Στην αφετηρία της προπονητικής καριέρας του (η οποία είχε δραματικό χαρακτήρα καθώς η ΑΕΚ υποβιβάστηκε με εκείνον στο τιμόνι της, ασχέτως με το ότι δεν έφερε ευθύνη για το αγωνιστικό κατάντημά της), ο Τραϊανός Δέλλας είναι λογικό να ονειρεύεται, όπως κάθε άνθρωπος, όπως κάθε επαγγελματίας. Η εικόνα της εισόδου στην «Αγιά Σοφιά» ως τεχνικός της Ένωσης, αποκλείεται να μην τριβελίζει το μυαλό του. Ωστόσο ο δρόμος είναι μακρύς. Και οι ως τότε απαιτήσεις που πρέπει να εκπληρωθούν πολλές και μάλιστα μη διαπραγματεύσιμες.

Σε κάποιους όλα φαίνονται απλά… Η ΑΕΚ πρέπει με το καλημέρα να αποδίδει καλό ποδόσφαιρο, να σκορπίζει τους αντιπάλους της, να σκοράρει πολλά τέρματα. Ωστόσο αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος. Διότι υπάρχει και η άλλη… Αυτή που (ως εντολή μάλιστα) υποστηρίζεται και από τον Δημήτρη Μελισσανίδη, ο οποίος έχει ζητήσει την ανάδειξη νέων παικτών. Παιδιών που έχουν περιθώρια εξέλιξης και σε δύο χρόνια από σήμερα θα είναι σε θέση να διαδραματίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στη μεγάλη κατηγορία.

Δεν γίνονται όλα μαζί όμως… Και σε τούτη τη φάση, ο κόσμος της ΑΕΚ οφείλει να κατανοήσει ότι δεν έχουν τόση σημασία τα γκολ και οι τρομακτικές εμφανίσεις, όσο οι νίκες και η εξασφάλιση της όσο το δυνατόν πιο γρήγορης ανόδου. Ασφαλώς η δυναμική συσπείρωση που καταγράφεται γύρω από την ομάδα καλό θα ήταν να έχει και αντίκρισμα για τους οπαδούς της, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης ότι η Ένωση έχει ένα ρόστερ 35 ποδοσφαιριστών και πρέπει όλοι να δοκιμαστούν.

Τα παιδιά τα δικά της

Η αποστολή του προπονητή της ΑΕΚ δεν είναι λοιπόν τόσο εύκολη όσο παρουσιάζεται από κάποιους. Και ασφαλώς είναι πολύ βιαστικές (ως και εμπαθείς σε πολλές περιπτώσεις) οι όποιες (αναφερόμαστε στις κακεντρεχείς και σε όσες στερούνται επιχειρημάτων, όχι σε όλες) κρίσεις πρεσβεύουν ότι δεν κάνει για τη δουλειά. Δεν είναι δυνατόν μετά από δύο ματς στη Γ’ Εθνική να φτάνουμε σε συμπεράσματα. Ο Δέλλας θα κριθεί στο τέλος της σεζόν. Και για τη συνολική εικόνα στο πρωτάθλημα και για το επιμέρους έργο του.

Αν η ΑΕΚ (όπως όλα δείχνουν) καταφέρει να σημειώσει πολλές διαδοχικές νίκες και αποκτήσει μεγάλη διαφορά από τους (όποιους στην πορεία προκύψουν) διώκτες της, ο προπονητής θα πρέπει να δώσει ευκαιρίες στους επόμενους. Διαφορετικά δεν θα μάθουμε ποτέ αν ο Τζάθας, ο Καζβιρόπουλος, ο Ζηβάνοβιτς, ο Δημγκιόκας, ο Τσεβάς, ο Θαναηλάκης και τα άλλα παιδιά έχουν (και πόσες) πιθανότητες να αναδειχθούν, να εξελιχθούν και να κάνουν καριέρα.

Η λογική του « κάθε Κυριακή πρέπει να νικάμε και να βάζουμε πολλά γκολ» θα πρέπει να αποσυρθεί για λίγο στο ντουλάπι της αναμονής όταν ασφαλώς η ΑΕΚ καθαρίσει με το θέμα ανόδου. Δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα δικά μας και ο Δέλλας (όπως και κάθε άλλος αν βρισκόταν στη θέση του ως πρωτόπειρος) έχει πολλά να διαχειριστεί σε μικρό χρόνο και χωρίς πολλές εμπειρίες.