Το δείγμα που έχουμε από ΠΑΟΚ στη φετινή σεζόν είναι πολύ μεγάλο για να οδηγούμαστε σε λάθος συμπεράσματα. Έχοντας, μάλιστα, δει την ομάδα του Αναστασιάδη και από την καλή και από την ανάποδη, μπορούμε να μιλήσουμε με μεγαλύτερη βεβαιότητα για το τι είναι αυτό που την κάνει να φαίνεται άλλοτε ορμητικό σύνολο και άλλοτε μία παρέα από κουρασμένα παλικάρια.

Για να μπορέσουμε να δούμε με καθαρή ματιά κάθε παιχνίδι του ΠΑΟΚ, πρέπει να συμφωνήσουμε σε κάτι: Ότι αυτό που έκανε τον ΠΑΟΚ να φαίνεται ως διεκδικητής του τίτλου μέχρι τις πρώτες μέρες του 2015 δεν ήταν ούτε η ατομική ποιότητα των παικτών του, ούτε το «πάσα-πάσα» ποδόσφαιρο που χαρακτηρίζει συλλόγους που προσπαθούν να κυριαρχούν μέσα στον αγωνιστικό χώρο.

Ήταν το αδιάλειπτο τρέξιμο, το ασφυκτικό πρέσινγκ στα τρία τέταρτα του γηπέδου, το γεγονός ότι συνήθως οι παίκτες των αντίπαλων ομάδων βρίσκονταν στην πολύ δύσκολη θέση να έχουν μπροστά τους δύο και τρεις ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ.

Με δύο λόγια αυτό περιγράφεται ως «πάμε όλοι μαζί». Το είπαν σχεδόν όλοι οι παίκτες χθες, το ανέφερε και ο προπονητής της ομάδας στις δηλώσεις του στη συνέντευξη Τύπου.

Ο ΠΑΟΚ, λοιπόν, κέρδισε με… αέρα τη Βέροια γιατί μετά από καιρό οι παίκτες του… ξαναπήγαν όλοι μαζί.

Γιατί έτρεχε σε άλλη κατεύθυνση τόσο καιρό;

Κατά συνέπεια, όλη η κουβέντα γύρω από τον φετινό ΠΑΟΚ είναι γιατί στην αρχή είχε και μετά έχασε το «πάμε όλοι μαζί». Πριν από λίγες εβδομάδες, μετά το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, ο υπογράφων είχε ρωτήσει τον προπονητή του ΠΑΟΚ σχετικά με την εικόνα που δίνει η ομάδα του, από το ντέρμπι του Φαλήρου και μετά, ότι τρέχει λιγότερο σε σχέση με την αρχή της περιόδου. Το αρνήθηκε, κάπως θυμωμένα, λέγοντας ότι η ομάδα του τρέχει περισσότερο από τους αντιπάλους και κατέληξε λέγοντας τρέχουμε, αλλά προς διαφορετική κατεύθυνση.

Έμμεσα, δηλαδή, άφησε να εννοηθεί ότι το πρόβλημα αφορούσε την αγωνιστική πειθαρχία που είχε χαθεί στα πιο πρόσφατα ματς του ΠΑΟΚ. Από τα γεγονότα, αλλά και τις κινήσεις του ίδιου του προπονητή του ΠΑΟΚ, ωστόσο, αποδείχθηκε ότι δεν ήταν τόσο απλή η λύση του προβλήματος. Και ο χθεσινός αγώνας μας δίνει πολλά στοιχεία για να στηρίξουμε την παραπάνω άποψη.

Ο Αναστασιάδης προφανώς αντιλήφθηκε ότι μόνο με το δίδυμο Κάτσε-Νομπόα δεν μπορούσε να κάνει υπεροχή η ομάδα του στην μεσαία γραμμή και να πιέσει ψηλά τον αντίπαλο. Έκανε μία απρόσμενη κίνηση βάζοντας τον Παπαγιαννόπουλο για πρώτη φορά στην καριέρα του σε θέση αμυντικού μέσου και ανεβάζοντας τον Κάτσε ψηλά ως… δεύτερο κόφτη. Ο νεαρός μέσος γινόταν δεύτερος επιθετικός και πίεζε τα στόπερ της Βέροιας όταν είχαν την μπάλα μαζί με τον Περέιρα και ενίοτε τον Μακ και κάλυπτε ουσιαστικά το μισό γήπεδο, αφού το άλλο μισό το άφησε για τον Παπαγιαννόπουλο και τους υπόλοιπους της άμυνας.

Ο Νομπόα απελευθερώθηκε αφού έριξε όλο το βάρος στην οργάνωση του παιχνιδιού, Μακ και Γκολάσα μπόρεσαν να παίξουν και στα άκρα και να συγκλίνουν και κάπως έτσι ο ΠΑΟΚ να βγάλει την εικόνα του «τρέχουμε όλοι μαζί».

Όταν ο Κάτσε κουράστηκε από τα πολλά χιλιόμετρα και ο Παπαγιαννόπουλος το ίδιο (λογικό αφού δεν έχει παιχνίδια στα πόδια του), η Βέροια, άρχισε να απειλεί με μεγάλη συχνότητα και ίσως ένα γκολ από τον Ντουμίτρου ή τον Γεωργιάδη θα μπορούσε να είχε βάλει σε περιπέτειες τον ΠΑΟΚ.

Σωστοί ρόλοι, φρέσκια ομάδα

Από την ανάλυση του χθεσινού αγώνα προκύπτουν ορισμένα συμπεράσματα που αφορούν γενικά στο τι επηρεάζει την απόδοση του ΠΑΟΚ. Για μία ομάδα, λοιπόν, που στηρίζει τα πάντα στο πιεστικό ποδόσφαιρο και τις γρήγορες αντεπιθέσεις, είναι πολύ βασικό το πώς θα γίνεται το μοίρασμα των ρόλων, καθώς και το να μπορεί να διατηρείται φρέσκια.

Δεν είναι τυχαίο ότι από τον χθεσινό ΠΑΟΚ έλειπαν οι παίκτες που έχουν ταλαιπωρηθεί φέτος. Ο Ρατς, ο Σαλπιγγίδης, ο Τζιόλης, ο Τζανδάρης, ακόμη και ο Κλάους που τρέχει σε ένα ματς όσο άλλοι φορ σε τρία.

Και επίσης, δεν είναι τυχαίο ότι ο Φακούντο Περέιρα έπαιζε εντός περιοχής, ως καθαρόαιμος επιθετικός. Ο Αργεντινός για πολλοστή φορά φώναξε «μέσα στην περιοχή είμαι κίνδυνος-θάνατος» και αν απομακρύνεται από εκεί χάνει ουσιαστικά την δύναμή του. Άρα, δεν δικαιολογούνται πλέον πειραματισμοί με τον Φανούρη!

Την είδατε την ασίστ του Νομπόα;

Κλείνοντας, θέλω να σταθώ σε μία φάση του χθεσινού αγώνα που, για μένα πιστοποιεί, όλα αυτά που ο Νομπόα «φώναξε» με την απόδοσή του χθες. Ο Εκουαδόριος βγάζει μία καταπληκτική ασίστ στον Μακ (κακώς υποδείχθηκε σε θέση οφσάιντ) στο 22 λεπτό. Παρατηρήστε τη φάση και θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι τέτοιες ενέργειες γίνονται μόνο από παίκτες κορυφαίας ποιότητας που στο ποδόσφαιρό μας σπανίζουν. Όσο για το μήνυμα που έστειλε ο 29χρονος μέσος προς Σαββίδη, Αγγελίδη και όποιον άλλον σχεδιάσει το πλάνο του νέου ΠΑΟΚ; Αυτό πολύ απλά είναι «χτίστε πάνω μου».