Σου αρέσουν τα ταξίδια και να απολαμβάνεις μαγευτικά τοπία; Η Ελβετία και το "παραπέντε" είναι ένας συνδυασμός που θα σε εντυπωσιάσει και θα μας θυμηθείς εάν δοκιμάσεις να πετάξεις με θέα τις Ελβετικές Άλπεις και τη Γενεύη.

Εάν η ιδέα μπει στο μυαλό σου τα βήματα είναι απλά. Το πρώτο που έχεις να κάνεις είναι να διαβάσεις το άρθρο που ακολουθεί και σου εξηγεί τα βασικά που πρέπει να ξέρεις για το παραπέντε.

Το επόμενο βήμα είναι ακόμα πιο εύκολο και απέχει μόνο ένα κλικ μακριά. Οι μοναδικές προσφορές τις SWISS ( www.swiss.com) σε προκαλούν να τις εκμεταλλευθείς και να μπεις στην πρώτη διαθέσιμη πτήση. Σκεφτείτε ότι μπορείτε να βρείτε εισιτήρια από 80 ευρώ και να βρεθείτε σε μια από τις πιο ωραίες χώρες του κόσμου.

Αρκετά όμως με τις εισαγωγές ας περάσουμε στο... προκείμενο.

Ο μύθος και ο Ντα Βίντσι

Από τα αρχαία χρόνια ο άνθρωπος ήθελε να ξεπεράσει τα όρια του και να καταφέρει να πετάξει. Σε όλες τις χώρες του κόσμου υπάρχουν ιστορίες για κάποιους που τα κατάφεραν.

Μία από αυτές υπάρχει και στη δική μας μυθολογία. Φυσικά, αναφερόμαστε στον Δαίδαλο και τον Ίκαρο. Ο μύθος θέλει τον Δαίδαλο στην προσπάθεια του να αποδράσει από την Κρήτη και το Βασιλιά Μήνωα να φτιάχνει την πρώτη πτητική μηχανή.

Πέρα όμως από το μύθο τα πρώτα πραγματικά σχέδια αλεξίπτωτου τα οφείλουμε σε ένα από τους μεγαλύτερους εφευρέτες. Ο λόγος για τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Η επιθυμία του και το όραμα του για να μπορέσει να πετάξει τον έκαναν να σχεδιάσει το 1483 το πρώτο αλεξίπτωτο. Ουσιαστικά επρόκειτο για μία πυραμίδα από ύφασμα διαστάσεων 6Χ6Χ6 (είναι το σχέδιο που βλέπετε ακριβώς δίπλα).

Δυο χρόνια αργότερα, το 1485, έκανε τα σχέδια για την ιπτάμενη μηχανή του. Το "ορνιθόπτερο", όπως ονομαζόταν, ήταν μια κατασκευή που προσαρμοζόταν πάνω στο ανθρώπινο σώμα και με την κίνηση των χεριών του και μέσω μοχλών ο "πιλότος" κουνούσε τα φτερά της μηχανής, τα οποία φαίνεται ότι είχαν εμπνευστεί από τα φτερά της νυχτερίδας.

Από τον Βεράντζιο μέχρι τους Ζάλμπερτ και Νικολαΐδη

Για να φτάσουμε όμως στη σημερινή μορφή των αλεξίπτωτων χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια, αλλά και πολλές ενδιάμεσες στάσεις.

Από το 1617 όταν είχαμε ουσιαστικά την επιβεβαίωση της λειτουργίας των σχεδίων του Ντα Βίντσι από τον Βεράντζιο πέρασαν 80χρόνια για να έχουμε την πρώτη καταγεγραμμένη πτώση από τον Αντρέ Ζακ Γκαρνερέν στις 22 Οκτωβρίου του 1797.

Ακολούθησαν η πρώτη πτήση του Ότο Λίλενταλ με αιωρόπτερο στα τέλη του 19ουαιώνα με τα σχέδια του να βοηθούν στην εξέλιξη του αλεξίπτωτου. Φυσικά, πρώτη ευρεία χρήση τους ήταν στο πρώτο και κυρίως στο δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο. Χρησίμευσαν, είτε για την ρίψη στρατευμάτων στο μέτωπο ή και πίσω από τις γραμμές του εχθρού.

Από εκεί και πέρα ακολούθησε η συνεχόμενη εξέλιξη και η αλλαγή σχήματος των αλεξίπτωτων.

Η γαλλική επανάσταση του αλεξίπτωτου

Από τα τέλη της δεκαετίας του 70 και κυρίως από τις αρχές εκείνης του 80' παρατηρούμε την αύξηση των τολμηρών που δοκίμαζαν τις πτήσεις με αλεξίπτωτα.

Βέβαια, στην αρχή το χρησιμοποιούσαν κυρίως αναρριχητές οι οποίοι μετά την άνοδο τους στις κορυφές των βουνών το χρησιμοποιούσαν για να φτάσουν πιο γρήγορα κάτω. Οι Αντρέ Μπον, Ζαν Κλοντ Μπέτεμπς και Τζέραραντ Μπόσον ήταν εκείνοι που συστηματοποίησαν τις πτήσεις με αλεξίπτωτο και καθιέρωσαν το άθλημα του αλεξιπτώτου πλαγιάς.

Το 1987 δημιουργήθηκε η Γαλλική Ομοσπονδία Ελεύθερης Πτήσης και την ίδια χρονιά έγινε το πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα στο Βιρμπιέ της Ελβετίας και το πρώτο πρωτάθλημα Γαλλίας.

Οδηγίες προς ιπτάμενους

Ψάχναμε να βρούμε τον τρόπο να σας δώσουμε τις καλύτερες οδηγίες για το "παραπέντε". Βρήκαμε λοιπόν το βιβλίο του Παναγιώτη Κανιαμού "Ελεύθερη πτώση με αλεξίπτωτο πλαγιάς", ενός ανθρώπου που συνέδεσε όσο λίγοι το όνομα του με το αλεξίπτωτο πλαγιάς στην Ελλάδα. Εκεί υπάρχουν οι καλύτερες απαντήσεις στα βασικά ερωτήματα και σας τα παρουσιάζουμε αυτούσια για να έχετε την καλύτερη δυνατή εικόνα.

Πώς πετάς;

"Το αλεξίπτωτο πλαγιάς (ή parapente) είναι η απλούστερη μορφή ατομικής ανεμοπορίας. Αρκεί να βρεθούμε σε μια πλαγιά ανεξαρτήτως ύψους και οι καιρικές συνθήκες να είναι ευνοϊκές. Ο χειριστής ξεδιπλώνει το αλεξίπτωτο πίσω του, φροντίζοντας να τοποθετηθεί με μέτωπο την κατεύθυνση του ανέμου. Ο αέρας μπαίνει στις κυψέλες και ''φουσκώνει'' το αλεξίπτωτο, που λόγω κατασκευής σηκώνεται στον αέρα. Το μόνο που μένει είναι να τρέξει στην πλαγιά και να απογειωθεί.

Κατά την πτήση, ο χειριστής κάθεται στη ζώνη και κατευθύνει το αλεξίπτωτο ανάλογα με την μορφολογία του χώρου, τις καιρικές συνθήκες και την εμπειρία του. Προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τα ρεύματα του αέρα (δυναμικά και θερμικά) με στόχο να παρατείνει την πτήση.

Η διάρκεια κυμαίνεται από μερικά λεπτά μέχρι πολλές ώρες (το ρεκόρ είναι 11 ώρες) και μπορεί κανείς να διανύσει μεγάλες αποστάσεις (το ρεκόρ είναι περίπου 300 χιλιόμετρα)".

Πώς να αρχίσω;

"Αποφασίζοντας ν’ ασχοληθείτε με το αλεξίπτωτο πλαγιάς σημαίνει να γίνετε μέλη μιας σχολής αεραθλητισμού. Σημαντική είναι η επιλογή εκπαιδευτή. Είναι καλό αν όχι απαραίτητο να επιλέξετε σχολή που να συνεργάζεται με πτυχιούχους εκπαιδευτές της Εθνικής Αερολέσχης Ελλάδος.

Η εκπαίδευση απαιτεί μικρή σχετικά μυική δύναμη αφού δε χρειάζεται περισσότερη από το να βάλουμε ένα σακίδιο στην πλάτη βάρους 10/15 κιλών.

Κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης εκτός από πρακτικά μαθήματα γίνονται και θεωρητικά όπως : υλικά - εξοπλισμός, αεροδυναμική, μετεωρολογία., κανόνες κυκλοφορίας- συμπεριφοράς και ανεμοπορία.

Το parapente είναι τρόπος ζωής κι αν αποφασίσετε ν’ ασχοληθείτε σοβαρά με το άθλημα, δεν πρέπει να θεωρήσετε τον εξοπλισμό έξοδο, αλλά ανάγκη και προστασία. Χρειάζεται ένα σακίδιο μικρού βάρους, μια πλαγιά βουνού με μικρή κλίση εδάφους για την απογείωση και μερικές μέρες εκπαίδευσης, για να βρεθείτε στον αέρα, εκπληρώνοντας το όνειρο του Ίκαρου. Σ’ αρχικό στάδιο όμως τον εξοπλισμό θα σας τον προμηθεύσει η σχολή.

Η πτήση μ 'αλεξίπτωτο πλαγιάς είναι ένα άθλημα αναψυχής. Η ασφάλεια που παρέχει στους αθλητές που ασχολούνται μ’ αυτό είναι υψηλή και δεν απέχει απ’ αυτή που έχει το σκι βουνού. Αρκεί ν’ εκπαιδευτείτε σωστά.

Ο παράδεισος της Ελβετίας

Γιατί όμως όλα τα παραπάνω να τα κάνεις στην Ελβετία και συγκεκριμένα στη Γενεύη; Την απάντηση στην έχουμε δώσει ήδη μέσα από προηγούμενα κείμενα.

Η Γενεύη είναι μια πανέμορφη πόλη. Είναι η "πρωτεύουσα της ειρήνης", το παγκόσμιο κέντρο διπλωματίας, η πόλη στην οποία εδρεύουν οι περισσότεροι διεθνείς οργανισμοί (πάνω από 200), συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Εθνών και του Ερυθρού Σταυρού.

Εκτός όλων αυτών, η Γενεύη είναι και μια πολύ όμορφη πόλη, που βρίσκεται στη δυτική όχθη της ομώνυμης λίμνης (βλ. μεγαλύτερη δεξαμενή γλυκού νερού στην Ευρώπη) και μεταξύ των Άλπεων και της οροσειράς Jura. Στο κέντρο της πόλης μέσα στην λίμνη υπάρχει το μεγάλο σιντριβάνι . Ο μηχανισμός του είναι τόσο ισχυρός (όπως μπορείτε να διαπιστώσετε και στη φωτογραφία παραπάνω) που το αποτέλεσμα είναι το νερό να εκτοξεύεται σε ύψος 140 μέτρων αυτό είναι και το κυριότερο αξιοθέατο. Γύρω από αυτό άλλωστε γίνονται και όλα τα πανηγύρια.

Για αυτό και αποτελεί έναν εκ των πιο ενδιαφερόντων τουριστικών προορισμών. Ενδεχομένως να είναι ο μόνος που διαθέτει υπηρεσία εθελοντών (Geneva Greeters), για να γνωρίσεις καλύτερα τον τόπο, μέσω περιπάτων παρέα με έναν κάτοικο της πόλης -χωρίς κάποια χρέωση.

Φυσικά, από την πόλη δεν λείπει και η σχολή για το "παραπέντε" οι οποίοι μπορεί να σου μάθει τα βασικά και να σου προσφέρει μια μοναδική εμπειρία. Η πτήση πάνω από την πόλη με αυτή την υπέροχη φυσική ομορφιά είναι κάτι που πρέπει να ζήσεις.

Για αυτό εκμεταλλεύσου τις μοναδικές προσφορές τις SWISS ( www.swiss.com) και ζήσε μια υπέροχη εμπειρία.

Πάρτε μία γεύση από το τι θα περιμένει όσους το τολμήσουν.