"Κάθε ημέρα που περνάει είμαι πεπεισμένος πως, για μένα και την οικογένειά μου, πήρα την σωστή απόφαση. Εάν ήθελα να έχω μία εμπειρία ζωής σε μία χώρα πιο κοντά στην Ιταλία και δεν αναφέρομαι μόνο στην απόσταση, θα μπορούσα να έχω αποδεχτεί άλλες προτάσεις.

Ήθελα όμως μία πραγματική αλλαγή. Και εδώ βρήκα την καλύτερη ευκαιρία για να το κάνω αυτό. Η Ιταλία είναι η χώρα μου και μου λείπει.

Όμως δεν υποφέρω από το τραύμα του χωρισμού επειδή είμαι εξαιρετικά στην Αυστραλία, ξέρω ότι θα επιστρέψω", τόνισε ο "Μεγαλέξανδρος" σε συνέντευξή του στην "Corriere dello Sport", για να προσθέσει αναφορικά με τη ζωή του στην Αυστραλία.

"Ο φίλαθλος κόσμος εδώ είναι ένα από τα πιο θετικά πράγματα εδώ και ένας από τους λόγους που με έπεισαν να μείνω στο Σίντνεϊ για μία ακόμα σεζόν, παρά το γεγονός ότι είχα πρόταση μέσα στη σεζόν από μία φανταστική ομάδα όπως η Φλαμένγκο και μία χώρα όπως η Βραζιλία.

Δεν είπα όμως όχι στη Φλαμένγκο, είπα ναι στη Σίντνεϊ. Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά. Με υποδέχτηκαν σε αυτή τη χώρα με ενθουσιασμό και πάθος.

Το ποδόσφαιρο δεν είναι το βασικό άθλημα στην Αυστραλία, δεν είναι παραδοσιακό, αλλά το ενδιαφέρον μεγαλώνει μέρα με τη μέρα".

Ο Ντελ Πιέρο ρωτήθηκε επίσης και για τη φανέλα με το "Νο 10" στο ποδόσφαιρο, με τον 38χρονο άσο να "ανακατεύει" διάσημες μορφές του αθλήματος όπως οι Φραντσέσκο Τότι και Ράιαν Γκιγκς.

"Το Νο 10 είναι μία κατηγορία παίκτη, όχι ένα νούμερο φανέλας. Ο Τότι για μένα είναι ένας παίκτης που ανεβάζει το πάθος και τη φαντασία του κόσμου, για μένα είναι ένας μεγάλος αντίπαλος και ένας μεγάλος συμπαίκτης.

Ανάμεσά μας υπάρχει μία εκτίμηση και εκτός γηπέδου. Όποιος αγαπάει το ποδόσφαιρο δεν μπορεί να μην εκτιμάει έναν παίκτη όπως αυτός.

Βλέποντας επίσης τον Γκιγκς να φτάνει τις 1000 επαγγελματικές συμμετοχές, σκέφτηκα ότι είχα την τύχη να τον αντιμετωπίσω, να του σφίξω το χέρι ως αρχηγός και να πάρω τα συγχαρητήριά του.

Είναι μία σημαία που ανήκει σε όλους, όχι μόνο στη Γιουνάιτεντ".

Στο δίλημμα "Μαραντόνα ή Πελέ" ο Ντελ Πιέρο απάντησε "είναι σαν να ρωτάς: αγαπάς περισσότερο τον μπαμπά ή τη μαμά" ενώ σε ερώτημα για το ποιο είναι το καλύτερο δεκάρι όλων των εποχών, δήλωσε: "Μεγάλωσα κοιτώντας και θαυμάζοντας τους Μαραντόνα, Πλατινί και Ζίκο. Δεν μπορώ να επιλέξω".