Ο Μίλιαν Μίλιανιτς απεβίωσε την περασμένη Παρασκευή (13-1) και κηδεύτηκε χθες στο Βελιγράδι.

Ο Μίλιανιτς υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους προπονητές του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου στη δεκαετία του ’70.

Μια από τις σημαντικότερες μορφές του γιουγκοσλαβικού ποδοσφαίρου, ο Μίλιαν Μίλιανιτς, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών, χτυπημένος από τη νόσο του Άλτσχαϊμερ. Ο Μίλιανιτς γεννήθηκε το 1930 στο Μπίτολ της πρώην Γιουγκοσλαβίας (νυν ΠΓΔΜ) και μετά από μια σύντομη ποδοσφαιρική καριέρα στον Ερυθρό Αστέρα, ξεκίνησε την ενασχόλησή του με την προπονητική.

Η Εθνική Γιουγκοσλαβίας, ο Ερυθρός Αστέρας και η Ρεάλ Μαδρίτης υπήρξαν οι τρεις σταθμοί στην πορεία του ως τεχνικός (με ένα σύντομο πέρασμα και από τη Βαλένθια), ενώ στη συνέχεια διετέλεσε πρόεδρος στην Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της χώρας του. Αποσύρθηκε το 2001 λόγω προβλημάτων υγείας (το 1997 του είχαν ήδη τοποθετήσει ένα by-pass), τα οποία στην πορεία επιδεινώθηκαν με την παρουσία του Άλτσχαϊμερ.

Ο Μίλιανιτς με τον πρόεδρο της Ρεάλ, Σαντιάγο Μπερναμπέου (1976)

Ο Μίλιανιτς άφησε εποχή για τις πρωτοποριακές του μεθόδους στο κοουτσάρισμα και επηρέασε μια ολόκληρη γενιά προπονητών εντός και εκτός συνόρων, όπως οι Μπλάζεβιτς, Βεσελίνοβιτς, Όσιμ, Μιλουτίνοβιτς και Ντελ Μπόσκε. Ξεκίνησε τη λαμπρή του καριέρα στην ομάδα της καρδιάς του, τον Ερυθρό Αστέρα, με τον οποίο κατέκτησε 4 πρωταθλήματα (1968, 1969, 1970 & 1973) και 3 Κύπελλα (1968, 1970 & 1971).

Το 1974 οδήγησε την Εθνική Γιουγκοσλαβίας στο Μουντιάλ της Γερμανίας, παίρνοντας την πρώτη θέση στον όμιλο, μπροστά από τη Βραζιλία. Στο εντυπωσιακό 9-0 επί του Ζαΐρ, ο «δικός μας» Ντούσαν Μπάγεβιτς είχε πετύχει χατ τρικ, η συνέχεια όμως δεν ήταν ανάλογη για τους «πλάβι», που αποκλείστηκαν στην επόμενη φάση με τρεις ήττες σε ισάριθμους αγώνες (Δυτική Γερμανία 0-2, Πολωνία 1-2 και Σουηδία 1-2).

Η Εθνική Γιουγκοσλαβίας που πήρε μέρος στο Μουντιάλ της Γερμανίας με προπονητή τον Μίλιανιτς. Στη μέση της μπροστινής σειράς ο Ντούσαν Μπάγεβιτς (1974)

Το καλοκαίρι του 1974 ο τότε πρόεδρος της Ρεάλ, Σαντιάγο Μπερναμπέου, αποφάσισε ότι είχε έρθει η ώρα να κλείσει ο μεγάλος – διάρκειας 14 χρόνων – κύκλος του Μιγκέλ Μουνιόθ. Ο θρυλικός τεχνικός της «βασίλισσας» πλήρωσε το «ατιμωτικό» 0-5 της Μπαρτσελόνα και του Γιόχαν Κρόιφ μέσα στη Μαδρίτη με την απόλυσή του στη μέση της σεζόν, την οποία ολοκλήρωσε ο Λουίς Μολόουνι.

Ο Μπερναμπέου πρότεινε στον Μίλιανιτς να αναλάβει τον πάγκο της Ρεάλ και εκείνος δέχτηκε, θέτοντας ως μοναδικό όρο την πρόσληψη του συμπατριώτη του Σρέτσκο Ράντισιτς στη θέση του γυμναστή. Η Ρεάλ απέκτησε έτσι για πρώτη φορά στην ιστορία της προπονητικό τιμ, αφού ο Μίλιανιτς, εκτός του γυμναστή, πήρε κοντά του και τους Αντόνιο Ρουίθ (ως βοηθό του) και Χουάν Σαντιστέμπαν (ως προπονητή τερματοφυλάκων).

Ο Μίλιανιτς με το γερμανικό δίδυμο της Ρεάλ, Μπράιτνερ (αριστερά) και Νέτσερ (1975)

Ο «profesor», όπως αποκαλούσαν στην Ισπανία τον Μίλιανιτς, έδωσε έμφαση στην τακτική και την φυσική κατάσταση, αυξάνοντας τις ημερήσιες προπονήσεις από μια σε τρεις, κάτι που αρχικά προκάλεσε την αντίδραση των παικτών της Ρεάλ. Απαγόρευε την κατάχρηση της ντρίμπλας και υποχρέωνε τους ποδοσφαιριστές να δίνουν πάσα το πολύ με τη δεύτερη, ενώ τελειοποίησε τις αλλαγές παιχνιδιού με τις μακρινές μπαλιές.

Αξιοποίησε άριστα το υλικό της ομάδας και τελικά «έπεισε» παίκτες και φίλαθλους ότι οι μέθοδοι που ακολουθούσε θα έφερναν τίτλους. Ο Μίλιανιτς δούλεψε στη Ρεάλ με το γερμανικό δίδυμο Μπράιτνερ και Νέτσερ, αλλά και με τους Ισπανούς Πίρι, Καμάτσο, Σαντιγιάνα, Αμάνθιο και Ντελ Μπόσκε. Τα αποτελέσματα τον δικαίωσαν από την πρώτη κιόλας χρονιά του, με τη Ρεάλ να κερδίζει το νταμπλ κατακτώντας Πρωτάθλημα και Κύπελλο.

Ο Μίλιανιτς με τον Χένινγκ Γένσεν, Δανό παίκτη της Ρεάλ (1977)

Την ίδια σεζόν οι «μερένγκες» έφτασαν μέχρι τα προημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων, όπου αντιμετώπισαν τον Ερυθρό Αστέρα. Στο πρώτο ματς στη Μαδρίτη, η Ρεάλ κέρδισε 2-0, όμως ο Μίλιανιτς αρνήθηκε να ταξιδέψει στο Βελιγράδι για τον επαναληπτικό, δηλώνοντας ότι του ήταν αδύνατο να κοουτσάρει εναντίον της μεγάλης του αγάπης, της Crvena Zvezda, κάτι που για τον ίδιο θα ισοδυναμούσε με προδοσία!

Έμεινε λοιπόν πίσω στη Μαδρίτη και παρακολούθησε τηλεοπτικά το παιχνίδι μαζί με φίλους και δημοσιογράφους, με τη Ρεάλ να χάνει 2-0 και να αποκλείεται τελικά στη διαδικασία των πέναλτι. Την επόμενη χρονιά (1975-76) οι «μερένγκες» κατέκτησαν ξανά το πρωτάθλημα, όμως στη σεζόν που ακολούθησε (1976-77) καταποντίστηκαν και τερμάτισαν στην 9η θέση. Στην πρώτη αγωνιστική της περιόδου 1977-78 η Ρεάλ έχασε 2-1 από τη Σαλαμάνκα και ο Μίλιανιτς παραιτήθηκε αφήνοντας τη θέση του στον προκάτοχό του, Λουίς Μολόουνι.

Ο Μίλιαν Μίλιανιτς συνομιλεί με τον Βιθέντε ντελ Μπόσκε (1975)

Το 1979 ανέλαβε ξανά την Εθνική Γιουγκοσλαβίας και πήρε την πρόκριση για την τελική φάση του Μουντιάλ του 1982. Οι «πλάβι» ολοκλήρωσαν την πρώτη φάση των ομίλων με μια νίκη (1-0) απέναντι στην Ονδούρα, μια ισοπαλία (0-0) απέναντι στη Βόρεια Ιρλανδία και μια ήττα (1-2) απέναντι στη διοργανώτρια Ισπανία. Με 3 βαθμούς η πρόκριση φαινόταν σίγουρη, όμως η απρόσμενη ήττα της «φούρια ρόχα» από τους Ιρλανδούς, άφησε εκτός συνέχειας την ομάδα του Μίλιανιτς που έχασε στην ισοβαθμία τη δεύτερη θέση από τους Ισπανούς.

Λίγους μήνες αργότερα, τον Δεκέμβριο του 1982, αντικατέστησε τον Μανουέλ Μέστρε στον πάγκο της Βαλένθια, όμως με τη σειρά του απολύθηκε τον Μάρτιο του 1983, ενώ βρισκόταν μαζί με τον Μάριο Κέμπες στη Γιουγκοσλαβία. Αυτή ήταν και η τελευταία ενασχόλησή του με την προπονητική, αφού στη συνέχεια εργάστηκε στην Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Σερβίας, της οποίας υπήρξε για χρόνια πρόεδρος.

Ο Μίλαν Μίλιανιτς στο σπίτι του στο Βελιγράδι με τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης στη διάρκεια μιας συνέντευξής του για την ισπανική Marca (2007)

Οι παίκτες της Ρεάλ Μαδρίτης για να τιμήσουν τη μνήμη του, αγωνίστηκαν το περασμένο Σάββατο στη Μαγιόρκα φορώντας μαύρα περιβραχιόνια. Τη Δευτέρα (16-1) η Ομοσπονδία άνοιξε στα γραφεία της ένα βιβλίο συλλυπητηρίων, ενώ χθες στις 12 το μεσημέρι, το Δημαρχείο του Βελιγραδίου αποχαιρέτησε τον Μίλιανιτς με μια σεμνή τελετή. Στη συνέχεια η σωρός του αναπαύθηκε στο Νέο Κοιμητήριο της πρωτεύουσας της Σερβίας, στην ειδική ζώνη που προορίζεται για τις προσωπικότητες της χώρας.

Παρόντες στην νεκρώσιμη ακολουθία ήταν, εκτός από την οικογένεια του εκλιπόντος, ο πρόεδρος της Σερβίας, Μπόρις Τάντιτς, εκπρόσωποι της Ρεάλ Μαδρίτης και του Ερυθρού Αστέρα, αξιωματούχοι της FIFA και της UEFA, άνθρωποι του ποδοσφαίρου από τη Σερβία, το Μοντενέγκρο, τη Βοσνία και την Κροατία, καθώς και πλήθος κόσμου.

Πηγή: Marca

Βίντεο: Στιγμές από τη ζωή και την καριέρα του Μίλιαν Μίλιανιτς (1930-2012)