι στον Πανθρακικό (5-1).

Αν μη τι άλλο, φτωχή συγκομιδή για τα δικά του στάνταρ και φυσικά γι' αυτά που τον έφερε πίσω η διοίκηση της ομάδας τον Αύγουστο. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι δεν έχει την ίδια αξιοζήλευτη επαφή με τα δίχτυα, όταν πέρυσι τέτοιο καιρό είχε 14 γκολ σε 12 αγώνες πρωταθλήματος και είχε κάνει και εκείνη την ανεπανάληπτη εμφάνιση στις Βρυξέλλες με την Άντερλεχτ (χατ-τρικ). Η μέρα με τη νύχτα...

Δεν φταίει βέβαια μόνο ο ίδιος, ούτε στόχος είναι να βρεθεί στο... εκτελεστικό απόσπασμα. Δεν τροφοδοτείται πολύ, αν και όλοι γνωρίζουν ότι είναι ένας φορ που πρέπει να τον "ταΐσεις" για να αποδώσει και όχι να δημιουργήσει από μόνος του, ειδικά φέτος που είναι βαρύς. Και εκεί είναι το πρόβλημα, διότι είναι φορές που λες και ο Ολυμπιακός παίζει με παίκτη λιγότερο, διότι δεν έχει συμμετοχή στο παιχνίδι της ομάδας του και δεν κάνει και άλλα πράγματα στο χορτάρι.

Είναι και τα περιστατικά με Βέροια και Παναθηναϊκό, όπου εκτέλεσε πέναλτι με δική του πρωτοβουλία (μάλιστα με το "τριφύλλι" νικήθηκε από τον Στιλ), που μεγάλωσαν την δυσαρέσκεια στο πρόσωπό του. Ο φορ εκείνος που γινόταν σύνθημα στα χείλη των "ερυθρόλευκων φιλάθλων", που γνώριζε την αποθέωση σε κάθε ματς, γιουχαΐστηκε το βράδυ της Τετάρτης (3/12) την στιγμή που έγινε αλλαγή με τον Μπενίτες, έχοντας... μηδέν τελικές όσο αγωνίστηκε.

Μέσα σε ένα χρόνο, κόντρα στον ίδιο αντίπαλο, από το απόλυτο όνειρο έφτασε να ζει έναν εφιάλτη. Στο χέρι του 26χρονου διεθνούς φορ είναι να καθαρίσει το μυαλό του, να δουλέψει όσο πιο σκληρά γίνεται και να θυμίσει τον παίκτη που όλοι θαύμαζαν μέχρι πρότινος. Αν μη τι άλλο, τα προσόντα δεν του λείπουν...

Η καριέρα του σε αριθμούς: