Δεν χρειάζεται να ξέρεις εκατό κιλά μπάλα για να διαπιστώσεις ότι ο Ουρουγουανός και ο Πορτογάλος μπήκαν με... τραβηγμένο το χειρόφρενο στον αγωνιστικό χώρο της Νέας Σμύρνης.

Απολύτως ανθρώπινη αντίδραση, αφού και οι δύο έχουν τραβήξει μεγάλο λούκι από την αρχή της περιόδου, μπροστά τους έχουν ένα ματς πρόκληση και η αναμέτρηση με τον Πανιώνιο δεν σήμαινε και πολλά πράγματα βαθμολογικά, αφού το πρωτάθλημα για τον "Δικέφαλο" θα παιχτεί στα πλέι οφ.

Το πρόβλημα όμως για τον ΠΑΟΚ είναι ότι με τους δύο αυτούς παίκτες σε κακή μέρα δεν υπήρχε ένα δεύτερο πλάνο για να κερδηθεί το ματς της Νέας Σμύρνης. Δεν υπήρχε καν η εναλλακτική προοπτική της ισοπαλίας, όπως είχε συμβεί στο "Κλ. Βικελίδης". Οποιαδήποτε άλλο αποτέλεσμα πέρα από τη νίκη για τον ΠΑΟΚ κόντρα σε μία ομάδα που βρισκόταν στην ουρά της βαθμολογίας συνιστούσε αποτυχία.

Οι χαμένες ευκαιρίες και το χαμένο πέναλτι

Όχι, βέβαια, ότι έστω και με αυτή την προβληματική εμφάνιση ο “Δικέφαλος” δεν θα μπορούσε να είχε φύγει με τους τρεις βαθμούς από το γήπεδο. Δύο κραυγαλέες ευκαιρίες (μία του Αθανασιάδη και μία του Σαλπιγγίδη) και ένα πέναλτι του Τσότσαλιτς στον Κλάους που ο Σταθόπουλος το μετέτρεψε σε φάουλ, το αποδεικνύουν. Και πάλι, όμως, η ουσία της εμφάνισης του ΠΑΟΚ στη Νέα Σμύρνη δεν θα άλλαζε.

Εναλλακτικό πλάνο νίκης δεν υπήρχε. Αν ο Βιεϊρίνια και ο Γκαρσία δεν τραβήξουν την ομάδα και με σταθερά κακούς το τελευταίο χρονικό διάστημα τους Ίβιτς και Λίνο (ίσως δεν θα έπρεπε να μπούνε τόσο νωρίς σε αγωνιστική δράση με συνεχόμενα ματς μετά τους σοβαρούς τραυματισμούς που είχαν), ο “Δικέφαλος” δεν έχει να περιμένει τίποτα από πουθενά αλλού.

Το εναλλακτικό πλάνο που δεν υπάρχει

Το ότι δεν υπάρχει κάποιο ξεκάθαρο πλάνο... πίσω από τους βασικούς φαίνεται και από τις επιλογές στο χθεσινό ματς. Ο Μπαλάφας που τόσα θετικά σχόλια είχε ακούσει μετά το ματς με την Ξάνθη για την εμφάνισή του και πείστηκε να μείνει με την υπόσχεση ότι θα υπολογίζεται από τότε και στο εξής, έμεινε θεατής στον πάγκο. Αν ο Αρτινός δεν μπορεί να παίξει βασικός σε τέτοια ματς που πρέπει να ξεκουραστεί ο Γκαρσία, τότε γιατί άραγε παρέμεινε;

Το μπέρδεμα είναι μεγαλύτερο με τους ακραίους. Από τις αρχές Γενάρη “έβγαινε” από το ρεπορτάζ ότι ο Κουτσιανικούλης θα πάρει ευκαιρίες στο β' εξάμηνο της περιόδου και ότι είχε αρχίσει αναζήτηση ομάδας για τον Ελ Ζαρ που όλως τυχαίως τραυματίστηκε μόλις έμεινε εκτός πλάνων. Ο Κουτσιανικούλης χρησιμοποιήθηκε σε τρία-τέσσερα ματς και ξαφνικά στο προσκήνιο βρέθηκε ο Μαροκινός που μπήκε να αγωνιστεί πριν καλά-καλά ξεπεράσει τον τραυματισμό του.

Ερωτηματικά υπάρχουν και στην θέση του αριστερού μπακ, με τον Σακελλαρίου να μην υπολογίζεται σταθερά, ενώ στην αρχή της περιόδου ήταν βασικός και αναντικατάστατος.

Όλα αυτά είναι στοιχεία που δείχνουν ότι ο ΠΑΟΚ, ίσως και λόγω των συνεχόμενων υποχρεώσεων, δεν έχει "δουλευτεί" στο βάθος του ρόστερ του. Πάει πολύ καλά με τους βασικούς τους, αλλά από 'κει και πέρα δεν μπορεί να πάρει βοήθειες. Σίγουρα αυτή είναι δουλειά του καλοκαιριού, όμως δεν είναι δυνατό ο ΠΑΟΚ, μέχρι να βγει φέτος η σεζόν, να στηριχτεί μόνο σε 13-14 παίκτες.