Ο Ολυμπιακός προχώρησε τα μεσάνυχτα της Τετάρτης στην απόκτηση του αριστερόχειρα διεθνούς Ιταλού γκαρντ Ντάνιελ Χάκετ , που τα τελευταία χρόνια αγωνιζόταν στο Μιλάνο και στη Σιένα. Έναν παίκτη που ξέρουν καλά οι "ερυθρόλευκοι", ένα γρανάζι που αναμένεται να ολοκληρώσει την εικόνα στην περιφερειακή γραμμή που ως τώρα έμοιαζε γρίφος.

Καταρχάς είναι λάθος σε ότι αφορά την μεταγραφική ανάλυση των "ερυθρολεύκων" να γίνει μια προσπάθεια αντικατάστασης προσώπων από την περσινή χρονιά. Διότι απλούστατα τόσο το πλάνο του προπονητή, όσο και τα πρόσωπα ήταν διαφορετικά. Φέτος, το σχέδιο του Γιάννη Σφαιρόπουλου δεν βασίζεται στον περσινό καταμερισμό ρόλων, κάτι που έγινε για πολλούς λόγους, όπως η απώλεια του Κώστα Σλούκα, που αποτελούσε βασικό πρόσωπο στο rotation, ως αντι-Σπανούλης.

Ο Ολυμπιακός αυτή τη στιγμή συμπληρώνει με διαφορετικό τρόπο την περιφερειακή του γραμμή, αν θεωρήσουμε ότι αυτή θα μείνει έτσι μέχρι να ξεκινήσει το πρωτάθλημα, κάτι που ίσως κριθεί από το status του Στράτου Περπέρογλου (πάντα τα δεδομένα είναι διαφορετικά όταν μιλάμε για Έλληνα παίκτη), αλλά και την ετοιμότητα του Ιωάννη Παπαπέτρου. Αν θεωρήσουμε ότι μ' αυτή την κίνηση οι Πειραιώτες κλείνουν το back-court, τότε τα δεδομένα έχουν ως εξής:

• Ένας καθαρόαιμος πλέι-μέικερ, ένας pass-first point guard, ο Βαγγέλης Μάντζαρης. Λεπτομέρεια: ο μοναδικός μαζί με τον Σπανούλη που διατηρούν τον περσινό τους ρόλο.
• Ο κινητήριος μοχλός, ο βασικός δημιουργός, ο Βασίλης Σπανούλης.
• Ένας αμυντικός σπεσιαλίστας που μπορεί να μαρκάρει (και να παίξει) τρεις θέσεις, ο Ντι Τζέι Στρόμπερι.
• Δύο παίκτες αδύνατης πλευράς, δύο παίκτες-εκτελεστές: ο Ματ Λοτζέσκι κι ο Ιωάννης Παπαπέτρου. Η διαφορά σε σχέση με τον κόουτς Μπαρτζώκα, είναι ότι ο κόουτς Σφαιρόπουλος υπολογίζει τον Λοτζέσκι μόνο ως "3" και όχι ως δημιουργό. Αυτό έχει να κάνει και με τη διαφορά των δύο στην επιθετική φιλοσοφία και πιο συγκεκριμένα στη βαρύτητα του "χτυπήματος" (της συνεργασίας-κλειδί) δηλαδή σε κάθε play.
• Ο 5ος γκαρντ που έψαχνε και ακούει στο όνομα Γιάννης Αθηναίου.
• Και ο Ντάνιελ Χάκετ, ένας ακόμη δημιουργός, ένας παίκτης που θα παίζει επίσης σε δύο θέσεις.
• Αν έπρεπε σώνει και καλά να κάνουμε τις αντικαταστήσεις στο χαρτί, ο Χάκετ είναι περισσότερο ο αντι-Σλούκας, με την έννοια του δεύτερου δημιουργού. Έστω κι αν επί της ουσίας θα παίζει πολύ χρόνο τόσο στο "1", όσο και στο "2". Θα αγωνίζεται δηλαδή τόσο στο πλευρό του Βασίλη Σπανούλη, όσο και στη θέση του.

Ο Ντάνιελ Χάκετ φέρνει αρκετά διαφορετικά πράγματα στο τραπέζι για τον Ολυμπιακό. Είναι ένα ψηλό και δυνατό γκαρντ, που μπορεί να σκοράρει και να δημιουργήσει για τους συμπαίκτες του. Δεν είναι ένας αποκλειστικά pick-n-roll παίκτης, αλλά παίζει 1on1 και μπορεί να παίξει και με πλάτη στο καλάθι, ειδικά στο αριστερό low-post. Είναι κάτι που έκανε ο κόουτς Μπάνκι με τον συγκεκριμένο παίκτη στο Μιλάνο. Τα πλεονεκτήματα του συγκεκριμένου δεν περιορίζονται μόνο στο μέγεθος του, αλλά και στο γεγονός ότι είναι πρωταγωνιστής. Σε ότι αφορά αυτό το κομμάτι ήταν από τις καλύτερες λύσεις που υπήρχαν στην ευρωπαϊκή αγορά και συγκεκριμένα σ' αυτή τη θέση.

Πέρσι δεν κατάφερε ούτε αυτός να ξεφύγει από το "ναυάγια" των Μιλανέζων, αν και στη Euroleague είχε καλά νούμερα: 10.5 πόντους και 5.2 ασίστ. Βελτιωμένες επιδόσεις, δηλαδή, σε σχέση με τη μισή χρονιά του (πήγε στα μέσα της χρονιάς από τη Σιένα στο Μιλάνο) όπου είχε 9.7 πόντους και 3 ασίστ. Τους καλύτερους αριθμούς της καριέρας του, τους είχε στη Σιένα, στα πρώτα 9 ματς της σεζόν όταν μέτρησε 13.3 πόντους και 4.8 ασίστ.

Το παράδοξο είναι ότι τα νούμερα του Χάκετ είναι ότι στο ιταλικό πρωτάθλημα ήταν χειρότερα. Ίσως έπαιξε ρόλο και σ' αυτό το γεγονός ότι έχασε μεγάλο διάστημα λόγω τιμωρίας από την ομοσπονδία, επειδή δεν συμμετείχε στην "σκουάντρα ατζούρα". Είχε 7.8 πόντους, 3.2 ριμπάουντ και 4.3 ασίστ στην κανονική περίοδο και 10.8 πόντους, 3.6 ασίστ στα πλέι-οφς. Εκεί βέβαια, όπου έχασε δύο παιχνίδια λόγω νέας τιμωρίας μετά την άκομψη αποβολή του στον 4ο ημιτελικό απέναντι στη Σάσαρι. Η μετέπειτα πρωταθλήτρια Ιταλίας είχε εξασφαλίσει το 3-1, ο Χάκετ αντέδρασε άσχημα και έχασε τα δύο επόμενα ματς. Το Μιλάνο τα κέρδισε και τα δύο και η σειρά πήγε στο 7ο και τελευταίο παιχνίδι, με τον Χάκετ παρόντα. Η ομάδα της Σαρδηνίας, ωστόσο, κατάφερε να κάνει νέο μπρέικ και να πάρει την πρόκριση. Γενικότερα ήταν αρκετά κακός σ' αυτή την ημιτελική σειρά έχοντας 3 και 6 πόντους στα δύο πρώτα εκτός έδρας ματς και 11 πόντους χωρίς ασίστ στο τελευταίο.

Θα μπορούσε να πει κανείς, δηλαδή, ότι ο Χάκετ ήταν πιο αποτελεσματικός δίπλα στον Λάνγκφορντ (πέρσι), έναν δημιουργό δηλαδή, παρά δίπλα στον Μάρσαλ (φέτος), έναν εκτελεστή.

Ο Χάκετ έχει 1.24 πόντους ανά κατοχή στο συντελεστή που συνδέει πόντους και ασίστ.

Τα προηγμένα στατιστικά του Χάκετ

Σε ότι αφορά το σκοράρισμα οι προηγμένες στατιστικές επιβεβαιώνουν τα δυνατά του σημεία. Όπως το post-up (0.9 πόντοι/ανά κατοχή), όπου έχει καλύτερα νούμερα συγκριτικά με το pick-n-roll (0.75), αν και από εκεί σκοράρει τους περισσότερους πόντους του (5.6 ανά παιχνίδι). Επί της ουσίας το "καλό" του είναι να δημιουργήσει από pick-n-roll, είτε στο πλάι (δεξιά πλευρά), είτε στο κέντρο, όπου και πάλι διακρίνεται για την ικανότητα να βρει τον συμπαίκτη του. Επειδή είναι ψηλός έχει την ευχέρεια να βλέπει τις πάσες και επί της ουσίας αυτό είναι το ατού του, ότι "φτιάχνει" φάσεις για τους σουτέρ. Απόδειξη; Το γεγονός ότι τα νούμερα του στο pick-n-roll βελτιώνονται πολύ (1.0 πόντος/ανά κατοχή) σε φάσεις pick-n-roll όταν στην εξίσωση μπαίνουν εκτός από τους πόντους και οι ασίστ. Άλλη στατιστική απόδειξη; Στη φετινή Euroleague μετράει 0.75 πόντο ανά κατοχή στις φάσεις που τελειώνει και 1.2 πόντους ανά κατοχή στις φάσεις που πασάρει.

Αντίθετα στο post-up (του αρέσει να παίζει στο αριστερό block) είναι καλύτερος να τελειώνει τις φάσεις, παρά να δημιουργεί. Κατά τα άλλα πρόκειται για έναν... τυπικό αριστερόχειρα, που σουτάρει καλύτερα με δεξιά ντρίμπλα, αν και του αρέσει να πηγαίνει αριστερά για να τελειώνει μέχρι μέσα και να πασάρει καλύτερα.

Το αδύνατο σημείο

Δεν χρειάζεται κάποιος να δει τα προηγούμενα στατιστικά για να εντοπίσει την αδυναμία του Χάκετ. Πέρσι στη Euroleague ο Ιταλός γκαρντ είχε 25% στο τρίποντο, ενώ πέρσι 32%. Συνολικά στην καριέρα του το ποσοστό του κυμαινόταν κοντά στο 30% (31% στη Μπενετόν, 31% στη Σκαβολίνι, 28% την επόμενη σεζόν στη Σκαβολίνι, 28% στη Σιένα, 33% στο πρωτάθλημα την πρώτη του χρονιά στο Μιλάνο). Αλλά σ' αυτές τις περιπτώσεις δεν πρέπει να εξετάζουμε μόνο το "επί τοις εκατό", αλλά και τον αριθμό των εύστοχων σουτ. Σε καμία σεζόν δεν είχε παραπάνω από ένα εύστοχο τρίποντο ανά παιχνίδι.

Πιο αναλυτικά ο Χάκετ έχει 0.774 πόντους στις κατοχές που τελείωσαν με δικό του σουτ (κάτω του μετρίου) και 0.902 στις κατοχές που τελειώνουν με αυτόν σουτάρει μετά από πάσα στατικό σουτ (κάτω του μετρίου). Πχ ο Μάντζαρης έχει αντίστοιχα 1.127 και 1.262, ενώ ο Λαφαγιέτ 1.071 και 1.26.

Συμπέρασμα: ο Ολυμπιακός βάζει ένα ποιοτικό γκαρντ στη μηχανή του. Έναν παίκτη που μπορεί να βελτιώσει ακόμη περισσότερο την άμυνα που θα αποτελέσει όπως όλα δείχνουν το άρμα μάχης της ομάδας. Διαθέτει μέγεθος, είναι πολύ καλός δημιουργός, δίνει τη διάσταση του post στην περιφέρεια, συνοδεύεται από δύο ερωτηματικά και καλείται να κρύψει μια αδυναμία. Το πρώτο ερωτηματικό είναι ο εκρηκτικός χαρακτήρας του, αν και στον Πειραιά είναι σίγουροι ότι λόγω ιεραρχίας, κορμού και αποδυτηρίων δεν θα έχουν προβλήματα και το δεύτερο έχει να κάνει με το "πάντρεμα" με τους υπόλοιπους. Διότι είναι γνωστό ότι "ερυθρόλευκοι" δουλεύουν σαν μια μηχανή, στην οποία όλοι πρέπει να έχουν το ρόλο τους. Κι αν ο Χάκετ μοιάζει ιδανικός για να δίνει στον Ολυμπιακό, αυτά που θα ζητάει όταν δεν βρίσκεται ο Σπανούλης στο παρκέ θα πρέπει να δούμε αν θα είναι αποτελεσματικός και ως δίδυμο με τον 33χρονο αρχηγό του Ολυμπιακού. Βέβαια, αυτό είναι κάτι που κρίνεται βασικά εκ του αποτελέσματος, διότι και με τον Έισι Λο η θεωρία αποδείχτηκε ακριβώς αντίθετη από την πράξη.

Όσο για το μειονέκτημα; Το περιφερειακό σουτ του Χάκετ αποτελούσε ανέκαθεν την αδυναμία του και πολλές ομάδες επέλεγαν να τον παίζουν "από κάτω" στα pick-n-roll. Όπως έχει κάνει για παράδειγμα ο Παναθηναϊκός κι ο Ολυμπιακός τα τελευταία χρόνια στην Euroleague. Έτσι όπως παίζει ο Ολυμπιακός το σουτ που μπορεί να υποστηρίξει τις δημιουργίες του Σπανούλη ήταν καταλυτικός παράγοντας, στοιχείο που χωλαίνει τόσο ο Στρόμπερι, όσο κι ο Χάκετ.

Τα υπόλοιπα θα τα δούμε επί του παρκέ. Για να αποφασίσουμε εντέλει αν οι φίλοι του Ολυμπιακού θα σταματήσουν να χρησιμοποιούν διαρκώς το όνομα του "Έισι Λο" στις συζητήσεις τους.