Θέλοντας και μη, αυτή την εβδομάδα το NFL περιστρέφεται σχεδόν αποκλειστικά γύρω από ένα παιχνίδι και για την ακρίβεια μια μόνο φάση. Δεν είναι κάτι που συνηθίζεται σε αυτό το πρωτάθλημα, το οποίο ποτέ δεν ήταν διαιτητοκεντρικό, και σίγουρα δεν είναι κάτι που συνηθίζουμε σε αυτή τη στήλη, όπου η συζήτηση για τη διαιτησία δεν έχει καμία θέση.

Όμως αυτό είναι το κακό που έχει κάνει αυτό το λοκ άουτ των διαιτητών από το NFL: Βάζει αναγκαστικά στο κέντρο της κουβέντας τους άντρες με τα ριγέ, σπρώχνοντας σπουδαία plays σε δεύτερη μοίρα. Πάμε να μιλήσουμε για την επεισοδιακή 3η αγωνιστική, ξεκινώντας φυσικά από το παιχνίδι της Δευτέρας.

Το παιχνίδι της αγωνιστικής

Seattle Seahawks - Green Bay Packers 14-12

To παιχνίδι θα γραφτεί στα ιστορικά του NFL ως απόλυτο σύμβολο μιας αρρωστημένης παρένθεσης, μιας παρένθεσης όπου τροχονόμοι και δάσκαλοι γεωγραφίας που σφυρίζουν παιχνίδια φούτμπολ σε σχολικά και κολεγιακά παιχνίδια βρέθηκαν ξαφνικά στη θέση να διευθύνουν αγώνες NFL, δηλαδή ενός πρωταθλήματος με το πιο περίπλοκο και απαιτητική βιβλίο κανονισμών που υπάρχει σε όλο τον επαγγελματικό αθλητισμό.

Είναι κρίμα, γιατί ήταν ένα έτσι κι αλλιώς πολύ δυνατό, πολύ μαχητικό, πολύ σκληρό παιχνίδι: Οι Seahawks πάνω στη δύναμη του εκπληκτικού τους secondary, της δύναμης της έδρας, και μιας εξωγήινης απόδοσης στον τομέα του pass rush στο α’ ημίχρονο (όταν και ο Rodgers βρέθηκε στο γρασίδι 8 φορές, ΟΚΤΩ), προηγήθηκαν 7-0 στο ημίχρονο, κρατώντας τους Packers όχι απλώς μακριά από το red zone, αλλά μακριά κι από το δικό τους μισό του γηπέδου. Το μοναδικό σκοράρισμα προήλθε από μια γλυκιά μακρινή πάσα ακριβείας από τον Russell Wilson που βρήκε τέλεια τον Golden Tate στο τέλος της διαδρομής του, ανάμεσα σε δύο αμυντικούς των Packers μες στο end zone.

Στο β’ ημίχρονο τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Οι Packers και ο Mike McCarthy προσαρμόστηκαν στο pass rush των αντιπάλων, έπαιξαν πιο γρήγορα, έτρεξαν στο έδαφος, ο Rodgers άπλωσε καλύτερα τις πάσες του, η offensive line έκανε καλύτερα τη δουλειά της, η άμυνα κράταγε τον Wilson σε διαδοχικά three-and-outs. To secondary των Seahawks συνέχιζε να είναι εξαιρετικό, αποσοβώντας δύο touchdowns από μια επίθεση των Packers που εκτός του ότι παρουσιάστηκε βελτιωμένη, είχε και το μεγάλο πλεονέκτημα πως ουσιαστικά βρισκόταν στο γήπεδο στο σύνολο της διάρκειας του β’ ημιχρόνου.

Αργά ή γρήγορα θα συνέβαινε, κι έτσι λίγα λεπτά πριν το τέλος οι Packers πήραν και το προβάδισμα. Ύστερα από δύο drives όπου συμβιβάστηκαν με field goal, o Benson έσπρωξε τελικά τη μπάλα μέσα στο end zone, δίνοντας το προβάδισμα στους φιλοξενούμενους για πρώτη φορά στον αγώνα. (Ακολούθησε αποτυχημένη προσπάθεια για 2-point conversion, το οποίο θα προστάτευε τους Packers σε περίπτωση touchdown των Seahawks. Ο Rodgers είπε μετά ότι έφταιγε η μπάλα. #kioumourtzoglou)

Να σημειωθεί ότι ως αυτό το σημείο, ένα πολύ δυνατό παιχνίδι για γερά νεύρα, τα είχε ήδη παρόλ’αυτά σπάσει σε πολλούς από τους θεατές, λόγω των εξωφρενικά πολλών διαιτητικών παρεμβάσεων. Ύστερα από όσα έχουν ακούσει τις πρώτες δύο βδομάδες, προφανώς πάνω στην προσπάθειά τους να μη τα κάνουν μαντάρα, οι αναπληρωματικοί αυτοί διαιτητές έφτασαν να καταστρέφουν το ρυθμό και το παιχνίδι από υπερβάλλοντα ζήλο. Υπήρξε σημείο του αγώνα με 5 διαδοχικά plays που είχαν κίτρινες σημαίες. Ξέχωρα ότι οι περισσότερες από τις αποφάσεις είναι κωμικά υπερβολικές ή απλά λάθος.

Έστω κι έτσι, το παιχνίδι ερχόταν ακόμα μπροστά. Ήταν ένα καλό παιχνίδι ανάμεσα σε δύο ομάδες που θα πρωταγωνιστήσουν φέτος στην NFC. Και τότε ήρθε το τελευταίο drive.

Το τελευταίο drive

Είναι σε δύο μέρη, στην πραγματικότητα. Στο πρώτο, ο Wilson ξεκινά με μια πάσα στην οπόια έγινε interception, αλλά αυτό ακυρώθηκε λόγω ενός υπερβολικού roughing the passer σφυρίγματος. Εκεί το παιχνίδι θα είχε λήξει, αλλά έξαφνα, δεν είχε λήξει τελικά.

Λίγο παρακάτω, μια μακρινή πάσα στα αριστερά για τον Sidney Rice που δεν την έπιασε, σφυρίχτηκε ανάποδο pass interference στον γωνιακό των Packers Sam Shields, οδηγώντας τους Seahawks 32 γυάρδες πιο βαθιά στο γήπεδο.

Τελικά το drive δεν κατέληξε σε σκοράρισμα, αλλά οι Seahawks είχαν στριμώξει τους Packers στο end zone τους. Η άμυνα έκανε το καθήκον της και το Σιάτλ ξαναπήρε την κατοχή στις 47 γυάρδες, με 45’’ να απομένουν. Τότε συνέβη.

Στο τελευταίο play του αγώνα, μια απεγνωσμένη hail Mary του Wilson από τις 40 γυάρδες κι ενώ ένα pass rush τριών παιχτών ορμούσε προς τα πάνω του, η μπάλα έφτασε μες στο end zone, ο Jennings των Packers έκανε λάθος κι αντί να κοπανήσει τη μπάλα στο έδαφος πήγε να κάνει interception, επιτρέποντας στον Tate να βάλει κι εκείνος τα χέρια του, διεκδικώντας την κατοχή. Οι δύο παίχτες έπεσαν στο έδαφος χωρίς κανείς να είναι βέβαιος ποιος είχε πάρει την κατοχή - οι δύο αναπληρωτές διατητές, σε νεκρό χρόνο, στάθηκαν πάνω από πάνω τους και κατάφεραν το εκπληκτικό: Πήραν δυο διαφορετικές αποφάσεις. Ταυτόχρονα, ο ένας έδωσε interception κι ο άλλος touchdown.

Για κάποιο λόγο από τα δύο, η απόφαση ήταν touchdown. Στο ριπλέι κανείς δεν αποφάσισε να αντιστραφεί το σφύριγμα. Νωρίτερα στη φάση, κανείς δεν είδε το ξεκάθαρο pass interference του Tate που θα έληγε το παιχνίδι. Και κάπως έτσι οι Seahawks πήραν τη νίκη σε ένα παιχνίδι που δεν κέρδισαν, αφήνοντας για πάντα πίσω μια απόφαση, ένα στιγμιότυπο, ιστορικό για ένα low point στην ιστορία του NFL.

Η φάση

Οι κανόνες λένε πως η ταυτόχρονη κατοχή πάει υπέρ του επιτιθέμενου. Όμως δεν υπάρχει ταυτόχρονη κατοχή αν κάποιος από τους δύο αποκτήσει πρώτος έλεγχο της μπάλας. Η κυρίαρχη άποψη είναι πως ο Jennings είχε τον έλεγχο πριν ο Tate βάλει τα χέρια του απλώς ακουμπώντας τη μπάλα, ουσιαστικά μη αποκτώντας ποτέ κατοχή. Η φάση είναι πολύ μπερδεμένη και είναι δύσκολο να βάλεις το χέρι σου στη φωτιά σχετικά με το σωστό σφύριγμα.

Στα δικά μας μάτια ο Jennings κι ο Tate έχουν κατοχή της μπάλας καθώς σωριάζονται στο έδαφος (κι άσχετα με την αίσθηση μιας φάσης, δεν υπάρχει κανονισμός που να στοιχειοθετεί περισσότερο ή λιγότερη κατοχή, για να πεις πως “ο Jennings την έχει περισσότερο”), αλλά το ένα χέρι του Tate μοιάζει να φέυγει κάποια στιγμή, κάτι που θα άφηνε τον Jennings μόνο κάτοχο, κι άρα interception. Όμως αυτό θα έπρεπε να έχει παρατηρηθεί στο γήπεδο. Αντ’αυτού, οι διαιτητές στηρίχτηκαν και πάλι στην ασφάλεια του ριπλέι, μόνο που:

α) Το εμφανές offensive pass interference που θα έληγε το ματς, δε μπορεί να σφυριχτεί από το βίντεο. Από τη στιγμή που δε δόθηκε στο γήπεδο, πέρασε, και
β) Για να γυρίσει απόφαση που πάρθηκε στο γήπεδο, πρέπει το βίντεο να αποδεικνύει πέραν αμφιβολίας πως 100% ισχύει το αντίθετο. Μόνο που από τα ριπλέι δεν προκύπτει πέραν πάσης αμφιβολίας πως το χέρι του Tate όντως φεύγει από τη μπάλα. Μάλλον αυτό συνέβη, αλλά το ‘μάλλον’ δεν ανατρέπει απόφαση.

Συμπέρασμα; Μετά την απόφαση δε γινόταν να γυρίσει το αποτέλεσμα. Αλλά είναι αυτή η απόφαση μες στο γήπεδο που είναι οπωσδήποτε λανθασμένη, από όπου κι αν την πιάσεις. Σε κάθε περίπτωση, το θέαμα δύο διαιτητών που σφυρίζουν το ανάποδο πράγμα όντας κι οι δύο δίπλα στη φάση είναι θλιβερό. Και, το σημαντικότερο, το σπρώξιμο του Tate πριν ακριβώς από το catch, θα έπρεπε να έχει λήξει εκεί το παιχνίδι υπέρ των φιλοξενούμενων. Οι Packers κέρδισαν αυτό το παιχνίδι, κι όμως το έχασαν. Και αυτό, δυστυχώς, επισκιάζει τα όσα εντυπωσιακά προηγήθηκαν, κι από τις δύο ομάδες.

Οι αντιδράσεις

Αμέσως μετά από την απόφαση, οι παίχτες των ομάδων εξαφανίστηκαν από το γήπεδο, ο προπονητής Pete Carroll έδινε νικητήρια συνέντευξη, αλλά χωρίς το παιχνίδι να έχει τελειώσει. Οι διαιτητές προσπαθούσαν να φέρουν τις ομάδες πίσω στον αγωνιστικό χώρο για την εκτέλεση του τυπικού έξτρα πόντου. O T.J. Lang των Packers τουήταρε έξαλλος μετά τον αγώνα ότι τους έκαναν γλυκό έρωτα οι διαιτητές. Το ίδιο βράδυ μια σερβιτόρα σε εστιατόρια άκουσε τον Marshawn Lynch των Seahawks να διαπιστώνει, βλέποντας για πρώτη φορά στην τηλεόραση το ριπλέι της επίμαχης φάσης, πως “δεν τον κερδίσαμε αυτό τον αγώνα”. Το πρωί, ο Drew Brees των καταδικασμένων Saints (ύστερα από τις αμφισβητούμενες τιμωρίες που τους επέβαλε ο Goodell) τουήταρε “Ειρωνικό που η λίγκα τιμωρεί για επιβλαβή συμπεριφορά. Ποια ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ είναι ΕΠΙΒΛΑΒΗΣ τώρα;”

Α, και ο κομισάριος του Lingerie Bowl (!) βγήκε κι άσκησε κριτική στον Goodell και τις διαιτησίες του ΝFL επειδή, όπως αποκάλυψε, ένας από τους αναπληρωματικούς διαιτητές που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο NFL είχε απορριφθεί από το Lingerie Bowl. Επαναλαμβάνουμε. Ένας από τους διαιτητές αυτή τη στιγμή στο εμπορικότερο πρωτάθλημα των ΗΠΑ, είχε απορριφθεί από ένα τουρνουά όπου μοντέλα παίζουν φούτμπολ φορώντας εσώρουχα.

Το σημαντικότερο όμως; Επενέβη μέχρι κι ο Obama, που με τουήτ του ανέφερε πως “όλοι οι φαν του NFL ελπίζουμε να σταματήσει σύντομα αυτό το λοκ-άουτ”.

Κανένα άγχος, παιδιά.

Το επιμύθιο

Διαιτητικά λάθη γίνονταν πάντα και θα γίνονται πάντα, όμως εδώ κρύβεται η σημαντική διαφορά, στις αντιδράσεις. Όλος ο ξεσηκωμός γύρω από αυτό το σφύριγμα είναι απλώς το ξέσπασμα, κατόπιν μιας εξοργιστικής αφορμής, για μια σωρεία λαθών και αντι-επαγγελματιμού από πλευράς της λίγκας, απέναντι στους παίχτες. Παίχτες και προπονητές αντιδρούν γιατί βλέπουν πως οι κόποι ενός χρόνου μπορεί να τεθούν σε κίνδυνο λόγω μιας τυχαίας συγκυρίας, δηλαδή της τοποθέτησης σε αυτούς τους αγώνες, ανθρώπων που πολύ απλά δε ξέρουν να διαιτητεύουν σωστά. (Έχουμε δει περιπτώσεις όπου μετρήθηκαν λάθος οι γυάρδες, όπου δόθηκαν λάθος ποινές βάσει αποφάσεων, όπου ομάδες πήραν παραπάνω time-outs από όσα είχαν στη διάθεσή τους, όπου παίχτης γλίστρησε πάνω στο καπέλο ενός διαιτητή που το πέταξε μπροστά του κλπ.)

Οι παίχτες φοβούνται ακόμα και για τη σωματική τους ακεραιότητα πλέον. Βλέπουμε χτυπήματα που θα έπρεπε να έχουν ως αποτέλεσμα ακόμα και την αποβολή, να μην τιμωρούνται, ενώ σφυρίζονται αγγίγματα-χάδια, μια πλήρης ασυνέπεια, ακόμα και μέσα στο ίδιο παιχνίδι.

Όλοι αυτοί που φωνάζουν αυτή τη στιγμή στη λίγκα, οι δημοσιογράφοι, οι παίχτες, οι προπονητές, το κάνουν γιατί θέλουν σωστές συνθήκες διεξαγωγής. Δε θα βρεις πουθενά γραφικές ανακοινώσεις περί εύνοιας. Οι Seahawks δεν βγήκαν να πουν “ναι αλλά δε μας λέει ο κύριος Πάκερ ότι στο προηγούμενο drive πήρε pass interference-φάντασμα”. Λείπουν οι ειρωνίες. Ο προπονητής των Packers δήλωσε απλώς “αυτό είναι το πιο περίεργο παιχνίδι στο οποίο έχω εμπλακεί ποτέ μου”. Ο Marshawn Lynch μούδιασε όταν είδε τη φάση και παραδέχτηκε πως δεν έπρεπε να έχουν νικήσει.

Οι φωνές που συσσωρευμένες αυτή τη στιγμή απαιτούν την επιστροφή των ικανών διατητών δεν υπάρχουν επειδή βρήκαν όλοι αφορμή να ρίξουν στη διατησία μια ήττα. Αλλά επειδή προέρχονται από ένα πρωτάθλημα όπου η ίδια διαιτησία δεν υπήρξε ποτέ κεντρικό κομμάτι της συζήτησης. Κι οι πάντες θέλουν να σταματήσει να είναι.

Τα υπόλοιπα παιχνίδια

Εκ των πραγμάτων σε δεύτερη μοίρα περνάνε όλα τα υπόλοιπα παιχνίδια της αγωνιστικής, και είναι κρίμα. Αλλά έστω εν συντομία ας μιλήσουμε για τα πιο σημαντικά από αυτά.

Baltimore Ravens - New England Patriots 31-30

Εντάξει δηλαδή ναι, προφανώς αυτό το παιχνίδι θα κατέληγε να κριθεί από κοντινό field goal των Ravens σε νεκρό χρόνο. Μόνο που φέτος ήταν εύστοχο (μάλλον, γιατί κανείς δεν είναι σίγουρος, και εμπιστευόμαστε πραγματικά τους διαιτητές που είδαν τη μπάλα να μην περνάει τη νοητική ευθεία του δεξιού δοκαριού; Σίγουρα όχι ο Bill Belichik που στο τέλος τράβαγε διατητές στον αγωνιστικό χώρο) δίνοντας στους γηπεδούχους τη συμβολικής σημασίας νίκη σε ένα παιχνίδι όπου οι Patriots κινδύνεψαν να κερδίσουν μόνο και μόνο επειδή θυμήθηκαν πως έχουν και τον Wes Welker στα έμπροσθεν. Όμως τώρα έπεσαν στο 1-2 (για πρώτη φορά σε αρνητικό ρεκόρ από το 2003) την ώρα που οι Ravens συνέχισαν το θαυμάσιο ρεκόρ τους ως ομάδα που ποτέ, μα ποτέ, δεν κάνει διαδοχικές ήττες.

Minnesota Vikings - San Francisco 24-13

Έτσι για αλλαγή, πάμε σε παιχνίδι που δεν έχει το αποτέλεσμά του να κάνει με διαιτητική απόφαση. (Αν και ο Jim Harbaugh κατάφερε με κάποιο μαγικό τρόπο να κάνει δύο challenges αφότου είχε ξεμείνει χωρίς time-outs!) Οι Vikings έκαναν την έκπληξη της αγωνιστικής, κερδίζοντας τους 49ers με τη συνταγή τους: Πήραν το προβάδισμα νωρίς και το διατήρησαν προσέχοντας να μην κάνουν λάθη, να απλώνουν τις επιθέσεις τους σε αέρα, έδαφος, άκρα, σπαταλώντας χρόνο, και να κερδίζουν κάθε αμφισβητούμενο play. Ο Alex Smith έριξε εδώ το πρώτο του interception ααπό τον περσινό Νοέμβριο, ένα σερί που αποτέλεσε και franchise record για τους Niners.

Arizona Cardinals - Philadelphia Eagles 27-6

Επειδή φυσικά, ξεκινώντας αυτό το πρωτάθλημα βρισκόταν στα χείλη όλων μας ή φράση “και η πιο πιθανή ομάδα για να φτάσει το 3-0 είναι οι Cardinals”. Για πόσο θα κρατήσουν αυτά τα βουντού δεν ξέρουμε, όμως το σίγουρο είναι πως αυτή τη συγκεκριμένη νίκη, απέναντι σε μια παντελώς ασόβαρη ομάδα των Eagles (όπου πλέον αμφισβητείται ανοιχτά μέχρι και η θέση βασικού του Michael Vick), την είχαμε δει να έρχεται. Τα υπόλοιπα, στην πορεία. Αλλά για την ώρα ένα είναι το γεγονός: Οι Cardinals είναι μόνο πρώτοι στο NFC West.

Denver Broncos - Houston Texans 25-31

Καθώς οι Broncos ολοκληρώνουν ένα εξαιρετικά δύσκολο σερί αγώνων στην έναρξη του πρωταθλήματος, βλέπουμε για 3η φορά το ίδιο έργο. Κακό ξεκίνημα και σταδιακή άνοδος του Manning στη διάρκεια του αγώνα. Στην πρεμιέρα αυτό αρκούσε για τη νίκη. Απέναντι σε Falcons και Texans, μπορεί να κόλλησε στο τοίχο δύο από τις 3-4 πιο ισχυρές ομάδες του NFL, κάνοντάς τους να ιδρώσουν για να παιχνίδια που έμοιαζαν να κερδίζουν με ευκολία, αλλά η ουσία είναι πως τα έχασε. Δεν είναι ακόμα έτοιμος, αλλά αν αυτό το pattern εφαρμοστεί και στην ίδια τη σεζόν του Manning, δε θα περάσουν πολλά ακόμα παιχνίδια προτού φτάσει εκεί που πρέπει.

San Diego Chargers - Atlanta Falcons 3-27

Όχι να αφαιρέσουμε τίποτα από την επιτυχία των Falcons που δείχνουν αν μη τι άλλο δυνατή και αξιόπιστη ομάδα σε ένα πρωτάθλημα που έχει πλέον ελάχιστες τέτοιες, όμως για τον Rivers και τον Norv Turner και τους Chargers τους τα είχαμε πει.

Oakland Raiders - Pittsburgh Steelers 34-31

Αυτό για να είμαι ειλικρινής δεν κατάλαβα ακριβώς πώς έγινε. Κάποια στιγμή στη διάρκεια του β’ ημιχρόνου οι Steelers αποφάσισαν πως θα άρχιζαν να πουλάνε τη μπάλα με κάθε πιθανό τρόπο, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στον ασταθή αλλά ικανό Carson Palmer να ωθήσει την ομάδα του στην ισοφάριση και, έπειτα, στη νίκη χάρη σε field goal του Janikowski στη λήξη. Επίσης, παρά τις αρχικές προβλέψεις μας, ήταν ένα απολαυστικό παιχνίδι, δίχως καν πολλές ποινές - για την ακρίβεια, το πρώτο παιχνίδι εδώ και μια δεκαετία με λιγότερες από πέντε κίτρινες σημαίνες εις βάρος των Raiders.

Οι πολλές παρατάσεις

Τρία παιχνίδια οδηγήθηκαν σε παράταση σχεδόν ταυτόχρονα. Το καθένα έκρυβε μια διαφορετική συγκίνηση.

Miami Dolphins - New York Jets 20-23

Δύο κάκιστες ομάδες αλλά με καλή άμυνα απέναντι στο τρέξιμο, που από ένα σημείο και μετά είχαν καταφέρει πρακτικά να αλληλοεξεδουτερωθούν πλήρως (υπήρξε σημείο στην 4η περίοδο που ειλικρινώς αναρωτήθηκα αν όντως συμβαίνει κάτι σε αυτό το γήπεδο ή αν απλώς οι ομάδες κοιτάζονται στη σέντρα). Στην παράταση οι Dolphins έχασαν εύκολο field goal που θα τους έδινε τον αγώνα, και στην επόμενη επίθεση οι Jets δεν έκαναν παρόμοια γκάφα. Αν και, αρχικά, ο Folk είδε το σουτ του να μπλοκάρεται από τους Dolphins, όμως το ίδιο το μπλοκ να μη μετράει καθώς πριν το snap είχε πάρει time-out o Joe Philbin, προπονητής των Dolphins, ακυρώνοντας έτσι το play που θα κρατούσε την ομάδα του ζωντανή. Εύγε.

New Orleans Saints - Kansas City Chiefs 24-27

Οι Saints ανακαλύπτουν τρόπους για να χάνουν, πλέον. Διότι παιχνίδι στην ‘απόρθητη’ έδρα σου, απέναντι σε αδύναμο αντίπαλο του 0-2, και με προβάδισμα 24-6, ε, δε το χάνεις ποτέ για κανένα λόγο. Όμως ένα μπαράζ λαθών και ένα ολοκληρωτικό σβήσιμο της επιθετικής λειτουργίας της ομάδας είχαν ως αποτέλεσμα οι Chiefs να αναθαρρήσουν, χτίζοντας αργά αλλά σταθερά ένα σερί 0-18 που αρχικά οδήγησε τον αγώνα στην παράταση, κι έπειτα (κα΄θως επεκτάθηκε σε 0-21) έδωσε στους φιλοξενούμενους την πρώτη τους φετινή νίκη. Βυθίζοντας τους Saints ακόμα περισσότερο, στο δρόμο για τη χειρότερη χρονιά της σύγχρονης, μεγάλης εποχής τους.

Tennessee Titans - Detroit Lions 44-41

Η μετριότητα συνεχίστηκε για τους φετινούς Lions, με τον Stafford να μη μπορεί να βρει ρυθμό με τίποτα (πριν τραυματιστεί ούτως ή άλλως) και με τον Megatron να δυσκολεύεται σε σχέση με πέρσι καθώς όλες οι άμυνες είναι προσαρμοσμένες πάνω του. Οι Titans είχαν το παιχνίδι σε απόσταση ασφαλείας δύο touchdowns, όμως στο τέλος συνέβη το αδιανόητο: Οι Lions, με αναπληρωματικό quarterback, βρήκαν τον Megatron μέσα στο red zone για πρώτη φορά στο παιχνίδι, 18’’ πριν το τέλος, μειώνοντας τη διαφορά στους 7. Τυπικής σημασίας θα έλεγε κανείς, μόνο που οι Lions επιχείρησαν onside kick, το μάζεψαν, και πέτυχαν hail Mary σε νεκρό χρόνο, ισοφαρίζοντας!

Μετά από αυτό φυσικά δεν ήταν δυνατόν να χαθεί αυτό το παιχνίδι, μόνο που, ξέρεις, ήταν. Οι Titans σκόραραν field goal στην πρώτη τους κατοχή στην παράταση (αφού στην κανονική διάρκεια είχαν αστοχήσει σε δύο, επιτρέποντας στους Lions να διατηρήσουν μια κάποια επαφή στο σκορ), οδηγώντας έτσι το παιχνίδι στην τελική του ευθεία: Στην ακόλουθη επίθεση, σύμφωνα με τους κανονισμούς, οι Lions έπρεπε να σκοράρουν, αλλιώς θα έχαναν. Ύστερα από ένα ικανό drive, έφτασαν στο red zone, όμως δεν πραγματοποίησαν touchdown. Σε ένα ρεσιτάλ κακών αποφάσεων και ενδοεπικοινωνίας, η ομάδα έπαιξε το 4th down, αντί να ισοφαρίσει το παιχνίδι με ένα εύκολο κοντινό field goal, και μένοντας έτσι ζωντανή. (Σε αυτή την περίπτωση θα κέρδιζε απλώς όποιος έκανε το επόμενο σκοράρισμα.)

Αν η ομάδα του Jim Schwartz τα κατάφερνε κι έκανε touchdown, θα κέρδιζε κατευθείαν το παιχνίδι, αλλά καθώς έμεινε πριν την ολοκλήρωση του down, έχασε την κατοχή, και μαζί την ευκαιρία έστω να ισοφαρίσει. Οι Titans πήραν έτσι το εντυπωσιακό παιχνίδι, το οποίο έτσι κι αλλιώς, ήταν πάντα δικό τους.

Τα υπόλοιπα αποτελέσματα

Οι Giants καθάρισαν εύκολα στην Καρολίνα, οι Browns συνεχίζουν τον ένδοξο αγώνα για το 0-16, Luck και RG3 ηττήθηκαν κι οι δύο εντός έδρας, οι Bears κέρδισαν εύκολα τους νεανικούς Rams, οι Cowboys κέρδισαν δύσκολα τους νεανικούς Buccaneers.

Carolina Panthers - New York Giants 7-36
Indianapolis Colts - Jacksonville Jaguars 17-22
Cleveland Browns - Buffalo Bills 14-24
Washington Redskins - Cincinnati Bengals 31-38
Chicago Bears - St. Louis Rams 23-6
Dallas Cowboys - Tampa Bay Buccaneers 16-10

Επόμενη αγωνιστική

Την άλλη βδομάδα αρχίζουν τα bye των ομάδων, αλλά το μεγάλό θέμα είναι ένα παιχνίδι ανάμεσα σε δύο ομάδες με αρνητικό ρεκόρ. Γιατί; Όλοι θα θυμόμαστε το ίδιο ακριβώς ματς να ανοίγει την περσινή σεζόν με εντυπωσιακό τρόπο με τους 2 τελευταίους πρωταθλητές να επιδίδονται σε ένα εντυπωσιακό shoot-out. Φέτος το ίδιο ακριβώς παιχνίδι θα κρίνει ποιος θα είναι τελευταίος στο πρωτάθλημα, καθώς οι Saints του 0-3 ταξιδεύουν στο Lambeau Field για να παίξουν με τους Packers του 1-2. Που θα πει πως ύστερα από αυτό το παιχνίδι, είτε θα έχουμε τους Saints στο 0-4, είτε θα έχουμε δύο από τις καλύτερες ομάδες της τρέχουσας 5ετίας στο 1-3. Αδιανόητο όπως και νά’χει, δηλαδή.

Τα άλλα 2 μεγάλα παιχνίδια μιας αγωνιστικής που στα χαρτιά δε μοιάζει τρομερά συναρπαστική, είναι τα βραδυνά Κυριακής και Δευτέρας, δηλαδή Eagles-Giants και Cowboys-Bears, καθώς 4 ομάδες του 2-1 που θέλουν να πιστεύουν πως είναι όλοι τους διεκδικητές, αλλά στην πραγματικότητα είναι μάλλον ασταθείς, διασταυρώνονται για να πάρουμε κάποιες πρώτες ενδείξεις.