O Μάριο Γκόμεζ σκόραρε στο τέλος και έδωσε στην Μπάγερν ένα ισχνό προβάδισμα ενόψει του επαναληπτικού.

Η μεγάλη απόφαση του Γιουπ Χάινκες ήταν αναμενόμενη. Ο Τόνι Κρος έπαιξε πιο μπροστά στο χώρο της μεσαίας γραμμής και ο Μπάστιαν Σβαϊνστάιγκερ πιο πίσω.

Ο Ζοσέ Μουρίνιο επέλεξε τον Φάμπιο Κοεντράο για αριστερό μπακ αντί του Μαρσέλο.

Η Μπάγερν ήταν συνολικά η καλύτερη ομάδα. Η Ρεάλ άρχισε άσχημα, βελτιώθηκε στο δεύτερο ημίχρονο και δέχτηκε στο τέλος ένα γκολ, τη στιγμή που δε φαινόταν πως μπορεί ν' αλλάξει κάτι άλλο στο παιχνίδι.

Πώς παρατάχθηκαν οι δύο ομάδες

Περίπου τον ίδιο σχηματισμό είχαν οι δύο ομάδες. Αμφότερες χρησιμοποίησαν το 4-2-3-1 ή τουλάχιστον μία παραλλαγή του. Επίσης, οι εξτρέμ τους συνέκλιναν προς τα μέσα. Αυτή η κίνηση επέτρεπε στους πλάγιους μπακ να ανεβαίνουν. Οι μπακ της Ρεάλ σε όλα τα ευρωπαϊκά παιχνίδια είναι πολύ προσεκτικοί εκτός έδρας. Έτσι ήταν οι μπακ της Μπάγερν, οι οποίοι είχαν μεγαλύτερη επιρροή στο παιχνίδι με τα ανεβάσματά τους. Η πιο χαρακτηριστική φάση ήταν αυτή του τελευταίου λεπτού με τον Φίλιπ Λαμ να δημιουργεί το γκολ του Γκόμεζ.

Πώς προσέγγισε το παιχνίδι η Μπάγερν

Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον τακτικά βρισκόταν στο χώρο του κέντρου. Εκεί οι δύο προπονητές πήραν τον τρόπο προσέγγισης του άλλου. Ο Χάινκες αντέδρασε στα προβλήματα που είχε η Μπάγερν στην καθοριστική ήττα της προηγούμενης εβδομάδας με την Ντόρτμουντ, όταν η ομάδα του ήταν διαλυμένη. Αμύνονταν με έξι και επιτίθεντο με τέσσερις. Ο Χάινκες αντικατέστησε τον Τόμας Μίλερ με τον Σβαϊνστάιγκερ μετά το πέρας μίας ώρας, ο Κρος μετακινήθηκε μπροστά και πήρε τον ρόλο του επιτελικού μέσου. Η Μπάγερν ήταν εμφανώς καλύτερη παρόλο που τελικά ηττήθηκε.

Στο χθεσινό παιχνίδι ο Κρος άρχισε ως πλεϊμέικερ. Αυτό έδειχνε ότι η Μπάγερν ήθελε να παίξει περισσότερο από το κέντρο, ήθελε να έχει την κατοχή της μπάλας και είχε ως στόχο να σπάσει το κέντρο της Ρεάλ. Ήταν μία αξιοπρεπής προσέγγιση. Παρά το γεγονός πως η Μπάγερν παίζει συνήθως από τις δύο πτέρυγες, η Ρεάλ είναι ευάλωτη στο κέντρο, ειδικά από τη στιγμή που ο Τσάμπι Αλόνσο φαίνεται εξαντλημένος αυτή τη στιγμή.

Πώς προσέγγισε το παιχνίδι η Ρεάλ

Θα περίμενε κανείς να πάρει και ο Ζοσέ Μουρίνιο την ίδια απόφαση, να αφήσει τον Μεσούν Εζίλ, ένα δεκάρι που έχει το μυαλό του στην επίθεση, και να έβαζε άλλον έναν μέσο στο κέντρο, ίσως τον Εστεμπάν Γκρανέρο ή τον Νουρί Σαχίν. Εναλλακτικά, θα μπορούσε να βάλει αριστερά τον Άνχελ Ντι Μαρία και να πάει πιο μπροστά τον Εζίλ. Διαφορετικά με την κίνηση του Χάινκες να είναι προβλεπόμενη, θα ήταν φυσιολογικό αν ο Μουρίνιο προσπαθούσε να τον αντιμετωπίσει στο κέντρο. Αυτό θα σήμαινε πως θα παρατασσόταν με 4-3-3, όπως κάνει η Ρεάλ στα Clasicos.

Ωστόσο, ο Εζίλ ξεκίνησε και έπαιξε κοντά στον Καρίμ Μπενζεμά στην αρχή του παιχνιδιού. Είχε την ευθύνη να γυρνάει και να μαρκάρει τον Λουίς Γκουστάβο, αλλά δεν επέστρεφε με μεγάλη διάθεση. Η Μπάγερν έτσι μπορούσε να περάσει γρήγορα την μπάλα στο χώρο της μεσαίας γραμμής και να σπάσει κατευθείαν την παράταξη της Ρεάλ στο κέντρο.

Με τον Εζίλ να είναι εκτός θέσης η Μπάγερν απλώς είχε στο κέντρο τρεις παίκτες έναντι δύο. Οι Αλόνσο και Σάμι Κεντίρα δεν ήξεραν αν έπρεπε να πιέσουν ή να παραμείνουν στις θέσεις τους. Συνήθως έδιναν χώρους, η άμυνα δεν ανέβαινε και άφηναν την Μπάγερν να κυκλοφορεί την μπάλα. Ο Κρος έπαιζε πολύ καλά, έμενε κυρίως ψηλά, όταν η Μπάγερν είχε την μπάλα (αυτός και ο Γκόμεζ δεν πίεζαν την άμυνα της Ρεάλ, αλλά έμεναν κοντά σε εκείνους που είχαν την κατοχή της μπάλας, απόρροια του οποίου είναι να κερδίζουν τις μπάλες από τους Αλόνσο και Κεντίρα συχνά, με τον Γκόμεζ να βοηθάει αρκετά), αλλά υπερφόρτωνε μία πλευρά όταν η Μπάγερν είχε την κατοχή της μπάλας, ενώ βοηθούσε τον Σβαϊνστάιγκερ επιθετικά. Ο Γκουστάβο έμενε πίσω για να προσέχει τις κινήσεις του Εζίλ.

Οι αλλαγές του Μουρίνιο

Ο Μουρίνιο κατάλαβε αυτό το πρόβλημα και στα μέσα του πρώτου ημιχρόνου (στο 23ο λεπτό) άλλαξε τον Εζίλ με τον Ντι Μαρία. Αυτό έδειχνε πως η Ρεάλ ήθελε μεγαλύτερη ενέργεια και πειθαρχία στο χώρο της μεσαίας γραμμής. Από την επιθετική τριάδα της Ρεάλ είναι ξεκάθαρο πως ο Ντι Μαρία προσέχει πιο πολύ τα αμυντικά του καθήκοντα. Η Μπάγερν είχε ήδη πάρει το προβάδισμα, αλλά η Ρεάλ ήταν πλέον πιο ανταγωνιστική στο κέντρο. Ως το τέλος του ημιχρόνου παρουσιαζόταν σταθερή.

Στο δεύτερο ημίχρονο ο Μουρίνιο τους άλλαξε ξανά, αφού ήθελε να πετύχει ένα γκολ. Ο Εζίλ επέστρεψε στο κέντρο, μία κίνηση που ήταν πολύ ριψοκίνδυνη, η οποία θα μπορούσε να αποδειχτεί λανθασμένη. Ωστόσο, δόθηκε εντολή στον Εζίλ να μη γυρνάει και αυτό δούλεψε τέλεια στη φάση του γκολ της Ρεάλ. Η Ρεάλ αμυνόταν με έξι παίκτες στο φάουλ, οι άλλοι τέσσερις ήταν μπροστά και στην αντεπίθεση βγήκαν τέσσερις με τέσσερις. Αυτό ακριβώς επεδίωκε.

Στον τρόπο με τον οποίο αμυνόταν, ένας μέσος έμενε πίσω μόνιμα και αν ο επιτελικός μέσος, ο Κρος, έβγαινε μόνος του, τότε πήγαινε πάνω του ένας από τους δύο κεντρικούς αμυντικούς. Αυτό έγινε εμφανές όταν ο Μίλερ μπήκε και ο Ράμος τον μάρκαρε.

Οι αλλαγές του Χάινκες

Η αλλαγή του Μίλερ είχε ως αποτέλεσμα να κινείται πιο πίσω ο Κρος, προς τη θέση που έπαιζε ο Σβαϊνστάιγκερ. Ήταν μία επιθετικογενής κίνηση, αλλά και αναγκαστική λόγω της έλλειψης φυσικής κατάστασης του Σβαϊνστάιγκερ. Η κατάσταση με τους Εζίλ και Μίλερ να είναι τα δεκάρια κράτησε μόνο οκτώ λεπτά. Στη συνέχεια ο Μουρίνιο πέρασε τον Μαρσέλο και ο Ντι Μαρία έγινε ο επιτελικός μέσος, καθώς βοηθούσε στο κέντρο περισσότερο από τον Εζίλ. Αυτό κράτησε περίπου δέκα λεπτά, αφού μετά ο Γκρανέρο μπήκε στη θέση του Ντι Μαρία. Τότε η Ρεάλ απέκτησε πραγματικά τρεις μέσους, ενώ η Μπάγερν είχε δύο και τον Μίλερ να παίζει ως δεύτερος επιθετικός. Η κατάσταση σε σχέση με το πρώτο ημίχρονο είχε αντιστραφεί.

Ο στόχος του Μουρίνιο ήταν να παγώσει το ρυθμό. Ο Μαρσέλο αγωνιζόταν σε μία περίεργη θέση. Αρχικά έπαιζε αριστερά, μετά μπήκε πιο μέσα και στη συνέχεια δεξιά. Ήταν άγνωστο αυτό που ήθελε να κάνει και το γεγονός πως το νικητήριο γκολ άρχισε από τον Λαμ, θα έκανε τον Μουρίνιο να σκέφτεται πως ο Μαρσέλο θα έπρεπε να μείνει αριστερά μπροστά από τον Κοεντράο, το οποίο ήταν και πιο λογικό από τη στιγμή που ήθελε να κρατήσει το αποτέλεσμα.

Συμπέρασμα

Η Μπάγερν δεν έπαιξε πολύ καλά, αλλά ήταν σαφώς ανώτερη. Η Ρεάλ δεν είχε σωστή οργάνωση κατά τη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου, κυρίως στο κέντρο.

Είναι πολύ σπάνιο να βλέπεις την ομάδα του Μουρίνιο να τρέχει περισσότερο στο χώρο της μεσαίας γραμμής. Σίγουρα έχει καταλάβει τα προβλήματα, όπως φαινόταν και από τις αλλαγές που έκανε. Ίσως αυτό εξηγεί τον αξιοπρεπή τρόπο με τον οποίο ενήργησε μετά το παιχνίδι.

Ωστόσο, με το 1-0 στον επαναληπτικό η Ρεάλ προκρίνεται και αυτό την καθιστά φαβορί.