Τέτοιες μέρες ήταν πριν από είκοσι χρόνια, πάλι σε παιχνίδι προκριματικών για το Euro, του 1996 τότε, με αντίπαλο επίσης τη Φινλανδία στο Καυτανζόγλειο (12.10.1994). Όταν ο Ντανιέλ Μπατίστα είχε γνωρίσει την αποθέωση όντας ο πρώτος ξένος που φορούσε τη φανέλα της εθνικής Ελλάδος.

«Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνη τη μέρα, που παραμένει ακόμα και σήμερα, είκοσι χρόνια μετά, από τις σημαντικότερες στη ζωή μου και την καριέρα μου», τονίζει o ίδιος μιλώντας στο sport24.gr

Έχοντας πάρει εκείνη τη σεζόν, την ελληνική υπηκοότητα, μετά από οκτώ χρόνια παραμονής στη χώρα που αγάπησε όσο λίγοι, έτυχε να είναι μέλος μια ομάδας ανανεωμένης μετά το διασυρμό στο Μουντιάλ των ΗΠΑ το καλοκαίρι του 1994.

Ο Μπατίστα όχι μόνο συμμετείχε, αλλά με το γκολ που σημείωσε στο 70ο λεπτό, έκανε το 2-0 και σφράγισε ουσιαστικά τη νίκη με το σκορ τελικά να ανοίγει (4-0).

«Ήταν μοναδικές στιγμές και δεν θα το ξεχάσω όσο ζω. Ο κόσμος με αγκάλιασε αμέσως, αλλά και εγώ δεν ένοιωθα ξένος. Ήμουν ήδη πολλά χρόνια στην Ελλάδα, ενώ και στην εθνική είχα εξαιρετική παρέα, αφού με τα περισσότερα παιδιά ήμουν συμπαίκτης ή αντίπαλος.

Θεωρώ ότι εκείνη η εθνική, έχασε μια μεγάλη ευκαιρία διάκρισης αφού είχε τα φόντα να περάσει στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Αγγλίας και να διακριθεί μάλιστα. Βρισκόμασταν σε μια φάση ανανέωσης μετά το Μουντιάλ, μένοντας κάποιοι πιο έμπειροι όπως ο Αποστολάκης, ο Μαχλάς και άλλοι ενώ εμπλουτίστηκε με παίκτες που αποτέλεσαν αργότερα βασικά στελέχη του θριάμβου στην Πορτογαλία, όπως ο Ζαγοράκης, ο Βρύζας, ο Νικολαϊδης, ο Τσιάρτας, ο Κασάπης αλλά και άλλους όπως ο Γεωργάτος, ο Τουρσουνίδης και ο Κωστής.

Η ΑΕΚ μεσουρανούσε τότε παίζοντας κατά γενική ομολογία το καλύτερο ποδόσφαιρο και λογικά είχαμε πολλούς από την ομάδα στην εθνική» θυμάται ο Ντανιέλ Μπατίστα, που ενώ είχε το ιδανικό ντεμπούτο εκείνη η ομάδα απέτυχε.

« Μας στοίχισαν οι δύο κολλητές ήττες εκτός έδρας, αυτή η απίθανη από τη Σκωτία με 1-0, παρά τις πολλές ευκαιρίες μας, αλλά και η άλλη στη Φινλανδία (2-1).

Ίσως αν υπήρχε από τότε σωστός προγραμματισμός, ακόμα και από την πλευρά των παικτών να είχαμε άλλα αποτελέσματα.

Ο Ρεχάγκελ άλλαξε τον τρόπο σκέψης και τη νοοτροπία και έτσι άρχισε να μεγαλώνει η εθνική Ελλάδος. Διότι είχε πολύ καλές φουρνιές και παλαιότερα αλλά δεν υπήρχε αυτός ο προγραμματισμός που μπήκε από το 2002 και μετά» θυμάται ο βετεράνος άσος, που θεωρεί όμως ότι και η υπόθεση Μπόσμαν άλλαξε προς το καλύτερο το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Οι παίκτες μας βγήκαν στο εξωτερικό, βελτιώθηκαν και είχαν και πολύ καλή εξέλιξη. Επίσης ασχολήθηκαν μαζί τους επαγγελματικά οι ομάδες σε όλα τα επίπεδα, όταν εδώ πολλές φορές έπρεπε εσύ ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής να προσέχεις τον εαυτό σου.

Επίσης όπως φάνηκε πλέον, έχουν διπλό κέρδος οι παίκτες αν διακριθούν με την εθνική καθώς εκτός της εθνικής υπερηφάνειας θα κάνουν και ένα καλό συμβόλαιο. Είδατε τι μεταγραφές έκανε ο Μανωλάς, ο Σάμαρης, ο Κονέ αλλά και ο Χριστοδουλόπουλος» καταλήγει ο Μπατίστα που αποτέλεσε ένα «κόσμημα» για τα ελληνικά γήπεδα.

« Προσπάθησα να μην προκαλέσω ποτέ και θεωρώ ότι ήμουν τίμιος, τηρούσα το fair play και δεν κορόιδευα. Το μεγαλύτερο κέρδος μου ήταν η αναγνώριση του κόσμου που ακόμα και σήμερα με σταματά στο δρόμο».

Όσο για το αποψινό ραντεβού (21:45);

« Εύχομαι να νικήσουμε γιατί το χρειαζόμαστε μετά το άτυχο αποτέλεσμα με τη Ρουμανία. Ο κόουτς Ρανιέρι είναι εγνωσμένης αξίας και μπορεί να οδηγήσει την εθνική σε καλό μονοπάτι και ο κόσμος να βγει και πάλι στους δρόμους πανηγυρίζοντας».