Το ημερολόγιο έδειχνε 2 Μαΐου του 2009 κι ο τελικός του Κυπέλλου Ελλάδας, ανάμεσα στην ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό, στο ΟΑΚΑ, έμελλε να περάσει στην ιστορία. Ως ο καλύτερος, ο θεαματικότερος, αυτός με τις περισσότερες συγκινήσεις στην ιστορία της διοργάνωσης.

Δύο από τους πρωταγωνιστές εκείνης της βραδιάς, που είχε 8 γκολ (4-4, 3-3 στην κανονική διάρκεια), ανατροπές, αποβολές, νεύρα και 34 πέναλτι, μιλούν στο Sport24.gr.

Το ματς

Λίγα λόγια για το ματς, πριν μιλήσουν δύο άνθρωποι που το έζησαν από μέσα, που πρωταγωνίστησαν, σ' αυτό. Η ΑΕΚ προηγήθηκε νωρίς με τα δύο γκολ, του Ισμαέλ Μπλάνκο. Ο "Ζορό" πυροβόλησε δις, τέσσερα κι οκτώ λεπτά μετά την έναρξη τους ματς, εκείνο το ανοιξιάτικο βράδυ στο ΟΑΚΑ.

Ο Ντάρμπισαϊρ με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου, μειώνει για τον Ολυμπιακό, δίνοντας νέο ενδιαφέρον στην αναμέτρηση κι ο Ντουντού Σεαρένσε στο 70ό λεπτό, τη φέρνει στα ίσα.

Ο Νάτσο Σκόκο στο 90ό λεπτό με σόλο, κάνει το 3-2 και αγκαλιάζει τον τίτλο για λογαριασμό της Ένωσης. Αλλά, είπαμε, τελικό σαν αυτόν δεν έχουμε ξαναδεί. Στο έκτο λεπτό των καθυστερήσεων ο Ματ Ντάρμπισαϊρ με κεφαλιά κάνει το 3-3 και στέλνει το ματς, στην παράταση.

Στην παράταση, οι συγκινήσεις συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό. Σε αργεντίνικο, μάλλον. Ο Λουσιάνο Γκαλέτι στο 102ο λεπτό κάνει το 4-3, (στη συνέχεια αποβλήθηκε, όπως κι ο Αβραάμ Παπαδόπουλος) για τους "ερυθρόλευκους" κι ο Σκόκο στο 107ο, ισοφαρίζει σε 4-4.

Και μετά, ακολουθεί ένας μαραθώνιος πέναλτι. Συνολικά 34, μέχρι να ανακηρυχθεί Κυπελλούχος Ελλάδας. Ο Αντώνης Νικοπολίδης απέκρουσε το πέναλτι του Πελετιέρι και στη συνέχεια ευστόχησε στο τελευταίο δικό του, βάφοντας το τρόπαιο "ερυθρόλευκο".

Και τώρα, ο λόγος στους πρωταγωνιστές εκείνης της βραδιάς. Ισμαέλ Μπλάνκο και Ντουντού Σεαρένσε, από το Γκουαγιακίλ του Εκουαδόρ και την Γκοϊάνα της Βραζιλίας όπου βρίσκονται μίλησαν στο Sport24.gr , ανακάλεσαν στη μνήμη τους εκείνη τη βραδιά και κατέθεσαν τις σκέψεις τους.

Η πρώτη ερώτηση στο Βραζιλιάνο πρώην μέσο του Ολυμπιακού και τον Αργεντινό πρώην επιθετικό της ΑΕΚ, δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από το πόσο ειδικός, πόσο ιδιαίτερος ήταν εκείνος ο τελικός. Με τα 8 γκολ, τις ανατροπές, τις αποβολές, τις αποχωρήσεις, τα νεύρα και τα 34 πέναλτι.

Ντουντού: "Για εμένα, ήταν ένας από τους καλύτερους τελικούς της καριέρας μου. Το να βλέπεις τους οπαδούς μας να πανηγυρίζουν και να ζουν έντονα την κάθε στιγμή, ήταν κάτι το μοναδικό. Δεν έχω δει κάτι παρόμοιο, μέχρι και σήμερα που παίζω μπάλα."

Μπλάνκο: "Ήταν ένας ιδιαίτερος τελικός και λόγω της ιδιαιτερότητας του αντιπάλου, που ήταν ο Ολυμπιακός. Ήταν ένας όμορφος τελικός, γιατί παίχτηκε όμορφο παιχνίδι. Ήταν, νομίζω, το καλύτερο παιχνίδι στην ιστορία της διοργάνωσης και το ότι ήμουν εκεί, ήταν πολύ ωραίο. Με όλο τον κόσμο που μας στήριζε, ήταν ένας δυνατός τελικός, αλλά δυστυχώς δεν μπορέσαμε να τον κερδίσουμε.

Μπλάνκο: "Ήταν μία γλυκιά ανάμνηση που άφησε πικρή γεύση"

Η αλήθεια είναι ότι σαν εκείνο τον τελικό μεταξύ ΑΕΚ και Ολυμπιακού, δεν έχω παίξει μέχρι τώρα. Ήταν μία γλυκιά ανάμνηση που άφησε πικρή γεύση, ωστόσο θα μείνει πάντα στην ιστορία, και στη μνήμη όλου του κόσμου."

Ανατροπές, συγκινήσεις, μεταβολή συναισθημάτων και ψυχολογίας. Όλα αυτά σε μία ατέρμονη κίνηση από την έναρξη μέχρι και τη λήξη του ματς. Εικασίες, διαπιστώσεις, αναλύσεις για το που κρίθηκε η κατάκτηση του Κυπέλλου από τον Ολυμπιακό, πολλές. Ο λόγος τώρα περνά στους πρωταγωνιστές. Ντουντού Σεαρένσε και Ισμαέλ Μπλάνκο, στο Sport24.gr...

Ντουντού: "Το πιο κρίσιμο σημείο ήταν όταν παίζαμε με παίκτη λιγότερο, μετά την αποβολή, κι έπρεπε να κρατήσουμε και να πάμε το παιχνίδι μέχρι τα πέναλτι."

Ντουντού: "Mετά την αποβολή, έπρεπε να κρατήσουμε και να πάμε το παιχνίδι μέχρι τα πέναλτι."

Μπλάνκο: "Χάσαμε στα πέναλτι, ο καθένας μπορεί να χάσει στα πέναλτι, να αστοχήσει. Αλλά στο τέλος νομίζω ότι φύγαμε με το κεφάλι ψηλά, κι ο κόσμος επίσης. Δυστυχώς χάσαμε στα πέναλτι. Η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσαμε να κερδίσουμε το ματς, στα 90 λεπτά. Δυστυχώς, δεχθήκαμε γκολ στο τελευταίο λεπτό.

Μπλάνκο: "Εγώ, προσωπικά, αυτό νόμισα, ότι πήραμε το Κύπελλο (πριν το γκολ του Ντάρμπισαϊρ)."

Νομίζαμε ότι πήραμε το Κύπελλο. Εγώ, προσωπικά, αυτό νόμισα, ότι πήραμε το Κύπελλο (πριν το γκολ του Ντάρμπισαϊρ). Θα μπορούσαμε να το είχαμε κατακτήσει στα 90 λεπτά, αλλά είναι πολλοί παράγοντες που το επηρεάζουν. Οι ποδοσφαιριστές κουράζονται από το τρέξιμο, από την προσπάθεια όλης της χρονιάς. Τα πέναλτι είναι τύχη, κι η τύχη δεν ήταν μαζί μας."

Έχουν περάσει έξι χρόνια. Άλλαξαν ομάδες, χώρες, πρωταθλήματα. Ωστόσο εκείνη η βραδιά, μένει ανεξίτηλη στη μνήμη των. Αλήθεια τί θυμούνται πιο έντονα από εκείνη τη νύχτα, οι δύο Νοτιοαμερικάνοι;

Ντουντού: "Δύο πράγματα μου έχουν μείνει στο μυαλό, από εκείνο το ματς. Το γκολ που σημείωσα και το τελευταίο πέναλτι που εκτέλεσε ο Νικοπολίδης."

Μπλάνκο: "Το παζλ χρωμάτων σε εκείνο το ματς, στο ΟΑΚΑ. Από τους οπαδούς. Αλλά και η ποσότητα των γκολ. Δεν βλέπεις πάντα τόσο πολλά γκολ, σε ντέρμπι."

Και μετά το τελευταίο σφύριγμα, η αντίθεση συναισθημάτων στον υπερθετικό βαθμό. Από τη μία η χαρά, η ικανοποίηση για την κατάκτηση του Κυπέλλου. Από την άλλη, η απογοήτευση για την απώλεια του τροπαίου. Ισμαέλ Μπλάνκο και Ντουντού Σεαρένσε, θυμούνται στο Sport24.gr...

Ντουντού: "Ήταν κάτι που έμεινε στην ιστορία, θεωρώ τον εαυτό μου ευλογημένο, που το έζησα."

Ντουντού: "Δεν υπάρχει μεγαλύτερο συναίσθημα από το να ξέρεις ότι έχεις κατακτήσει το τρόπαιο. Από την ένταση του ματς, δεν κοιμηθήκαμε όλο το βράδυ. Κι από την ένταση, κι από τα πανηγύρια. Ήταν κάτι που έμεινε στην ιστορία, θεωρώ τον εαυτό μου ευλογημένο, που το έζησα. Ο Ολυμπιακός θα είναι στην καρδιά μου για πάντα."

Μπλάνκο: "Λύπη, για τη μη κατάκτηση του τροπαίου. Αλλά, ταυτόχρονα υπερηφάνεια που δώσαμε τα πάντα για τη φανέλα της ΑΕΚ. Δώσαμε ο,τι είχαμε και δεν είχαμε για να πάρουμε το Κύπελλο."