"Στη Μίλαν πήγα επειδή ο Γκαλιάνι και ο Μπερλουσκόνι με φλέρταραν έντονα. Μία ημέρα μου τηλεφώνησε ο Ουμπέρτο Ανιέλι για να μου πει ότι δεν είχε γνωρίσει ποτέ κάποιον παίκτη που να ήθελε να φύγει από τη Γιουβέντους.

Ήμουν 28 ετών, η διάθεση να αμφισβητώ πράγματα δεν μου έλειπε ποτέ και έπειτα υπήρχε και το Σαν Σίρο, ένα στάδιο πραγματικά ξεχωριστό.

Άφησα τον εαυτό μου να το κάνει και δεν μετάνιωσα ποτέ για την επιλογή μου", δήλωσε χαρακτηριστικά ο "Σούπερ Πίπο" σε συνέντευξή του στην εκπομπή "Tribù del Calcio" αναφορικά με τη μεταγραφή του από τη Γιουβέντους στη Μίλαν το καλοκαίρι του 2001.

Μιλώντας για τις εντονότερες αναμνήσεις του στα 11 χρόνια που υπηρέτησε τους "ροσονέρι" μέσα από τον αγωνιστικό χώρο, ο νυν τεχνικός της ομάδας Primavera της Μίλαν, υποστήριξε:

"Ήταν μία σπουδαία ομάδα. Παίρναμε το Τσάμπιονς Λιγκ; Αμέσως λέγαμε ότι έπρεπε να πάρουμε το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ; Το παίρναμε και αυτό; Αμέσως η σκέψη πήγαινε στο Διηπειρωτικό Κύπελλο.

Δεν προλαβαίναμε να απολαμβάνουμε τα τρόπαια. Τώρα που προπονώ τα νεαρά παιδιά, αυτό που προσπαθώ να τους μεταδώσω είναι εκείνη η πείνα για νίκες που είχαμε εμείς, εκείνη η ατελείωτη φιλοδοξία.

Με τη Μίλαν κατέκτησα δύο Τσάμπιονς Λιγκ και όλοι συνδέουν το όνομά μου με το δεύτερο, εκείνο στην Αθήνα το 2007, για τα δύο γκολ στη Λίβερπουλ.

Εγώ όμως αισθάνομαι περισσότερο δικό μου το 2003, εκείνο που πήραμε στο Μάντσεστερ στα πέναλτι κόντρα στη Γιουβέντους.

Είχα πετύχει 12 ή 13 γκολ, ξεκίνησα στα προκριματικά κόντρα στη Σλόβαν και δεν σταμάτησα ποτέ. Το 2007, αντίθετα, όλα ήταν πιο δύσκολα: πρώτα η μεγάλη αποχή μετά από εγχείριση στον αστράγαλο, μετά η επιστροφή στα γήπεδα που δεν ήμουν στα καλύτερά μου

Την παραμονή του τελικού της Αθήνας ο Αντσελότι δεν ήξερε αν θα έβαζε εμένα ή τον Τζιλαρντίνο βασικό. Έπαιξα και σκόραρα δύο φορές, μετά σκόραρα ένα γκολ κόντρα στη Σεβίλλη στο Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ και 2 στη Μπόκα Τζούνιορς στον τελικό του Διηπειρωτικού.

Πέντε γκολ σε τρεις τελικούς, τους τρεις σημαντικότερους τελικούς, όλοι τους κερδισμένοι. Δεν το έχει καταφέρει κανείς, ούτε ο Μέσι ούτε ο Κριστιάνο Ρονάλντο".

Όσον για το αν του έχει μείνει κάποιο απωθημένο από την 20ετή καριέρα του στα γήπεδα, ο 40χρονος πλέον Ιντζάγκι, έδειξε το δάχτυλό του τον Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς:

"Το παράπονό μου είναι ότι δεν έπαιξα πολύ στο πλευρό του Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς την τελευταία μου περίοδο στη Μίλαν. Υπήρχε μία εκπληκτική συνεννόηση μεταξύ μας, ήταν πάντα χαρούμενος όταν πετύχαινα γκολ.

Πιστεύω ότι ήμασταν φτιαγμένοι για να παίζουμε μαζί στην επίθεση. Το σημερινό μου όνειρο; Να μείνω στη Μίλαν σε όλη μου την καριέρα".