Δεν μπορεί παρά να απορεί κανείς με την επιμονή των Ελλήνων αθλητών να συνεχίζουν να κάνουν πρωταθλητισμό, να ονειρεύονται μια ολυμπιακή συμμετοχή μόνο με λίγους αγώνες στο ενεργητικό τους, να προπονούνται σε μέτριες μέχρι άθλιες συνθήκες. Να μην έχουν τη δυνατότητα να έχουν στη διάθεση τους τα προνόμια που απόλαυσαν παλαιότεροι αθλητές.

Τους περισσότερους από αυτούς δεν τους ενδιαφέρουν τα παραπάνω. Ικανοποιούνται με το "ευχαριστώ" που ακούν καθημερινά, με το χαμόγελο ενός μικρού παιδιού. Αυτές οι εκδηλώσεις δίνουν δύναμη στη Βάσω Βουγιούκα όπως εξηγεί στο Sport24.gr.

" Βλέπω μεγάλη ανταπόκριση από τον απλό κόσμο για τα αποτελέσματα μου. Με κάνουν χαρούμενη, πεισμώνω και θα διεκδικήσω ακόμα καλύτερα αποτελέσματα" , είπε και περιέγραψε ορισμένα περιστατικά που συνέβησαν στην πτήση της επιστροφής από τη Μόσχα όπου το προηγούμενο Σάββατο (22/3) κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο της σπάθης.

Στο δεύτερο σκαλοπάτι του βάθρου

" Επέστρεψα με το κύπελλο στο αεροδρόμιο. Υπήρχαν αρκετοί Έλληνες μέσα στο αεροπλάνο, βγάλαμε φωτογραφίες, μου είπαν μπράβο. Ο καθένας τους θέλει να συνδράμει σε αυτή την προσπάθεια. Ένας επιβάτης κάλεσε εμένα και την οικογένεια μου στην Τήνο για διακοπές όπου έχει ξενοδοχείο. Οι Έλληνες είναι μοναδικοί και πιστεύω πως νιώθουν υπερήφανοι για όλους εμάς τους αθλητές όταν μας βλέπουν να φοράμε το εθνόσημο".

Ελλάδα και Ρουμανία ίσον επιτυχία

Περήφανη Ελληνίδα η 27χρονη ξιφομάχος, άλλωστε η ιστορία με την πρόταση των Τούρκων είναι γνωστή, αλλά ο σημαντικότερος άνθρωπος στην καριέρα της είναι ένας Ρουμάνος, ο προπονητής Γκαμπριέλ Ντούτσια. Η ίδια αναγκάστηκε να χτυπήσει ξένες πόρτες για να τον κρατήσει στην Ελλάδα.

Στα αριστερά ο Ρουμάνος προπονητής

" Δεν έχουμε μεγάλη ομάδα, στους αγώνες είμαστε ο προπονητής μου και εγώ. Άλλες χώρες κατεβάζουν ομάδες με οκτώ έως δώδεκα αθλητές, έχουν γιατρό και φυσιοθεραπευτές, αλλά εμείς τα καταφέρνουμε μόνοι μας. Συνεργαζόμαστε από το 2005, νωρίτερα έκανα άλλο όπλο (σ.σ. ξίφος ασκήσεως και άλλαξε όταν έφυγε από την Ελλάδα ο προπονητής της). Τον διεκδικούν κι άλλες χώρες γιατί είναι σπουδαίος προπονητής, αλλά εμείς συνεργαζόμαστε καλά μαζί. Θα είναι κοντά μου μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο ντε Τζανέιρο. Δεν ξέρω τι θα κάνει μετά γιατί η οικογένεια του ζει στη Ρουμανία".

Η ομοσπονδία ξιφασκίας δεν έχει πολλούς αθλητές, κανέναν προς το παρόν στο επίπεδο της Βουγιούκα. Η ενίσχυση από την πολιτεία είναι μικρή και έτσι μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου και την 5η θέση της Βάσως, η πρωταθλήτρια ενημερώθηκε πως δεν υπάρχουν χρήματα για να καλυφθεί ο μισθός του Ντούτσια. Έτσι εμφανίστηκε ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ Ολυμπιακός, ο επιχειρηματίας Βαγγέλης Μαρινάκης για να δώσει τη λύση.

" Απευθύνθηκα στον κ.Μαρινάκη χάρη σε μια κοινή γνωριμία. Είπα πως δεν θα έχω προπονητή και δέχθηκε να με βοηθήσει. Ο Ολυμπιακός με στηρίζει σε αυτή την προσπάθεια. Στα σκαριά βρίσκεται και το τμήμα ξιφασκίας του ερασιτέχνη και ίσως από του χρόνου να αγωνίζομαι με τα "ερυθρόλευκα".

Η εθνική ομάδα φιλοξενείται εδώ και χρόνια στο κλειστό γυμναστήριο των ολυμπιακών εγκαταστάσεων, αν και τα αποδυτήρια τα έχει καταλάβει εδώ και χρόνια η ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού και οι ξιφομάχοι χρησιμοποιούν άλλα αποδυτήρια λίγο πιο μακριά.

" Έχουμε έναν πολύ μεγάλο χώρο στη διάθεση μας, δεν ενοχλούμε ο ένας τον άλλο. Υπάρχει χώρος στα αποδυτήρια για να φυλάσσουμε τις φόρμες και τις μάσκες μας. Υπάρχουν κάποια προβλήματα με τη θέρμανση, αλλά αυτά προσπερνιούνται".

Σύμμαχος στην προσπάθεια της είναι τελευταία και τα φαρμακευτικά προϊόντα Exelia. Οι διαφημίσεις φιλοξενούνται σε όλα τα γυναικεία περιοδικά. " Η εταιρεία με ζήτησε. Είναι κρέμες και άλλα προϊόντα για την περιποίηση του προσώπου. Είναι ένα ελληνικό προϊόν και χαίρομαι που συνδέεται το όνομα μου με ένα τέτοιο προϊόν. Η εταιρεία υποστηρίζει και φιλανθρωπικούς σκοπούς για την την καταπολέμηση του καρκίνου του μαστού, του διαβήτη, για τις διατροφικές διαταραχές".

Το πρόσωπο της Exelia

Αγώνες στο άψε σβήσε

Πέρασαν δύο χρόνια από την τελευταία φορά που μεταδόθηκαν αγώνες ξιφασκίας στην ελληνική τηλεόραση και συγκεκριμένη η προσπάθεια της Βουγιούκα στο Λονδίνο. Η ξιφασκία είναι ένα ιδιαίτερο άθλημα όπου οι αγώνες στο κάθε όπλο ξεκινούν και ολοκληρώνονται την ίδια μέρα.

Η Βάσω εξηγεί " οι αγώνες είναι νοκ άουτ, αν χάσεις αποκλείεσαι. Το ταμπλό των Ολυμπιακών Αγώνων έχει συνήθως 32 αθλήτριες οπότε είναι δύσκολο να πάρεις την πρόκριση. Απαιτεί καλή ψυχολογία, σωματικά προσόντα, καλή τεχνική, να προσαρμόζεσαι στο παιχνίδι του αντιπάλου. Από τη φάση των "64" στις "32" έχουμε κενό δύο ωρών, μετά μια ώρα, μισή ώρα και όσο προχωράμε ο χρόνος λιγοστεύει. Η συμβολή του προπονητή είναι σημαντική ειδικά εμείς που είμαστε μόνο δύο στην ομάδα, παρατηρεί τα λάθη, βλέπει την αντίπαλο. Τον ακούω όταν μου μιλάει κατά τη διάρκεια του αγώνα".

Ο αγώνας ολοκληρώνεται σε μια μέρα, όμως η ολυμπιακή πρόκριση είναι ένας μαραθώνιος. Ξεκίνησε φέτος και θα τελειώσει πριν από το Ρίο ντε Τζανέιρο: " Μετράει η βαθμολογία, αυτή τη στιγμή βρίσκονται στην 5η θέση της παγκόσμιας κατάταξης. Φέτος έχω ακόμα ένα τουρνουά στο Πεκίνο, το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, το παγκόσμιο που θα γίνει και πάλι στη Ρωσία (Καζάν) και άλλα τρία τουρνουά. Η ομοσπονδία καλύπτει τα έξοδα για αυτούς τους αγώνες".

Αριστερά η Βουγιούκα

Προτεραιότητα για την ίδια αυτήν την περίοδο είναι η αγωνιστική καριέρα της και οι υποχρεώσεις της στην Ολυμπιακή Ακαδημία (ΕΘΝΟΑ). Μελλοντικά οι Έλληνες φίλαθλοι θα τη συναντούν κατόπιν ραντεβού στο οδοντιατρείο της.

" Χρωστάω τρία μαθήματα για να τελειώσω τη σχολή. Με το καλό στην επόμενη εξεταστική θα περάσω τα μαθήματα και θα πάρω το πτυχίο μου. Ανυπομονώ να έρθει εκείνη η ώρα, αλλά δεν θα αφήσω ποτέ τη ξιφασκία".

Ξεκίνησε να ασχολείται με τη ξιφασκία όταν είχε ήρθε ένας άνθρωπος στο σχολείο της και μίλησε σε εκείνη και τους συμμαθητές της για το άθλημα του. Μετά το μπαλέτο, έπεισε την οικογένεια της να κάνει και εκείνη ξιφασκία. Χρόνια μετά κάνει και η ίδια αυτό ακριβώς.

"Έχουμε πολλούς μικρούς αθλητές στην κατηγορία cadet. Θα είμαστε πολύ δυνατοί σε λίγα χρόνια. Μέσω του προγράμματος "Δείξε μου το σπαθί σου" έρχονται πολλά παιδάκια στο ΟΑΚΑ για να κρατήσουν το όπλο κι αν τους αρέσει να γραφτούν σε ένα σύλλογο. Έρχομαι σε επαφή και με πολλά παιδιά χάρη στην ΕΘΝΟΑ. Είναι μια πρωτοβουλία που με γεμίζει, εμείς οι Ολυμπιονίκες επισκεπτόμαστε σχολεία στην περιφέρεια, μιλάμε στα παιδιά για τα ολυμπιακά αθλήματα, το ολυμπιακό πνεύμα. Είναι λυπηρό που δεν υπάρχουν σύλλογοι που καλλιεργούν αθλήματα όπως είναι η ξιφασκία και η τοξοβολία, κάτι που ίσως να αλλάξει στο μέλλον".