Ο Στέφενς σήκωσε τον ΠΑΟΚ από το καναβάτσο
Ο Κώστας Πετρωτός προσπερνά τη λογική νίκη-πρόκριση του ΠΑΟΚ επί της Σαχτιόρ και εστιάζει στις κινήσεις του Χουμπ Στέφενς που κράτησαν όρθιο το “Δικέφαλο” στη μετα-Καραϊσκάκη εποχή.
Ειλικρινά δεν βρίσκω το λόγο να κάνω κάποιο ιδιαίτερο σχόλιο για τη νίκη του ΠΑΟΚ στο Καζακστάν και την άνετη πρόκριση στους “32” του Europa League.
Από την πρώτη στιγμή που ο “Δικέφαλος” άφησε πίσω του την προσπάθεια να μπει στους ομίλους τουChampions League, ήμουν βέβαιος ότι δεν θα έχει κανένα πρόβλημα να πάρει μία από τις δύο προνομιούχες θέσεις στο μίνι πρωτάθλημα, ανεξάρτητα από το ποιοι θα ήταν οι αντίπαλοί του.
Προσωπική άποψη εκφράζοντας, το ενδιαφέρον κομμάτι της πορείας του ΠΑΟΚ στη δεύτερη τη τάξει ευρωπαϊκή διοργάνωση αρχίζει από τις νοκ-άουτφάσεις, αφού μέχρι αυτό το σημείο έχει αποδείξει, και στο πρόσφατο παρελθόν, ότι διαθέτει και την εμπειρία και το υλικό για να φθάσει.
Το ζητούμενο είναι πώς θα κάνει το βήμα παραπάνω, να μπει στους “16” δηλαδή και από εκεί και πέρα όλα γίνονται. Νομίζω, μία τέτοια απαίτηση είναι λογική από τη στιγμή που υπάρχει στην κεφαλή της ομάδας ένας μεγαλομέτοχος της εμβέλειας του Ιβάν Σαββίδη και στον πάγκο ένας προπονητής του επιπέδου του Στέφενς που αποδεικνύει πώς είναι φτιαγμένος και για τα δύσκολα...
Η άψογη διαχείριση του Ολλανδού
Και εδώ πάμε στο ενδιαφέρον κομμάτι των συμπερασμάτων (και) από τον αγώνα στην Αστάνα. Αυτό που αφορά στο ποιον ΠΑΟΚ θα έχει ως δεδομένο ο Σαββίδης το Γενάρη για να αποφασίσει πόσο και σε ποιες θέσεις θα τον ενισχύσει.
Για να γίνει κατανοητό αυτό που θα προσπαθήσω να αναλύσω, θα πρέπει όλοι μας να πάμε νοητά σχεδόν τρεις εβδομάδες πίσω. Στο βράδυ της Κυριακής 10 Νοεμβρίου,όταν οι “ασπρόμαυροι” ήταν πεσμένοι στο καναβάτσο, χτυπημένοι από το βαρύ 4-0 του Ολυμπιακού.
Τότε, λοιπόν, άρχισε για πρώτη φορά φέτος, το οικοδόμημα του ΠΑΟΚ να νιώθει τους κραδασμούς από την σκληρή κριτική του κόσμου, απόρροια έντονης απογοήτευσης και δυσφορίας. Οι παίκτες μπήκαν στο στόχαστρο, η ικανότητα του Στέφενς αμφισβητήθηκε για πρώτη φορά πραγματικά και τα πυρά πήραν μέχρι και το Σαββίδη που άφησε "γυμνή" την ομάδα.
Είναι δεδομένο πώς οποιοσδήποτε Έλληνας τεχνικός ήταν στη θέση του Στέφενς δύσκολα θα έμενε και την επόμενη μέρα στη θέση του, ακόμη κι αν είχε το Σαββίδη μεγαλομέτοχο. Ο Ολλανδός, όχι μόνο συνέχισε, αλλά έδειξε και σωστά αντανακλαστικά στην πίεση που του άσκησε ο κόσμος. Είχε το καθαρό μυαλό να αξιολογήσει σωστά τα μηνύματα που πήρε από την κακή εμφάνιση της ομάδας του και να κάνει όχι αυτό που του επίτασσε ο θυμός της κερκίδας, αλλά η ποδοσφαιρική φιλοσοφία και εμπειρία του.
Ποια ήταν, λοιπόν, τα προβλήματα που επιβεβαίωσε εκείνο το βράδυ;
- Ότι υπάρχει τεράστια έλλειψη ικανών στόπερ πίσω από τους Κατσουράνη και Βίτορ.
- Η πολύ κακή κατάσταση στην οποία βρίσκονταν σωματικά και ψυχολογικά οι μεσοεπιθετικοί της ομάδας και κυρίως οι Στοχ, Λούκας και Νίνης.
- Τα προβλήματα πειθαρχίας εντός των αποδυτηρίων.
Ας αρχίσουμε από το τελευταίο που δεν είναι ζήτημα αμιγώς αγωνιστικό. Με το παράδειγμα του Χακόμπο και των ομιλιών συσπείρωσης μέσα στα αποδυτήρια, ο Στέφενς απέδειξε ότι η καλύτερη αντιμετώπιση γίνεται με καρότο και μαστίγιο. Ήταν αυστηρός όσο πρέπει με τον Ισπανό (με απλά λόγια δεν επιχείρησε να τον "τελειώσει") και ήρθε μερικά βήματα πιο κοντά στους παίκτες του που παραπονιούνται πώς δεν επικοινωνούν μαζί του. Σίγουρα, χρειάζονται και άλλες κινήσεις να γίνουν για να αποκατασταθεί πλήρως το καλό κλίμα, ωστόσο, είναι ξεκάθαρο πώς... εκτονώθηκε η αρνητική ενέργεια που είχε μαζευτεί μετά το στραπάτσο στο “Καραϊσκάκη”.
Πάμε και στα αγωνιστικά:
- Ο Στέφενς χρειάστηκε μόλις δύο-τρία ματς για να διαπιστώσει πώς, εκτός του Λόπεθ, και ο Κατσικάς δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε αγώνες υψηλών απαιτήσεων. Δεν το έβαλε κάτω, δεν γκρίνιαξε για τους παίκτες που δεν αποκτήθηκαν το καλοκαίρι, αλλά, αντίθετα, έψαξε να βρει μία αξιόπιστη λύση μέχρι να έχει και πάλι στη διάθεσή του τον Βίτορ. Τη βρήκε στο πρόσωπο του αριστερού μπακ Γιώργου Τζαβέλλα, που ως στόπερ πήγε μία χαρά κόντρα σε Άρη και Σαχτιόρ. Απέδειξε, έτσι, ο 60χρονος τεχνικός, πώς διαθέτει και την τόλμη, αλλά και το ποδοσφαιρικό μάτι να κάνει κινήσεις που άλλοι δεν μπορούν καν να σκεφτούν.
- Στοχ και Λούκας ήταν στο επίκεντρο της κριτικής του κόσμου του ΠΑΟΚ, μετά τον αγώνα με τον Ολυμπιακό. Λογικό, αν σκεφτεί κανείς ότι, ενώ το ταλέντο τους ήταν αδιαμφισβήτητο, είχαν μηδαμινή προσφορά στους τελευταίους αγώνες.
Ο 60χρονος κόουτς έδειξε ικανότητες ψυχολόγου και διαχειρίστηκε άψογα την περίπτωσή τους. Τους μίλησε όμορφα, τους μίλησε σκληρά, χρησιμοποίησε ακόμη και τον πάγκο σε ένα παιχνίδι που οι οπαδοί του ΠΑΟΚ τους ήθελαν στην ενδεκάδα για να συντρίψουν τον Άρη και γκρίνιαξαν για τις επιλογές του, μόνο και μόνο για τους στείλει μήνυμα πώς δεν έχουν πάρει φανέλα βασικού σπίτι τους και πρέπει να πιστοποιούν την ποιότητά τους με τις εμφανίσεις τους για να λογίζονται βασικοί.
Τελικά, κατάφερε να τους “αφυπνίσει”, για την ακρίβεια να τους βοηθήσει να κάνουν μία επανεκκίνηση, ελπίζοντας στην πορεία να επιδείξουν και σταθερότητα στην καλή απόδοση, κάτι που δεν είχαν στους πρώτους μήνες της παρουσίας τους στον ΠΑΟΚ.
Κάπως έτσι φθάνουμε στο σήμερα, με τον ΠΑΟΚ να έχει βγει από τη μίνι κρίση και το Στέφενς να αποδεικνύει πώς μόνο τυχαία δεν έχει τόσο μεγάλο όνομα στην Ευρώπη.
Ο Σαββίδης να δώσει τις μόνιμες λύσεις
Σ' αυτό το σημείο είναι απαραίτητες οι διευκρινίσεις. Ο ΠΑΟΚ δεν έγινε ξανά σοβαρός διεκδικητής του τίτλου (όπως πίστευε πώς είναι πριν παίξει με τον Ολυμπιακό), ούτε μία ομάδα που θα σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά της επειδή κέρδισε άνετα τον Άρη και τη Σαχτιόρ και οι Στοχ και Λούκας θυμήθηκαν πώς είναι το πραγματικό ποδόσφαιρο.
Οι αδυναμίες του στην άμυνα το κέντρο, αλλά και την επίθεση είναι δεδομένες και δεν μπορούν να καλυφθούν σε μόνιμη βάση με τρικ τύπου Τζαβέλλα. Χρειάζεται λύσεις που θα έλθουν από την τσέπη του Σαββίδη με την υλοποίηση στοχευμένων μεταγραφών. Ο Στέφενς φαίνεται πώς θα πάει το καράβι ήρεμο μέχρι το τέλος του έτους, τότε, όμως, ο Σαββίδης θα πρέπει να κάνει αισθητή την παρουσία του για να γίνει το επόμενο βήμα εξέλιξης του ΠΑΟΚ.
