Ο Ζοσέ Μουρίνιο ξάφνιασε αρκετούς με τις επιλογές του για την 11άδα, αλλά ο Πεπ Γκουαρδιόλα αναπροσάρμοσε τα πλάνα του για να οδηγήσει τη Μπαρτσελόνα στη νίκη.

Η έκπληξη ήταν η χρησιμοποίηση του Μεσούτ Οζίλ και ενώ οι περισσότεροι περίμεναν ότι θα έπαιζε ένας επιπλέον αμυντικός μέσος. Για την ακρίβεια, ήταν η συνηθισμένη τετράδα της Ρεάλ σε σύστημα 4-2-3-1. Ο Λασανά Ντιαρά ξεκίνησε στη βασική 11άδα, αλλά στη θέση του Κεντίρα, ενώ ο Φάμπιο Κοεντράο έπαιξε στο δεξί άκρο.

Ο Γκουαρδιόλα εμπιστεύθηκε τη φυσική κατάσταση στην οποία βρίσκονταν ο Ζεράρ Πικέ και ο Κάρλες Πουγιόλ και δεν ξεκίνησε τον Χαβιέρ Μαστσεράνο. Ξεκίνησε με τους Σεσκ Φάμπρεγας και Αλέξις Σάντσες να παίζουν πιο μπροστά (από ότι συνήθως).

Η πρώτη μας ερώτηση στην προαναγγελία ήταν "Θα πιέσει η Ρεάλ;" Ένα ερώτημα που απαντήθηκε στα πρώτα τριάντα δευτερόλεπτα. Η Μπαρτσελόνα επιχείρησε να παίξει από πίσω. Ο Βίκτορ Βαλντές έδωσε λάθος τη μπάλα και ο Μπενζεμά άνοιξε το σκορ για το πιο γρήγορο γκολ στην ιστορία του Clasico.

Οι βασικές 11άδες στο γήπεδο

Πρέσινγκ και Οζίλ

Αυτό ήταν το ιδανικό ξεκίνημα για τους γηπεδούχους με το πρέσινγκ της Ρεάλ, να ήταν, πιο έντονο στα πρώτα 20-30 λεπτά του αγώνα. Εμπόδισαν τη Μπαρτσελόνα από το να ξεκινήσουν προσπάθειες από πίσω, αν και είναι αξιοθαύμαστο το ότι η άμυνα της Μπαρτσελόνα παρέμεινε προσηλωμένη σε παιχνίδι με πολλές πάσες σε όλη τη διάρκεια του αγώνα.

Ωστόσο, έγινε γρήγορα εμφανές ότι η επιθετική τριάδα δεν ήταν πολύ επικίνδυνη με τον Κριστιάνο Ρονάλντο να είναι μια... διακοσμητική φιγούρα. Ο Οζίλ δεν έκανε καλό παιχνίδι και αντικαταστάθηκε νωρίς στο δεύτερο ημίχρονο. Ο Ντι Μαρία πάλεψε καλά, αλλά το τελείωνε φτωχά τις φάσεις. Με το να ζητάει ο Μουρίνιο από τους επιθετικούς του να δουλεύουν σκληρά δίχως τη μπάλα, ίσως να τους αφαίρεσε την ενέργεια που χρειάζονταν όταν βρίσκονταν στην επίθεση.

Η μεγάλη απόφαση, η χρησιμοποίηση του Οζίλ, αποδείχθηκε ατυχής. Αν και είχε αρκετή ώρα τη μπάλα στα πόδια του στο πρώτο ημίχρονο, σπάνια έδωσε μια σωστή πάσα. Μακριά από τη μπάλα, έμοιαζε να βρίσκεται μακριά από αυτή και η Ρεάλ θα μπορούσε να έχει έναν παίκτη να κρατάει τη μπάλα στο κέντρο. Ο Μέσι είχε πολύ χώρο!

Το βασικό σχήμα της Μπαρτσελόνα

Ακόμα κι αν υπολογίσουμε την αναπόφευκτη ροή στο παιχνίδι της, ήταν δύσκολο να αποκρυπτογραφήσουμε την αρχική 11άδα της Μπαρτσελόνα. Με βάση το 4-3-3, ο Αντρές Ινιέστα έπαιζε πιο ανοιχτά, ο Μέσι ήταν περισσότερο Νο10 από εννέα, ο Σεσκ Φάμπρεγας δεν έπαιζε καθόλου στην επίθεση (όσο τουλάχιστον παίζει φέτος), αλλά ήταν καθηλωμένος στη μεσαία γραμμή δίχως να γνωρίζει ποια ήταν η δουλειά του, ενώ ο Αλέξις Σάντσες ξεκίνησε από την αριστερή πλευρά, αλλά έκανε διαγώνιες κούρσες στο γήπεδο και έπαιζε κεντρικός επιθετικός.

Ο σχηματισμός θύμιζε πολύ το σχήμα που χρησιμοποίησε ο Γκουαρδιόλα στη νίκη με 2-0 της Μπαρτσελόνα στο Μπερναμπέου τον Απρίλιο του 2010, όταν χρησιμοποίησε τον Μέσι βαθιά και δεξιά στο κέντρο και τον Πέδρο Ροδρίγκεθ σαν αριστερό επιθετικό. Ο Σάντσες έκανε καλή δουλειά στο να προβληματίζει τους δύο κεντρικούς αμυντικούς και συχνά και τον Κοεντράο, με τον Ινιέστα να έρχεται συχνά σε βοήθεια για να ενισχύσει τον Πορτογάλο που έτρεχε σε όλη την πλευρά.

Μπαρτσελόνα

Ενθυμούμενος πιθανώς αυτή τη νίκη με 2-0, ο Γκουαρδιόλα να οδήγησε την ομάδα του σε αυτό το σύστημα μετά το 20ο λεπτό. Έδωσε εντολή στον Ντάνι Άλβες να κινείται στη δεξιά πλευρά, ο Κάρλες Πουγιόλ δεξιά στην άμυνα, ο Ζεράρ Πικέ πιο δίπλα και ο Σέρχιο Μπουσκέτς στην αριστερή πλευρά της άμυνας. Ο Φάμπρεγας τραβήχτηκε πιο πίσω για να βοηθήσει τη μεσαία γραμμή και η Μπαρτσελόνα έπαιζε 4-4-1-1.

Οι αλλαγές του Γκουαρδιόλα στο σχήμα της Μπαρτσελόνα μετά το 20'

Η ακριβής αιτία που έκανε αυτή την αλλαγή δεν είναι ξεκάθαρη, αλλά είχε πολλά πλεονεκτήματα:

1.Σήμαινε πως ο Μπουσκέτς, το κλειδί πριν από τον αγώνα εξαιτίας της ικανότητας του να ξεκινήσει την επίθεση, ήταν μακριά από την πίεση του Οζίλ και μπορούσε να προωθεί μπαλιές στη μεσαία γραμμή. Επιπλέον με αρκετό θάρρος έβγαινε μπροστά όταν η Μπαρτσελόνα βρισκόταν στην επίθεση, πίεζε τον Οζίλ ώστε ο Τσάβι να κινείται προς τη γραμμή της μεγάλης περιοχής.

2.Ο Ρονάλντο ήταν απειλητικός στην αρχή με ορισμένες αξιοπρεπείς ευκαιρίες, αλλά όταν ανέλαβε το μαρκάρισμα του ο Πουγιόλ που είχε βοήθειες και από τον Πικέ (με την βοήθεια του Άλβες περιστασιακά), ο Γκουαρδιόλα εξουδετέρωσε την απειλή του Πορτογάλου. Ο Ρονάλντο έκανε ένα ήσυχο ματς με τον Μουρίνιο να προσπαθεί να τον επαναφέρει, μετατοπίζοντας τον στα δεξιά στο δεύτερο ημίχρονο, αποδεικνύοντας πόσο αποτελεσματική ήταν η κίνηση του Γκουαρδιόλα.

3.Έδωσε στη Μπαρτσελόνα μεγαλύτερο πλάτος με τη χρησιμοποίηση του Άλβες, σε έναν τομέα που είχε πρόβλημα στην αρχή του ματς. (Ο Άλβες) απόλαυσε όλο το χώρο που είχε στη διάθεση του ανάμεσα στον Μαρσέλο και τον Ρονάλντο και ήταν συνέχεια έτοιμος να βγει στην κόντρα, όπως αποδείχθηκε στο τρίτο γκολ με τη σέντρα στον Φάμπρεγας.

4.Λιγότερο σημαντικό, αλλά σίγουρα έπαιξε το ρόλο του ήταν το γεγονός πως ο Φάμπρεγας κατάλαβε περίπου τι έπρεπε να κάνει στο δεύτερο ημίχρονο.

Μετά από αυτήν την αλλαγή ο Οζίλ θα μπορούσε να διαδραματίσει μεγαλύτερο ρόλο. Θεωρητικά υπήρχε αρκετός χώρος ανάμεσα στις γραμμές για αυτόν, αλλά ο Μπουσκέτς συνέχισε να τον πιέζει, εμποδίζοντας τον να πάρει τη μπάλα. Όπως δείχνει το διάγραμμα ακόμα και στο δεύτερο ημίχρονο όταν ως μέλος της αμυντικής τετράδας, ο Μπουσκέτς ανέβαινε περισσότερο από τους άλλους τρεις αμυντικούς, οπότε υπήρχε ένα μικρό θέμα με την άμυνα των τριών παικτών του Γκουαρδιόλα.

Μέσι

Εν αντιθέσει με το Supercup όταν ο Μουρίνιο έδωσε εντολή στον Ρικάρντο Καρβάλιο να... κολλήσει στον Μέσι, αυτή τη φορά ο Αργεντινός ήταν ελεύθερος. Υπήρχε ένας καλός λόγος για τους αμυντικούς να μένουν στη θέση τους. Ο Μέσι έπαιζε 10άρι και πίσω και όχι ως καθαρός επιθετικός. Με τον Ντιαρά και τον Αλόνσο να έχουν πολλή δουλειά με το μαρκάρισμα των Φάμπρεγας και Τσάβι στο κέντρο, σήμαινε ότι ο Μέσι είχε για αρκετή ώρα τη μπάλα στα πόδια του, παρά την αξιέπαινη προσπάθεια του Ντιαρά.

Στο πρώτο γκολ ο Μέσι κινήθηκε ταχύτητα, απενεργοποίησε τον Αλόνσο και τον Ντιαρά και έδωσε τη μπάλα στον Σάντσες για να ανοίξει το σκορ. Στο τρίτο γκολ έδωσε τη μπάλα στον Άλβες που έβγαινε στην κόντρα. Στους υπόλοιπους τομείς του ματς, ο Μέσι δεν έκανε σημαντική διαφορά. Απλά είχε άπλετο χώρο στη διάθεση του.

Οι θέσεις της Μπαρτσελόνα στο γήπεδο και στα δύο ημίχρονα

Δεύτερο ημίχρονο και αλλαγές

Η Ρεάλ ήταν άτυχη στο δεύτερο γκολ, αλλά όταν δέχθηκε το τρίτο φάνηκε ότι τελείωσε το ματς, ακόμα και αν βρισκόμασταν στο 66'. Η ομάδα του Μουρίνιο έπεσε και η Μπαρτσελόνα εστίασε στην προσοχή της στην κατοχή της μπάλας. Αυτό ήταν το σημείο στο οποίο η Ρεάλ ήλπιζε πως θα παρέμενε συμπαγής (ακόμα κι αν προηγούνταν ή ήταν ισόπαλη), αλλά με τη διαφορά των δύο γκολ που είχε διαμορφωθεί έπρεπε να φανεί πιο ενεργητική.

Ο Κακά είχε ήδη αντικαταστήσει τον Οζίλ (και τα πήγε καλά ο Βραζιλιάνος). Οι άλλες αλλαγές ήταν ο Κεντίρα στη θέση του Ντιαρά μετά την κίτρινη κάρτα που δέχθηκε ο Γάλλος και ο Γκονζάλο Ιγκουαΐν στη θέση του Ντι Μαρία, ο οποίος είχε μεγαλύτερη συμβολή στο ματς από ότι ο Ρονάλντο. Ο Ιγκουαΐν βρέθηκε στην κορυφή της επίθεσης μετατοπίζοντας τον Μπενζεμά αριστερά. Ο Γάλλος είχε μια ευκαιρία όταν εξουδετέρωσε τον Πουγιόλ. Οι αλλαγές δεν ήταν ιδιαίτερα εμπνευσμένες, αλλά έδωσαν ενέργεια στη Ρεάλ.

Η Μπαρτσελόνα κατέβασε ταχύτητα και θα μπορούσε να είχε σημειώσει και ένα τέταρτο γκολ στον αιφνιδιασμό. Ο Γκουαρδιόλα έκανε όλες τις αλλαγές του μετά το 80'. Ο Σεϊντού Κεϊτά, ο Νταβίδ Βίγια και ο Πέδρο πέρασαν στον αγώνα, αλλά η είσοδος τους δεν άλλαξε πολλά.

Εν κατακλείδι

Ο Μουρίνιο έχει δεχθεί κριτική πολλές φορές για το γεγονός ότι δεν είναι θαρραλέος όταν τίθεται αντιμέτωπος με τη Μπαρτσελόνα. Εδώ όμως κατέβασε μια επιθετικογενή ομάδα με τη γνωστή τετράδα στην επίθεση και με διάθεση να πιέσει από το ξεκίνημα του ματς. Το πρέσινγκ είχε αποτελέσματα, όχι όμως η επιλογή του Οζίλ.

Το μοναδικό κέρδος που θα είχε η Ρεάλ με τη χρησιμοποίηση ενός κεντρικού μεσοεπιθετικού εκμηδενίστηκε από τον ελεύθερο χώρο που βρήκε ο Μέσι να κινηθεί. Αυτό τον χώρο δεν θα τον είχε αν η Ρεάλ χρησιμοποιούσε έναν μέσο με ανασταλτικές ιδιότητες. Είναι αδύνατο να γνωρίζουμε αν το εναλλακτικό σχήμα θα δούλευε και ίσως θα άνοιγε αλλού χώρους στο γήπεδο. Ωστόσο είναι προτιμότερο να δώσεις χώρο σε άλλο παίκτη παρά στον Μέσι.

Ο Μουρίνιο θα μιλήσει για κακοτυχία και πως ο Γκουαρδιόλα χρειάστηκε να αλλάξει σχήμα για να κυριαρχήσει η ομάδα του. Αλλά ο Γκουαρδιόλα το έκανε με επιτυχία και η Ρεάλ δεν προσαρμόστηκε. Οι παίκτες της Μπαρτσελόνα που άλλαξαν θέση έκαναν εξαιρετικό αγώνα: Ο Μπουσκέτς έπαιξε στο ρόλο του κεντρικού μέσου πολύ καλά, μια αποστολή που λίγοι παίκτες θα εκτελούσαν με επιτυχία. Αραιά και που ο Πουγιόλ έχανε στο ένας εναντίον ενός από τον Ρονάλντο. Το πήγαινε-έλα του Άλβες στη δεξιά πλευρά ήταν κρίσιμο στο δεύτερο ημίχρονο. Μια νίκη τακτικής για τον Γκουαρδιόλα.