Tην ώρα που άλλοι μετρούν τα φάουλ του αγώνα τους, στον Ολυμπιακό μετρούν τους παίκτες που μπορούν να παίξουν στην ενδεκάδα και διαπιστώνουν ότι ο Μίτσελ κάνει ροτέϊσον στο πρωτάθλημα, χωρίς να κινδυνέψει αισθητά η ποιότητα της ομάδας.

Λογικά μετά από ένα θρίαμβο στο Τσάμπιονς Λιγκ, ο Ολυμπιακός θα ήταν κουρασμένος σωματικά και ψυχολογικά, γι αυτό και ο Ισπανός προπονητής έβαλε νέα άτομα στην αρχική ενδεκάδα για να ξεκουράσει τους καταπονημένους παίκτες, αλλά και να δώσει χρόνο συμμετοχής σε άλλους.

Στο ματς με τη Βέροια για παράδειγμα υπήρχαν στην ενδεκάδα οι Γιαννούλης, Αυλωνίτης, Φουστέρ, Ντουρμάζ, που δεν ξεκίνησαν με την Ατλέτικο, ενώ μπορούσαν να παίξουν και οι Μέγερι, Σαλίνο, Σιόβας , Ντοσεβί αν δεν είχαν προβλήματα τραυματισμών. Σε αυτούς μπορούν να προστεθούν και οι Γκαζαριάν, Διαμαντάκος, Μπενίτες, Εντιγκά, Μπουχαλάκης, Φορτούνης για να βγάλουμε νέα ενδεκάδα και τρεις αλλαγές.

Ποιός θα έλεγε όχι σε μια ενδεκάδα με τους Μέγερι, Σαλίνο, Γιαννούλη, Αυλωνίτη, Σιόβα, Μπουχαλάκη, Εντιγκά, Φορτούνη, Φουστέρ, Διαμαντάκο, Μπενίτες; Και με 6 Έλληνες παίκτες παρακαλώ...

Όλοι μπορούν να αντικατασταθούν, με μια μικρή επιφύλαξη τον Τσόρι, αν και γι αυτόν υπάρχουν παίκτες που μπορούν να αγωνισθούν στη θέση του. Ο Φουστέρ και ο Κασάμι για παράδειγμα, με τον δεύτερο να έχει δοκιμασθεί σε αυτό το ρόλο με τη φανέλα της Φούλαμ.

Κι αν αυτή η ενδεκάδα έπαιζε κόντρα στη Βέροια, όποιος έριχνε μια ματιά στον πάγκο θα ...τρόμαζε με την ποιότητα των αναπληρωματικών. Με δυσκολία εξάλλου μπορούμε να βρούμε στα ρόστερ των άλλων ομάδων κάποιο παίκτη που θα μπορούσε να αγωνισθεί σε ενδεκάδα του Ολυμπιακού στο Τσάμπιονς Λιγκ. Κοιτάξτε το χωρίς οπαδικό φανατισμό.

H υπεροπλία κάθε ομάδας, δεν φαίνεται από τον αριθμό των φάουλ, αλλά από την ποιότητα και την ποσότητα των παικτών της στο ρόστερ.

Κι εκεί ο Ολυμπιακός δεν έχει αντίπαλο, όσα "αν και εφόσον" ή "ναι μεν αλλά" σκεφτούν τα διάφορα επικοινωνιακά επιτελεία, που κάνουν με την δουλειά τους σωστά, αλλά δεν ασχολούνται με την ουσία του ποδοσφαίρου...