Σχηματίστηκαν ήδη οι προημιτελικοί των γυναικών και το βράδυ θα ξέρουμε και την τελική οκτάδα των αντρών. Τα αποτελέσματα στο γύρο των 16 ήταν σχετικά φυσιολογικά.

Η Σερένα χωρίς προβλήματα απέναντι στην Κανέπι (6-3, 6-3), θ' αναμετρηθεί με την Φλάβια Πενέτα, την Ιταλίδα που μ΄ έχει εκπλήξει με τη σιγουριά της και την άνεση που μπορεί να τελειώσει τα παιχνίδια της. 2-0 σετ απέναντι στην Ντελάκουα, (3η συνεχόμενη "καθαρή" νίκη στο τουρνουά) και τώρα η μεγάλη πρόκληση απέναντι στο απόλυτο φαβορί.

Όταν παίζεις με τη Σερένα υπάρχει ο φόβος να ρεζιλευτείς αν η δύναμη των χτυπημάτων της κουμπώσει με την ακρίβεια. Αν όμως μπορέσεις να γυρίσεις κάποιες μπάλες πίσω και βάλεις στο μυαλό της τη σκέψη ότι θα διανύσεις κάθε σπιθαμή του γηπέδου, ενώ συνάμα επιτεθείς τις λίγες φορές που σου αφήσει το περιθώριο να το κάνεις, ε τότε υπάρχει η πιθανότητα να διεκδικήσεις κάτι. Στη τακτική της η Ιταλίδα είναι τόσο καλή όσο λίγες στο παιχνίδι και πιστεύω ότι μπορεί να θέσει τα κατάλληλα ερωτήματα στην Αμερικάνα. Αν όμως η Σερένα βρεθεί σε μέρα η όποια τακτική θα πάει περίπατο.

Το ζευγάρι Αζαρένκα - Κρούνιτς είχε μεγάλο ενδιαφέρον γιατί δεν είναι λίγες οι φορές που όταν το outsider πετυχαίνει μια μεγάλη νίκη (η Κρούνιτς απέκλεισε την Κβίτοβα) έχοντας καταθέσει και την ψυχή του στο γήπεδο "αδειάζει" μέσα του, αισθάνεται ότι δεν έχει πλέον κάτι άλλο να δώσει. Το σερβάκι έπρεπε να παίξει ένα παρόμοιο ματς με την Αζαρένκα και ομολογώ ότι τα κατάφερε θαυμάσια. Ανέτρεψε την κατάσταση στο 1ο σετ για να το κερδίσει 6-4 και τελικά έχασε τ΄ αλλα δύο γιατί πολύ απλά η Αζαρένκα ήταν ήδη υποψιασμένη, είχε ετοιμάσει καλά το πλάνο της και κατάφερε να τελειώσει τις μπάλες που έπρεπε, ενώ όταν ο πόντος το απαιτούσε έμενε σ΄ αυτόν χωρίς να ρισκάρει, περιμένοντας και την αντίπαλό της να κάνει πρώτη το λάθος. Τα 37 αβίαστα λάθη της Κρούνιτς είναι πολλά απέναντι σε μια παίκτρια που χτυπούσε πολύ πιο δυνατά και τελικά έκανε μόλις 3 λάθη παραπάνω.

Η νίκη της Μακάροβα ενάντια στην Μπουσάρ μπορεί να μοιάζει έκπληξη, ουσιαστικά όμως αποτελεί φυσιολογική ροή των πραγμάτων. Η Καναδέζα δεν έπαιξε καλά στα δύο προηγούμενα ματς αλλά κατάφερε να γλυτώσει την ήττα, όμως ήταν φανερό ότι δεν μπορούσε να προχωρήσει άλλο παίζοντας μέτρια.

Αυτό που δεν περίμενα ήταν ο αποκλεισμός της Γιάνκοβιτς από τη δεκαεφτάχρονη Μπελίντα Μπέντσιτς. Η Γιάνκοβιτς έδειχνε σε πολύ καλή κατάσταση όμως η μικρή Ελβετίδα (η μόνη 17χρονη στο top 100!) ήταν αποφασισμένη, έπαιξε πολλές μπάλες μέσα από τη βασική γραμμή, ανέβηκε στο φιλέ 15 φορές και κέρδισε τον πόντο στις 14!!! Έχει το παιχνίδι και τα πόδια στα σίγουρα. Τώρα το να βγάζεις Κέρμπερ (6) και Γιάνκοβιτς (9) κολλητά δεν γίνεται αν δεν το 'χεις! Παίζει με τη Μακάροβα και για μένα είναι το φαβορί.

Δεύτερη μεγάλη νίκη έκπληξη δεν μπόρεσε να επαναλάβει η Μιργιάνα Λούτσιτς που είχε αποκλείσει το νούμερο 2 της παγκόσμιας κατάταξης Σιμόνα Χάλεπ. Ενώ ισοφάρισε την ιταλίδα Σάρα Εράνι παρέδωσε στο τελευταίο σετ χάνοντας 6-0.

Η Ιταλίδα αντιμετωπίζει στους 8 την καλύτερη παίκτρια από την κάτω μεριά του ταμπλό Κάρολαϊν Βοζνιάκι. Για τη Βοζνιάκι τα έχουμε πει, είμαστε πολύ χαρούμενοι που έχει αλλάξει στυλ παιχνιδιού ούσα πιο επιθετική. Η Εράνι ουσιαστικά ακολουθεί την προηγούμενη έκδοση παιχνιδιού της Δανέζας, με κατασκήνωση πίσω στη βασική γραμμή, ψηλές βαθιές μπάλες σπιν στο forehand, απλή τοποθέτηση στο backhand και περίσσεια υπομονή για την εξαιρετικά κατάλληλη στιγμή που θα απαιτήσει λήψη ρίσκου.

Για να δούμε αν η Βοζνιάκι θα μπει στην διαδικασία των μεγάλων ράλι ή θα επιτεθεί όπως έκανε με την Σαράποβα! Δυνατό ματς το δίχως άλλο!

Οι άντρες θέλουν και τη σημερινή μέρα για να σχηματίσουν οκτάδα, αλλά δεν μπορούμε παρά να σχολιάσουμε τις νίκες των τεσσάρων που έχουν ήδη τοποθετηθεί:

Για τα όρια των όσων μπορεί να καταφέρει ο Ράονιτς αναφερθήκαμε σε προηγούμενο άρθρο, όπως και για το πρώτο του μεγάλο τεστ με αντίπαλο τον Κέι Νισικόρι. Ο Ιάπωνας παίζει τένις βγαλμένο από κομπιούτερ, ξέρει ακριβώς που πρέπει να πάει την μπάλα σε κάθε χτύπημα και τις περισσότερες φορές το καταφέρνει. Εκπληκτική δουλειά στα πόδια, φοβερή αντίδραση στα σερβίς του αντιπάλου, το καλύτερο για μένα backhand με δύο χέρια στο tour. Ένας παίκτης θαρρείς βγαλμένος από τα βιβλία τεχνικής-τακτικής του σπορ. Μεγάλη νίκη απέναντι στον Καναδό (4-6, 7-6, 6-7, 7-5, 6-4) που δεν είναι καθόλου τυχαία, όντας η 3η στις 4 μεταξύ τους αναμετρήσεις. Έχει βρει το κουμπί του και φαίνεται.

Εξετάσεις είχε να δώσει και ο Τσονγκά. Ωραίες και άνετες οι μέχρι τώρα αναμετρήσεις του, όμως Μάρεϊ σήμαινε "Big business" που θα 'λεγαν και οι εκεί ντόπιοι. Περίμενα κάτι καλύτερο από τον Γάλλο στον πρώτο αγώνα που θα μπορούσε να δείξει ότι έχει προχωρήσει στο επόμενο επίπεδο. Κακά τα ψέματα, οι αθλητές που θέλεις να κερδίσεις είναι ο Νόλε, ο Ράφα, ο Ρότζερ και ο Άντι γιατί πολύ απλά όλους τους άλλους τους έχεις. Η αλήθεια είναι ότι με απογοήτευσε (ούτε σετ;) ενώ, αντίθετα, η συνοχή στο μυαλό και το παιχνίδι του Μάρεϊ είναι εντυπωσιακή. Ανυπομονώ για την αναμέτρησή του με τον Τζόκοβιτς στο πιο σπουδαίο ματς του τουρνουά μέχρι στιγμής.

Ο Νόλε πρέπει να πανηγύρισε εξίσου πολύ με τον Φίλιπ Κολσράιμπερ τη νίκη του γερμανού απέναντι στον Ίσνερ. Τα σερβίς του αμερικάνου θα μπορούσαν να προβληματίσουν τον Τζόκοβιτς, ενώ ο Κολσράιμπερ όσο καλός και να είναι (που είναι καλός) δεν μπορεί να κερδίσει τον συνεπή Σέρβο. Το setpoint στο 2ο σετ για τον γερμανό σκιαγράφησε μια ελπίδα που γρήγορα χάθηκε μ' ένα εκπληκτικό passing shot του μετρ στο είδος. Ένα ακόμα εύκολο 3-0.

Το καρέ έκλεισε με τον Στάνισλας Βαβρένκα που κατάφερε να αποκλείσει τον μαχητή Τόμι Ρομπρέδο (7-5, 4-6, 7-6, 6-2). Έχω δηλώσει ότι δεν πιστεύω στον Σταν του USOPEN και η αλήθεια είναι ότι τα δύο setpoints που έχασε ο ισπανός για να κάνει αυτός το 2-1 έκριναν ένα ματς που θα μπορούσε εύκολα να έχει διαφορετική κατάληξη. Η παρατήρηση όμως που μπορώ να κάνω είναι ότι ο Ρομπρέδο τελικά λύγισε στο τελευταίο σετ, ακόμα κι αυτός ο μεγαλύτερος αγωνιστής δεν μπορούσε να χωνέψει την απώλεια του 3ου, ενώ μπορώ με όλους τους τρόπους να βγάλω το καπέλο μου στον Ελβετό που παίζει κάθε πόντο σαν να μην γνωρίζει το σκορ και σε κάνει ν΄ αναρωτιέσαι "μα καλά, κοπανάει αυτή την μπάλα με αυτόν τον τρόπο, σ΄ έναν τόσο σημαντικό πόντο, δεν φοβάται καθόλου;", την ξέρετε την απάντηση...

* Ο Δημήτρης Σιάτης είναι καθηγητής Φυσικής Αγωγής με ειδίκευση στο τένις και συγγραφέας