Ο Καρίμ Στριτ-Τόμπσον γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ιθάκη της Νέας Υόρκης. Ξεκίνησε την καριέρα του ως σπρίντερ και άλτης του μήκους, εκπροσώπησε τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά όπως εκατοντάδες άλλοι αθλητές, εκμεταλλεύτηκε την καταγωγή του, προκειμένου να αλλάξει χώρα, αφού ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος. Έτσι κατέληξε να αγωνίζεται για τα νησιά Κέιμαν και αφοσιώθηκε στο μήκος.

Πριν από δεκαέξι χρόνια στη Σεβίλλη, όπου φιλοξενούνταν το παγκόσμιο πρωτάθλημα, η τύχη του άλλαξε. Δημοσιογράφος της εφημερίδας "L'Equipe" τον ρώτησε για τα δύο αγωνίσματα που επρόκειτο να κάνει, το 100άρι και το μήκος. " Με ρώτησε για το νταμπλ του Καρλ Λιούις. Τον κοίταξα και του είπα πως μου κάνει πλάκα. Μέχρι που μου έδειξε τη λίστα των συμμετοχών και με είχαν δηλώσει στα 100 μέτρα και στο μήκος", διηγείται σε συνέντευξη που παραχώρησε στην ιστοσελίδα Spikes της IAAF.

Τελικά τον είχε δηλώσει η πρόεδρος της ομοσπονδίας στα 100 μέτρα, δεν είχε δικαίωμα να αποσύρει τη συμμετοχή του γιατί θα τον απέκλειαν από το μήκος. Η πρόεδρος της ομοσπονδίας του είπε να κάνει απλά μια άκυρη εκκίνηση στον προκριματικό. Όχι, ο Καρίμ Στριτ-Τόμπσον δεν θα το έκανε ποτέ αυτό, γνώριζε πως είχε πάρει τη θέση ενός αθλητή που ίσως να ονειρευόταν μια συμμετοχή.

Έτσι αποφάσισε να αγωνιστεί, δεν είχε κάνει καθόλου προετοιμασία για τα σπριντ, αλλά στο παρελθόν είχε αγωνιστεί στα 100 μέτρα. Στον προκριματικό τερμάτισε τρίτος με χρόνο 10.24 δευτερόλεπτα. Το απόγευμα έκανε 10.14, εθνικό ρεκόρ των νησιών Κέιμαν, για να πάρει το εισιτήριο για τα ημιτελικά.

" Σε αυτό το σημείο κάθομαι στην άκρη και σκέφτομαι "πρέπει να ξεκινήσω να κάνω προπονήσεις για το μήκος. Να αποκλειστώ τουλάχιστον". Εκείνο το βράδυ τον ενημέρωσε ο προπονητής του πως ο αντίπαλος του στον ημιτελικό, ο Φράνκι Φρέντερικς (σ.σ. σπουδαίος σπρίντερ από τη Ναμίμπια και νυν μέλος της ΔΟΕ) αποσύρθηκε με ενοχλήσεις στην πλάτη. Την ημερα του αγώνα το σύμπαν συνωμότησε για να στείλει τον Στριτ-Τόμπσον στον τελικό.

Ο Κουβανός Φρέντι Μαγιόλα δεν "κατέβηκε" να τρέξει στον ημιτελικό, ο Αυστραλός Ματ Σίρβινγκτον ακυρώθηκε μετά από δύο άκυρες εκκινήσεις. Έμειναν πέντε σπρίντερ στην ημιτελική σειρά για τέσσερις θέσεις στον τελικό. Φυσικά επρόκειτο για μεγάλα ονόματα: Ο Μορίς Γκριν, ο Τιμ Μοντγκόμερι, ο Ντάρεν Κάμπελ και ο Ντουέιν Τσέιμπερς.

"Στα 70 ή 80 μέτρα είχα δυνάμεις και ξεκίνησα να αναπτύσομαι. Είδα με την άκρη του ματιού μου πως ο Τιμ ήταν κοντά μου και ο Ντάρεν πίσω μου. Από εκείνο το σημείο και μετά έκανα τα πάντα για να βρεθώ στην πρώτη 4άδα. Σαν να είχα επιστρέψει στο λύκειο".

Τερμάτισε τέταρτος, ισοφαρίζοντας το εθνικό ρεκόρ με 10.14 δευτερόλεπτα. " Ήμουνα σοκαρισμένος, σκεφτόμουνα "συμβαίνει πραγματικά;". Είχα ενενήντα λεπτά μπροστά μου για να προετοιμαστώ για τον τελικό.

Στον τελικό θα έτρεχε μαζί με τους συναθλητές του, τον Καναδό Μπρούνι Σουρίν και τον Ομπαντέλε Τόμπσον από τα νησιά Μπαρμπέιντος (σ.σ. νυν σύζυγος της Μάριον Τζόουνς). " Έτρεχα στο δεύτερο διάδρομο, ο Ομπαντέλε ήταν στον πρώτο. Περίμενε πως θα τον βοηθουσα να ξεκολλήσει από τα μπλοκ, γιατί ήμουνα γρήγορος στην εκκίνηση. Τα πόδια μου όμως δεν ανταποκρίνονταν, του είπα πως δεν έχω τίποτα για να σε βοηθήσω".

Γνώριζε πως δεν είχε τύχη στον τελικό, γνώριζε πως ήταν τυχερός που έστω και κατά λάθος είχε φτάσει μέχρι τον τελικό του δημοφιλέστερου αγωνίσματος, γνώριζε πως οι άλλοι επτά προετοιμάζονταν για αυτό τον αγώνα ολόκληρη τη χρονιά. " Όταν έγινε η παρουσίαση μου, χαμογελούσα διάπλατα, ήμουνα χαρούμενος που βρισκόμουν εκεί". Τερμάτισε όγδοος με χρόνο10.24. Ο Γκριν αναδείχθηκε νικητής με 9.80 δευτερόλεπτα.

Κατάποκος και με ενοχλήσεις στον προσαγωγό απέτυχε λίγες μέρες στο μήκος, έκανε άλμα στα 7,75μ. και βέβαια δεν πήρε την πρόκριση για τον τελικό. "Ο τελικός ήταν ένα μάθημα ζωής. Αν έχεις ένα χάρισμα, το χειρότερο που μπορείς να κάνεις είναι να προσπαθήσεις να το αποφύγεις". Σήμερα ο Καρίμ Στριμ-Τόμπσον μεταλαμπαδεύει τις γνώσεις του σε αθλητές του κολλεγιακού πρωταθλήματος των Ηνωμένων Πολιτειών.

Ο τελικός των 100 μέτρων στο Ολυμπιακό στάδιο της Σεβίλλης: